Αριστερά η έξοδος από την ΕΕ

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών, πέρα από τους κυβερνητικούς ελιγμούς για το πώς θα περάσουν στο λαό τα νέα κτηνώδη μέτρα τα οποία με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα υπογράψει ο Αλ. Τσίπρας, υπογραμμίζουν το πιο βασικό: Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιασμένοι στο δόκανο της χρεομηχανής, δεν υπάρχει έξοδος από το μνημόνιο! Η κυβέρνηση συζητά ήδη για αιματηρά πλεονάσματα μέχρι το 2027. Σας φαίνεται πολύ; Τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα˙ είναι χειρότερα! Στην πραγματικότητα, είμαστε καταδικασμένοι εντός της φυλακής του ευρώ και της ΕΕ μέχρι το 2060! Όσο κρατά η θηλιά του χρέους, όπως ορίζουν οι Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μισθοί, συντάξεις, κατοικία, φόροι, αξιοπρέπεια, ελευθερία, ζωή, όλα στον πάγκο του χασάπη. Χωρίς έλεος, χωρίς τέλος. Ποια παράλληλα προγράμματα, αριστερή διακυβέρνηση, δίκαιη ανάπτυξη; Καταρρέει το παραμύθι και του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ και των υπολοίπων. Μόνο το κεφάλαιο τρίβει τα χέρια του με τους μισθούς των 400 ευρώ, την ελαστική, μαύρη και απλήρωτη εργασία, τον εκβιασμό ανέργων και εξαθλιωμένων.

Να γιατί αναπτύσσεται η εργατική λαϊκή αμφισβήτηση και αντίδραση στο ευρώ και στην ΕΕ. Το λαϊκό αυτό ρεύμα αναζητεί πολιτικούς δρόμους έκφρασης και έμπνευσης, στους δύσβατους δρόμους που δημιουργεί η απογοήτευση από την αστική μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Οι ευθείες βολές της νέας προεδρίας Τραμπ κατά της Γερμανίας και της ΕΕ, δίνουν το έναυσμα σε τμήματα της αστικής πολιτικής να παρέμβουν έτσι ώστε να καναλιζάρουν το λαϊκό αντιΕΕ ρεύμα σε μια λογική υποτελή στο ελληνικό κεφάλαιο και σε μια πιθανή «εθνική» αναδιαπραγμάτευση της θέσης του απέναντι στις ηγεμονικές δυνάμεις της ΕΕ, πρωτίστως το γερμανικό καπιταλισμό. Γι’ αυτό και οι ακροβασίες Ξυδάκη, η όψιμη αντιευρώ ρητορική της Κωνσταντοπούλου, τα ντιμπέιτ ραδιοσταθμών όπως ο Ρίαλ για μια απαγορευμένη μέχρι τώρα συζήτηση («μέσα ή έξω από το ευρώ;», βέβαια με εκφραστή του «Έξω» τον …Θ. Κατσανέβα). Ακόμα και το ορφανό του Χίτλερ και κολαούζος των εφοπλιστών Ν. Μιχαλολιάκος μίλησε υπέρ της δραχμής (μετά από εφτά χρόνια πίστης στο ευρώ). Θα συγκροτηθεί στην Ελλάδα αστικό φιλοαμερικάνικο ρεύμα κατά της «Γερμανικής ΕΕ»; Είναι νωρίς ακόμα για να φανεί η έκταση που θα πάρουν οι διαφοροποιήσεις αυτές. Θα εξαρτηθούν και από τη δυναμική που θα λάβει ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Γερμανίας. Υπάρχουν στην Ελλάδα τμήματα του κεφαλαίου (εφοπλισμός, ενέργεια-πετρέλαια, κατασκευές με διεθνή δράση), που έχουν ισχυρούς δεσμούς με τις ΗΠΑ. Κυριαρχούν όμως ακόμα ισχυρά τα αστικά τμήματα, που όχι μόνο είναι συνδεδεμένα με την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ολοκλήρωση με χίλια νήματα, αλλά την βλέπουν ως πολιτικό εχέγγυο της κυριαρχίας τους. Κι ας την πληρώνουν ακριβά. Αποκαλυπτική η τοποθέτηση του ΣΕΒ κατά της επιτροπείας και υπέρ μιας ενεργητικής παρέμβασης στην ΕΕ. Με τι τρόπο όμως; «Χρειαζόμαστε ένα Ελληνικό Μνημόνιο Plus, που θα ξεπερνά το manual των δανειστών»! Να γιατί η αντιμνημονιακή και αντιΕΕ πάλη για να είναι πραγματική πρέπει να είναι αντικαπιταλιστική.

Εδώ διαμορφώνεται ένα κρίσιμο πεδίο μάχης για το κίνημα και την μαχόμενη αντικαπιταλιστική Αριστερά. Να σηκώσει αποφασιστικά τη σημαία της δι-εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τα εργατικά λαϊκά νεολαιίστικα συμφέροντα, από διεθνιστική σκοπιά, για τη διάλυση της ΕΕ, της ευρωπαϊκής Βαστίλης, για μια διεθνή συνεργασία προς όφελος των λαών. Συνενώνοντας τον αγώνα για το «ψωμί» και την αξιοπρεπή εργασία, με το πάθος για ελευθερία, δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία, αναδεικνύοντας τις μεγάλες εργατικές και λαϊκές δυνατότητες για μια πορεία ρήξης και ανατροπής. Που δεν θα παραπέμπει στο σοσιαλισμό το αίτημα της εξόδου από την ΕΕ (θεωρώντας το και λίγο …αστικό), αντί να το βλέπει ως βασικό δρόμο ταξικής ριζοσπαστικοποίησης. Σε ανειρήνευτη πάλη με το ντόπιο κεφάλαιο και όχι με λογικές «εθνικής ενότητας ενάντια στους ξένους» ή «παραγωγικής ανασυγκρότησης εκτός του ευρώ», αλλά εντός της ΕΕ και του συστήματος. Γιατί ο λαός δεν χρειάζεται μια δραχμή των ντόπιων αρπακτικών (πολύ περισσότερο σε συνεννόηση με τον Σόιμπλε), στη θέση του γερμανικού ευρώ. Ούτε με τον Τραμπ ούτε με τους Μέρκελ/Σόιμπλε (ή με τη νέα αυταπάτη, τον …Σουλτς), αλλά για την απελευθέρωση από τα δεσμά των μνημονίων, της ΕΕ και του κεφαλαίου.   

του Γιάννη Ελαφρού

ΠΗΓΗ:prin

από:Ταξική Πτέρυγα