Η πολιτική κηδεία του συντρόφου Νίκου Στεφανή θα γίνει σήμερα, Τρίτη 4 Απριλίου στο νεκροταφείο Καισαριανής στις 4.30 μμ

 γραφείο τύπου του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Το Σάββατο το πρωί έφυγε από τη ζωή, για το τελευταίο του μπάρκο, ο κομμουνιστής ναυτεργάτης Νίκος Στεφανής, ένας από τους πιο πρωτοπόρους, ανυπότακτους, ουσιαστικούς αγωνιστές του εργατικού κινήματος της μεταπολίτευσης. Ο Νίκος γεννήθηκε στις 2 Γενάρη 1949 στη Μεγάλη Βρύση της Λακωνίας. Από τα πρώτα μέλη της ΚΝΕ μέσα στη χούντα, συνελήφθη από τους πραιτοριανούς της δικτατορίας τον Φλεβάρη του ΄73, αλλά παρά τα βασανιστήρια δεν μπόρεσαν να του πάρουν ούτε λέξη.

Μετά την πτώση της χούντας πρωταγωνίστησε στο κίνημα των ναυτεργατών, μέσα από τη Ναυτεργατική Κίνηση, εκλέχτηκε στη διοίκηση των μηχανικών στο σωματείο της ΠΕΜΕΝ. Δεν έγινε ποτέ συνδικαλιστής των γραφείων και των σαλονιών, συνέχιζε να μπαρκάρει και να δουλεύει. Εξέφραζε με τον δικό του αυθεντικό τρόπο την τάση χειραφέτησης και την ανυπότακτη στάση του πρωτοπόρου εργάτη. Σε ρήξη με το ισχυρότατο εφοπλιστικό κεφάλαιο, με τις αστικές κυβερνήσεις και με τις τάσεις συναλλαγής και ενσωμάτωσης που αναπτύσσονταν στην Αριστερά και το ΚΚΕ, ειδικά μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Ο Νίκος Στεφανής ήταν εμπνευστής και πρωταγωνιστής, χωρίς ποτέ να επιδιώκει τα φώτα της δημοσιότητας, ορισμένων από τις κορυφαίες στιγμές του ναυτεργατικού κινήματος.

Διαφώνησε με την υποταγή του ΚΚΕ στο Συνασπισμό και στη συνέχεια με τη συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις Τζανεττάκη και Ζολώτα και συμμετείχε από τις πρώτες μέρες στο εγχείρημα του ΝΑΡ για την ανασυγκρότηση της κομμουνιστικής Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Ο Νίκος Στεφανής εκλέχτηκε στην Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ στο 1ο και στο 2ο Συνέδριο και βοηθούσε πάντα το εγχείρημα της κομμουνιστικής απελευθέρωσης με απλότητα, ευγένεια, ουσία και αποφασιστικότητα.

Αυτές τις ώρες η σκέψη μας είναι με αγάπη δίπλα στη γυναίκα του Ρούλα και στους γιους του Παντελή και Γιώργο.

Καλό ταξίδι, σύντροφε Νίκο, και καλές θάλασσες.

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για όσα πρωτοπόρα πάλεψες. Για την ημέρα που οι εργάτες δεν θα είναι οι «μουτζούρηδες» αυτής της ζωής, αλλά θα χαίρονται ψωμί και τριαντάφυλλα.

 από:ΠΡΙΝ