Λιπάσματα Ν. Καρβάλης Καβάλας: Το Χρονικό της «Κρίσης»

Σωματείο Υπαλλήλων και Εργατοτεχνιτών Βιομ. Λιπασμάτων Ν. Καρβάλης Καβάλας

Εδώ και αρκετό καιρό, 200 περίπου παρανόμως απολυμένοι στο Εργοστάσιο Λιπασμάτων της Νέας Καρβάλης μέρα με τη μέρα δίνουμε τον δικό μας αγώνα ενάντια στις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας ΛΑΥΡΕΝΤΙΑΔΗ που παράνομα και καταχρηστικά επιδιώκει την εκμηδένιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την σταδιακή απαξίωση της μοναδικής εναπομείνουσας λιπασματοβιομηχανίας στην χώρα. Κάνοντας πράξη το κεντρικό μας σύνθημα «Όλα στο φως», με αυτό το υπόμνημα θέλουμε να ενημερώσουμε από «πρώτο χέρι» για το τι πραγματικά συμβαίνει στα Λιπάσματα της Καβάλας.

2009 – 2016  ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ «ΚΡΙΣΗΣ»

Ακόμη μία «επιτυχημένη» επιχειρηματική δραστηριότητα του Λ. Λαυρεντιάδη

2009

 Η Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ), με πρωτοβουλία πρώην τοπικού πολιτικού στελέχους «περνά» στον Όμιλο Εταιριών του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και μετονομάζεται σε ELFE – ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΗΜΙΚΑ ΚΑΙ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ. Η μεταβίβαση αυτή έγινε εσπευσμένα και παρά τις αντιδράσεις εργαζομένων και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μαζί με τη ΒΦΛ ο επιχειρηματίας παίρνει τον έλεγχο του ιδιόκτητου λιμανιού της Νέας Καρβάλης, το οποίο έχει πολύ καλά βάθη για μεγάλα καράβια, αλλά και την άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που ξεπερνάει τα 450 MW. Οι αρχικές ανακοινώσεις του νέου ιδιοκτήτη, που γίνονται κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Εργοστάσιο, ήταν επενδύσεις εκατομμυρίων στην Ασφάλεια και την Ανάπτυξη της Βιομηχανίας. Όμως, το μόνο που πραγματικά έγινε, ήταν μια ωραιοποίηση της «βιτρίνας» του Εργοστασίου και όχι ουσιαστικές συντηρήσεις! Ο εργοδότης λαμβάνει δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες εκατομμυρίων ευρώ τα χρήματα όμως αυτά δεν επενδύονται στο εργοστάσιο και διοχετεύονται προς άγνωστη κατεύθυνση….

 Σιγά-σιγά ξεκινά και η ουσιαστική «αποδόμηση» του Εργοστασίου. Τμήματα όπως λογιστήριο, κοστολόγηση κ.ά. μεταφέρονται άμεσα και χωρίς να υφίσταται ουσιαστικός λόγος στην έδρα της εταιρίας στην Αθήνα, ώστε να μην υπάρχει δυνατότητα ελέγχου των διεργασιών από τους επί δεκαετίες εργαζόμενους στα αντίστοιχα τμήματα του εργοστασίου.

 Η εταιρία ξεκινά να «διασπάται». Το τμήμα του έκτακτου προσωπικού «περνά» στην πρώτη εταιρία (ιδιοκτησίας του Κου Νικολίτση, πατέρα της πρώην συζύγου του Κου Λαυρεντιάδη) που δημιουργείται εντός του Εργοστασίου με ονόματα που αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου (ΓΕΒΕ, ΚΑΒΙΕ, Centrofaro). Παράλληλα, το εργολαβικό προσωπικό αρχίζει σταδιακά να αναλαμβάνει καίριες οργανικές θέσεις εργασίας μόνιμου προσωπικού σε αντίθεση με ότι προβλέπεται από τον Κανονισμό του εργοστασίου!

 Την ίδια στιγμή και ενώ το Εργοστάσιο σημειώνει ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων και τα κέρδη της εταιρίας αυξάνονται, η Διοίκηση δηλώνει συνεχώς στους εργαζόμενους ότι «αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα», χωρίς βέβαια ποτέ να τα προσδιορίζει και χωρίς να προσκομίζει οικονομικά στοιχεία που να τα αποδεικνύουν, όπως υποχρεούται εκ του Νόμου.

ΜΟΝΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: 500

2012

 Υπογράφεται νέα Επιχειρησιακή Σύμβαση Εργασίας στην οποία συμφωνούνται καλόπιστα από μέρους μας άμεσες μειώσεις 25% του Εργατικού Κόστους και 40% μακροπρόθεσμες μειώσεις (σε ετήσια βάση το εργοδοτικό κόστος μειώθηκε κατά 5,5 εκατομμύρια ευρώ). Στην πορεία, πέραν των αναφερόμενων μειώσεων, καταστρατηγούνται και αρκετά από τα συμφωνηθέντα άρθρα της νέας Σύμβασης. Παράλληλα, ξεκινούν οι καθυστερήσεις πληρωμών σε προμηθευτές, εργολάβους και, φυσικά, στους εργαζόμενους, ενώ σε ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις της Διοίκησης απέναντι στους συνταξιούχους, η αποπληρωμή των συνταξιοδοτικών συμβολαίων και αποζημιώσεων λόγω συνταξιοδότησης τους παραπέμπονται στο… μέλλον!

ΜΟΝΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: 370

2015

 Ιούλιος: Με την επιβολή των capital controls και υπό τον φόβο κουρέματος καταθέσεων, εξοφλούνται άμεσα προς όλους τους εργαζομένους όλες οι οικονομικές εκκρεμότητες μισθών προηγούμενων μηνών και προκαταβάλλεται άμεσα το επίδομα αδείας καλοκαιριού!!! κίνηση που καθιστά άκυρη όλη την προηγούμενη επιχειρηματολογία της επιχείρησης περί οικονομικής δυσχέρειας κι ως εκ τούτου μη έγκυρη καταβολή μισθών.

 Αύγουστος: Η ELFE «σπάει» την παραγωγική της διαδικασία, δημιουργώντας δύο ακόμη νέες εταιρίες αλλοδαπών συμφερόντων (PFIC Ltd και ΕΛΑΓΡΟΛΙΠ ΑΒΕΕ). Οι άδειες εκμετάλλευσης που κατείχε η ELFE μεταβιβάζονται σε μία μέρα (χρονικό ρεκόρ), με απόφαση της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, στις δύο νέες εταιρίες φέρνοντας τους εργαζομένους προ τετελεσμένων γεγονότων. Υπό την απειλή ότι θα κλείσει το εργοστάσιο και θα χαθούν οι θέσεις εργασίας, η Διοίκηση ζητά και παίρνει άμεσα (η διορία υπογραφής της μετάβασης ήταν δύο ημέρες) την έγγραφη αποδοχή των νέων συμβάσεων δανεισμού ορισμένου χρόνου (των εργαζομένων από την ELFE στις παραπάνω εταιρίες).

 Δεκέμβριος: Λίγο πριν την λήξη του δανεισμού, ζητά παράταση αυτών με το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα, υπογραφή ή κλείσιμο της εταιρίας

ΜΟΝΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: 300

2016

 Μάρτιος: Με εκβιαστικό πάλι τρόπο και υπό τον φόβο της πτώχευσης της ELFE υφαρπάζεται η έγκριση των εργαζομένων για ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών συμβολαίου ασφάλισης (ύψους 7.000.000 εκατομμυρίων ευρώ) , μεταθέτοντάς την στο… 2022 (!) ενώ η υποχρέωση αποπληρωμής του αρχικά προσδιοριζόταν στο… 2009! Με τη συγκεκριμένη κίνηση οι εργαζόμενοι κλήθηκαν ουσιαστικά να χρηματοδοτήσουν οι ίδιοι (!) την εθελουσία απόλυσή τους, η οποία ακολούθησε τον επόμενο μήνα.

