Δίκη Μάριου Σεϊσίδη: «Το δικαστήριο οφείλει να δώσει τέλος στην ομηρία ενός ανθρώπου»

ΠΗΓΗ: - Hit&Run
Με την έναρξη των καταθέσεων των μαρτύρων υπεράσπισης και την ανάγνωση της έκθεσης εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης που αφορούσε σε ανάλυση βιολογικού (και όχι μόνο) υλικού, το οποίο φέρεται να συνελέγη τη μέρα της ληστείας από το αυτοκίνητο που οι δράστες χρησιμοποίησαν ως κάλυψη και από παρακείμενους και κοντινούς δρόμους και πεζοδρόμια, συνεχίστηκε σήμερα η δίκη του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη.

«Από τα 18 έγγραφα που προσκομίστηκαν, τα 2 αφορούν τη συγκεκριμένη δίκη», σχολίασε ο συνήγορος υπεράσπισης του Μάριου Σεϊσίδη Κώστας Παπαδάκης, αναφερόμενος στην έκθεση πραγματογνωμοσύνης, η οποία περιλαμβάνει συνολικά 130 πειστήρια. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, τα πειστήρια αυτά δεν ταυτοποιούνται με το βιολογικό υλικό γνωστού ατόμου, και είτε αποδίδονται σε «άγνωστα άτομα», είτε αποτελούν μίγμα γενετικού υλικού 2 ή περισσότερων ατόμων.
«Θα περίμενα να υπάρχουν τουλάχιστον 10 έγγραφα που να βεβαιώνουν τη νομιμότητα του χρόνου και τρόπου συλλογής του γενετικού υλικού», συνέχισε ο Κώστας Παπαδάκης. Το δε υπηρεσιακό αυτοκίνητο του ΥΠΕΧΩΔΕ, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τους δράστες της ληστείας, «δε φυλάχτηκε σε εσωτερικό χώρο, το σχετικό έγγραφο παρελήφθη μέρες αργότερα [και] μιλάει για 5 δράστες και 2 τραυματίες από συμπλοκή με αστυνομικούς», όταν «κανείς αυτόπτης δε μιλάει για 2 τραυματισμένους ή για την ύπαρξη αίματος στη Στοά ή στο οδόστρωμα», συμπλήρωσε.

Για να συνεχίσει:

«Εντολή και πρωτόκολλο φωτογραφιών στην Πανεπιστημίου δεν υπάρχει. Έκθεση κατάσχεσης του αυτοκινήτου δεν υπάρχει, ούτε απόδοσης στον ιδιοκτήτη του. Διασφάλιση από κίνδυνο επιμόλυνσης (σημ.: του γενετικού υλικού) δεν προκύπτει. Το δείχνουν σε εναλλασσόμενες θέσεις στάθμευσης. Η έκθεση αυτοψίας, η οποία διενεργήθηκε στις 16/1/2006 και κράτησε 11 ώρες, δεν αναφέρει ύπαρξη κηλίδων αίματος στη Στοά Χατζηχρήστου ή το αυτοκίνητο. Η επιμονή σε αναφορά 5 δραστών καταδεικνύει την εμμονή να στοχοποιήσει το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων από τη “δεξαμενή” του αντιεξουσιαστικού χώρου. Τρόπος και χρόνος συλλογής των δειγμάτων δεν αναφέρεται. Τα φερόμενα ως παραλειφθέντα δεν αναφέρεται πώς συνελέγησαν. Πρωτόκολλο παράδοσης της αστυνόμου β’ Κονδύλη προς τη ΔΕΕ δεν υπάρχει, ούτε και πρωτόκολλο συντήρησης».
«Δεν υπάρχει αδιάσπαστη συνέχεια πειστηρίων, ούτε αξιόπιστο πειστήριο γενετικό υλικό προς ταυτοποίηση», κατέληξε ο Κώστας Παπαδάκης, κρίνοντας ως παρέλκουσα τη διαδικασία ανάγνωσης της έκθεσης.
Η έδρα απέρριψε τις αντιρρήσεις της υπεράσπισης για τη μη ανάγνωση των εγγράφων ταυτοποίησης, επιφυλασσόμενη να τα συνεκτιμήσει σε συνδυασμό με το υπόλοιπο υλικό της δικογραφίας.
Στη συνέχεια αναγνώστηκαν έγγραφα, κατόπιν αιτήματος της υπεράσπισης. Σε αυτά, περιλαμβάνονταν οι αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις για τους Σίμο Σεϊσίδη και Γρηγόρη Τσιρώνη για την ίδια υπόθεση, έκθεση της εξέτασης του Μάριου Σεϊσίδη στην Αντιτρομοκρατική στις 5/8/2016, όπου καταγγέλλει την Αστυνομία για ξυλοδαρμό κατά τη σύλληψή του με τον Κώστα Σακκά στη Σπάρτη, καθώς και ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών από τη σχετική δίκη, όπου επίσης κατήγγειλε τον ξυλοδαρμό του. «Είναι στο στόχαστρο των ασφαλίτικων υπηρεσιών και της Αντιτρομοκρατικής», σχολίασε ο Κώστας Παπαδάκης.

