Ψήφο στην Αριστερά της ανατροπής [του Δημήτρη Δεσύλλα]

Δημήτρης Δεσύλλας

Στις εκλογές εξπρές της 25/1/2015, το μαύρο μέτωπο κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, οι ντόπιοι αστικοί κύκλοι, τα κόμματά τους και τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. επιδιώκουν  να προωθήσουν πολλαπλούς αντιλαϊκούς στόχους: Να περιορίσουν την αναμενόμενη βαριά και μαζική πολιτική καταδίκη τους για τα αντιλαϊκά πεπραγμένα τους. Να διασώσουν από την πλήρη κατάρρευση το κομματικό σύστημα που διαχειρίστηκε τη δομική καπιταλιστική κρίση και τα Μνημόνια (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ). Να παίξουν το χαρτί των πολιτικών συμμαχιών, των μεταμφιέσεων και μεταγραφών, για να διευρύνουν το πολιτικό μέτωπο προσαρμογής, συνδιαχείρισης και υποταγής, είτε με το «Ποτάμι» να παίζει τον βασικό αντιδραστικό ρόλο του «ισορροπιστή» και μεσάζοντα αμφίπλευρων συμμαχιών, είτε με ΑΝΕΛ, ΚΙΔΗΣΟ του Γ. Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ σε ρόλο συμμάχων – «εγγυητών» της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ. Να ενσωματώσουν βαθύτερα και μονιμότερα τη διαχειριστική Αριστερά, με το ΣΥΡΙΖΑ να έχει επιλέξει τον κυβερνητικό ρόλο «συνέχειας του κράτους» και πλήρους αποδοχής του αντιλαϊκού πλαισίου ΕΕ – ευρώ – ΔΝΤ – ΝΑΤΟ – κεφαλαίου, διευρύνοντας έτσι, δυστυχώς, το πεδίο της Ευρωνατοϊκής υποταγής. Να περιθωριοποιήσουν τη μαχόμενη αντικαπιταλιστική Επαναστατική Αριστερά, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ελπιδοφόρα πολιτική συνεργασία αριστερών ανατρεπτικών δυνάμεων και αγωνιστών.

Επιχειρούν, κυρίως, να μετατοπίσουν και να αναμορφώσουν «επί το αντιδραστικότερον» ολόκληρο το πολιτικό σύστημα διαχείρισης με νέα κόμματα, νέες συμμαχίες, νέες συναινέσεις και συγκυβερνήσεις. Τα σχέδια αυτά εξυπηρετεί και η νέα αχαλίνωτη καταστροφολογία του Σαμαρά, το χονδρεμπόριο εμφυλιοπολεμικού φόβου, αντιαριστερής και αντικομμουνιστικής υστερίας, το λαθρεμπόριο τρόμου, τρομολαγνείας και κινδυνολογίας ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΕΕ – αστικών κύκλων – ΜΜΕ. Όλα αυτά για να προετοιμάσουν το έδαφος για την επιβολή, αμέσως μετά τις εκλογές, του νέου βάρβαρου Μνημονιακού πακέτου αντιλαϊκών μέτρων, με όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές. Νέο μνημονιακό πακέτο που περιέχει: Πλήρη απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, αντιαπεργιακό και αντισυνδικαλιστικό νόμο, εργοδοτικό «λοκ άουτ», χιλιάδες νέες απολύσεις και μισθολόγιο – φτωχολόγιο στο δημόσιο, παραπέρα μειώσεις μισθών, ασφαλιστικό Καιάδα  με αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση συντάξεων, νέα κοινωνική λεηλασία με επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων, αυξήσεις στον Φ.Π.Α. και νέα φοροληστεία, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.

