ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.ΤΕ./ΔΕΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΓΝΙΤΗ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ ΚΗΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΝΙΑΤΗ

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016 Πνευματικό κέντρο Μεγαλόπολης 
“Ο ΠΟΛΥΒΙΟΣ” 
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Ε.ΤΕ. ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ ΚΗΕ 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΑΝΙΑΤΗ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ Ή ΟΧΙ ΤΟΝ ΛΙΓΝΙΤΗ; 
ΑΝ ΝΑΙ, ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ; ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ; 
                                           
                                             ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι επειδή η κρισιμότητα των στιγμών όσον αφορά το μέλλον και την προοπτική της ΔΕΗ επιβάλλει άμεσα να παρθούν σημαντικές αποφάσεις (και επειδή δεν διοργανώνουμε τη συγκεκριμένη ημερίδα έτσι για να πούμε ότι κάτι κάνουμε ή για να συζητήσουμε επί παντός επιστητού) θέλοντας να ανοίξουμε έναν ουσιαστικό διάλογο που θα οδηγήσει επιτέλους στη λήψη των σωστών αποφάσεων, σας γνωστοποιούμε από σήμερα τις απόψεις – θέσεις της ΕΤΕ/ΔΕΗ σχετικά με την αναγκαιότητα της ύπαρξης του λιγνίτη ως
 

βασικού καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας μας και στις επόμενες δεκαετίες, τις αιτίες και τους λόγους εκτοπισμού και απαξίωσής του και το πώς θα τον στηρίξουμε.

Προς τούτο, παρακαλούμε πολύ (ει δυνατόν) οι τοποθετήσεις σας να επικεντρωθούν πάνω στο θέμα της ημερίδας.

 

Ευχαριστούμε

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ Ή ΟΧΙ ΤΟΝ ΛΙΓΝΙΤΗ;

ΑΝ ΝΑΙ, ΣΕ ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ;

Κυρίες και κύριοι,

Χωρίς ίχνος υπερβολής η περίοδος που διανύουμε είναι η χειρότερη όλων των εποχών τόσο για τη ΔΕΗ, όσο και για τις περιοχές των Ν. Κοζάνης, Φλώρινας και Αρκαδίας.

Οι λόγοι και οι αιτίες είναι πολλοί και πολλές.

Ένας από αυτούς, βασικός, βασικότατος είναι ο εκτοπισμός και η απαξίωση του λιγνίτη (του εθνικού μας καυσίμου) του οποίου η συμμετοχή στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας μας βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο όλων των εποχών!

Πιο συγκεκριμένα, από 30,5 TWh το 2009, το 2015 κατρακύλησε στις 19 TWh και τα στοιχεία για φέτος δείχνουν ότι θα πέσει κάτω από τις 15 TWh!!

Αυτό δεν έγινε τυχαία.

Έγινε με σχέδιο (που δυστυχώς συνεχίζεται) για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα. Η δε υλοποίηση του σχεδίου γίνεται με πολλούς τρόπους.

Ο βασικότερος όμως είναι η  συνειδητή αγνόηση των όσων ορίζουν οι νόμοι για την κατάρτιση του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού και κατ’ επέκταση του καθορισμού του μίγματος καυσίμου.

Από εδώ πηγάζει το κακό.

Αυτή είναι η βάση και η κύρια αιτία (με επιμέρους άλλα μέτρα και αποφάσεις) για τον εκτοπισμό και την απαξίωση του λιγνίτη.

Εάν η πολιτεία είχε σταθεί στο ύψος των ευθυνών της (όπως γίνεται σε κάθε σοβαρή χώρα) και είχε καταρτίσει τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό, με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και η αναγκαιότητα του λιγνίτη θα είχε αναδειχθεί και σ’ αυτό το σημείο του εκτοπισμού και της απαξίωσής του δεν θα είχαμε φτάσει.

