Η "ανάπτυξη του ανταγωνισμού" στον ηλεκτρισμό με το 3ο μνημόνιο και άλλα παραμύθια.

Κάποιοι στην κυβέρνηση δεν μας τα λένε καλά για τον ηλεκτρισμό. Καθόλου καλά. Ίσως νομίζουν πως βρίσκονται ακόμα σε φοιτητικά αμφιθέατρα και μπορούν να παίζουν με τις λέξεις χωρίς συνέπειες. Ίσως πάλι θυμήθηκαν εκείνους τους καλόγερους, που βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να μη σπάσουν την υποχρεωτική νηστεία, και παίζουν με τις λέξεις, στην ανακοίνωση που εξέδωσαν για την κατάληξη της διαπραγμάτευσης για το 3ο μνημόνιο.

Η κυβέρνηση λοιπόν έδωσε προχθές στη δημοσιότητα μια "άτυπη ενημέρωση", αυτό που στα Ελληνικά έχουμε συνηθίσει ν' αποκαλούμε "non paper", προκειμένου να καταγράψει "τα έντεκα πλεονεκτήματα της συμφωνίας". Μια παράγραφο του κειμένου, αυτή για τον ηλεκτρισμό, την ανεβάσαμε, μαζί με το σχετικό σύνδεσμο, και στη σελίδα μας στο Facebook: "6. Ο ΑΔΜΗΕ παραμένει δημόσιο αγαθό, ενώ δεν υπήρξε καμία αναφορά σε «μικρή ΔΕΗ». Υπάρχει, βέβαια, δέσμευση για απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, που αποτελεί όμως, ούτως ή άλλως, υποχρέωση προσαρμογής στις ευρωπαϊκές οδηγίες." Βάλαμε την υποσημείωση πως "Μένει να δούμε τις λεπτομέρειες, όπου ως συνήθως "κρύβεται ο διάβολος"".  Και "προτού αλέκτωρ φωνήσαι τρις", μάθαμε τις "λεπτομέρειες", όπου δεν "κρύβεται απλά ο διάβολος", κρύβεται η ίδια η Γερμανική Ευρώπη του ηλεκτρισμού.

Η κυβέρνηση κατέθεσε στη Βουλή για ψήφιση το νομοσχέδιο για το 3ο μνημόνιο και όπως είδαμε στο σχετικό κείμενο, που υπογράφεται απ' το Γεν. Γραμματέα της Κυβέρνησης, στη σελίδα 5 και Υποπαράγραφο Β2 της Αιτιολογικής Έκθεσης τα πράγματα είναι πολύ σαφή, πράγματι δεν υπάρχει καμία αναφορά σε "μικρή ΔΕΗ", όπως είπε το non paper. Δεν υπάρχει τέτοια αναφορά απλά ...
επειδή δεν χρειάζεται, απλά επειδή άλλαξε η διατύπωση: "Για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού μεταξύ των συμμετεχόντων στη χονδρεμπορική αλλά και τη λιανική αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, με σκοπό τη μείωση του κόστους του ανταγωνιστικού σκέλους των λογαριασμών ρεύματος των καταναλωτών, τίθεται ως στόχος από 1/1/2020 κανένας συμμετέχων να μην εγχέει ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας στο διασυνδεμένο σύστημα και δίκτυο, η οποία να υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της συνολικά εγχεόμενης ηλεκτρικής ενέργειας από εγχώριες μονάδες παραγωγής και εισαγωγές, σε ετήσια βάση.

Το εγχείρημα θα παρακολουθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού και εάν μέχρι 1/1/2019 διαπιστώσει αδυναμία επίτευξης του στόχου και του σκοπού, θα προτείνει κατάλληλα μέτρα. Εάν ο συμμετέχων δεν συμμορφωθεί στα μέτρα που του έχουν επιβληθεί, τότε η Επιτροπή Ανταγωνισμού, με αιτιολογημένη απόφασή της, επιβάλλει συγκεκριμένο πρόστιμο από πέντε τοις εκατό (5%) έως δέκα τοις εκατό (10%) επί του ετήσιου κύκλου εργασιών της εταιρείας/συμμετέχων, κατά το προηγούμενο έτος."  

Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Ποιος είναι ο μοναδικός "συμμετέχων" που έχει σήμερα μερίδιο άνω του 50% στην αγορά ηλεκτρισμού; Φυσικά η ΔΕΗ, την οποία προσπάθησαν να τεμαχίσουν με τους ΣαμαροΒενιζέλους, δεν πρόκαναν και τώρα επιστρέφουν απ' την πίσω πόρτα, "Πρώτη φορά αριστερά".

