Η κρυφή γοητεία του καπιταλισμού, του Λαέρτη Τανακίδη

«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς(!) που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».

Μιλώντας στα ΝΕΑ (21/22-1-2017) ο υφυπουργός Πιτσιόρλας αναφέρει: «Η υλοποίηση του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, βασικό μοχλό αλλαγής των δομών της ελληνικής οικονομίας.

 Διατυπώνοντας αυτή την άποψη ξέρω ότι θίγω ένα από τα βασικά στερεότυπα του χρεοκοπημένου κρατικοδίαιτου μοντέλου ανάπτυξης, το οποίο επιβλήθηκε από δεκαετίες στη χώρα και παγίωσε αντιλήψεις που διαπερνούν οριζόντια όλο το πολιτικό σύστημα.

 Αυτές ακριβώς τις αντιλήψεις, όμως, πρέπει να αλλάξουμε και αν δεν τις αλλάξει η Αριστερά(!), η οποία ήταν ο φορέας αμφισβήτησης όσων γίνονταν επί δεκαετίες στη χώρα, τότε ποιος θα τις αλλάξει;»

 

Τι λέει ο κ. Πιτσιόρλας; Ότι επί δεκαετίες η αριστερά είχε τη γνώμη ότι οι ιδιωτικοποιήσεις θα άλλαζαν τις δομές της ελληνικής οικονομίας, εννοείται προς το καλύτερο, αλλά δεν το εξέφραζε, γιατί επικρατούσε ένα χρεοκοπημένο στερεότυπο. Τώρα όμως που κυβερνά είδε το φως το αληθινό. Βλέπει ότι πρέπει να απαλλαγεί απο το στερεότυπο και να προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις.

Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν αποτελούν λοιπόν μνημονιακή υποχρέωση που επιβάλλεται εκβιαστικά απο τους δανειστές. Όχι. Είναι η καλύτερη λύση, είναι δική μας απόφαση. Είναι γραμμή υπεράσπισης της βασικότερης επιλογής του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, της σχολής του Σικάγου. Η Θάτσερ ξαναγυρνάει. Ναι, αλλά με αριστερό πρόσημο.

Λοιπόν ιδιωτικοποίηση των πάντων. Αυτό που δήλωσε και ο κ.Παπαδημητρίου, ο υπουργός οικονομίας, στις 30 Νοεμβρίου 2016 : «...την περίοδο 2016 - 2017 η Ελλάδα θα εφαρμόσει ένα από τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ προγράμματα αποκρατικοποιήσεων...»

 Σωστά! Οι ιδιωτικοποιήσεις θα αλλάξουν τις δομές της ελληνικής οικονομίας. Όπως έγινε παντού όπου εφαρμόστηκε το ίδιο πρόγραμμα : Μεταφορά του δημόσιου πλούτου σε λίγα χέρια, κυρίως ξένα, εργασιακή ζούγκλα, ακραία ανισότητα, εξαθλίωση, κοινωνικά ερείπια.

 

Τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είχαν αιφνιδιαστεί από την πολιτική της Θάτσερ. Στη συνέχεια όμως προσχώρησαν σε αυτήν. Σταδιακά εφάρμοσαν την ίδια πολιτική και ταυτίστηκαν με τα δεξιά συντηρητικά κόμματα. Αποτέλεσμα να συρρικνωθούν και να συγκυβερνούν με αυτά ως συμπλήρωμα.

 Το είδαμε και στη χώρα μας. Ο Κων. Μητσοτάκης έχασε την πρωθυπουργία το 1993, επειδή ετοιμαζόταν να ιδιωτικοποιήσει ένα μέρος του ΟΤΕ, λιγότερο από 50%.

 Στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ, παρότι είχε καταγγείλει την απόπειρα ιδιωτικοποίησης, προχώρησε σε αυτήν. Πρώτα του ΟΤΕ και ύστερα και άλλων οργανισμών και περιουσίας του δημοσίου.

 Έτσι το 2012 δεν είχε πλέον κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ, αφού ακολουθούσαν την ίδια φιλελεύθερη πολιτική : ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμός του κοινωνικού κράτους, διάλυση της αγοράς εργασίας.

 Αυτήν την ίδια πολιτική οι κκ. Πιτσιόρλας και Παπαδημητρίου δεν αρκούνται μόνο στο να την εφαρμόζουν. Θεωρητικοποιούν το ζήτημα. Προτείνουν την αλλαγή στάσης και τολμηρή υποστήριξη των ιδιωτικοποιήσεων. 

Φέρνουν έτσι για μια ακόμη φορά στην επικαιρότητα τα λόγια του Τζοβάνι Ανιέλι, ιδιοκτήτη της ΦΙΑΤ : 

«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».

  από: - Kommon