Καψόνια στην αλληλεγγύη ( Η υπόθεση της "καταδίκης" του Νίκου Αργυρίου)

Τη Δευτέρα, 3 Απριλίου εκδικάζεται η έφεση του Νίκου Αργυρίου, μέλους της Eπιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων «Σπάρτακος», που καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή επειδή δημοσίευσε καταγγελία φαντάρου για καψόνια στον ελληνικό στρατό, ένα θέμα-ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Μία ποινή που εκτός από «εξοντωτική» χαρακτηρίζεται και ως επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα και στο αντιπολεμικό κίνημα

Θάνος Καμήλαλης

Από το 1992 ο «Σπάρτακος» πρωτοστατεί στον αγώνα για το σεβασμό στα δικαιώματα των φαντάρων που πραγματοποιούν την υποχρεωτική τους θητεία και σε ορισμένες περιπτώσεις αντιμετωπίζουν κακές συνθήκες διαβίωσης και προκλήσεις από τους ανώτερούς τους. «Αν δεν υπήρχε ο Σπάρτακος δεν θα υπήρχαν δικαιώματα για τους φαντάρους» υποστηρίζει ο Νίκος Αργυρίου μιλώντας στο TPP. Συν τοις άλλοις, ο «Σπάρτακος» αναδεικνύει συστηματικά το πρόβλημα της διακίνησης ναρκωτικών στον Ελληνικό Στρατό, αλλά και τις αυτοκτονίες φαντάρων.

Μεταξύ των δράσεων του «Σπάρτακου» είναι και η δημοσιοποίηση καταγγελιών από φαντάρους για τα στρατόπεδα στα οποία υπηρετούν. Η τακτική που ακολουθεί το Δίκτυο είναι η λήψη της επώνυμης καταγγελίας, η προστασία των προσωπικών δεδομένων του αποστολέα, η διασταύρωση της πληροφορίας κι έπειτα η δημοσιοποίηση της. Ο Νίκος Αργυρίου τονίζει ότι, «τις περισσότερες φορές μετά από τη δημοσιοποίηση μιας καταγγελίας, οι συνθήκες βελτιώνονται σημαντικά». Ωστόσο μία από αυτές τις περιπτώσεις αποτέλεσε την αφορμή μιας πολύχρονης δικαστικής περιπέτειας για τον ίδιο τον Νίκο Αργυρίου.

Δύο χρόνια με αναστολή για δημοσιοποίηση καταγγελίας

Το 2009 ο «Σπάρτακος» λαμβάνει μία καταγγελία φαντάρου που υπηρετούσε στο 586 ΤΠ/Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Γρεβενών, που μιλούσε για καψόνια, κατάχρηση εξουσίας των βαθμοφόρων και άσχημες συνθήκες διαβίωσης. Η καταγγελία δημοσιεύτηκε στο blog του Δικτύου, το οποίο ζήτησε την παρέμβαση του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Μετά τη δημοσίευση, όπως εξηγεί ο Νίκος Αργυρίου, η διοίκηση του στρατοπέδου προσπάθησε να συγκαλύψει τα γεγονότα. «Φώναξαν τους φαντάρους και τους μίλησε ο διοικητής, ο οποίος τους ζήτησε να μπουν στο blog και να διαψεύσουν επώνυμα τις καταγγελίες αυτές. Προσπάθησαν να τους τρομοκρατήσουν. Μερικοί από αυτούς το έκαναν, άλλοι όμως επιβεβαίωσαν τα όσα έγραφε η καταγγελία.» Στη συνέχεια ασκήθηκε κατά του «Σπάρτακου» μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση από τον τότε αντισυνταγματάρχη και επιτελάρχη της 34ης Μ/Κ Ταξιαρχίας, Δημήτρη Βούτση.

Μετά τη μήνυση του διοικητή του ΚΕΝ, φαίνεται ότι επιστρατεύτηκε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, υπό τη διοίκηση του Μανώλη Σφακιανάκη, για να βρεθεί ο «ένοχος». «Το 2011 έπρεπε να δηλώσει ο καθένας το κινητό του τηλέφωνο στο όνομα του, οπότε το τηλέφωνο το οποίο αναγράφεται στην ιστοσελίδα του Σπάρτακου δηλώθηκε στο δικό μου», αναφέρει ο Νίκος Αργυρίου. «Οπότε η ΔΗΕ, με το επιχείρημα ότι το 2011 ταυτοποιήθηκε το δικό μου τηλέφωνο, προχώρησε στο συμπέρασμα ότι εγώ ανέβασα την καταγγελία του φαντάρου το 2009. Επομένως πρόκειται ξεκάθαρα για μία επίθεση του “βαθέως κράτους” απεναντι στην Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων και το αντιπολεμικό κίνημα γενικότερα». Κάπως έτσι, και χωρίς να αποδειχθεί ποτέ κάποια παραπάνω σύνδεση εκτός του κινητού τηλεφώνου (και εκτός από το γεγονός ότι πρόκειται απλώς για αναδημοσίευση καταγγελίας), ξεκίνησε η δικαστική περιπέτεια του Νίκου Αργυρίου.