Από την άλλη μεριά, για τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα πλατιά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, η κρισιμότητα των εκλογών της 25/1/2015 είναι διαφορετική: Κρίνεται αν θα διαμορφωθούν, με την ψήφο και τη συμμετοχή τους, καλύτεροι πολιτικοί όροι και συσχετισμοί για τους αγώνες και τις αναμετρήσεις της «επόμενης μέρας». Όροι πολιτικής αντεπίθεσης του εργατικού λαϊκού μαζικού κινήματος για την απόκρουση και ανατροπή του νέου Μνημονίου και συνολικά της βάρβαρης επίθεσης κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου. Συνεπώς, το κεντρικό πολιτικό δίλημμα της εκλογικής αναμέτρησης είναι: Υποταγή, αποδοχή και συνέχιση της μνημονιακής κόλασης ή αντικαπιταλιστική ανατροπή της, επιβολή άμεσων αντικαπιταλιστικών μέτρων και απόσπαση κατακτήσεων, για την επιβίωση, υπεράσπιση και βελτίωση της ζωής και της θέσης των εργαζομένων, της νεολαίας και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καθώς και η προωθητική πολιτική συνεργασία αριστερών ανατρεπτικών δυνάμεων και αγωνιστών/τριών «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ», στην εκλογική μάχη και στους αγώνες της «επόμενης μέρας», προβάλλουν και προωθούν ένα συνολικό και συνεκτικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, με βασικούς πολιτικούς στόχους:

Ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και κάθε κυβερνητικής λύσης για συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο διαχειριστής της.

Συνολική αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος και δυνάμωμα του πολιτικού αγώνα του λαού για δουλειά – ψωμί – παιδεία – ελευθερία. Για να ξηλωθούν, το μνημονιακό «κεκτημένο», όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και οι αστικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις της τελευταίας πενταετίας. Για να αποσπασθούν ουσιαστικές κατακτήσεις σε όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας και σε βάρος του κεφαλαίου, των κερδών και της κυριαρχίας του. Για να σπάσει το «πλαίσιο» του κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, του κράτους έκτακτης ανάγκης και της επιτροπείας, της διαρκούς λεηλασίας του λαού και της χώρας μέσω του χρέους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Βασικές πολιτικές αιχμές του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της πολιτικής συνεργασίας «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» είναι: α) Η ανατροπή της σχέσης μισθών – κερδών υπέρ της εργασίας και σε βάρος του κεφαλαίου, β) η μονομερής κατάργηση των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, γ) η στάση πληρωμών στους δανειστές, η μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, δ) η έξοδος από το ευρώ, η ρήξη και έξοδος από την ΕΕ, η απαλλαγή από κάθε είδους επιτροπεία (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΠΟΕ κ.λπ.) από διεθνιστική σκοπιά, ε) οι εθνικοποιήσεις όλων των Τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και η λειτουργία τους με εργατικό – λαϊκό έλεγχο, η κατάργηση του ΤΑΪΠΕΔ και ο έλεγχος για τις εγκληματικές πράξεις του, στ) η πάλη για εργατικό και λαϊκό έλεγχο και ο δημόσιος κοινωνικός σχεδιασμός της οικονομίας, ζ) η υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η) η πάλη για τη συντριβή των φασιστικών συμμοριών και του ρατσισμού, θ) η παροχή ασύλου στους πρόσφυγες και η νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και ι) η υπεράσπιση της ειρήνης, η μη συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, το κλείσιμο των ξένων βάσεων, η έξοδος από το ΝΑΤΟ.

Το ίδιο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, οι συγκεκριμένοι πολιτικοί στόχοι του και η πάλη γι΄ αυτό, συνδέουν την αγωνία των λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται και τους αγώνες του σήμερα, με την προσέγγιση του στρατηγικού στόχου της αντικαπιταλιστικής επανάστασης και της σοσιαλιστικής – κομμουνιστικής προοπτικής. Γι΄ αυτό και η πάλη γι΄ αυτό το πρόγραμμα υπηρετεί την αναγκαία πολιτική συγκέντρωσης δυνάμεων, για την αλλαγή – αντιστροφή των αρνητικών πολιτικών συσχετισμών, τη νικηφόρα αναμέτρηση και ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής, ώστε να έχουμε νίκες – φάρους ελπίδας, εργατικής και λαϊκής αυτοπεποίθησης. Το πρόγραμμα αυτό, στο σύνολό του, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο αν ο ίδιος ο λαός πάρει τη ζωή του συνολικά στα δικά του χέρια, με την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την εργατική εξουσία – δημοκρατία.

Η έμπρακτη προώθηση και επιβολή του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ποιοτικής πολιτικής συνεργασίας «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» απαιτεί τη δύναμη του εργατικού – λαϊκού κινήματος και του πανεργατικού – παλλαϊκού ξεσηκωμού. Απαιτεί ένα ταξικά ανασυγκροτημένο, ένα νέο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Προϋποθέτει και συνεπάγεται την κοινή δράση, μέσα σε αυτό, των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς και κυρίως τον πόλο – μέτωπο μιας άλλης Αριστεράς. Αριστερά προγραμματική και οραματική, σκεπτόμενη και μαχόμενη, βαθιά δημοκρατική και αυτοκριτική, εργατική και μετωπική, διεθνιστική, αντικαπιταλιστική και αντιϊμπεριαλιστική, ανατρεπτική, επαναστατική και σύγχρονα κομμουνιστική.

Σε μια τέτοια Αριστερά που απαιτούν οι εργαζόμενοι και η νεολαία, δεν μπορεί και δεν θέλει να συμβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ταχύρρυθμη ενσωμάτωσή του στο αστικό σύστημα εξουσίας και την κυβερνητική διαχείριση μέσα στο πλαίσιο ΕΕ – Ευρώ – ΔΝΤ – ΝΑΤΟ, την υιοθέτηση του Καραμανλικού δόγματος «ανήκομεν εις την Δύσιν», τη μετάβαση από το «καμία θυσία για το ευρώ» στο «πάση θυσία μέσα στο ευρώ», την πλήρη αποδοχή του Ευρωπαϊκού υπερμνημονίου διαρκείας (του Δημοσιονομικού Συμφώνου της ΕΕ, της διαρκούς – ασφυκτικής επιτήρησης, της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών κράτους, Περιφερειών, Δήμων, Ταμείων).

Τούτων δοθέντων, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αναπληρώσει τις μνημονιακές απώλειες εργαζομένων και συνταξιούχων, ούτε φυσικά να βελτιώσει τη θέση τους, παρά μόνο θα μοιράσει τη φτώχεια διαρκείας σε όλους και ελεημοσύνη στους πάμφτωχους (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης). Γι΄ αυτό, η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» θα ασκήσει αριστερή, εργατική και λαϊκή αντιπολίτευση αρχών απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα διεκδικήσει τις ώριμες λαϊκές απαιτήσεις, θα αποσπάσει και επιβάλει κατακτήσεις με βάση το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Ούτε το ΚΚΕ συμβάλλει στην Αριστερά που απαιτεί η εποχή μας. Γιατί αρνείται το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα ρήξης – ανατροπής και την κοινή δράση των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, ξεκόβει την τακτική από τη στρατηγική, παραπέμπει την αναμέτρηση στο τυχαίο (π.χ. πόλεμος) ή στο απροσδιόριστο μέλλον της «λαϊκής εξουσίας» χωρίς επανάσταση, δηλαδή στο έδαφος του καπιταλισμού.

Η «ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ» είναι ένα μικρό, αλλά ποιοτικό και προωθητικό βήμα στην κατεύθυνση μαζικού πόλου – μετώπου της αντικαπιταλιστικής, επαναστατικής Αριστεράς. Χώρος συντροφικής ισότιμης συνεργασίας και αλληλεπίδρασης, υποδοχής και ποιοτικού μετασχηματισμού δυνάμεων και αγωνιστών, που ριζοσπαστικοποιούνται, μετατοπίζονται, διαφοροποιούνται και αποστοιχίζονται από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ,  δυνάμεις υπαρκτές τώρα και πολύ περισσότερες στις ταξικές αναμετρήσεις που επέρχονται. Εκεί ακριβώς βρίσκεται η δύναμη και η προοπτική της. Γι΄ αυτό, απαιτούμε τη στήριξη και την αποφασιστική εκλογική ενίσχυσή της από τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Δημοσιεύθηκε στο ΠΡΙΝ, 11.1.2015