Για τη στάση των κομμουνιστών μπροστά στο δημοψήφισμα

Γράφει ο Λεωνίδας Βαρνικιώτης

Η τωρινή συγκυρία χαρακτηρίζεται από τη συνολική και σε όλα τα πεδία επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, με σκοπό την πλήρη υποταγή και αποσυγκρότηση της εργατικής τάξης, την ερημοποίηση και παραπέρα επικυριαρχία των ιμπεριαλιστών στις εξαρτημένες χώρες, την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, την προετοιμασία όρων ακόμη και για συνολικότερες πολεμικές αναμετρήσεις μεταξύ των βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Η επίθεση αυτή, που στην Ελλάδα έχει πάρει παροξυσμικές διαστάσεις ιδιαίτερα την τελευταία 5ετία και εντάσσεται στο συνολικότερο πλέγμα της εξάρτησης της αστικής τάξης από τον ιμπεριαλισμό και ισχυροποίησης αυτής της εξάρτησης, έχει γνωρίσει στην πράξη την προσπάθεια της εργατικής τάξης και του λαού να αντισταθεί με όρους κινήματος, ιδιαίτερα τη διετία 2010-2012. Ωστόσο λόγω του πολύ χαμηλού επιπέδου ανάπτυξης των κομμουνιστικών, επαναστατικών δυνάμεων μέσα στο λαϊκό κίνημα, το κινηματικό ξέσπασμα εκείνης της διετίας, όπως είδαμε, έπιασε το όριά του σε εκείνη τη φάση, χωρίς να μπορέσει να καταγράψει έστω και κάποια απτή πολιτική νίκη απέναντι στην επίθεση του συστήματος.

Ανακοίνωση για τις πολιτικές εξελίξεις και το Δημοψήφισμα

1. Η πεντάμηνη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα απέδειξε καθαρά ότι ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση και Ευρωζώνη σημαίνουν μνημόνια φτώχιας, βάρβαρη λιτότητα, τεράστια ανεργία, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, ντροπιαστική επιτροπεία, κατάλυση κάθε λαϊκής κυριαρχίας. Γίνεται φανερή πλέον σε κάθε εργαζόμενο η βαθιά αντιδραστική φύση αυτών των θεσμών, που βάζουν πάνω από όλα τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των πολυεθνικών και του κεφαλαίου που εκπροσωπούν.

Η αναγγελία δημοψηφίσματος από την κυβέρνηση για το ''ναι ή όχι στην πρόταση των δανειστών'' έγινε κάτω από την πίεση των λαϊκών διαθέσεων να μπει τέρμα στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Αναδείχνει, ταυτόχρονα, το πλήρες αδιέξοδο της κυβερνητικής γραμμής «ούτε ρήξη ούτε υποταγή» και της αυταπάτης για μια αντιμνημονιακή πολιτική εντός ευρώ και ΕΕ, μέσα στο πλαίσιο των ευρωσυνθηκών και της κυριαρχίας του κεφαλαίου.

«Ναι» ο Μιχαλολιάκος, βαθύ «Όχι» η ανατρεπτική Αριστερά

του Κώστα Μάρκου

Λίγες ημέρες πριν την προκήρυξη του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου, την περασμένη Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015, σε συνέντευξή του στην ηλεκτρονική εφημερίδα bankingnews.gr, ο Νίκος Μιχαλολιάκος υποστήριξε ότι «η Ελλάδα τώρα δεν έχει άλλη επιλογή πέραν του ευρώ». Πρόκειται για πολιτική επιλογή που αποκαλύπτει τον καθαρά συστημικό χαρακτήρα αυτού του κόμματος. Αλλά και κάτι παραπάνω: ουσιαστικά, η Χρυσή Αυγή τοποθετήθηκε υπέρ του «ναι», ανεξάρτητα από την τυπική της θέση  στο δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής.

Το ΟΧΙ στην κάλπη να είναι του ΛΑΟΥ

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Την Κυριακή 05/07 δίνουμε περήφανη απάντηση στο ιταμό τελεσίγραφο των δανειστών.

Το λαϊκό ΟΧΙ ΔΕΝ χωράει στα ασφυκτικά όρια της ληστρικής διαπραγμάτευσης,

το ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΧΙ ΔΕΝ είναι ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΟ ΟΠΛΟ.

Είναι εντολή διακοπής των Διαπραγματεύσεων με τα Ιμπεριαλιστικά γεράκια.

Μονομερούς Στάσης Πληρωμών και ΔΙΑΓΡΑΦΗΣ του ΧΡΕΟΥΣ.