«Αυτό που επιχειρείται με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης είναι ουσιαστικά η φίμωση της Επιτροπής, η διαιώνιση μιας λογικής που θέλει τα στρατόπεδα άβατα και η κατοχύρωση του “δικαιώματος” στην αυθαιρεσία συγκεκριμένων αξιωματικών», τονίζει από το 2014 το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι, «η απόπειρα εκφοβισμού τους βρίσκεται στον αντίποδα του εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, που αποτελεί καθημερινό διακύβευμα».

Στις 30 Μαρτίου του 2016, ο Ν.Αργυρίου καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση με διετή αναστολή, σε μία δίκη όπου συνέβη η εξής πρωτοτυπία: Ο εισαγγελέας πρότεινε τελικά ποινή 5 μηνών για δυσφήμηση, αλλά η πρόεδρος του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου αποφάσισε να καταδικάσει το μέλος του «Σπάρτακου» για το (βαρύτερο) αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, επιβάλλοντας του ποινή δύο ετών με τριετή αναστολή. Όπως υποστηρίζει μάλιστα ο Νίκος Αργυρίου, «το δικαστήριο είχε παραδεχθεί ότι εκτός του τηλεφωνικού αριθμού δεν υπάρχει κάποιο άλλο στοιχείο που να με συνδέει με την υπόθεση. Είχε αναγνωρίσει μάλιστα τον ρόλο του “Σπάρτακου”, που έκανε μία εισήγηση με αίτημα να "τα βρούμε" και να υπάρξει συμφιλίωση. Αλλά μετά από μία πεντάλεπτη διακοπή της συνεδρίασης, εισαγγελέας και πρόεδρος επέστρεψαν στην αίθουσα και πρότειναν την καταδίκη μου». Ο Αργυρίου άσκησε έφεση, η εκδίκαση της οποίας ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα και συνεχίζεται τη Δευτέρα, 3 Απριλίου.

Το «ταμπού» των καψονιών

«Ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα που δέχτηκε το δικαστήριο είναι ότι δεν γίνονται καψόνια στον ελληνικό στρατό», τονίζει ο Αργυρίου. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει, αυτοί οι ισχυρισμοί δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. «Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛέχουμε καταγράψει 27 περιπτώσεις με καψόνια και βάναυσες συμπεριφορές σε μονάδες του ελληνικού στρατού, αλλά και στη Σχολή Ευελπίδων.» Τα καψόνια που υφίστανται οι φαντάροι σε ελληνικά στρατόπεδα ουσιαστικά μοιάζουν να είναι ένα θέμα «ταμπού». Τις περισσότερες φορές τα θέματα δεν απασχολούν τα ΜΜΕ, δεν ξεφεύγουν από τους τέσσερις τοίχους των στρατοπέδων. Όταν αυτό συμβαίνει, μέσω της «Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων», ο Νίκος Αργυρίου υποστηρίζει ότι «συνήθως γίνονται κινήσεις και παραινέσεις για να σταματήσουν τα όσα καταγγέλλουμε», προσθέτοντας ότι, «αν δεν υπήρχε ο "Σπάρτακος" δεν θα υπήρχαν δικαιώματα για τους φαντάρους».

Για το θέμα των καψονιών τοποθετήθηκε ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος, απαντώντας σε ερώτηση του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης τον Σεπτέμβριο του 2016: «Σας διαβεβαιώνω ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είναι απόλυτα δημοκρατικές. Δεν επιτρέπονται τα καψόνια. Όταν υπάρχουν πραγματικά καψόνια, υπάρχουν και τα αντίστοιχα μέτρα και οι αντίστοιχες τιμωρίες σε αυτούς που προσπαθούν να τα κάνουν» τόνισε ο κ.Καμμένος. «Αλλά», όπως συμπλήρωσε, «είναι άλλο τα καψόνια και άλλο η εφαρμογή των γραπτών και των άγραφων νόμων, που υπάρχουν σε μία σχολή όπως η Σχολή Ευελπίδων».

«Για το θέμα του Αργυρίου», ο κ.Καμμένος τόνισε ότι, «Δεν το ξέρει» και «Δεν το χειριστήκαμε ως υπουργείο Εθνικής Άμυνας», ενώ πρόσθεσε ότι, «Στον στρατό υπάρχει φυσική ηγεσία, η οποία παίρνει αποφάσεις και διασφαλίζει την καλή λειτουργία του στρατεύματος. Εκεί που υπάρχει παρέμβαση δική μας είναι όταν αντιληφθούμε ότι υπάρχει παραβίαση των νόμων, των κανονισμών και της ηθικής».

Η υπόθεση της δίωξης του Νίκου Αργυρίου έχει προκαλέσει ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης και συμπαράστασης από διεθνείς οργανώσεις και ακτιβιστές, κόμματα της αριστεράς και συλλογικότητες. Σήμερα, 31 Μαρτίου, μάλιστα, η Επιτροπή Αλληλεγγύης Στρατευμένων δημοσίευσε 6 επιστολές πρώην φαντάρων, που τάσσονται υπέρ του ρόλου της στην προστασία των δικαιωμάτων τους. Ενώ στις 21 Μαρτίου, βρέθηκαν έξω από την Ευελπίδων εκατοντάδες αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων. Για το αντιπολεμικό κίνημα και ανθρώπους που αντιτίθενται στον μιλιταρισμό, η καταδίκη του «Σπάρτακου» είναι επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Κι ένα μεγάλο καψόνι στην απόπειρα διεκδίκησής τους.

https://www.thepressproject.gr

  από Επιτροπή Αλληλεγγύης