Η παραπάνω πρόβλεψη την οποία διατυπώνουμε με βεβαιότητα πηγάζει από την ίδια τη λογική της συζήτησης για την κατάρτιση του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού και τον καθορισμό του μίγματος καυσίμου, που σε όλες τις χώρες δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη τις παρακάτω τρεις παραμέτρους:

1^ον Την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού

2^ον  Την εξασφάλιση χαμηλών τιμών στον καταναλωτή

3^ον Την προστασία του περιβάλλοντος

Όμως, όπως ήδη αναφέραμε, τονίζοντας τη λέξη ορθολογισμό, ξεκινώντας μια συζήτηση για την κατάρτιση του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού και τον καθορισμό του μίγματος καυσίμου, το ζητούμενο δεν είναι απλά να λάβει κανείς υπόψη του αυτές τις τρεις παραμέτρους, το ζητούμενο είναι και αυτό έχει την καθοριστικότερη αξία με ποια σειρά θα τις λάβει υπ’ όψιν του. Πως θα τις ιεραρχήσει, ποια θα βάλει πρώτη, ποια δεύτερη και ποια τρίτη.

Εμείς ως ΕΤΕ/ΔΕΗ με πολύ μεγάλο σεβασμό προς όλους όσους ασχολούνται κατά καιρούς με τα πολύ κρίσιμα ζητήματα του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού και του μίγματος καυσίμου, βλέποντας την πολυπλοκότητα του ζητήματος, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν υπάρχουν ιδανικές λύσεις και μαγικές συνταγές που να ικανοποιούν και τις τρεις παραμέτρους ταυτόχρονα στον ίδιο βαθμό.

Συνεπώς, εκείνο που απομένει είναι με σοβαρότητα, πέρα και μακριά από οποιαδήποτε σκοπιμότητα να αναζητήσουμε τις ισορροπημένες  λύσεις.

Ξεκινώντας αυτή την αναζήτηση, δηλαδή των ισορροπημένων λύσεων, η ΕΤΕ/ΔΕΗ εδώ και χρόνια έχει ιεραρχήσει τις τρεις αναγκαίες παραμέτρους με την εξής  σειρά:

·         πρώτο ως βαρύτητα, ως αξία αλλά και ως υποχρέωση για εμάς έρχεται - είναι η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και η απρόσκοπτη τροφοδότηση των καταναλωτών

·         δεύτερο οι χαμηλές τιμές στον καταναλωτή και

·         τρίτο και αναγκαίο η προστασία του περιβάλλοντος.

Ας δούμε τώρα τα υπέρ και τα κατά της κάθε παραμέτρου ξεκινώντας από την παράμερο Ασφάλεια Ενεργειακού Εφοδιασμού της χώρας.

ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΠΡΩΤΗ

ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΕΦΟΔΙΑΣΜΟΥ

Εάν κάποιος λάβει υπόψη του μόνο αυτή την παράμετρο, πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μίγμα καυσίμου της χώρας μας πρέπει να είναι μόνο λιγνίτης και ΑΠΕ. Μπορεί αυτό να είναι η βέλτιστη λύση;

Φυσικά ΟΧΙ.

Φυσικά ΟΧΙ γιατί:

1^ον. Θα εξαντλήσουμε τους λιγνίτες μας πολύ γρήγορα.

Δεν είναι ορθό από καμία άποψη να μη διαχειριστούμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας με σχέδιο, ώστε και την όσο γίνεται μεγαλύτερη ασφάλεια της χώρας μας να πετύχουμε σε βάθος χρόνου και τις περιοχές όπου υπάρχει εξορύσσεται και μετατρέπεται σε ενέργεια να προετοιμάσουμε καλύτερα και έγκαιρα για την μεταλιγνιτική εποχή, έχοντας βρει από πριν  νέες αναπτυξιακές διεξόδους.

2^ον. Οι ΑΠΕ έχουν συγκεκριμένα όρια και περιορισμούς

Π.χ. τα υδροηλεκτρικά ενώ διαθέτουν τεράστια πλεονεκτήματα ποιοτικής ισχύος, παρέχουν περιορισμένη και μη εγγυημένη ποσότητα ενέργειας, αφού η παραγωγική τους δυνατότητα είναι στοχαστικό φαινόμενο.

Μην ξεχνά κανείς μας τις πολύ δύσκολες χρονιές που περάσαμε (2007-2008) σε σχέση με την απίστευτη ανομβρία που άδειασε τους ταμιευτήρες των φραγμάτων της ΔΕΗ. Πάντως παρά το γεγονός αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το νερό εκτός από ενεργειακό πόρο, αποτελεί στρατηγικό αγαθό και γι αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να επενδύουμε σ’ αυτό, αξιοποιώντας τις πολλαπλές του χρήσεις.