Νεκροί εργάτες και απλήρωτα μεροκάματα 1 εκατ. ευρώ στο εργοστάσιο ανακύκλωσης του Ασπροπύργου

Πέτρος Κατσάκος

Βαμμένο με αίμα εργαζομένων είναι το εργοστάσιο της εταιρείας Γενική Ανακύκλωση Α.Ε. στον Ασπρόπυργο, όπου στο παρελθόν έχουν βρει τον θάνατο δύο εργάτες.

Τον Ιούλιο του 2012 ο Μοχάμεντ Ικμπάλ από το Πακιστάν, πατέρας δύο παιδιών, που εργαζόταν σε πρέσα δεματοποίησης χαρτιού, υπέστη ακαριαίο θάνατο όταν δέχτηκε στην αριστερή πλευρά του κρανίου του ισχυρότατο πλήγμα από μεταλλικό εξάρτημα της μηχανής. Στο ίδιο εργοστάσιο στα τέλη Ιουλίου του 2009 ένας εργαζόμενος από το Μπανγκλαντές βρέθηκε μετά από τρεις μέρες νεκρός κάτω από τόνους πεπιεσμένου ανακυκλώσιμου υλικού, ενώ την ίδια χρονιά ένας ακόμη εργάτης ακρωτηριάστηκε στην πρέσα.

Μετά τον θάνατο του Μοχάμεντ Ικμπάλ, η Ένωση Μεταναστών Εργατών και η ΚΕΕΡΦΑ έκαναν λόγο για «τεράστια ερωτηματικά για την ασφάλεια στον συγκεκριμένο χώρο» και καλούσαν τα συνδικάτα να «καταγγείλουν τις άθλιες συνθήκες εκμετάλλευσης που οδηγούν στον θάνατο εργάτες».

Βιομηχανικοί αιολικοί σταθμοί: «πράσινη» ανάπτυξη ή κάτι άλλο;

Οι συνήθεις ενστάσεις στην εγκατάσταση Βιομηχανικών Αιολικών Πάρκων (ΒΑΠ) εστιάζουν στην οπτική ρύπανση και τις σοβαρότατες όντως επεμβάσεις στο περιβάλλον. Πολύ ορθά. Όμως έτσι δε φαίνεται μια άλλη πλευρά του θέματος, το κατά πόσο εφικτό και προσοδοφόρο είναι τελικά ένα τέτοιο μοντέλο παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι προκύπτουν μια σειρά από ζητήματα που πρέπει να συνυπολογίζουμε όταν αναφερόμαστε σε εγκατάσταση και λειτουργία ΒΑΠ.

Α. Το ζήτημα της μεταφοράς της ενέργειας

Αναφερόμενοι στην αιολική ενέργεια συνήθως ασχολούμαστε με την εγκατάσταση και το κόστος της, αφήνοντας απ’ έξω μια σειρά άλλα σοβαρά θέματα που προκύπτουν. Γιατί η γενικευμένη εγκατάσταση Βιομηχανικών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΒΑΠΕ) σε μια περιοχή όπως η Πελοπόννησος ή η Κρήτη δημιουργεί νέα δεδομένα στην διακίνηση μεγάλων, πολύ μεγάλων, ηλεκτρικών φορτίων, τα οποία το υπάρχον δίκτυο δεν μπορεί να διακινήσει. Πολλοί από εμάς έχουμε άμεση εμπειρία των θερινών διακοπών ρεύματος ειδικά σε τουριστικές περιοχές, και θα θυμόμαστε τις αγωνιώδεις συστάσεις της ΔΕΗ για προσοχή στην κατανάλωση ρεύματος κάτι ζεστά καλοκαιρινά μεσημέρια. Οι διακοπές αυτές προκύπτουν από την υπερφόρτωση για ζήτηση του υπάρχοντος δικτύου που δύσκολα μπορεί να μεταφέρει πρόσθετα φορτία.

Να Στραφούμε Ενάντια Στις Αιτίες Της Κρίσης ! / του Χρίστου Μπίστη

του Χρίστου Μπίστη

Η τεράστια φούσκα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, 12 φορές μεγαλύτερη από το παγκόσμιο ΑΕΠ, αντί να αναχαιτίσει, ήταν αυτή που με το σκάσιμό της τελικά αποκάλυψε τη μεγαλύτερη ίσως κρίση του συστήματος. Οδήγησε σε κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, οικονομικών εκβιασμών και τοπικών πολέμων μέσα από την παραβίαση κάθε έννοιας εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Επιχείρησε να διασώσει τις τράπεζες και να ανορθώσει τα κέρδη του κεφαλαίου με λυσσαλέες επιθέσεις ενάντια στον κόσμο της εργασίας, την ανατροπή του συνόλου των κατακτήσεων και δικαιωμάτων που είχαν επιβάλει οι προλεταριακές επαναστάσεις και οι ταξικοί αγώνες ενός ολόκληρου αιώνα, με τελικό στόχο ένα νέο κοινωνικό μεσαίωνα. 

