Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Συμπληρώνεται Μισός Αιώνας από την Εκτέλεση του Τσε, του Επαναστάτη που θα Ζει για Πάντα

«Εμπρός δειλέ, πυροβόλησε. Το μόνο που θα κάνεις είναι να σκοτώσεις έναν άνθρωπο», είπε λίγο πριν πεθάνει.

Στις 14 Ιουνίου 1928, οι μεσοαστοί Ernesto Guevara Lynch και Celia de la Serna υποδέχονται στη ζωή τον πρωτότοκο γιο τους. Είναι το πρώτο από τα συνολικά πέντε παιδιά που θα αποκτήσουν και θα μεγαλώσουν στην πόλη Ροζάριο της Αργεντινής. Παίρνει το όνομα Ernesto Guevara de la Serna, όμως όλοι τον φωνάζουν χαϊδευτικά Ernestito. Ο μικρός είναι ζωηρός και κουβαλά το ατίθασο αίμα των Βάσκων και Ιρλανδών προγόνων του. «Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι στις φλέβες του γιου μου κυλά το αίμα των Ιρλανδών επαναστατών», έλεγε συχνά ο πατέρας του, περιγράφοντας το ανήσυχο πνεύμα του Ernestito.

Η Αριστερή παράδοση της οικογένειας, οι συζητήσεις του πατέρα Guevara τα βράδια στο σπίτι με Δημοκράτες και Αριστερούς που πολέμησαν κατά του δικτάτορα Franco στον Ισπανικό Εμφύλιο και η έμφυτη συμπάθειά του προς τους φτωχούς, ενσταλάζουν στον Ernestito την πεποίθηση ότι η Αριστερά είναι από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Από την ηλικία των 12 ετών, ο έφηβος Guevara μαθαίνει από τον πατέρα του σκάκι -το παιχνίδι του υπαρκτού σοσιαλισμού- και παθιάζεται με τα ποιήματα και την πεζογραφία του Pablo Neruda, του Federico García Lorca, του Franz Kafka και του Jean-Paul Sartre. Τα κείμενα και οι μπροσούρες του Karl Marx και του Vladimir Lenin βρίσκονται πάντα ανάμεσα στα αναγνώσματά του.
Ο έφηβος Ernestito (αριστερά) με την οικογένεια Guevara.
Ο Ernesto Guevara, σε ηλικία 22 ετών, το 1951.

Τα 12.500 χιλιόμετρα που άλλαξαν τον Ernesto

Ο Ernesto τελειώνει το σχολείο με άριστα και το 1948 εισάγεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες. Τα ερεθίσματα και ο χαρακτήρας του δημιουργούν στον νεαρό φοιτητή τη «δίψα για να ανακαλύψει τον κόσμο» και σύντομα κάνει δύο μεγάλα ταξίδια που θα αλλάξουν για πάντα τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και την οικονομικοπολιτική κατάσταση της Λατινικής Αμερικής. Πραγματοποιεί το πρώτο ταξίδι του το 1950 και διανύει 4.500 χιλιόμετρα με ένα ποδήλατο, στο οποίο ο ίδιος έχει βάλει μία μικρή μηχανή. Το δεύτερο ταξίδι του γίνεται το 1951, κατά το οποίο καλύπτει μία απόσταση 8.000 χιλιομέτρων σε όλη τη Λατινική Αμερική. Στους εννέα μήνες των περιηγήσεών του, ο Guevara γίνεται μάρτυρας των κακών συνθηκών διαβίωσης υπό τις οποίες ζουν οι κάτοικοι της Λατινικής Αμερικής. Η εικόνα της γενικευμένης φτώχειας ασκεί πάνω του μία βαθιά επιρροή και επιστρέφει στην Ιατρική την επόμενη χρονιά, για να πάρει το πτυχίο του και να βοηθήσει τους αδύναμους που τον έχουν ανάγκη.
Σύντομα, ο Guevara αισθάνεται ότι ένας αλληλέγγυος γιατρός δεν μπορεί να φέρει τη δικαιοσύνη στη Λατινική Αμερική και να αλλάξει τον κόσμο. Ένας επαναστάτης, αντίθετα, μπορεί. Το 1953, ταξιδεύει στη Γουατεμάλα, όπου βλέπει πώς η CIA ρίχνει την αριστερή κυβέρνηση, μια εμπειρία που τον κάνει ακόμη πιο σίγουρο για τις πεποιθήσεις του. Στη συνέχεια, παντρεμένος πλέον με την Aleida March, ζει στο Μεξικό, όπου συναντά τους εξόριστους αδερφούς Fidel και Raúl Castro, που σχεδιάζουν την ανατροπή της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης Batista στην Κούβα.
O Ernesto Guevara (δεξιά) με τον Alberto Granado, Αργεντινοκουβανό γιατρό και συγγραφέα, στην αυτοσχέδια σχεδία τους στον Αμαζόνιο, τον Ιούνιο τον 1952. Η σχεδία ήταν ένα δώρο των λεπρών που είχαν βοηθήσει στην περιοχή.

O Ernestito γίνεται Che

Ο Guevara ήξερε ότι ήταν η ώρα να παλέψει για τις ιδέες του. Εντάσσεται στο κίνημα της 26ης Ιουλίου του Castro και συμμετέχει στην ομάδα των 81 ανταρτών που αποβιβάζονται στην Κούβα τον Νοέμβριο του 1956. Τα στρατεύματα του Batista τους επιτίθενται, ενώ αποβιβάζονται και μόνο 22 από αυτούς καταφέρνουν να διαφύγουν ζωντανοί. Ένας από αυτούς είναι ο Guevara. Το ατίθασο παιδί που όλοι φώναζαν Ernestito μετατρέπεται μέσα σε λίγα χρόνια σε ανώτατο στρατιωτικό σύμβουλο του Fidel και ηγείται των επιθέσεων των ανταρτών κατά του καθεστώτος Batista. Ο Ernestito γίνεται πλέον ο Che.
Ο Che μετά τη Μάχη της Σάντα Κλάρα, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου 1958 και οδήγησε στην κατάλυψη της ομώνυμης πόλης από τους αντάρτες, υπό τις στρατιωτικές οδηγίες του Che. Η μάχη ήταν καθοριστική καθώς μέσα σε 12 ώρες ο Fulgencio Batista εγκατέλειψε την Κούβα, γεγονός που σηματοδότησε την νίκη των ανταρτών.
Τα στρατεύματα του Castro μπαίνουν νικηφόρα στην Αβάνα στις 2 Ιανουαρίου 1959. Ο Che, από τους ηγέτες της επανάστασης, υπηρετεί στη φυλακή La Cabaña, όπου διατάζει και επιβλέπει την εκτέλεση εκατοντάδων αντιφρονούντων και εχθρών της επανάστασης. Γίνεται Κουβανός πολίτης και εκπροσωπεί την Κούβα σε πολλές εμπορικές αποστολές, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει η επίσκεψή του στη σοβιετική Μόσχα. Σκιαγραφείται ως ένας επαναστάτης που αντιτίθεται σε κάθε μορφή ιμπεριαλισμού και αποικιοκρατίας. Υπηρετεί την Κούβα από διάφορα αξιώματα, ανάμεσα στα οποία και η προεδρία της Εθνικής Τράπεζας της Κούβας, κατά τη διάρκεια της οποίας υπογράφει ως Che και όχι με το επίσημο όνομά του, δείχνοντας την απαξίωση που τρέφει για τον καπιταλισμό και τους καταπιεστικούς θεσμούς του.

Περισσότερα εδώ: - VICE

Δεν υπάρχουν σχόλια: