Το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο στόχαστρο μετά τον Ρίχτερ,

Της Λίλιαν Δαφερμάκη

Δονήσεις πολλών … ρίχτερ έχει προκαλέσει η αναγόρευση του γερμανού καθηγητή Ρίχτερ σε Επίτιμο Διδάκτορα, που δρομολογήθηκε μετά από ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, και τείνει να δημιουργήσει ένα σκηνικό ρήξης με βαθύ χαρακτήρα και απρόβλεπτες συνέπειες.

 

 

Ο καθηγητής Ρίχτερ στοχοποιήθηκε με αφορμή το βιβλίο του Επιχείρηση Ερμής: Η κατάκτηση της νήσου Κρήτης τον Μάιο του 1941, όχι μόνο για τη μεθοδολογία των «ίσων αποστάσεων» που επέλεξε να ακολουθήσει, αλλά και για τις προκλητικές ιστορικές ανακρίβειες που διαδέχονται η μια την άλλη στην προσπάθειά του να εξισώσει τις θηριωδίες της φασιστικής γερμανικής κατοχής με την ηρωική αντίσταση των Κρητών ανταρτών, που θυσιάστηκαν με παλικαρίσια αυταπάρνηση για να υπερασπιστούν τον τόπο τους.

 

Όπως προκύπτει, ο γερμανός καθηγητής εκτίθεται καθώς προσβάλλει προκλητικά τον αντιστασιακό αγώνα των Κρητικών, περιγράφοντας μεταξύ άλλων τους γερμανούς αλεξιπτωτιστές ως θαυμαστούς «ιππότες», παρακάπτοντας επιμελώς τις απάνθρωπες θηριωδίες τους με το κάψιμο ολόκληρων χωριών, με τις ομαδικές εκτελέσεις και τις βάρβαρες σφαγές των αμάχων. Στα εξαιρετικά κείμενα του καθηγητή της Κλασικής Φιλολογίας Μιχάλη Πασχάλη και του καθηγητή του ΑΠΘ Γιώργου Μαργαρίτη υπάρχει μια συγκροτημένη τεκμηρίωση αλλά και κριτική προσέγγιση του βιβλίου του Heinz Richter, που ανοίγει ένα διάλογο ουσίας για την προκλητικά άστοχη απόφαση του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, η οποία μάλιστα δρομολογήθηκε μέσα στην εξαιρετικά κρίσιμη πολιτική συγκυρία της ανάδειξης του αιτήματος της διεκδίκησης των Γερμανικών Πολεμικών Αποζημιώσεων.

 

Ωστόσο ο τρόπος που εξελίσσσονται τα πράγματα και οι προεκτάσεις που δίδονται φέρνουν στην επιφάνεια στοχευμένες επιθέσεις σε βάρος του Πανεπιστημίου συνολικά, οι οποίες δεν περιορίζονται στην προκλητική απόφαση ενός τμήματος, αλλά βάζουν στο κάδρο ολόκληρο το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, με χειρισμούς που προσβάλλουν τη λειτουργία του και την ιστορική διαδρομή του μέχρι σήμερα. Στην πράξη αποδεικνύεται ότι κάποιοι, με όρους χειραγώγησης, προβάλλουν μια εξόφθαλμα λανθασμένη απόφαση του τμήματος του Πανεπιστημίου, και δημιουργούν προϋποθέσεις για τη διαμόρφωση ενός κλίματος απαξίωσης της συνολικής λειτουργίας του εν λόγω Εκπαιδευτικού Ιδρύματος.

 

Έτσι, ενώ μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό ζητούμενο θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού διαλόγου με αντιπαράθεση επιχειρημάτων για την ουσία της διαχείρισης της υπόθεσης, αυτό που καταγράφεται είναι ένα κλίμα «τυφλής» οργής κατά του Πανεπιστημίου. Μέσα στην απολύτως δικαιολογημένη αγανάκτηση και αντίδραση της δυσερμήνευτης μέχρι σήμερα επιλογής και τεκμηρίωσης της βράβευσης, αναδύονται χειρισμοί που στοχευμένα τραυματίζουν τη σχέση του Πανεπιστημίου με την τοπική κοινωνία, που είναι φανερό ότι θα έχει αρνητικές παρενέργειες και για τις δύο πλευρές. Θα ήταν επιεικώς αφελές να μην διακρίνει κανείς, πως μέσα στο σκηνικό των κλιμακούμενων αντιδράσεων παρεισφρέουν απόψεις που αξιοποιούν τη γνωστή μεθοδολογία του κοινωνικού αυτοματισμού και της ισοπέδωσης, βάλλοντας ευθέως την υπόσταση του Δημόσιου Πανεπιστημίου το οποίο με συνθήκες υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης έχει κερδίσει κορυφαίους τίτλους και παγκόσμιες διακρίσεις.

 

Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε το γεγονός, ότι όλο αυτό το διάστημα που το Πανεπιστήμιο Κρήτης προσπαθεί να σταθεί όρθιο μέσα στο εφιαλτικό σκηνικό της γενικότερης κατάρρευσης και του οικονομικού ακρωτηριασμού του, δεν βρήκαν λέξη να αρθρώσουν και ούτε φυσικά πέρασε από το μυαλό τους να απασχολήσουν τον πρωθυπουργό για τέτοιες «λεπτομέρειες». Ενώ τώρα με απροκάλυπτη ασέβεια του πανεπιστημιακού ασύλου, ρίχνουν νερό στο μύλο της αποδόμησής του, και ζητούν την παρέμβαση της κυβέρνησης για μια λανθασμένη επιλογή στην οποία όμως προσδίδουν καθολικό χαρακτήρα… Και βέβαια είναι θέμα άξιο προβληματισμού για την τοπική κοινωνία, το πώς κάποιοι που ενώ σήμερα εμφανίζονται ως «αρχάγγελοι της κάθαρσης» και ζητούν εδώ και τώρα την παρέμβαση του Αντ. Σαμαρά, διότι «δε σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους» από κανένα Ρίχτερ, είναι οι ίδιοι που έβαλαν την υπογραφή τους στα μνημόνια, ανοίγοντας πόρτες και παράθυρα στην επέλαση των γερμανικών συμφερόντων, ξεπουλώντας τον εθνικό μας πλούτο για να «σώσουν» τη χώρα και να χρεοκοπήσουν τους ανθρώπους της…

 

Λίλιαν Δαφερμάκη

  Αρχική

Στη φωτογραφία γερμανοί αλεξιπτωτιστές πριν την επιβίβασή τους στο αεροσκάφος που θα τους ρίξει στη μάχη της Κρήτης.