Να χαλάσουμε το πάρτι των αρπαχτικών με τα σκουπίδια

Οι Μαγικές λύσεις των σκουπιδιών αναδεικνύονται σε χρυσοφόρες  μπίζνες των Μεγαλοεργολάβων με την Αρωγή των ΟΤΑ. Ενώ ο λαός  κοιτά αποσβολωμένος …τις εξελίξεις στην τσέπη του και τη νέα «Συμφωνία» στην ίδια ρότα, που έρχεται, τα όργανα της  κερδοφορίας  για το κεφάλαιο ξεκίνησαν στην περιοχή μας.

Υπογράφεται την Τετάρτη 10-6-2015 η συμφωνία με ψήφους 6-1 (των δημάρχων της περιοχής) από το Δ.Σ. της ΔΙΑΔΥΜΑ μέσω ΣΔΙΤ  με την Κοινοπραξία ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις ΑΕ- ΗΛΕΚΤΩΡ ΑΕ.για  την κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ), δυναμικότητας  120.000 τόνων ετησίως και ένα Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων ΧΥΤΥ,  με την υποχρέωση της ΔΙΑΔΥΜΑ να του δίνει για 27 χρόνια εγγυημένη ποσότητα 90.000 τόνων απορριμμάτων/έτος, έναντι περίπου 132 ευρώ/ τόνο τώρα…. στο μέλλον βλέπουμε προϋπολογισμού 45 εκατομμύρια ευρώ ένα Φαραωνικό και τεχνολογικά άχρηστο έργο. Οι πολλαπλασιασμοί και τα κέρδη των παραπάνω στην κρίση σας. 

Ας ενώσουμε τα χέρια μας και τις φωνές μας για μια μεγάλη αγκαλιά για τον συμπολίτη μας Μιχάλη Ροκά

Ο Μιχάλης Ροκάς, είναι ένας αξιαγάπητος συμπολίτης μας, που έχει υποβληθεί σε μία δύσκολη χειρουργική επέμβαση ακρωτηριασμού. Στις 20 Ιουνίου ορίστηκε η συναυλία φιλανθρωπικού χαρακτήρα, στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο, με σκοπό να μαζευτούν τα χρήματα της αποκατάστασης για τον Μιχάλη. Η συγκέντρωση χρημάτων αφορά την αγορά τεχνητού μέλους - μηριαία πρόθεση με θήκη μηρού καθώς θα του επιτρέψει την επανένταξή του λειτουργικά και κοινωνικά. Με κεντρικό διοργανωτή τη Ζείδωρον Κοιν.Σ.Επ., η συναυλία βρίσκεται στην τελική ευθεία.

Το kozaniLife.gr κάνει έκκληση σε όλους τους Κοζανίτες αλλά και σε όλους τους καλλιτέχνες να σταθούν δίπλα στον Μιχάλη Ροκά.

Ας ανοίξουμε μια μεγάλη αγκαλιά, ας ενώσουμε τις φωνές μας και τις καρδιές μας για τον δικό μας Μιχάλη, προκειμένου να δείξουμε, οτι οι Κοζανίτες ενωμένοι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα! Άλλωστε, στη θέση του Μιχάλη μπορεί να ήταν ο καθένας...

Οι εθελοντές-φίλοι της προσπάθειας αυτής δηλώνουν τα εξής: "Όποιος ενδιαφέρεται να γίνει χορηγός σ' αυτή την προσπάθεια μας, μπορεί να επικοινωνήσει στο τηλέφωνο 6985951707. Επίσης, όποιος καλλιτέχνης της πόλης μας ή της  ευρύτερης περιοχής θέλει να βοηθήσει την εκδήλωση μας  με την συμμετοχή του μπορεί να μας το δηλώσει. Κάθε είδους βοήθεια είναι χρήσιμη και καλοδεχούμενη".

Φίλοι που επιθυμούν να συνεισφέρουν και για κάποιο λόγο δε μπορούν να παρευρεθούν στην εκδήλωση,υπάρχει ο εξής τραπεζικός λογαριασμός: Τράπεζα Πειραιώς GR 3501 7227 5000 5275 0755 76100.

Η προπώληση εισιτηρίων, θα ξεκινήσει μετά τις 10 Ιουνίου.

Γίνε και εσύ κρίκος στην ανθρώπινη αλυσίδα αγάπης, προσφοράς και αλληλεγγύης!