Επίσης κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει το γεγονός ότι η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τον άνεμο (μια που δυστυχώς τουλάχιστον στις ποσότητες που θα θέλαμε δεν μπορεί να αποθηκευτεί) δεν είναι πάντα στη διάθεσή μας και κυρίως δεν είναι στη διάθεσή μας κατά τις ώρες της μέγιστης ζήτησης. Δηλαδή τη στιγμή που έχουμε τη μεγαλύτερη ανάγκη π.χ. στους καύσωνες το καλοκαίρι.

Το ίδιο ισχύει και με την ενέργεια από τα φωτοβολταϊκά πάρκα που δεν είναι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο και εξαρτάται άμεσα από τα καιρικά φαινόμενα.

Αυτό ως γεγονός, ως πραγματικότητα δεν μπορεί να το ξεπεράσει κανείς, γιατί τότε κινδυνεύει να αφήσει τους καταναλωτές ακάλυπτους.

Ας πάμε τώρα στην παράμετρο χαμηλή τιμή της KWn.

ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΗ

ΧΑΜΗΛΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ KWh

Εάν κανείς προσπαθήσει να προσεγγίσει το μίγμα καυσίμου μόνο από την οπτική του ελάχιστου κόστους παραγωγής, είναι σίγουρο ότι ακόμα και με την επιβάρυνση που υπάρχει σήμερα  για αγορά δικαιωμάτων CO₂, θα καταλήξει να προτείνει ως συμφερότερο καύσιμο και με σταθερότητα τιμών σε βάθος χρόνου (και όχι συγκυριακά) που δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από τις διεθνείς συνθήκες, το λιγνίτη μας.

Αυτό όμως πάλι προσκρούει σε μια σειρά άλλες παραμέτρους που ήδη αναφέραμε και που επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη.

Τέλος ας δούμε την παράμετρο προστασία του περιβάλλοντος.

ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΤΡΙΤΗ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Εάν πάλι προσεγγίσει κανείς το μίγμα καυσίμου έχοντας στο νου του μόνο αυτή τη σημαντική παράμετρο, τότε πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι η παραγόμενη ενέργεια πρέπει να προέρχεται μόνο από ΑΠΕ ή έστω ένα μίγμα ΑΠΕ και Φ.Α., που ως γνωστό είναι πιο φιλικό προς το περιβάλλον καύσιμο.

Μπορεί όμως να είναι αυτό η βέλτιστη λύση; Φυσικά ΟΧΙ.

ΟΧΙ γιατί:

1.    Οι ΑΠΕ εκτός από το πολύ θετικό, ότι δηλαδή δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον, δεν μπορούν να σου παρέχουν σιγουριά ότι θα έχεις την ενέργεια και την ισχύ που απαιτείται, ανά πάσα ώρα και στιγμή στη διάθεσή σου. Επιπροσθέτως δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει εύκολα τη στρέβλωση που έχει δημιουργήσει η εξυπηρέτηση κερδοσκοπικών παιχνιδιών μέσω της πολιτικής τιμολόγησης της ενέργειας που προέρχεται από ΑΠΕ.

1.    Το Φ.Α. μπορεί να είναι όντως πιο φιλικό προς το περιβάλλον καύσιμο σε σχέση με το λιγνίτη, όμως κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει τον τεράστιο κίνδυνο που πηγάζει από το γεγονός ότι είναι ένα ξένο εισαγόμενο καύσιμο, με πολύ συγκεκριμένες πηγές τροφοδοσίας, που προέρχεται από χώρες με ασταθείς κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και που η τιμή του είναι απόλυτα συναρτημένη με τις τιμές πετρελαίου.

Η κρίση μεταξύ Ρωσίας-Ουκρανίας πριν λίγα χρόνια και η διακοπή τροφοδοσίας μιας σειράς χωρών νομίζουμε ότι πρέπει να είναι διδακτική για όλους.

Αυτό δε σημαίνει ότι γυρνάμε την πλάτη στο Φ.Α. γιατί και δεν θέλουμε και δεν μπορούμε.

Εμείς εκείνο που επισημαίνουμε χρόνια τώρα και το οποίο πρέπει να προσέξουμε, είναι το ποσοστό εξάρτησης της χώρας μας για ηλεκτροπαραγωγή, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό, για να μην βρεθούμε προ οδυνηρών εκπλήξεων.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΕΣ

Με βάση τα παραπάνω ο κάθε καλοπροαίρετος συνομιλητής είναι σίγουρο ότι θα συμφωνήσει μαζί μας, ότι όντως δεν υπάρχουν ιδανικές λύσεις αλλά ισορροπημένες. 

Σε αυτή την κατεύθυνση της αναζήτησης των ισορροπημένων λύσεων

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΤΕ/ΔΕΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΓΜΑ ΚΑΥΣΙΜΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ (και με αυτή παίρνουμε θέση για το αν χρειαζόμαστε ή όχι τον λιγνίτη) πως πρώτη προτεραιότητά μας πρέπει να είναι  η αξιοποίηση του εθνικού μας καυσίμου. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτρέψουμε την απαξίωση και τον εκτοπισμό του από ξένα εισαγόμενα καύσιμα.

Η άποψή μας για τους λόγους που αναφέραμε ήδη, δηλαδή:

α. της ασφάλειας ενεργειακού σχεδιασμού,

β. της δυνατότητας χαμηλής τιμής στους καταναλωτές και

γ. της περιφερειακής ανάπτυξης και της δημιουργίας χιλιάδων θέσεων εργασίας,

 είναι ότι ο λιγνίτης πρέπει να εξακολουθήσει να έχει τον πρώτο λόγο.

Κανείς μας δεν μπορεί και δε δικαιούται να αγνοήσει την τεράστια συνεισφορά του στην ανάπτυξη της χώρας και στο ότι όλοι οι έλληνες χάριν του λιγνίτη επί δεκαετίες τώρα απολαμβάνουμε τη φθηνότερη KWh σε όλη την Ευρώπη!

Όσοι πολεμούν και υπονομεύουν το λιγνίτη, το εθνικό μας καύσιμο, στεκόμενοι μόνο στο ότι το φυσικό αέριο μπορεί να είναι οριακά πιο φιλικό στο περιβάλλον, ή συγκυριακά και ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΛΧΗΜΕΙΕΣ πιο φθηνό, αποκρύπτοντας όπως αναφέραμε ότι χάρη σε αυτόν είχαμε και θα έχουμε σε βάθος χρόνου την πιο φτηνή και ελεγχόμενη από εμάς KWh στην Ευρώπη, να αναλάβουν την ευθύνη να πουν στον ελληνικό λαό(που είναι σε οικονομική απόγνωση), ότι οι λύσεις που προτείνουν θα οδηγήσουν σε περαιτέρω αύξηση των τιμολογίων,  κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αγωνιωδώς το ζητούν οι ιδιώτες.

Επιπροσθέτως να μας πουν, εάν και εφόσον απαξιώνοντας και εκτοπίζοντας τον λιγνίτη στηριχθούν αποκλειστικά στα εισαγόμενα καύσιμα, όπως για παράδειγμα στο Φ.Α., τι θα γίνει εάν υπάρξει πρόβλημα τροφοδοσίας με Φ.Α. όπως έγινε πριν λίγα χρόνια;

Τούτων δοθέντων

και για να απαντήσουμε με τι ποσοστό πρέπει να συμμετέχει ο λιγνίτης στην κάλυψη της ζήτησης, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω και ότι η εκμετάλλευσή του πρέπει να γίνει  με σχέδιο ώστε η μεταλιγνιτική περίοδος που αντικειμενικά θα έρθει να μη βρει τις περιοχές απροετοίμαστες, λέμε ότι το ποσοστό συμμετοχής του πρέπει να ανέλθει στο 50%.

Επίσης πέρα από αυτή τη βασική μας θέση,

·         Θέση μας είναι  ότι πρέπει να λαμβάνονται συνεχώς όλα τα απαραίτητα μέτρα για τον περιορισμό των ρύπων, αυστηρά μέσα στα προβλεπόμενα και επιτρεπόμενα όρια.

·         Θέση μας είναι ότι η ΔΕΗ δεν πρέπει να υπολογίζει (ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ), το όποιο κόστος μπροστά στην προστασία της υγείας των κατοίκων των πολύπαθων περιοχών.

·         Θέση μας είναι ότι η χρήση του Φ.Α. πρέπει κατά κύριο λόγο να κατευθυνθεί στην πρωτογενή κατανάλωση που είναι και πιο αποδοτική, με προσανατολισμό την προσέγγιση του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Η εξάρτησή μας από Φ.Α. σε σχέση με την ηλεκτροπαραγωγή ήδη είναι πολύ μεγάλη.

Τέλος

·         Θέση μας είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν είμαστε εχθρικοί ως προς τις ΑΠΕ.

Εκείνο στο οποίο είμαστε εχθρικοί είναι η αλόγιστη και άναρχη προς εξυπηρέτηση συμφερόντων (χωρίς σχέδιο και πλάνο) είσοδος των ΑΠΕ, αλλά και του Φ.Α.

Σε αυτό, ναι, είμαστε και θα εξακολουθούμε να είμαστε εχθρικοί.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΥ

ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ

Κυρίες και κύριοι,

Αναφερθήκαμε πιο πάνω στις συγκυριακά χαμηλές τιμές του Φ.Α.

Δεν το κάναμε τυχαία. Το κάναμε γιατί θέλουμε να αναδείξουμε πως όσοι επιχειρούν να εξηγήσουν τον εκτοπισμό του λιγνίτη μόνο με την τεράστια πτώση της τιμής του πετρελαίου και συνακόλουθα της τιμής του Φ.Α.(ή με την καταστροφή των μονάδων 3 και 4 της Πτολεμαΐδας), εάν το κάνουν από άγνοια και όχι συνειδητά, δε γνωρίζουν ότι οι λιγνίτες πέραν αυτού εκτοπίζονται πλέον (κάτι που κάποιοι επισημαίνουμε χρόνια τώρα) και από το γεγονός του ότι η χώρα έχει κατακλυσθεί από εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Εγκαταστάσεις που μπήκαν άναρχα και χωρίς σχέδιο.

Και βεβαίως εκτός από αυτό, οι λιγνίτες εκτοπίζονται όχι μόνο από την πτώση της τιμής του Φ.Α., αλλά και από τη μεροληπτική μεταχείριση του Φ.Α. έναντι τους, καθότι  στο Φ.Α. μέχρι και πρόσφατα που καταργήθηκε,  δεν υπολογίζονταν στο μεταβλητό κόστος του(το κόστος με το οποίο δίνονται οι προσφορές στο χρηματιστήριο ενέργειας), ο ειδικός φόρος κατανάλωσης (ΕΦΚ), εν

αντιθέσει με τον λιγνίτη της χώρας μας που του έχουν φορτώσει ένα κάρο βάρη.

Πιο συγκεκριμένα μερικές από τις βασικές αιτίες για τον εκτοπισμό και την απαξίωση του λιγνίτη είναι :

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ

1)     Η πτώση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης. Πιο συγκεκριμένα από 56,3 TWh το 2008 στο διασυνδεδεμένο σύστημα η ζήτηση το 2015, έπεσε στις 51,3 TWh!

2)     Οι ιστορικά χαμηλές τιμές του πετρελαίου που κατ’ επέκταση επηρεάζουν τις τιμές φυσικού αερίου

3)     Η επιβάρυνση της λιγνιτικής παραγωγής με το ειδικό τέλος λιγνίτη το οποίο από το 2012 που καθιερώθηκε πάει στον ειδικό λογαριασμό των ΑΠΕ!

4)     Η κατάργηση των ΑΔΙ στα πλαίσια του μεταβατικού μηχανισμού διασφάλισης επαρκούς ισχύος για τις λιγνιτικές μονάδες!

5)     Η απαγόρευση κατασκευής νέων μονάδων από το 1999

Όμως πέρα απ’ αυτές τις αιτίες

βασικές, βασικότατες είναι οι ακόλουθες

6)     Η ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΙΣΧΥΟΣ ΑΠΟ ΑΠΕ

και

7)     Η ΑΝΙΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΓΧΩΡΙΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ

Κυρίες και κύριοι,

χωρίς να προσπερνάμε την αξία των υπολοίπων παραμέτρων θα σταθούμε ιδιαίτερα στις δύο τελευταίες.

ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ  ΖΗΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ

ΥΠΕΡΠΛΗΘΩΡΑ ΑΠΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ

Πρώτη χωρίς να ποσοτικοποιούμε πόσο ευθύνεται η κάθε αιτία για τον εκτοπισμό του λιγνίτη είναι η υπερ-προσφορά ισχύος των ΑΠΕ, δηλαδή το γεγονός του ότι με ευθύνη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων γέμισε η χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη με αιολικά και φωτοβολταϊκά των ιδιωτών.

Τονίζουμε την λέξη των ιδιωτών, γιατί το κορόιδο τη ΔΕΗ παρ’ ότι ήταν πρωτοπόρα σ’ αυτό τον τομέα, για να μείνει η πίτα των

ΑΠΕ αποκλειστικά για τα δόντια των ιδιωτών, την πέταξαν παντελώς απ’ έξω!!

Κυρίες και κύριοι προσκεκλημένοι,

με δεδομένο ότι η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας έχει πέσει πάρα πολύ και με γνωστό το γεγονός, ότι η παραγωγή από ΑΠΕ ανεξαρτήτως τιμής προπορεύεται έναντι όλων των άλλων τεχνολογιών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην είσοδό της στο POOL (δηλαδή στην έγχυση στο σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας), δεν είναι να απορεί κανείς για το πώς εκτοπίζεται ένα μέρος της λιγνιτικής παραγωγής κατά τις ώρες ελάχιστου φορτίου.

Πώς να μην γίνει αυτό αφού προκειμένου να γίνει η μεγάλη αρπαχτή η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ έφτασε τα 5.289 MW!! εκ των οποίων τα 2.229 από Φ/Β στους αγρούς και τα 375 στις στέγες!!

ΠΟΥ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΛΙΓΝΙΤΗΣ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΑΠΕ;

Κυρίες και κύριοι,

η συμμετοχή των ΑΠΕ στην κάλυψη της ζήτησης το 2009 (όταν η παραγωγή από λιγνίτη ήταν 30,5 TWh) ήταν 1,8 TWh.

Πέρσι πήγε στις 8,6 TWh!

Ε, πώς να μην πέσει λοιπόν η λιγνιτική παραγωγή στις 19,4 TWh;

Κυρίες και κύριοι,

δεν βλέπουμε τις ΑΠΕ ως εχθρό του λιγνίτη, ούτε είμαστε εναντίον της ανάπτυξής τους. Απεναντίας ανήκουμε σε αυτούς που υποστηρίζουν την ανάπτυξή τους.

Όμως σαφέστατα είμαστε ΡΙΖΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ στην άναρχη και χωρίς σχέδιο (όπως και έγινε) εξάπλωσή τους έξω από τα πλαίσια ενός σοβαρού εθνικού πλάνου Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού, με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.

Κυρίες και κύριοι,

Για να δείτε ακόμα πιο καθαρά το πως καταστρέφεται η ΔΕΗ και γιατί (υπέρ ποιων), δείτε τους παρακάτω αριθμούς:

Η Υπουργική απόφαση 19598/2010 (ΦΕΚ 1630/11.10.10, σελ. 25751), όριζε ως όριο της εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα μας από Φ/Β τα 1.500 MW το 2014 και τα 2.200 MW ως το 2020.

Αυτοί που κυβερνούσαν ΤΗ ΧΩΡΑ, τα 2.200 MW του 2020 τα… «έπιασαν» από το 2012!! οκτώ (8) χρόνια πιο νωρίς!!

Να και κάτι στο οποίο είμαστε πρώτοι..

Πώς να μην φτάσει λοιπόν ο λιγνίτης ως εδώ, όταν για να οικονομήσουν οι κολλητοί των Υπουργών γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τις δικές τους αποφάσεις χωρίς να τους νοιάζει που θα χωρέσει, που θα πουληθεί και σε βάρος ποιων, αυτή η υπερπροσφορά ισχύος των ΑΠΕ;

ΜΕΡΟΛΗΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΛΙΓΝΙΤΗ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ

ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ

Τελευταία αφήσαμε την αιτία της επίσης άνισης αντιμετώπισης του δικού μας λιγνίτη έναντι του λιγνίτη άλλων γειτονικών χωρών, όπου είτε γιατί είναι εκτός ΕΕ, είτε γιατί το ΑΕΠ των χωρών τους το 2006 ήταν κάτω από το 60% του μέσου όρου της Ε.Ε., δεν χρεώνονται και κατ’ επέκταση δεν χρεώνουν και το λιγνίτη τους με το κόστος αγοράς ρύπων δηλαδή του CO₂.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη δουλεύουν οι λιγνίτες μας και οι εισαγωγές να εκτοξευθούν στα ύψη.

Κυρίες και  Κύριοι γνωρίζετε πόσα δαπάνησε η ΔΕΗ το 2010, το 2011, το 2012 για αγορά ρύπων;

16, 18 και 10 εκ. € αντίστοιχα.