Στα αναγνωστέα συγκαταλέγονταν, εξάλλου, 150 και πλέον δημοσιεύματα, που αναφέρονταν στους περιβόητους «ληστές με τα μαύρα» κατά την περίοδο 2006-2013. Σημειωτέον πως, μετά την απολογία του στον ειδικό εφέτη ανακριτή στις 10/11/2016 όπου είχε καταθέσει σχετικά με υποτιθέμενη εμπλοκή του στον Επαναστατικό Αγώνα, ο Μάριος Σεϊσίδης είχε αφεθεί ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους. Όσο δε για την αποδεικτική αξιοπιστία του DNA, ο Κώστας Παπαδάκης υπογράμμισε: «Το DNA είναι ανεπαρκές στοιχείο για να θεμελιώσει ενοχή κατηγορούμενου άνευ άλλου στοιχείου».
Ακολούθησε η κατάθεση του πρώτου μάρτυρα υπεράσπισης, και εκ των αδερφών του Μάριου Σεϊσίδη.
«Τη μέρα της ληστείας ήταν σπίτι. Κυρίως μαζί με τον πατέρα μας δούλευε σε οικοδομές. Ο Μάριος δεν είχε σχέση με τη ληστεία, δεν κρυβόταν, δεν είχε έρθει η Αστυνομία να τους αναζητήσει (σημ.: τον Μάριο και τον Σίμο Σεϊσίδη). Όλοι μας είχαμε επηρεαστεί, γιατί έπαιζαν το όνομά τους τα κανάλια. Κι εγώ είχα αγχωθεί με το όλο κλίμα». Όσο για τη φυγοδικία του αδερφού του: «Έκρινα πως ήθελε λίγο χρόνο».
(Πρόεδρος): Ποιες ήταν οι παρέες του;
(Μάρτυρας): Στον αναρχικό χώρο ήταν.
(Πρόεδρος): Ήθελαν οι Αρχές να τον ενοχοποιήσουν;
(Μάρτυρας): Αν θέλουν να ενοχοποιήσουν κάποιον, μπορούν.
(Κώστας Παπαδάκης): Πίστευε ότι, αν συλληφθεί, θα είχε δίκαιη αντιμετώπιση;
(Μάρτυρας): Όχι, δε θα είχε.
(Παπαδάκης): Δεν κοινοποιήθηκε κανένα χαρτί (σημ.: επίδοση κλήτευσης από την Αστυνομία);
(Μάρτυρας): Όχι.

(Παπαδάκης): Πόση περίοδο πηγαινοερχόταν (σημ.: πριν τη φυγοδικία);
(Μάρτυρας): Ένα μήνα.
(Παπαδάκης): Πώς ζούσε;
(Μάρτυρας): Στην αρχή τον στήριζαν φίλοι και αλληλέγγυοι, με την πάροδο του χρόνου άρχισε να εργάζεται. Πάντα μου έλεγε ότι ήθελε να εμφανιστεί, αλλά οι συνθήκες δεν το ευνοούσαν.
(Παπαδάκης): Πείτε μου για την αγωνιστική δράση του Σίμου και του Μάριου.
(Μάρτυρας): Ο Σίμος ήταν πάντα στο «μάτι» της Αστυνομίας και μ’ αυτό «πήρε η μπάλα» τον Μάριο.
«Τον Μάριο τον ξέρω μέσω του αδερφού του Σίμου από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες του κινήματος. Είμαστε στον ίδιο πολιτικό χώρο. Είχαμε έμμεση επαγγελματική σχέση συνεργατικά, χωρίς σχέση αφεντικού-εργαζόμενου, [στο πλαίσιο] κυρίως διανομής διαφημιστικών φυλλαδίων. Τεράστια έκπληξη [με τη στοχοποίηση] του Σίμου Σεϊσίδη δεν αισθάνθηκα, γιατί ήταν ήδη στο στόχαστρο. [Σε σχέση με τον Μάριο] ήταν έκπληξη, θεωρούσαμε ότι η Αστυνομία ήθελε να πιέσει τον αδερφό του», κατέθεσε ο επόμενος μάρτυρας υπεράσπισης.
«Συνέλεγα πελάτες και άρχισα να δίνω στον Μάριο τηλέφωνά τους, για να γίνεται διανομή. Του έδινα το τηλέφωνο του πελάτη, μετά επικοινωνούσε, και λογικά έπαιρνε τη δουλειά», συμπλήρωσε.
(Πρόεδρος): Ποιες ήταν δραστηριότητες του Μάριου Σεϊσίδη;
(Μάρτυρας): Σίγουρα σε αλληλεγγύες σε κρατούμενους, εργατικούς αγώνες, αρκετές απεργίες.
(Πρόεδρος): Υπάρχει ομάδα που έκανε ληστείες;
(Μάρτυρας): Ατομικές επιλογές έχουν γίνει.