 Απρίλιος: Η Διοίκηση μονομερώς και παρανόμως προβαίνει σε οριζόντιες μειώσεις (έως 45%) των μισθών του προσωπικού ανεξαρτήτως βαθμίδας και ηλικίας. Πριν τη λήξη των εικονικών και προσχηματικών συμβάσεων δανεισμού, ζητά εκβιαστικά τις απολύσεις όλου του προσωπικού (εντέχνως «βαφτισμένες» ως… εθελούσιες εξόδους). Συγχρόνως με την υπογραφή της «εθελούσιας εξόδου-απόλυσης», ζητούσε την επαναπρόσληψη όλου του προσωπικού με ατομικές συβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στις νέες εταιρίες(14 μήνες και με δικαίωμα διακοπής οποιαδήποτε στιγμή!) με μη καθορισμένα καθήκοντα, ειδικότητα, ωράριο και τόπο εργασίας! Είναι σαφές ότι πρόκειται για μισθούς που δεν αρμόζουν σε εργασία σε επιβαρυμένο χημικό περιβάλλον αυξημένης επικινδυνότητας. Με σκοπό την υφαρπαγή της υπογραφής των εργαζομένων, η Διοίκηση δεν διστάζει να προβεί σε εκφοβισμούς… , πιέσεις και… «παρεμβάσεις» κάθε είδους.

 Πριν ακόμη προβεί όμως σε όλες τις παραπάνω ενέργειες και χωρίς να υπάρχει καμιά ενημέρωση των εργαζομένων για το τι προτίθεται να κάνει, κάνει ερώτημα στο υπουργείο εργασίας σχετικά με την νομιμότητα του παραπάνω εγχειρήματος και φυσικά λαμβάνει αρνητική απάντηση από αυτό!!!

 30 Προϊστάμενοι και Διευθυντές, αρχικά, υπογράφουν τις νέες συμβάσεις και περίπου 70 απλοί εργαζόμενοι από διάφορες θέσεις του Εργοστασίου δεν αντέχουν στους εκβιασμούς και υπογράφουν και αυτοί. Από την άλλη πλευρά, 200 περίπου εργαζόμενοι αντιστεκόμαστε και δεν υπογράφουμε τις «απολύσεις» μας, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε από τις αρχές του Ιουνίου εκτός Εργοστασίου με την επιβολή αναγκαστικής άδειας αναψυχής , η οποία μας κοινοποιήθηκε με εξώδικη δήλωση μία ημέρα πριν την έναρξη αυτής και στη συνέχεια σε τρίμηνη διαθεσιμότητα.

Μετά το πέρας μερικών ημερών και χωρίς να λήξει ακόμη η διαθεσιμότητα, στα τέλη Ιούνιου του 2016 η εταιρεία προχωρά στις πρώτες ομαδικές ψευδείς μηνύσεις για το σύνολο του προσωπικού (βασιζόμενη σε νόμο του 1920!!!) που δεν έχει υπογράψει τις νέες συμβάσεις εργασίας με αποτέλεσμα 172 εργαζόμενοι να έχουν έως σήμερα απολυθεί, χωρίς αποζημίωση και χωρίς δυνατότητα χορήγησης επιδόματος ανεργίας, ενώ την ίδια στιγμή προσλαμβάνεται νέο ανειδίκευτο και άπειρο προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου διάρκειας 2 εως 3 μηνών. Το σύνολο των ψευδών μηνύσεων για τους 172 εργαζόμενους, ξεπερνά τις 280 στον αριθμό !!!

 Αυτήν τη στιγμή, με πλήρη υπαιτιότητα της Διοίκησης, το Εργοστάσιο βρίσκεται σε «πειραματική» λειτουργία, έχοντας ως προσωπικό, ανειδίκευτους και ανεκπαίδευτους εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου (μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο για Βαριά Χημική Βιομηχανία) σε μια Βιομηχανία η οποία υπόκειται στη οδηγία SEVESO μεγάλων βιομηχανικών ατυχημάτων!!!

 Έχουν ολοκληρωθεί 6 τριμερείς διαδικασίες συμφιλίωσης στο υπουργείο Εργασίας, όπου και εκεί η εργοδοσία δείχνει το πραγματικό της «πρόσωπο», αρνούμενη να προσκομίσει οικονομικά στοιχεία των τριών εταιριών και να προχωρήσει εν γένει στην εξεύρεση κοινής λύσης. Το υπουργείο εργασίας μετά το πέρας των διαδικασιών εκδίδει ανακοίνωση με την οποία αναγνωρίζει ότι η όλη διαδικασία (ενοικίασης κτιρίων και παραχώρησης παραγωγικής δραστηριότητας) που ακολουθήθηκε από την εταιρεία ELFE υποκρύπτει μεταβίβαση δραστηριότητας και θα έπρεπε να συνοδευτεί με τις ίδιες συμβάσεις αορίστου χρόνου για ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους που μεταφέρονται στις άλλες εταιρείες.

ΜΟΝΙΜΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: 300

Όλοι εμείς, οι απολυμένοι εργαζόμενοι των λιπασμάτων, που επί χρόνια έχουμε «δουλέψει» αυτό το Εργοστάσιο χωρίς ποτέ να σημειωθεί το παραμικρό ατύχημα ή αστοχία, αναλογιζόμενοι την κρισιμότητα των θεμάτων Ασφαλείας (αποθηκευμένη υγρή αμμωνία, νιτρική αμμωνία) που έχουν προκύψει μετά την κάλυψη των θέσεων εργασίας από ανειδίκευτο και ανεκπαίδευτο προσωπικό, βρισκόμαστε έξω από το χώρο του εργοστασίου επί 24ώρου βάσεως, έτσι ώστε σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης να επέμβουμε και να διαφυλάξουμε κατά το δυνατόν την Ασφάλεια όλης της περιοχής!

Ακόμη, με την φυσική μας παρουσία έξω από το εργοστάσιο αγωνιζόμαστε για τα εργασιακά δικαιώματα και την αξιοπρέπεια την δική μας, των συναδέλφων μας που δεν άντεξαν στην πίεση της εργοδοσίας και των νέων παιδιών που ευελπιστούμε να ενταχθούν μελλοντικά στο εργατικό δυναμικό του εργοστασίου.

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι τα όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό στο εργοστάσιο της πρώην Β.Φ.Λ. δεν αφορούν μόνο εμάς καθώς:

 Κινδυνεύει το Δημόσιο Συμφέρον, αφού τα υπέρογκα χρέη της εταιρίας (υπολογιζόμενα γύρω στα 300 εκατομμύρια ευρώ!) είναι προς το Ελληνικό Δημόσιο (ΙΚΑ, ΔΕΠΑ, Τραπεζικά Δάνεια με την Εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, ΔΕΗ), άρα και προς όλους εμάς! Η μεθόδευση της Διοίκησης Λαυρεντιάδη για «ξέπλυμα» μέσω εταιριών-«φαντασμάτων» δεν πρέπει να περάσει, αφού εσύ, εμείς, όλοι μας θα κληθούμε να πληρώσουμε τον… λογαριασμό! Άλλωστε το έργο το έχουμε ξαναδεί και πρωταγωνιστής ήταν και πάλι ο ίδιος εργοδότης…

 Κινδυνεύει η Δημόσια Υγεία, αφού αυτήν τη στιγμή στο Εργοστάσιο δουλεύει ανειδίκευτο προσωπικό με ελάχιστη (έως… καθόλου!) εκπαίδευση σε μονάδες επικίνδυνες που ανά πάσα στιγμή μπορούν να προκαλέσουν ατύχημα με συνέπειες καταστροφικές για όσους εργάζονται στο εργοστάσιο αλλά και όλη την Καβάλα!

 Επηρεάζεται άμεσα ο πρωτογενής τομέας της χώρας μιας που το εργοστάσιο είναι το μοναδικό που υπάρχει στη χώρα και ένα ενδεχόμενο κλείσιμο αυτού θα έχει άμεση επίπτωση στην οικονομία του αγροτικού τομέα.

 Με νόμο που ισχύει από το 1920!!!, κινδυνεύουν τα Δικαιώματα όλων των Εργαζομένων, αφού αν η Διοίκηση καταφέρει να «περάσει» τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους σε όλους εμάς που ακόμη αντιστεκόμαστε, τότε θα έχει δημιουργηθεί δεδικασμένο για να επιβάλουν και άλλοι εργοδότες εργασιακό περιβάλλον υποταγής, εξάρτησης, προσβολής και ταπείνωσης.

 Κινδυνεύει η έννοια της «υγιούς Επιχειρηματικότητας» στη χώρα μας, αφού μια ενδεχόμενη ευόδωση των «επιχειρηματικών σχεδίων» θα έδινε το «μήνυμα» ότι στην Ελλάδα οι «επενδυτές» μπορούν να αψηφούν δικαιώματα, κανόνες ασφαλείας, νόμους, θεσμούς, υπηρεσίες, φορείς, ακόμα και… κυβερνήσεις (!) και να «λειτουργούν» με μόνο γνώμονα το κέρδος το δικός τους και των μετόχων τους, χωρίς καμία κοινωνική τοπική εταιρική ευθύνη!

Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
 Παντιέρα αντικαπιταλιστική ενημέρωση