Σήμερα η δαπάνη αυτή (με μέχρι και 12.000.000 ton λιγότερες εκπομπές CO₂ ετησίως) ανήλθε στα 170, 253 και 252 εκ. € αντίστοιχα για τα έτη 2013, 2014 και 2015!!

Κυρίες και κύριοι,

γνωρίζετε τι συμμετοχή είχαν οι εισαγωγές στην κάλυψη της ζήτησης το 2012 και το 2013;

1,7 TWh το 2012 και 2,1 TWh το 2013.

Σήμερα και συγκεκριμένα το 2014 και το 2015 εκτοξεύτηκαν στις 8,8 TWh και στις 9,6 TWh αντίστοιχα!!

Και για να μιλήσουμε με ποσοστά σήμερα που μιλάμε το 18% της ζήτησης καλύπτεται από εισαγωγές!!

Ε, πώς να μην πάει ο λιγνίτης μας στις 15 TWh, όταν λόγω της άνισης μεταχείρισής του και για να οικονομήσουν οι εισαγωγείς ρεύματος, το 18% της ζήτησης καλύπτεται από ηλεκτρική ενέργεια άλλων χωρών;

Να τι έχει γίνει σε βάρος του λιγνίτη.

Να τι έχει γίνει σε βάρος της ΔΕΗ.

Πώς να μην φτάσει λοιπόν η ΔΕΗ ως εδώ;

Αυτό όμως κυρίες και κύριοι, ως γεγονός σε μια χώρα που στενάζει από την ανεργία για να κερδοσκοπούν κάποιοι κύριοι δεν πρέπει, ούτε επιτρέπεται να είναι ανεκτό από καμιά πολιτεία που σέβεται τους πολίτες της.

Με βάση τα παραπάνω και για να μην μείνουμε στις διαπιστώσεις και τις ευχές και για να μπει επιτέλους ένα φρένο στην απαξίωση και τον εκτοπισμό του λιγνίτη οι προτάσεις της ΕΤΕ/ΔΕΗ για την στήριξή του είναι:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΕΑΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

ΕΤΣΙ ΘΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1)    Εδώ και τώρα η πολιτεία να καταρτίσει τον Μακροχρόνιο Ενεργειακό Σχεδιασμό της χώρας, με βάση τον ορθολογισμό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και να καθορίσει το μίγμα καυσίμου σε βάθος 20ετίας, με στόχο ο λιγνίτης να επανέλθει  στο 50% στο διασυνδεδεμένο δίκτυο.

2)    Εδώ και τώρα η πολιτεία σε συνεργασία με τη Διοίκηση της ΔΕΗ, στο πλαίσιο του Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού, να φέρει συγκεκριμένο σχέδιο του πως η παραγωγή από λιγνίτη θα επανέλθει σε αυτά τα ποσοστά.

3)    Εδώ και τώρα η πολιτεία να χορηγήσει ΑΔΙ και για τις λιγνιτικές μονάδες και να υπερασπιστεί το λιγνίτη στα όργανα της Ε.Ε..

4)    Εδώ και τώρα η πολιτεία για λόγους ίσης μεταχείρισης να αντιμετωπίσει τη λειτουργία των μονάδων τηλεθέρμανσης με τους ίδιους όρους που γίνεται η κατανομή των μονάδων ΣΗΘΥΑ.

Μέχρι τότε:

α)    Εδώ και τώρα η πολιτεία να εξασφαλίσει τη λειτουργία 32.000 ωρών λειτουργίας για τις μονάδες του ΑΗΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ.

β)  Να διασφαλίσει δωρεάν δικαιώματα εκπομπής CO₂ όπως γίνεται σε      όλες τις χώρες της βαλκανικής.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Κυρίες και κύριοι,

Με βάση τις παραπάνω απόψεις – θέσεις, που δεν μένουν απλά στις όποιες διαπιστώσεις, με μεγάλο ενδιαφέρον σας αναμένουμε στην ημερίδα μας με την ευχή, ότι οι απόψεις του καθενός θα συμβάλλουν στην προστασία των συμφερόντων της επιχείρησης του ελληνικού λαού, των εργαζομένων σ’ αυτήν και κυρίως των καταναλωτών.

Με τιμή

Κωνσταντίνος Μανιάτης

Πρόεδρος Ε.ΤΕ. Ομίλου ΔΕΗ ΚΗΕ