(Πρόεδρος): Στον κύκλο των αναρχικών που έκανε αλληλεγγύη υπήρχε ταμείο;
(Μάρτυρας): Παλεύουμε κάνοντας πάρτι, αλλά είναι συνεχές κυνηγητό.
(Πρόεδρος): Είχαν σχέση οι ληστείες με το ταμείο;
(Μάρτυρας): Καμία.
(Πρόεδρος): Συγκέντρωση χρημάτων με ληστείες γινόταν;
(Μάρτυρας): Συλλέγουμε χρήματα με ένα σκοπό και [αυτός] είναι συλλογικός, όχι κρυφός.
(Τακτικός δικαστής): Γιατί αξιολογείτε αρνητικά τις ληστείες;
(Μάρτυρας): Δε θα τις καταδικάσω ηθικά και αξιακά, αλλά θα μετρήσω και τις συνέπειες. Κάποιοι σύντροφοι μπορεί να έχουν άλλη εικόνα. Είμαι περήφανος που βοήθησα έναν σύντροφο με τους όρους που μπορούσα.
(Δικαστής): Πώς λειτουργεί το ταμείο;
(Μάρτυρας): Συμβαίνει ανά περίπτωση. Δεν υπάρχει ένας μηχανισμός που να μαζεύει για όλους.
(Κώστας Παπαδάκης): Αρνητική γνώμη για τις τράπεζες έχουν μόνο οι αναρχικοί;
(Μάρτυρας): Αν κάποιος ήταν απλός άνθρωπος, θα έλεγε τα ίδια. Αν είχε κομματικά συμφέροντα, όχι.
(Παπαδάκης): Υπήρχε κάποιο ρεύμα, κάποια τάση εκείνα τα χρόνια που να λέει “κάντε ληστείες”;
(Μάρτυρας): Όχι. Δεν μπορεί να είναι πρόταγμα ενός πολιτικού χώρου το πώς θα μαζεύει χρήματα.
(Παπαδάκης): Γιατί επέμεινε στη φυγοδικία;
(Μάρτυρας): Η ανασφάλεια ότι θα συλληφθεί και ότι θα βρεθεί με μια τεράστια ποινή. 

«Δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Ξέρω γιατί μπορεί να φυγοδικήσει ένας άνθρωπος. Θέλετε να καταθέσω ή όχι;» ρώτησε την πρόεδρο, η οποία τον διέκοπτε διαρκώς, ο επόμενος μάρτυρας.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη φυγοδικία του Μάριου Σεϊσίδη, αναφέρθηκε σε σωρεία παρόμοιων υποθέσεων από τη δεκαετία του ’70 και εξής. «Πίστευε πως δε θα αντιμετωπιστεί θετικά από τα δικαστήρια και τις Αρχές», συμπλήρωσε, απαντώντας σε ερώτηση του Κώστα Παπαδάκη.
(Κώστας Παπαδάκης): Κάποιος που φυγοδικεί το κάνει επειδή νιώθει ένοχος;
(Μάρτυρας): Δεν μπορώ να το πω σε καμία περίπτωση.
«Οι διωκτικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να αφήσουν ένα σενάριο που έχουν “τοκίσει”», κατέληξε.
Το κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμού που είχε υποστεί το Φεβρουάριο του 2006, το οποίο και τότε είχε καταγγείλει, ανακάλεσε η επόμενη μάρτυρας υπεράσπισης. Στο πλαίσιο του εκφοβισμού, την είχαν ρωτήσει τι θα έκανε αν βίαζαν την μάνα της, ενώ της είχαν επιδείξει φωτογραφίες γνωστών αναρχικών.
Παρόμοιο κλίμα τρομοκράτησης κατήγγειλε με την κατάθεσή της και η μάρτυρας που ακολούθησε, σύντροφος εκείνη την περίοδο φίλου του Μάριου Σεϊσίδη.
«Μου είπαν ότι, αν δεν πω πως είναι οι Σίμος και Μάριος Σεϊσίδης, θα συλλάβουν τον σύντροφό μου», δήλωσε.
«Τους ξέρω από τις διαδικασίες του πολιτικού κινήματος», κατέθεσε ο επόμενος μάρτυρας, απαντώντας σε ερώτηση της προέδρου. «Δεν ήταν αυτή της λογικής», διευκρίνισε, σε σχέση με τυχόν εμπλοκή του σε ληστεία. Όσο για τη φυγοδικία: «Είναι λογικό να μην του περνά από το μυαλό ούτε να παρουσιαστεί».

