Εργασιακός Μεσαίωνας: Εργάζονται με μισθό 100 ευρώ τον μήνα!

Η «R» αποκαλύπτει την απάντηση του υπουργείου Εργασίας, με την οποία αποδομούνται σημείο προς σημείο οι απαιτήσεις των δανειστών για μικρότερους μισθούς και πιο εύκολες απολύσεις

Της Αργυρώς Μαυρούλη

Πηγή: Realnews

Έκθεση-βόμβα στις απαιτήσεις των δανειστών και κυρίως του ΔΝΤ, που αποδεικνύει με οικονομικά δεδομένα τον εργασιακό μεσαίωνα στη χώρα, απέστειλε στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Σύμφωνα με την έκθεση των 33 σελίδων που αποκαλύπτει η Realnews, 126.956 εργαζόμενοι επιβιώνουν με λιγότερα από 100 ευρώ τον μήνα, ενώ μισό εκατομμύριο απασχολούμενοι έχουν αποδοχές λιγότερες από τον νομοθετημένο κατώτατο μισθό των 586 ευρώ.

Παράλληλα, ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών των Ελλήνων από το 2009 έως το 2014 μειώθηκε κατά 26,3%, ενώ μόλις το 40% των εργαζομένων της χώρας απασχολείται με όρους συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας, πάνω από το 50% των προσλήψεων για την περίοδο 2013-2015 ήταν με συμβάσεις μερικής απασχόλησης ή εκ περιτροπής εργασίας, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να πληρώνονται με το 1/2 ή το 1/4 του κατώτατου μισθού.

Μάλιστα, όπως αποδεικνύουν τα στοιχεία, η μείωση των μισθών δεν οδήγησε ούτε σε πτώση των τιμών των προϊόντων, ούτε σε τόνωση της ανταγωνιστικότητας. Ως κύριες αιτίες καταγράφονται ο περιορισμός της ζήτησης και ο αρνητικός πληθωρισμός. Στην έκθεση επισημαίνεται ότι η σωρευτική μείωση του ΑΕΠ ανήλθε σε 25% από το 2008, ενώ οι εργαζόμενοι έχασαν περίπου το 50% της αγοραστικής τους δύναμης, γεγονός που οδηγεί σε σημαντική μείωση της εσωτερικής ζήτησης. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε περίοδο αποεπένδυσης, με αποτέλεσμα να μη δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, παρά τη ραγδαία μείωση των μισθών και την προώθηση ευέλικτων μορφών απασχόλησης.

Το υπουργείο Εργασίας αναφέρει ότι η μείωση των κατώτατων αποδοχών όχι μόνο απέτυχε να διευκολύνει την επανείσοδο των ανέργων στην αγορά εργασίας, αλλά, αντίθετα, οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου αύξηση των επιπέδων της ανεργίας. Ειδικότερα, η ανεργία εκτοξεύθηκε από 7,3% το 2008 σε 27,9% το 2013 και σταθεροποιήθηκε το 2016, ενώ η ανεργία των νέων αυξήθηκε στο 60% το 2013 και σταθεροποιήθηκε γύρω στο 50% φέτος.

Το διάστημα 2008-2013, 427.000 Έλληνες πανεπιστημιακής εκπαίδευσης μετανάστευσαν σε αναζήτηση υψηλότερων μισθών και καλύτερων κοινωνικών υποδομών. Το υπουργείο Εργασίας επισημαίνει ότι η περαιτέρω μείωση των αποδοχών θα οδηγήσει σε βαθύτερη ύφεση την οικονομία, τονίζοντας ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. στην οποία ο κατώτατος μισθός μειώθηκε. Αντίθετα, κατά την ίδια περίοδο της κρίσης, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε 11,3% στο Ηνωμένο Βασίλειο, 8,2% στο Βέλγιο, 7,6% στη Γαλλία και κατά 2% σε Πορτογαλία και Ισπανία.

Συλλογικές διαπραγματεύσεις

Το υπουργείο Εργασίας αναφέρει ότι η καθιέρωση των ατομικών συμβάσεων εργασίας δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού κυρίως σε επίπεδο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, επισημαίνοντας ότι οι κλαδικές συμβάσεις κυριαρχούν σε όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Ο αριθμός των κλαδικών και επαγγελματικών συλλογικών συμβάσεων μειώθηκε από 65 το 2010 σε 23 το 2012, ενώ ο αριθμός των συμφωνιών σε επίπεδο επιχείρησης αυξήθηκε από 227 σε 976 κατά την ίδια περίοδο.

Οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν ότι δεν υπάρχει συνδικαλιστική δράση και επαρκής εκπροσώπηση των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, μέσω της δημιουργίας ενώσεων προσώπων, γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με όσα προβλέπει η νομολογία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κοινωνικών Δικαιωμάτων και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και περιλαμβάνονται στη Συνθήκη της Λισσαβώνας του 2009.

Ομαδικές απολύσεις

Το υπουργείο Εργασίας υποστηρίζει ότι δεν απαιτούνται αλλαγές, υπογραμμίζοντας μάλιστα τη συμφωνία των εκπροσώπων εργοδοτών και εργαζομένων για το συγκεκριμένο ζήτημα. Στην έκθεση αναλύονται οι εξής παράγοντες σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις: 

• Η διάρθρωση των επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Από τις συνολικά 222.281 επιχειρήσεις που λειτουργούσαν το 2015, οι 210.865 απασχολούσαν έως 19 άτομα, δηλαδή το 94,86%.

• Η ανυπαρξία δικτύου κοινωνικής προστασίας των ανέργων, αλλά και η αδυναμία του κράτους να επανεντάξει στην αγορά εργασίας τους μακροχρόνια ανέργους.

• Η αλλαγή της νομοθεσίας, με την αύξηση των ορίων των ομαδικών απολύσεων το 2010. 

«Η ελληνική κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι οι πολιτικές για την αγορά εργασίας θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές. Ωστόσο, είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. Με βάση τα στοιχεία του ΟΟΣΑ σχετικά με πρόσθετους περιορισμούς για τις ομαδικές απολύσεις, εάν επικεντρωθούμε στις χώρες της Ε.Ε., παρατηρούμε ότι μεταξύ των 22 χωρών της Ε.Ε. το 2013 η Ελλάδα κατατάσσεται 13η, μαζί με την Αυστρία. Αυτό δείχνει ότι η Ελλάδα ακολουθεί τις βέλτιστες πρακτικές της Ε.Ε. και, ως εκ τούτου, δεν βλέπουμε κανένα ενδιαφέρον για την αλλαγή των ρυθμίσεων στις ομαδικές απολύσεις», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.

Συνδικαλιστικός νόμος

Το υπουργείο Εργασίας στην έκθεση παραθέτει τι ισχύει σήμερα όσον αφορά τον τρόπο προκήρυξης απεργιών, την εκπροσώπηση των εργαζομένων, τον χρόνο προειδοποίησης για την πραγματοποίηση απεργίας, επισημαίνοντας μάλιστα πότε μπορεί να ανατραπεί μια απεργιακή κινητοποίηση, εάν δεν πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις.

Σχετικά με την προστασία των συνδικαλιστών από την απόλυση, επισημαίνεται ότι προστατεύονται μόνο για τις δραστηριότητές τους σχετικά με τη συνδικαλιστική τους δράση, ενώ, όσον αφορά τυχόν άλλα προνόμια που έχουν οι συνδικαλιστές, το υπουργείο αναφέρει ότι δεν υπάρχουν ιδιαίτερα οφέλη ούτε για τις συνδικαλιστικές άδειες.

Σχετικά με την ανταπεργία, το υπουργείο Εργασίας αναφέρει ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις δεν επιθυμούν την καθιέρωσή της, επισημαίνοντας ότι οι εργοδότες μπορούν και τώρα να προσφύγουν στα δικαστήρια και να σταματήσουν ή να ακυρώσουν μια απεργιακή κινητοποίηση. Στην έκθεση περιλαμβάνεται και ο αναλυτικός πίνακας που παρουσιάζει η «R» με τον ακριβή αριθμό των απεργιών από το 2009 έως το 2015, αλλά και των εργαζομένων που συμμετείχαν σε αυτές.

Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα: «Οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να επικεντρωθούν στην επιστροφή της Ελλάδας στην κανονικότητα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, με ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση του κοινωνικού διαλόγου και των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Υπάρχει μια βαθιά ριζωμένη κοινωνική συναίνεση μεταξύ όλων των κοινωνικών εταίρων και των πολιτικών κομμάτων ότι δεν απαιτούνται ουσιαστικές αλλαγές στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων και στον νόμο σχετικά με τη συνδικαλιστική δράση».

Μαριάν Τάισεν

Η Κομισιόν δεν ζητεί κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα

Η ΚΟΜΙΣΙΟΝ δεν ενδιαφέρεται και δεν προωθεί την κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, εκτιμώντας ότι δεν δημιουργεί καμία διαφορά.

Τη θέση αυτή διατυπώνει, μιλώντας στον ανταποκριτή της «R» στις Βρυξέλλες, Θάνο Αθανασίου, η αρμόδια για τα εργασιακά επίτροπος της Κομισιόν, η Μαριάν Τάισεν, η οποία από κοινού με τον αντιπρόεδρο Ντομπρόβσκις και τον επίτροπο Μοσκοβισί διαχειρίζονται και εποπτεύουν το ελληνικό πρόγραμμα.

«Κατά τη δική μου εκτίμηση, το θέμα είναι τελείως άσχετο με τα παραπάνω. Σε οικονομικούς όρους, δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στο να αποδίδονται στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα 12, 13 ή 14 μισθοί ανά έτος. Αυτό που στην πραγματικότητα για εμάς έχει σημασία και σας το λέω για φορολογικούς λόγους, για παράδειγμα, είναι μόνο το πραγματικό ετήσιο σύνολο των αποδοχών», τονίζει στην «R» η αρμόδιος επίτροπος.

Τι ζητούν οι δανειστές, τι δίνει η κυβέρνηση

ΣΕ ΣΚΛΗΡΟ ΠΟΚΕΡ θα οδηγηθεί η διαπραγμάτευση για τα εργασιακά τις επόμενες εβδομάδες. Οι δανειστές επιμένουν σε μειώσεις μισθών και περαιτέρω ευελιξία στην αγορά εργασίας, ενώ υπάρχουν τριγμοί και μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, καθώς ο ΣΕΒ δεν συμφωνεί με το πλαίσιο των ομαδικών απολύσεων, την ενίσχυση των κλαδικών συμβάσεων και τη μονομερή προσφυγή στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας.

Οι δανειστές επιμένουν:

• Στην κατάργηση επιδομάτων και προσαυξήσεων στον κατώτατο μισθό.

• Στην αύξηση του ανώτατου ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10%, με παράλληλη κατάργηση της δυνατότητας άσκησης βέτο εκ μέρους του εκάστοτε υπουργού Εργασίας.

• Στην ενίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας.

• Στην αλλαγή της διαδικασίας λήψης απόφασης για την πραγματοποίηση απεργιακών κινητοποιήσεων, αλλά και ολόκληρου του τρόπου χρηματοδότησης και λειτουργίας των συνδικάτων.

• Στην καθιέρωση της ανταπεργίας (lock out).

Από την πλευρά της, η κυβέρνηση φαίνεται να υποχωρεί σε τουλάχιστον δύο ζητήματα. Συγκεκριμένα, εξετάζει την άρση κάθε μορφής βέτο σχετικά με την έγκριση ομαδικών απολύσεων. Βήματα υποχώρησης θα γίνουν και στο σκέλος της εκπροσώπησης εργοδοτών - εργαζομένων στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (ΑΣΕ), καθώς την τελική ψήφο, σε περίπτωση ισοπαλίας, έχει ο εκάστοτε γενικός γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης. Αλλαγές θα υπάρξουν και σε επιμέρους ζητήματα του συνδικαλιστικού νόμου, με τον υπουργό Εργασίας να ξεκαθαρίζει ότι δεν θα θιγεί ο τρόπος προκήρυξης απεργιών. 

από: e-KOZANH