Μέσω της Επιτροπής Ανταγωνισμού λοιπόν επιβάλλουν να δώσει η ΔΕΗ μέχρι 31.12.2018 μερίδιο αγοράς σε άλλες εταιρείες. Ποιες θα είναι αυτές; Γιατί όχι η Energa και η Hellas Power; Ή κάποιες άλλες σαν αυτές; Ποιος θα εμποδίσει την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων; Η Επιτροπή Ανταγωνισμού μήπως; Εδώ όχι απλά γελάνε, αλλά κυριολεκτικά χτυπιόμαστε στο έδαφος: μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο με το λήμμα "μερίδιο αγοράς μπύρας" σας δείχνει πως το καλοκαίρι του 2011, εν μέσω χρεοκοπίας, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Heineken - Amstel) είχε "ηγεμονικό μερίδιο αγοράς - άνω του 70% - αλλά σίγουρα μικρότερο έναντι του παρελθόντος", καθώς στο παρελθόν το μερίδιό της προσέγγιζε το 80%, χωρίς αυτό να ενοχλεί καμιά Επιτροπή Ανταγωνισμού, καμιά Τρόικα, κανένα Κουαρτέτο. Και η μείωση του μεριδίου της την τελευταία τριετία οφείλεται στην είσοδο στην αγορά μιας ακόμα πολυεθνικής (Carlsberg), οπότε τώρα έχουμε μια ολιγοπωλιακή αγορά, με δυο ισχυρούς "παίκτες", που μοιράζονται το 80-85% της αγοράς, με την ισχυρή κεφαλαιακή τους δομή επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες κι αφήνουν ψίχουλα στους υπόλοιπους: ακόμα κι αν θέλει κάποιος "μικρότερος παίκτης" να πουλήσει φθηνά, απλά ο καταναλωτής δεν μπορεί να τον βρει.

Φυσικά η κατάσταση με την αγορά της μπύρας δεν είναι η εξαίρεση: μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο με το λήμμα "μερίδιο αγοράς καφέ" θα σας δείξει πως στην κατηγορία του "Ελληνικού" καφέ, με το παραδοσιακό μπρίκι, η ασφαλώς γνωστή σας Nestle έχει μερίδιο αγοράς περίπου 70% κι ο επόμενος "παίκτης" έχει μόλις 13%. Στην κατηγορία του "καφέ φίλτρου" η πολυεθνική Douwe Egberts έχει το 70% με το σήμα Jacobs κι ο επόμενος "παίκτης" έχει μόλις 11%. Προδήλως "δεσπόζουσες" θέσεις στην αγορά από δυο μεγάλες πολυεθνικές, αλλά καμιά Τρόικα, κανένα Κουαρτέτο δεν διανοείται να τις υποχρεώσει, μέσω της Επιτροπής Ανταγωνισμού, να παραχωρήσουν μερίδιο αγοράς και να μειωθεί το δικό τους στο έως 50%.

Στην Ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρισμού τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, καθώς κι εκεί κυριαρχούν μετρημένοι στα δάχτυλα μεγάλοι όμιλοι, που συνεχώς απορροφούν τις μικρότερες εταιρείες. Η αποσταθεροποίηση της αγοράς ηλεκτρισμού, με την ιδεοληψία περί ανταγωνισμού, είναι απλώς ένα προπέτασμα καπνού, ώστε η Γερμανική Ευρώπη να διασπάσει τις ισχυρές κρατικές εταιρείες ηλεκτρισμού των χωρών-μελών της ΕΕ και να διευκολύνει τη συγκέντρωση, σε επόμενη φάση, του συνόλου της ηλεκτροπαραγωγής της ΕΕ στα χέρια λίγων πολυεθνικών ομίλων, των επονομαζόμενων "Seven Brothers - Επτά Αδελφών". Και φυσικά θα μας πουν πως το κάνουν για το καλό μας, για να πετύχουν οικονομίες κλίμακας, για να μειωθεί το κόστος στον τελικό καταναλωτή, όπως ήδη το βλέπουμε στην εισηγητική έκθεση. Μόνο που το κόστος με διάφορους τρόπους το έχουν ήδη εκτοξεύσει, ώστε να διασφαλίσουν στη συνέχεια μεγάλα έσοδα για τις μεγάλες εταιρείες. Μπορεί κανείς να κόψει τη μπύρα, που παχαίνει κιόλας, (αλλά άντε να το πει αυτό στους ΚεντροΕυρωπαίους), μπορεί να κόψει τον καφέ, αλλά είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να κόψει κανείς τον ηλεκτρισμό, στη σημερινή εποχή όπου τα πάντα γίνονται όλο και πιο εξαρτημένα απ' την τροφοδοσία με ρεύμα. 

