Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ: Επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου για το ΚΚΕ

 Γράφει ο Τζώτζης Βασίλης

Προς αποφυγή οποιασδήποτε ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΩΣ εύχομαι ειλικρινά το συλλαλητήριο, όπως και κάθε μορφή αντίστασης στην επελαύνουσα Μνημονιακή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ, να είναι ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ. Στο κείμενο που ακολουθεί θα γίνει μια προσπάθεια να αναλυθεί η λογική συγκρότησης της σημερινής πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ και με αφορμή την εν λόγω κινητοποίηση.

Το σποτάκι θέτει ξεκάθαρα 3 άξονες. ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ τη δραματική κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας με παράθεση των εντυπωσιακών πραγματικά στατιστικών, δίνει ένα ηθικό (ηθικιστικό;) σύνθημα «ώρα να ακουστεί η δική μας φωνή» και τέλος παραθέτει μερικά ώριμα Οικονομικού τύπου αιτήματα.

 Η πρωτοβουλία για Πανελλαδική κινητοποίηση από το ΠΑΜΕ μοιάζει πραγματικά με επαναστατικά σχέδια επί χάρτου.

Έχει πραγματικό ενδιαφέρον να εξηγήσουν ,όσοι πήραν την απόφαση να το διοργανώσουν, ποια οργανική ανάπτυξη - κίνηση του λαϊκού κινήματος διέκριναν και προχώρησαν σε μια τέτοια πρωτοβουλία - κλιμάκωση. Είναι συγκλονιστικό το ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που μπορεί να αυτοαποκαλείται κόμμα της εργατικής τάξης να καθορίζει τη δράση του με εγκεφαλικού τύπου αποφάσεις μακριά από την πραγματικότητα.

Ας σκεφτεί, ακόμη και ο πιο καλόπιστος, αν ΚΑΛΟΥΣΑΝ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ άλλες ΔΥΝΑΜΕΙΣ ένα τέτοιο συλλαλητήριο, με αιτήματα & σποτάκια τα οποία ΔΕΝ λένε κουβέντα για την ΕΕ, για το ΧΡΕΟΣ κτλ την κριτική την οποία θα ανέπτυσσε (δικαιολογημένα) εναντίον τους το ΚΚΕ.

Έχουμε μια κλασική αυτό-αναφορική λειτουργία ενός φορέα, ο οποίος ταυτίζει το λαϊκό κίνημα με τον εαυτό του, πολύ περισσότερο που αντιπαρατίθεται με όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις ωσάν αυτές να ήταν υποχρεωμένες να ετεροκαθοριστούν από το δικό του ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ.

Πολύ περισσότερο αφού το ΠΑΜΕ καλεί με ένα πλαίσιο με σαφή Οικονομίστικο πρόταγμα, χωρίς καμία σύνδεση των αιτημάτων με το ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΟ σύμφωνα με τη λογική του. Π.χ. καθολική ασφάλιση και Δημόσια & Δωρεάν Υγεία για όλους ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΦΟΡΑ στη ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ του χρέους. Αν μια οποιαδήποτε άλλη δύναμη καλούσε σε τέτοια βάση η κατηγορία από πλευράς ΚΚΕ για «νερό στο μύλο του ΣΥΡΙΖΑ» θα ήταν χαρακτηριστική. 

Κάπου εδώ ερχόμαστε στη ρίζα του προβλήματος. Η άρνηση του μετωπικού προτάγματος από το ΚΚΕ ως οπορτουνιστική επιλογή, η άρνηση για δράση (με οποιονδήποτε θέλει) στη βάση σύγκρουσης με τις κεντρικές επιλογές της Αστικής τάξης  (Ε.Ε. - ΝΑΤΟ κτλ) το οδηγεί να ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ τα ΑΜΕΣΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ με τον ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ.

Έτσι ξεπέφτει σε κλασικού τύπου Οικονομισμό πασπαλισμένο με ηθικισμούς ή στον αναχωρητισμό μια Λαϊκής Εξουσίας η οποία θα επέλθει μέσα από τη συγκέντρωση δυνάμεων με ακριβώς αυτό το σκοπό, ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ και ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ στα ΠΙΟ ΚΑΥΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ της ελληνικής κοινωνίας.

Η αντικατάσταση της τακτικής με τη στρατηγική, η εγκατάλειψη του ΑΑΔ Μετώπου, η εγκατάλειψη οποιασδήποτε μετωπικής πολιτικής με αποκορύφωση το ξαναγράψιμο της Ιστορίας του λαϊκού κινήματος με ΑΡΝΗΣΗ της εμπειρίας των σημαντικότερων στιγμών της ταξικής πάλης στη χώρα μας (π.χ. ΕΔΑ) ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΧΩΡΟ για δεύτερες σκέψεις.

Το ίδιο το Συλλαλητήριο

Το ΚΚΕ θα μαζέψει κάποιες χιλιάδες αγωνιστές την 1^η του Νοέμβρη στην Αθήνα. Αυτό από μόνο του είναι ένα σημαντικό γεγονός. Φυσικά είναι ένα γεγονός που ΔΕΝ θα καταφέρει να ξεπεράσει τη σημερινή πραγματικότητα της ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ του εργατικού κινήματος. Το ΚΚΕ είναι σήμερα το ΜΟΝΟ ΚΟΜΜΑ που μπορεί να μαζέψει με ένα κάλεσμα έναν ΑΞΙΟΣΕΒΑΣΤΟ αριθμό κόσμου σε ένα σημείο της Ελλάδας ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕΖΙΛΙ. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ του δημοσκοπικού 35% ΔΕΝ μπορεί να συγκριθεί σε αυτό το πεδίο με το ΚΚΕ.

Αυτό όμως χωρίς έναν σχεδιασμό o οποίος να πατάει στις πραγματικές ανάγκες του κινήματος, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές διαθέσεις, χωρίς μια πολιτική που να μπορεί να δημιουργήσει ένα παλλαϊκό μέτωπο ρήξης & ανατροπής θα οδηγήσει σε κάποιες (θετικές μεν) πρόσκαιρες εντυπώσεις.

 Από σήμερα ήδη, ακριβώς πάνω σε αυτές τις εντυπώσεις, χτίζει το ΚΚΕ την αντιπαράθεσή του με τις άλλες δυνάμεις, αφού θέλει να δείξει ότι κατέχει την αγωνιστική κυριαρχία στους δρόμους (με οργανωτικούς όρους;), την άποψη ότι όποιος ΔΕΝ στηρίζει τις πρωτοβουλίες του είναι ΥΠΕΡ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ.

 Χειρότερο από όλα με μια τέτοια πρωτοβουλία, η οποία ΔΕΝ αναπτύσσει οργανικά το λαϊκό κίνημα λαμβάνοντας υπόψη το «που ακριβώς είναι»  στρώνει το έδαφος να καλλιεργηθεί η εντύπωση «ΕΜΕΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΠΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ - ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΑΣ». Εξ ου και η αναφορά για εκκίνηση της προεκλογικής περιόδου για το ΚΚΕ.

 Θα αναρωτηθεί κανείς ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ που γίνεται το Συλλαλητήριο;

 Η απάντηση είναι ΑΜΕΣΗ και ΚΑΤΗΓΟΡΙΜΑΤΙΚΗ: ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ! ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ! Όμως θα έπρεπε να αποτελεί κορύφωση μιας άλλης δράσης με μια διαφορετική προσέγγιση. Η προσέγγιση αυτή φυσικά ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΚΚΕ.

 Αντίθετα σήμερα μοιάζει επιτακτικότερο να αναπτυχθεί μια μεγάλη ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΜΕΣΑ στο λαό ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΒΑΘΙΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ της αναγκαιότητας της ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ με τις ΑΙΤΙΕΣ αυτής της πολιτικής, τη μήτρα που γεννάει όλα αυτά τα επώδυνα μέτρα μαζί με μια δουλειά υποδομής ώστε να «ριχτεί ο σπόρος» που αύριο μπορεί  να καρπίσει. 

Όταν οι αυταπάτες για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν ως ένα βαθμό ξεθωριάσει από τις κυβερνητικές του πια πράξεις, προστατεύοντας τον ελληνικό λαό από παραπέρα απογοήτευση κ αναδίπλωση.

 Φυσικά όλα τα παραπάνω μαζί με μια ανάπτυξη των αγώνων όπου υπάρχει η δυνατότητα και οι διαθέσεις, όπου κεντράρει και στοχοποιεί η Μνημονιακή λαίλαπα. 

                                                                                                                                          

Τζώτζης Βασίλης

Ξάνθη 16/10/2014

Πηγή: Εργατικός Αγώνας