Κυριαρχία του πλαστικού χρήματος χωρίς ακατάσχετο

του Μάκη Βάσιλα
από: ΠΡΙΝ

Υπό τον βαρύγδουπο τίτλο «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις», εισήχθη την Παρασκευή στην ολομέλεια της βουλής το σχέδιο νόμου που, μεταξύ άλλων, προβλέπει την υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος προκειμένου να αναγνωριστεί το ήδη κουτσουρεμένο αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Αξίζει να υπενθυμίζουμε εδώ ότι –μέχρι νεωτέρας εντολής των θεσμών– αυτή τη στιγμή το ύψος του αφορολόγητου ανέρχεται σε 8.636 ευρώ για εργαζόμενο και συνταξιούχο χωρίς παιδιά, σε 8.864 για όσους έχουν ένα παιδί, σε 9.090 για όσους έχουν δύο παιδιά και σε 9.545 για όσους έχουν τρία παιδιά και πάνω. Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι το 2010, όταν ξεκίνησε όλη αυτή η τραγωδία που βιώνουμε, το αφορολόγητο ήταν 12.000 για τον άγαμο και έφτανε μέχρι τις 25.000 για τον πολύτεκνο. Η διαφορά είναι χαώδης.

Συγκεκριμένα, λοιπόν, στο σχέδιο νόμου αναφέρεται ότι από 01/01/2017, προκειμένου ο μισθωτός να τύχει της αναγνώρισης του αφορολόγητου ορίου για το εισόδημά του, θα πρέπει οι δαπάνες που πραγματοποιεί να γίνονται αποκλειστικά με τη χρήση πλαστικού χρήματος, δηλαδή μέσω πιστωτικών ή χρεωστικών καρτών και internet banking με μία προοδευτική κλιμάκωση του ύψους των συναλλαγών σε σχέση με το εισόδημα. Έτσι, για ετήσιο εισόδημα έως 10.000 ευρώ θα πρέπει το 10% του εισοδήματός του να δαπανάται με αυτόν τον τρόπο, για ύψος εισοδήματος από 10.000 έως 30.000 το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 15% του εισοδήματος ενώ για εισοδήματα από 30.000 ευρώ και πάνω το ποσοστό ανέρχεται στο 20%. Σύμφωνα με τα έως τώρα δημοσιεύματα, στις δαπάνες αυτές δεν περιλαμβάνονται τα πάγια έξοδα που έχει μια οικογένεια, όπως οι λογαριασμοί ΔΕΗ, νερού, τηλεπικοινωνιών, τα ενοίκια, τα διόδια κλπ. Δηλαδή το υπουργείο και η κυβέρνηση λένε στον κόσμο, που τα παραπάνω τους τρώνε σχεδόν όλο το εισόδημα, ότι αν τους περισσέψει κάτι, αυτό θα πρέπει να το ξοδέψουν οπωσδήποτε και μάλιστα μέσω των τραπεζών, αλλιώς θα πληρώσουν και φόρο 22% επί της διαφοράς! Η ταξική μεροληψία της κυβέρνησης έχει χτυπήσει κόκκινο. Της ντροπής όμως.

Επιπλέον, στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι πλέον η εξόφληση ενός τιμολογίου ή μιας απόδειξης αξίας άνω των 500 ευρώ θα πρέπει να γίνεται μόνο μέσω τράπεζας ή με χρήση καρτών. Το συγκεκριμένο όριο μέχρι σήμερα για έναν ιδιώτη είναι 1.500 ευρώ, ενώ καθίσταται πλέον υποχρεωτική η προμήθεια μηχανημάτων πληρωμής μέσω καρτών με πρόστιμο για όποιον επαγγελματία δεν διαθέτει το ποσό των 1.000 ευρώ.

Όλα τα παραπάνω εντάσσονται στην υποτιθέμενη προσπάθεια της κυβέρνησης να καταπολεμηθεί το λεγόμενο «μαύρο χρήμα» και η παραοικονομία. Βέβαια τα πράγματα δεν είναι πάντοτε όπως φαίνονται ή όπως παρουσιάζονται.

Κατ’ αρχάς, είναι γνωστό ότι δεν πτώχευσε η χώρα επειδή δεν έκοβε απόδειξη ο υδραυλικός ή επειδή δεν παίρναμε απόδειξη από το τυροπιτάδικο. Οι κολοσσιαίες φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου και ειδικά ορισμένων τμημάτων του, πχ εφοπλιστές, είναι γνωστές ενώ άλλο τόσο είναι γνωστό πως εκτός από την κακιά και καταδικαστέα φοροδιαφυγή, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη «νόμιμη» φοροαποφυγή που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να δηλώνουν τελικά ό,τι τις βολεύει και να φορολογούνται ελάχιστα ή καθόλου. Επιπλέον, το πλιάτσικο σε ασφαλιστικά ταμεία και επιχειρήσεις του δημοσίου ήταν καθεστώς για ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο με κορύφωση στην περίφημη μεγάλη ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου η κατάσταση της ρεμούλας και της κλεψιάς χτύπησε παγκόσμια ρεκόρ.

Οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, που με μια πρώτη ματιά δείχνουν ότι είναι η επιτομή της διαφάνειας, δεν θα κάνουν τίποτε άλλο από το να καταστήσουν όμηρο των τραπεζών μεγάλο τμήμα του πληθυσμού που θα πρέπει πλέον, προκειμένου να τύχει της έκπτωσης του αφορολόγητου, να τις χρησιμοποιεί σε μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς του. Και αν η περίοδος του Ιουλίου του 2015 με το δημοψήφισμα έδειξε πόσο μεγάλο όπλο του αντίπαλου είναι ο έλεγχος της ροής του χρήματος από το τραπεζικό σύστημα, φανταστείτε τι έχει να γίνει αν μεγάλο τμήμα των καθημερινών συναλλαγών και της χρηματικής ροής, θα πρέπει πλέον υποχρεωτικά να περνάει και αυτό από τα ευαγή τραπεζικά ιδρύματα.