H άποψή μας: Η ελπίδα είναι στους αγώνες μας

 

ΠΗΓΗ: Ergatiki

«Επιχείρηση προοδευτικό προσωπείο» θα μπορούσε να ονομαστεί η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα για να μπει σε ένα δύσκολο φθινόπωρο συγκαλύπτοντας τις αντεργατικές επιθέσεις που προωθεί.

 

Διαφημίζει τη νομιμοποίηση της ιδιωτικοποίησης των καναλιών σαν «πόλεμο κατά της διαπλοκής», λέει ότι στα σχολεία είναι «όλα έτοιμα» για να ανοίξουν την ώρα που οι περικοπές θερίζουν, υπόσχεται νομοσχέδιο «κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας» για να μπαλώσει συμβολικά τις τρύπες στις κοινωνικές υπηρεσίες που ανοίγει και το τρίτο μνημόνιο.

 

Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να συγκαλύψει την ουσία της πολιτικής που εφαρμόζει. Ο Σεπτέμβρης μπαίνει με μαζικό κύμα περικοπών στις επικουρικές συντάξεις καθώς αρχίζει να εφαρμόζεται ο νόμος Κατρούγκαλου. Ο ΟΛΠ ξεπουλήθηκε στην COSCO και οι βασικοί «παίκτες» για τις νέες άδειες στα κανάλια είναι οι γνωστοί μεγαλομέτοχοι: Βαρδινογιάννης, Κυριακού,  Κοντομηνάς, Μαρινάκης. Ακολουθεί η παραχώρηση του Ελληνικού στον Λάτση από τη μια μεριά και η «μεταρρύθμιση» των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και των εργασιακών σχέσεων από την άλλη.

 

Ομολογία

Ίδια τακτική και στην αντιμετώπιση των προσφύγων. Παχιά λόγια για το πόσο περήφανοι είμαστε για την αλληλεγγύη που έδειξε ο ελληνικός λαός πέρσι τέτοιον καιρό, αλλά τώρα σκληρή εφαρμογή της συμφωνίας Μέρκελ-Ερντογάν για να μην μπαίνει κανένας.

 

Κυριολεκτικά φαγοπότι γι’ αυτούς και θάψιμο «μετά πολλών επαίνων» για μας. Ωστόσο, η τακτική του «προοδευτικού προσωπείου» περιέχει και την ομολογία ότι η κυβέρνηση φοβάται τις αντιδράσεις του απλού κόσμου που δεν το βάζει κάτω. Δείτε πώς έτρεξαν οι υπουργοί να βρουν φόρμουλα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι του ΟΑΣΘ μόλις η επίσχεση άφησε τη Θεσσαλονίκη χωρίς συγκοινωνία. Δείτε πώς κυβέρνηση και τραπεζίτες βρήκαν λεφτά να χρηματοδοτήσουν τον Σκλαβενίτη για να κρατήσει τον Μαρινόπουλο μόλις οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε απεργία. Δείτε τις υποσχέσεις Φίλη ότι κάτι θα κάνει για τα προσφυγόπουλα καθώς πλησιάζει η απεργία των εκπαιδευτικών.

 

Καμιά από αυτές τις μάχες δεν έχει τελειώσει. Οι φόρμουλες του Σπίρτζη, του Φίλη, των Σκλαβενίτηδων και των τραπεζιτών προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο αποφεύγοντας τη σύγκρουση προς το παρόν. Αλλά το μήνυμα ότι φοβούνται τους αγώνες μας είναι ξεκάθαρο. 

 

Έχουμε κάθε λόγο να οργανώσουμε, να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε αυτούς τους αγώνες. Τα άμεσα βήματα είναι ήδη γνωστά: πανεργατικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στις 10 Σεπτέμβρη, απεργία στα Νοσοκομεία και στα Σχολεία, αντιφασιστικό τριήμερο στην επέτειο της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα ότι θα σώσουμε μισθούς και συντάξεις, δουλειές και ελευθερίες.

 

Αλλά και κάτι παραπάνω: η ελπίδα για τη μεγάλη αλλαγή, για την ανατροπή αυτού του συστήματος, η ελπίδα που την ποδοπατάει η ρεφορμιστική πολιτική του «ψηφίστε μας και αφήστε μας», μόνο μέσα από αυτό το δρόμο των αγώνων μπορεί να μείνει ζωντανή.

 

H άποψή μας: Η ελπίδα είναι στους αγώνες μας