Ως «δραστήριο στους αγώνες για τους κρατούμενους, στις μάχες με τους ακροδεξιούς, στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια», περιέγραψε ο επόμενος μάρτυρας τον Μάριο Σεϊσίδη, με μια έντονη θέρμη να «χρωματίζει» τον τόνο της φωνής του. «Ξεχώρισε για το ήθος και το χαρακτήρα του», συμπλήρωσε. Άξιο επισήμανσης, πως τον είχε δει και είχαν μιλήσει σε συνέλευση που είχε διοργανωθεί τη μέρα της ληστείας και του τραυματισμού του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη, που νοσηλευόταν στην Εντατική.
(Πρόεδρος): Ήταν τραυματισμένος στη συνέλευση;
(Μάρτυρας): Όχι, θα ξεχώριζε.
«Μετά την άδικη στοχοποίηση του Σίμου, αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να αυτοπροστατευτεί», πρόσθεσε.
(Κώστας Παπαδάκης): Τον είδατε να κουτσαίνει;
(Μάρτυρας): Ούτε κατά διάνοια.
(Παπαδάκης): Τι λέτε για τη φυγοδικία του;
(Μάρτυρας): Είναι ουσιαστικό ένστικτο αυτοσυντήρησης για έναν αγωνιστή.
(Παπαδάκης): Έχει λήξει η στοχοποίησή του;
(Μάρτυρας): Ούτε κατά διάνοια. Είναι η τελευταία απέλπιδα προσπάθεια της Αντιτρομοκρατικής να καταδικαστεί έστω και χωρίς στοιχεία.
(Πρόεδρος): Επειδή κάνατε λόγο για συντροφικότητα, αν τον είχατε δει τραυματισμένο στη συνέλευση, θα το λέγατε;
(Μάρτυρας): Δε θα ερχόμουν καν ως μάρτυρας.
«Γνωρίζω τον Μάριο πάνω από 20 χρόνια. Είναι ένα παιδί της εργατικής τάξης, ένας προλετάριος. Από μικρός έμαθε τι σημαίνει ταξικός πόλεμος. Νομίζω ότι ο Μάριος βρέθηκε στο επίκεντρο μιας κατακλυσμιαίας προπαγανδιστικής εκστρατείας των Μ.Μ.Ε.», αφηγήθηκε ο τελευταίος μάρτυρας της σημερινής συνεδρίασης, θύμα κι αυτός κατά το παρελθόν μεθοδεύσεων των κατασταλτικών μηχανισμών και των συστημικών Μ.Μ.Ε.

«Αντέδρασα στη συκοφάντησή μου», σχολίασε, αναφερόμενος στην μιντιακή εκστρατεία «λάσπης» σε βάρος του, «και μάλιστα κατέφυγα στη Δικαιοσύνη, όπου και δικαιώθηκα, μου επιδικάστηκε κάποιο ποσό», συνέχισε.
(Πρόεδρος): Συνηθίζονται οι ληστείες στο χώρο των αναρχικών;
(Μάρτυρας): Δε θα το έλεγα.
(Πρόεδρος): Θα σήκωνε το όπλο ενάντια σε κάποιον άνθρωπο;
(Μάρτυρας): Όχι, είναι κοινωνικός αγωνιστής.
«Το δικαστήριο οφείλει να δώσει τέλος σ’ αυτή τη μακρά περίοδο ομηρίας ενός ανθρώπου», κατέληξε.
Η δίκη του αναρχικού Μάριου Σεϊσίδη συνεχίζεται στις 3 Απριλίου στο Εφετείο Αθηνών, αίθουσα 70Δ, 1^ος όροφος, 9π.μ.