Α.Ζ. για το kozaniLife.gr

 Ας ενώσουμε τα χέρια μας και τις φωνές μας για μια μεγάλη αγκαλιά για τον συμπολίτη μας Μιχάλη Ροκά

Διαδήλωση ενάντια στο εργοδοτικό έγκλημα στα ΕΛΠΕ, Παρασκευή 5/6

---

Σε διαδήλωση την Παρασκευή 5 Ιούνη, στις 6.30 μμ στα Προπύλαια, καλούν τα εργατικά αγωνιστικά σχήματα-κινήσεις-παρεμβάσεις του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σύμφωνα με την απόφαση της σύσκεψής τους που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 2/06. Στη διαδήλωση καλούν επίσης η ΕΑΑΚ και οι φοιτητικοί σύλλογοι  Φιλοσοφικής και Φυσικού.

Το event του facebook εδώ

Το κάλεσμα των εργατικών σχημάτων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, αναφέρει:

Κουφάρια ζωής και μνήμης στον δρόμο του λιγνίτη

 Μαρία Λούκα*

Φωτογραφίες Αλέξανδρος Κατσής. Δείτε εδώ περισσότερες φωτογραφίες του Α. Κατσή από τα λιγνιτοχώρια.

Βγαίνοντας από την πόλη της Κοζάνης, καμιά 30αριά χιλιόμετρα μακριά, υπάρχει μόνο μια δεξιά στροφή που χωρίζει την οικεία γήινη ατμόσφαιρα από το σεληνιακό τοπίο. Εδώ είναι το Νότιο Πεδίο με βαθιές τρύπες στη γη και μια αέναη κίνηση φορτηγών. Ακολουθώντας τους δαιδαλώδεις ταινιόδρομους προβάλλει η ταμπέλα για τη Χαραυγή. Κάποτε ήταν ένα κεφαλοχώρι με ξακουστό παζάρι και ζωηρή πλατεία. Τώρα μοιάζει περισσότερο με νεκροταφείο κτιρίων και αναμνήσεων.

Και τέταρτος νεκρός εργαζόμενος από το έγκλημα των ΕΛΠΕ

---

Έχασε σήμερα τη μάχη για τη ζωή και ο τέταρτος τραυματίας του δυστυχήματος στις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο. Πρόκειται για τον 29χρονο Κώστα Μαγκούρα που νοσηλευόταν στη μονάδα εγκαυμάτων του Θριάσιου Νοσοκομείου.

Προηγήθηκαν οι άλλοι τρείς αδικοχαμένοι στο βωμό του κέρδους και της άγριας εκμετάλλευσης εργαζόμενοι, Μπάμπης Δευτεραίος,Ντελιλάι Ραμαντάν,και Αντώνης Αβράμπος, που σύμφωνα με το πόρισμα της εταιρίας – και των εκπροσώπων των εργαζομένων συμπεριλαμβανομένων –  που είδε πρόσφατα τη δημοσιότητα,ο θάνατος τους οφείλεται σε δικό τους «ανθρώπινο σφάλμα» και όχι στην εγκληματική αδιαφορία της ίδιας και των υπευθύνων της

Συνεχίζοντας στην ίδια λογική η διοίκηση των ΕΛΠΕ με σημερινή  ανακοίνωσή της, αφού εκφράζει τη βαθιά οδύνη,συμπαράσταση και στήριξη στην οικογένεια του αδικοχαμένου εργάτη,καλεί τους εργαζόμενους σε «αυστηρή τήρηση των κανόνων ασφαλείας, ώστε το δυστύχημα στο διυλιστήριο Ασπροπύργου να είναι το τελευταίο»

Αν διαφωνήσουμε, ας διαφωνήσουμε στο ΒΑΣΙΚΟ και ΟΧΙ στα επιμέρους

Τζώτζης Βασίλης

Το τελευταίο διάστημα προκύπτουν διχογνωμίες, διαφοροποιήσεις σε επί μέρους επιλογές, αποκλίνουσες αντιλήψεις για το που πρέπει να «στρίψει το τιμόνι» του χώρου της αντικαπιταλιστικής ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Ενδεικτικά αναφέρω: το ζήτημα της κοινής εκλογικής καθόδου της ΕΑΑΚ με το ΑΡΔΙΝ, την επιτροπή αληθείας της Βουλής για το Δημόσιο Χρέος, την αναγκαιότητα -ή μη- της μετωπικής πολιτικής, ως απόηχος της εκλογικής συνεργασίας με τη Μ.ΑΡ.Σ..

Τα παραπάνω ,όσο σοβαρά και αν είναι, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΠΤΥΧΕΣ του ΒΑΣΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. Οποιαδήποτε και αν είναι η στάση για τα προηγούμενα, ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ από την τοποθέτηση στο ΕΡΩΤΗΜΑ: ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ των ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, μετά το ξέσπασμα της ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ. ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΡΗΓΜΑ που άνοιξαν οι βαθιές ανακατατάξεις, οι τεκτονικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία.