Γαλλία: Ασίγαστα στις απεργίες και στους δρόμους

Τι θα έλεγαν τα παπαγαλάκια των ελληνικών ΜΜΕ αν στη διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων έκλεινε η Ακρόπολη, λόγω απεργίας, κι αν για τον ίδιο λόγο η Αθήνα βρομοκοπούσε από τα σκουπίδια; Ξέρουμε όλοι τι θα έλεγαν. Αλλωστε, ακόμα και σήμερα που τα μεγάλα συγκροτήματα των αστικών ΜΜΕ δεν τρέφουν τα καλύτερα αισθήματα για τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του, δεν παραλείπουν να «μαλώσουν» τους λιμενεργάτες που απεργούν στον Πειραιά και δημιουργούν προβλήματα στη διαχείριση των κρουαζερόπλοιων και τους εργαζόμενους της ΥΠΑ, που εξήγγειλαν πενθήμερη απεργία την ερχόμενη εβδομάδα και θα δημιουργήσουν προβλήματα στις πτήσεις και στον τουρισμό «μας».

Οι γάλλοι εργάτες, πάντως, δε μάσησαν. Ούτε από ευρωποδόσφαιρο καταλαβαίνουν ούτε από (υπαρκτές ή κατασκευασμένες) ισλαμικές απειλές. Είχε πολλά χρόνια να κλείσει ο πύργος του Αιφελ λόγω απεργίας. Οι δρόμοι του Παρισιού ήδη κατακλύζονται από τη μπόχα των σκουπιδιών, ενώ οι πτήσεις της Air France ακυρώνονται η μία μετά την άλλη.

Την περασμένη Τρίτη, η «μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου» δεν «αμαυρώθηκε» από τις συγκρούσεις ρώσων και άγγλων εθνικοφασιστών χούλιγκαν, αλλά από συγκρούσεις διαδηλωτών εργατών, εργαζόμενων και νέων με τις επίλεκτες δυνάμεις της γαλλικής αστυνομίας. Και τα πιο σοβαρά επεισόδια έγιναν αυτή τη φορά στο Παρίσι, στη διάρκεια της μεγάλης διαδήλωσης που οργάνωσαν τα συνδικάτα, συνεχίζοντας τον αγώνα ενάντια στο αντεργατικό έκτρωμα που δικτατορικά προσπαθεί να περάσει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Ολάντ.

Σύμφωνα με την CGT, οι διαδηλωτές στο Παρίσι έφτασαν το ένα εκατομμύριο, ενώ σε όλη τη χώρα υπολογίζονται γύρω στους 1.300.000. Το υπουργείο Εσωτερικών έδωσε, φυσικά, μικρότερα νούμερα. Πολύ μικρότερα! Μίλησε για 125.000 διαδηλωτές σε όλη τη Γαλλία και μόλις 75-80.000 στο Παρίσι. Η ίδια αβυσσαλέα διαφορά ως προς τον αριθμό των διαδηλωτών που δίνουν οι διοργανωτές και το υπουργείο αφορά και τις υπόλοιπες πόλεις. Στη Λιόν για 3.800 μιλά το υπουργείο, για 10.000 η CGT. Στη Ρεν, 1.900 «μέτρησε» το υπουργείο, για 5.000 μιλά η CGT. Για τη Μασσαλία η διαφορά φτάνει σε αστρονομικά ύψη. Οι διαδηλωτές ήταν 5.000 σύμφωνα με το υπουργείο, 140.000 σύμφωνα με την CGT! Στη δε Τουλούζ το υπουργείο έδωσε 6.000 διαδηλωτές και οι διοργανωτές 20.000.

Σύντροφος που βρέθηκε στη διαδήλωση του Παρισιού μας ανέφερε ότι ήταν τεράστια για τα ελληνικά δεδομένα. Χωρίς να μπορεί να έχει πλήρη εικόνα, θεωρεί ότι οι διαδηλωτές ήταν σίγουρα πάνω από 200.000. Επομένως ο αριθμός των 80.000 που έδωσε η αστυνομία είναι σαφώς υποεκτιμημένος. Η κυβέρνηση σκόπιμα προσπαθεί να μειώσει τον χαρακτήρα των αντιδράσεων για να περάσει στην κοινωνία το μήνυμα ότι είναι μια «μειοψηφία» που αντιδρά. Ομως η αντίσταση της γαλλικής εργατικής τάξης συνεχίζεται. Γι’ αυτό και η αστυνομία έσπευσε να καταστείλει τις διαδηλώσεις.

Μισή ώρα μετά από την έναρξη της διαδήλωσης στο Παρίσι (γύρω στις 14:00 τοπική ώρα) ξεκίνησαν οι πρώτες αψιμαχίες με την αστυνομία. Οι μπάτσοι προκάλεσαν και «ψέκασαν» τους διαδηλωτές, οι οποίοι απάντησαν με πέτρες, μπουκάλια, καπνογόνα και βεγγαλικά. Τότε επιστρατεύτηκαν υδραντλίες και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης για να διαλυθεί η διαδήλωση. Οι συγκρούσεις κράτησαν πάνω από τρεις ώρες. Η αστυνομία εξαπέλυσε αλλεπάλληλα κύματα επιθέσεων και προχώρησε σε συλλήψεις διαδηλωτών, οι οποίοι όμως δεν διαλύονταν. Ανασυγκροτούνταν και αντεπιτίθονταν. Οι δρόμοι γέμισαν πέτρες και σπασμένα μπουκάλια, ενώ δεν έλειψαν οι σπασμένες βιτρίνες και στάσεις λεωφορείων. Ο απολογισμός ήταν πάνω από 58 συλλήψεις και 40 τραυματίες (οι 29 μπάτσοι).

Σχεδόν σε κάθε πόλη έγιναν συλλήψεις, ενώ οι πιο σοβαρές συγκρούσεις (εκτός από το Παρίσι) έγιναν στη Ναντ και τη Ρεν (όπου η αστυνομική καταστολή έχει χτυπήσει «κόκκινο»).

Εκτός από τις διαδηλώσεις που παίρνουν βίαιη τροπή, η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει τις απεργίες, που συνεχίζονται στην καθαριότητα και στα μέσα μεταφοράς. Ηδη στους δρόμους του Παρισιού άρχισαν να μαζεύονται οι πρώτοι σωροί από σκουπίδια, ενώ πάνω από το ένα πέμπτο των πτήσεων της Air France ματαιώθηκε λόγω των απεργιών των τελευταίων ημερών.

Οι διαδηλώσεις και οι απεργίες θα συνεχιστούν, όπως φαίνεται, δημιουργώντας έναν μόνιμο πλέον πονοκέφαλο στον «σοσιαλιστή» Ολάντ που ζήλεψε τους γερμανούς και αμερικάνους συναδέλφους του στον αντεργατικό κατήφορο. Η γαλλική εργατική τάξη, για μια ακόμα φορά, δείχνει εμμονή στις διεκδικήσεις της και προσήλωση στο στόχο της. Δεν εγκαταλείπει αμαχητί δικαιώματα που κατέκτησε τις προηγούμενες δεκαετίες. Και δεν ρίχνει ντουφεκιές για την τιμή των όπλων. Από αυτή την άποψη το παράδειγμά της είναι σημαντικό για την εργατική τάξη σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικά σήμερα, που η επίθεση του κεφαλαίου έχει πάρει ολοκληρωτικό χαρακτήρα, ενθαρρυμένη από την απογοήτευση και τη διάλυση που βασιλεύουν στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Λόγω της συνέχισης των απεργιών και των κινητοποιήσεων και της απειλής αυτές να κλιμακωθούν, δεν αποκλείεται ο Ολάντ να παίξει το χαρτί της «αναμόρφωσης» του νόμου, πετώντας το μπαλάκι στα συνδικάτα (κυρίως στη CGT) για να μαζέψουν το κίνημα. Η CGT αφήνει ανοιχτό το θέμα της απόσυρσης, αναφέροντας σε ανακοίνωσή της ότι θα καταθέσει δική της πρόταση για «έναν εργασιακό νόμο του 21ου αιώνα» κι ότι πέντε είναι τα άρθρα που πρέπει οπωσδήποτε να αποσυρθούν (http://cgt.fr/1-300-000-manifestants-le.html).

Το επόμενο διάστημα θα δείξει πώς θα χειριστεί η συνδικαλιστική οι γραφειοκρατία τον αγώνα. Το σίγουρο είναι ότι αν επιχειρήσουν ξεπούλημα, θα έχουν πρόβλημα και στις γραμμές τους. Στη διαδήλωση του Παρισιού, η περιφρούρηση της CGT δεν κατόρθωσε να συγκρατήσει τους διαδηλωτές ακόμα και μέσα στα δικά της μπλοκ, από τα οποία πέταξαν μπουκάλια και αυγά στους μπάτσους, αλλά και στην ίδια την περιφρούρηση!

πηγή: ΚΟΝΤΡΑ

  από Ταξική Πτέρυγα