Στο 24% έφθασαν οι εισαγωγές ηλεκτρισμού στο διασυνδεμένο σύστημα, αυτό για το οποίο θα πρέπει να υπάρχει ανταγωνισμός, (στα Μη Διασυνδεμένα Νησιά δηλαδή μπορεί να μην υπάρχει "ανταγωνισμός";), αλλά ουδείς ενδιαφέρθηκε να πάρει φθηνή εισαγόμενη ενέργεια και να δημιουργήσει ένα δίκτυο λιανικής πώλησης, "για να ωφεληθεί ο καταναλωτής". Η ανάπτυξη δικτύου κοστίζει, πού να κάθεται τώρα κανείς να στήνει δίκτυα, μια χαρά είναι και η χονδρεμπορική αγορά: ένα λάπτοπ, μια διαδικτυακή σύνδεση και το "μαγαζί" στήθηκε. Αυτή είναι η Γερμανική Ευρώπη των πολυεθνικών, που με προπέτασμα καπνού τον "ανταγωνισμό" και "τη μείωση του κόστους του ανταγωνιστικού σκέλους των λογαριασμών ρεύματος των καταναλωτών" μετατρέπει τους πολίτες σε ομήρους λίγων μεγάλων ομίλων.

Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.

Πρόσφατα αποκαλύψαμε τα συγκριτικά στοιχεία των προγραμμάτων κινητής τηλεφωνίας, που προσφέρει η ίδια πολυεθνική σε Ελλάδα και Ρουμανία, με σχεδόν τετραπλάσια τιμή στην Ελλάδα, χωρίς να συγκινείται καμιά Επιτροπή, είτε Ανταγωνισμού είτε Τηλεπικοινωνιών. Έχουμε γράψει από πολύ νωρίς για το εξωφρενικά χαμηλό κόστος μιας σύνδεσης ίντερνετ στη Ρουμανία σε σχέση με την Ελλάδα, όπου "υπάρχει ανταγωνισμός" και η εταιρεία με το μεγαλύτερο μερίδιο είναι Γερμανικών συμφερόντων. Όχι, η τεχνολογική υστέρηση στις τηλεπικοινωνίες δεν κοστίζει στην Ελληνική οικονομία, μάλιστα ίσως κάποιος σαν τον Ταμήλο να μας έλεγε να ξαναγυρίσουμε στην εποχή των ταχυδρομικών περιστεριών ή και των φρυκτωριών.

Η χώρα χρειάζεται παραγωγική ανασυγκρότηση, όχι παράδοση στις πολυεθνικές, που αντιμετωπίζουν τους πολίτες περίπου ως "παράπλευρη απώλεια". Ναι, "δεν υπάρχει αναφορά στη μικρή ΔΕΗ", αλλά υπάρχει έμμεση αναφορά στην παράδοση της αγοράς ηλεκτρισμού στις πολυεθνικές, στην υλοποίηση του οράματος της "Ενεργειακής Ένωσης" με Γερμανική "ομπρέλα". Και σ' αυτό δεν μπορεί να συμφωνήσει κανείς.

Η Ευρώπη δεν έγινε Γερμανική με δυο παγκόσμιους πολέμους και δεν θα γίνει Γερμανική ούτε με το ευρώ ούτε με τα αιολικά, ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Μπορεί να ψάχνουν διαρκώς για Lebensraum, για επέκταση του ζωτικού τους χώρου, αλλά το οικοδόμημα της ΕΕ δεν έχει κανένα μέλλον ως Γερμανικό προσάρτημα. Κι αν δεν τους αρέσει, ας κάνουν τη δική τους Ευρώπη, χωρίς τον Ευρωπαϊκό Νότο.

Και στην Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνά κανείς την ιστορία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης: το 1930 το Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα πρώτα αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση κι έπειτα έγινε ο Χίτλερ καγκελάριος, προτού αιματοκυλίσει τον πλανήτη. Στις επόμενες εκλογές μάλλον ξέρουμε ποιο θα είναι το 1ο κόμμα, αλλά ποιος θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση; Ποια θα είναι η εναλλακτική διέξοδος των πολιτών που ψήφισαν "Όχι" και δεν θέλουν με τίποτα να ξαναγυρίσουν στη σαπίλα, που μας χρεοκόπησε σε καιρό ειρήνης;

Λιγνίτης : ο δικός μας μαύρος χρυσός: