10 τόνοι Ουρανίου στην πόρτα μας ΔΕΝ είναι αιτία συναγερμού

Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου*

Ένας χρόνος πέρασε από την έναρξη της αποκρουστικότερης μαζικής δολοφονίας αμάχων από την «αμυντική» συμμαχία των ισχυρών της γης στ’ όνομα του ανθρωπισμού και του πολιτισμού με πρόσχημα (ξανά) την καταδίκη ενός δικτάτορα. Η τάξη αποκαταστάθηκε στο Κόσοβο λένε. Φυσικά. Απλώς οι όροι αντεστράφησαν. Οι πρόσφυγες επέστρεψαν στις καμένες εστίες τους. Η μόλυνση του περιβάλλοντος γενικά συγκαλύπτεται κι αποκαλύπτεται μόνο σε περιπτώσεις τύπου Μπλάτσε, όπου οι στρατιώτες της KFOR (και οι έλληνες) κυκλοφορούν με μάσκες. Κανείς δε μιλά για τη ρύπανση από τους βομβαρδισμούς στην ίδια τη Σερβία. Σ’ αυτή τη φάση δε συμφέρει το Μιλόσεβιτς να αναδεικνύει τον κίνδυνο και η χώρα, που έχει υποχωρήσει τεχνολογικά τουλάχιστον 100 χρόνια και μάχεται για την επιβίωση, δεν αντέχει το κόστος τέτοιων επιστημονικών ερευνών σε καθεστώς εμπάργκο. Η υποκρισία της Δύσης φάνηκε ξεκάθαρα με την πρόσφατη μόλυνση του Δούναβη με Kυάνιο από τα χρυσωρυχεία στην Ουγγαρία, όταν η Ευρώπη ήταν πρόθυμη να χρηματοδοτήσει όλα τα πληγέντα κράτη εκτός της Γιουγκοσλαβίας την ημέρα μάλιστα ακριβώς που για να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα ανακοίνωσε την επαναλειτουργία των αεροδιαδρόμων πάνω από το έδαφός της. Οι UCK φυσικά δεν αφοπλίστηκαν, επανεξοπλίζονται με όπλα μεταφερόμενα σε ασθενοφόρα και νταλίκες τροφίμων. Τα Σκόπια είναι η επόμενη θρυαλλίδα. Προηγείται η Ν. Σερβία. Το σκηνικό της κατασκευής προσφύγων επαναλαμβάνεται, αλλά δεν πείθει. Επιστρατεύονται γιαυτό θυγατρικοί ουτσεκάδες, σκαπανείς της νέας τάξης. Για ν’ αντιμετωπιστεί το κακό, αμήχανα βήχουν οι δυτικοί με στυλ δασκάλου που μαλώνει το χαϊδεμένο μαθητή.

Μεσούσης προεκλογικής περιόδου στρατεύματα προελαύνουν επειγόντως μέσω Λιτοχώρου για «ασκήσεις» επί Κοσόβου. Δε μπορούν να περιμένουν όπως στις Ευρωεκλογές. Προδίδουν κατάσταση εκτός ελέγχου. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ίσως μετά τις εκλογές επαναληφθεί θερμόν επεισόδιο στην περιοχή. Γιαυτό οι πρόωρες εκλογές σε Ελλάδα και Ισπανία. Η πρόσφατη λαϊκή εντολή προσδίδει κύρος στην αθλιότητα. Η καταστροφή των πολιτιστικών μνημείων που έγινε μετά τους βομβαρδισμούς όταν η περιοχή βρισκόταν κάτω από την ομπρέλα της προστασίας των KFOR δε φαίνεται να ενδιαφέρει την Ουνέσκο. Ένα χρόνο μετά και δυστυχώς όλα δείχνουν ότι ο στόχος παραμένει δίπλα μας σε απόσταση αναπνοής. Και με βόμβες Ουρανίου φυσικά. 10 τόνοι, δεν στάθηκαν αρκετοί. Χρειάστηκε ένας χρόνος για να παραδεχθούν τη ρίψη αυτών των 31.000 βομβών χωρίς να δώσουν ακριβείς τοποθεσίες. «Δεν πρέπει αυτές οι νέες πληροφορίες ν’ αποτελέσουν αιτία ευρέως συναγερμού» είπαν. Όμως πώς να μην είναι αυτή η επιτέλους παραδοχή του ΝΑΤΟ αιτία συναγερμού, όταν υπάρχει το προηγούμενο του Ιράκ και η συγκάλυψη του «συνδρόμου του Κόλπου»; Ο συναγερμός μπορεί δηλαδή να περιμένει μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, όσο ζει το Ουράνιο; Μέχρι τότε θα δούμε τι παθαίνουν οι άμαχοι κι οι εθελοντές φαντάροι στο Κόσοβο; Αν δεν πάθεις, πώς θα μάθεις; Αυτό μας λένε;

 Υπενθυμίζουμε ότι η Εταιρεία μας ήταν η πρώτη που στις 5-5-99 εξέδωσε δελτίο τύπου καταγγέλλοντας την απόφαση του Πενταγώνου να χρησιμοποιήσει βόμβες Ουρανίου στην περιοχή. Υπενθυμίζουμε ότι το Απεμπλουτισμένο Ουράνιο 238, που παράγεται άφθονα σαν υπόλειμμα της επεξεργασίας του φυσικού Ουρανίου για να παραχθεί το χρήσιμο για τους πυρηνικούς αντιδραστήρες Ουράνιο 235 είναι τοξικό, κυρίως όταν εισπνέεται με την ανάφλεξη, παραμένει επί πολλά χρόνια στον οργανισμό των ατόμων που μολύνθηκαν και εκκρίνεται από τα ούρα. ενώ έχει χρόνο υποδιπλασιασμού 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Χρησιμοποιήθηκε επειδή λόγω του μεγάλου του μοριακού βάρους, διαπερνά εύκολα το ατσάλι των τανκ και ευθύνεται τόσο για την εμφάνιση του «συνδρόμου του Κόλπου» σε βετεράνους των ΗΠΑ και της Μ Βρετανίας όσο και για καρκινογενέσεις και τερατογενέσεις, τόσο στο Ιράκ (Μεσάρα) όσο και στο Κουβέιτ. Μετά την επαλήθευση από δημοσιογραφικές πηγές όσων καταγγείλαμε και την παραδοχή της χρήσης των βομβών από αξιωματούχους του ΝΑΤΟ (ανεπίσημα) στις 18 Μαίου 1999 μας απάντησε ο Υπουργός Αμύνης κ., Τζοχατζόπουλος με το υπ’ αριθμ. Φ. 900α/1848/3507 έγγραφό του ότι «Σχετικά με την ρίψη ραδιενεργών βομβών DU κατά τις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας σας γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για ρίψη τέτοιων βομβών. Αντίθετα είναι γνωστό ότι ο μεγαλύτερος (;!)   αριθμός των εκτοξευομένων από τα συμμαχικά αεροσκάφη βομβών έχει συμβατική γόμωση και περίβλημα ενώ οι ζημιές που προκαλούν περιορίζονται σε υλικές καταστροφές (!) και δεν επεκτείνονται σε καμιά περίπτωση στη μόλυνση της ατμόσφαιρας. (τα πετροχημικά προφανώς ήταν αθώα για το περιβάλλον) Ωστόσο σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στρατιωτικών και ειδικών επιστημόνων στην Ελλάδα και το εξωτερικό ακόμη και στην περίπτωση που οι φόβοι για τυχόν έκλυση ουρανίου επιβεβαιωθούν η δημόσια υγεία στη χώρα μας δεν αντιμετωπίζει κανένα άμεσο κίνδυνο, αφού η επίδραση της όποιας μεταφερόμενης ποσότητας υπόπτων υλικών συνεπεία των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών θα είναι για την Ελλάδα λόγω θέσης και απόστασης ανύπαρκτη έως μηδαμινή.»

Τώρα, ένα χρόνο μετά, το ΝΑΤΟ παραδέχεται την ρίψη 31.000 βομβών, χωρίς ν’ αποκαλύπτει την ακριβή τοποθεσία, ενώ ήδη στη Σερβία προσπαθούν να καθαρίσουν την περιοχή από βόμβες που δεν εξερράγησαν.  Θα πρέπει να θεωρούμε την περιοχή μας τυχερή αφού στον Κόλπο είχαν ρίξει στις 6 βδομάδες του πολέμου 940.000 τέτοιες «μικρές» βόμβες DU από τα βομβαρδιστικά ενώ είχαν εκτοξεύσει και 14.000 μεγαλύτερες από τα τανκ.

          Παρ’ ότι ο κος Τσοχαντζόπουλος στο ανωτέρω έγγραφο ισχυρίζεται ότι «οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις δεν διαθέτουν και ούτε υπάρχει σχεδιασμός να προμηθευτούν όπλα με ραδιενεργά στοιχεία DU» σε άρθρο του Bill Mesler «The Pentagons Radioactive Bullet» (21 Οκτωβρίου 1996, «The Nation») αναφέρεται ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη πουλήσει τέτοια όπλα σε Ταϊβάν, Ταϊλάνδη, Κορέα, Μπαχρέιν, Ισραήλ Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Τουρκία και Ελλάδα. Προφανώς ή οι αμερικάνοι (ως όφειλαν) έδωσαν ψεύτικα στοιχεία στον Τύπο, ή το ελληνικό Υπουργείο αγνοεί το θέμα ή ψεύδεται.

Πώς μπορούμε λοιπόν να εφησυχάζουμε και να λέμε ότι δε χρειάζεται να υπάρξει συναγερμός; Στο Ιράκ τα θύματα πολλαπλασιάστηκαν επειδή οι νομάδες που αγνοούσαν τον κίνδυνο εμπορευόντουσαν το μέταλλο των μολυσμένων τανκ, ενώ η καλλιέργεια των ραδιενεργών εδαφών μετέφερε το πρόβλημα μέσα από την τροφική αλυσίδα στις πόλεις. Η άποψη αυτή του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ προφανώς στηρίζεται στη διαπίστωση ότι πρακτικά ο καθαρισμός της βομβαρδισμένης περιοχής είναι αδύνατος από την καρκινογόνο τέφρα του Ουρανίου. Όμως υπάρχει πιθανότητα κάποιες βόμβες να μην έχουν εκραγεί ενώ θα μπορούσε ν’ απομονωθούν οι μολυσμένες περιοχές και να μη καλλιεργούνται.  Είναι εγκληματική η συγκάλυψη των κινδύνων και η ανοχή τηςπολιτικής που θεωρεί θεμιτή τη μακροπρόθεσμη δολοφονία των αμάχων για να περιοριστούν οι άμεσες απώλειες του επιτιθέμενου στρατεύματος.

Στο πεδίο των πυρηνικών η υποκρισία πάντα περίσσευε. Τώρα το κλίμα επιδεινώνεται. Με ποιαν αξιοπιστία ο πρόεδρος Κλίντον, που δεν κατάφερε ούτε τη δική  του γερουσία να πείσει για να ψηφίσει κατά των πυρηνικών, επισκέφθηκε την Ινδία και το Πακιστάν να τους νουθετήσει αντιπυρηνικά τη στιγμή που οι ΗΠΑ υπερασπίζονται με την ψήφο τους προκλητικά στον ΟΗΕ το δικαίωμά τους να παραμένουν πυρηνικοκάτοχοι; Όμως και η Ευρώπη και ο Καναδάς που παριστάνουν τους πράσινους από τη μια καταδικάζουν κι από την άλλη διαγκωνίζονται ποιος θα πρωτοπουλήσει στην Τουρκία τον πυρηνικό αντιδραστήρα για το Ακούγιου.

Ένα χρόνο μετά το δράμα της Γιουγκοσλαβίας και η διεθνής υποκρισία θριαμβεύει ο Πούτιν εκλέγεται με τις ευλογίες της Δύσης πρόεδρος με βάθρο τη ματωβαμμένη Τσετσενία. Στο Ιράκ τα παιδιά εξακολουθούν να πεθαίνουν χάρη στο εμπάργκο κι ο Σαντάμ ακλόνητος. Κανένα πάθημα δε φαίνεται να γίνεται μάθημα στους βραδύνοες άρχοντες του «πολιτισμένου» σκότους.

Ένας χρόνο μετά  η Γιουγκοσλαβία σε εμπάργκο, ο λαός δεινοπαθεί, ο Μιλόσεβιτς ακατάβλητος κι η κοινή γνώμη στη Δύση εξακολουθεί να πιστεύει ότι οι βομβαρδισμοί ήταν η σωστή κίνηση. Απολιτικά υποτίθεται περιοδικά όπως το «National Geografic» δημοσιεύουν «αντικειμενικά» ρεπορτάζ για τα Βαλκάνια με φωτογραφίες από τη γενοκτονία (τότε) των κοσοβάρων κι ούτε μια λέξη για τη συνεχιζόμενη των σέρβων, ούτε μια εικόνα από τα (διαπιστωμένα πια) θύματα των βομβαρδισμών. Ένα χρόνο μετά πρέπει να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη επίθεση πολιτισμού του ΝΑΤΟ.

* γιατρός συγγραφέας Πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της «International Physicians for The Prevention of Nuclear War»

  Maria Sotiropouou
 10 τόνοι Ουρανίου στην πόρτα μας ΔΕΝ είναι αιτία συναγερμού