Ονέρ’τα Πόνια Τάματα – Του Κώστα Διαμαντίδη (βίντεο)

 Το βιβλίο Ονέρ’τα Πόνια Τάματα του συγγραφέα Κώστα Διαμαντίδη είναι  μία έκδοση που αφορά την Ποντιακή Λογοτεχνία και Ποίηση.  Τα ποιήματα του συγγραφέα έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά.  Έχουν εμφανιστεί και σε πολλά Ποντιακά τραγούδια.

Για τον Κώστα Διαμαντίδη και το έργο του

Ο Κώστας Διαμαντίδης γεννήθηκε το 1952 στην Αγάπη Γρεβενών από γονείς πρόσφυγες της δεύτερης από τον Πόντο προσφύγων γενιάς. Τέλειωσε το γυμνάσιο στα Γρεβενά και την Οδοντιατρική Σχολή του Α.Π.Θ.

Πρώτη ποιητική συλλογή «ΟΝΕΡ’ΤΑ ΠΟΝΙΑ ΤΑΜΑΤΑ», έκδοση Ινστιτούτου Βιβλίων και Ανάγνωσης Κοζάνης και Πανελλήνιας Ενωσης Σουρμενιτών, 1998. Ποιήματα και πεζά του έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά. Εγραψε και γράφει στίχους στην ποντιακή. Πολλόι απ’ αυτούς έχουν μελοποιηθεί και τραγουδιστεί από τους Στάθη Νικολαϊδη, Αλέξη Παρχαρίδη, Χρήστο Παπαδόπουλο και Χρήστο Χρυσανθόπουλο.

Ζει στην Πτολεμαϊδα, είναι παντρεμένος με την Φωτεινή Αγγελίδου και έχει τρεις γιους, τον Στάθη, τον Αριστοτέλη και τον Αντίγονο.

Ονέρ’τα Πόνια Τάματα (μεταφερμένο στη δημοτική)

Αφήγηση:

έι παιδια μου!

ακούτε αυτή την λύρα…

ναι…εσείς μοναχά την ακούτε…

αλλά εγώ την λύρα ακούω και μέσα από τη φωνή της να ξέρετε τι θαυμαστά πράγματα βλέπω…

ει ρίζα μου!

εσείς αυτά καμιά φορά δεν τα είδατε,

κι ότι κι αν σας πω τίποτε από αυτά  δεν δεν θα καταλάβετε….

ει θεέ μου!

αυτά τα παιδιά  μου εδώ γεννήθηκαν….

Ας έχουν την ευχή μου.

Εδώ ας μεγαλώσουν και εδώ ας θαφτούν.

Εμάς που βρήκε η κατάρα σε αυτά ευλογία να γίνει……

Ο χαλασμός που χάλασε τα δικά μας τα θεμέλια

ο τελευταίος να είναι….

ει πουλάκια μου!

Εμάς που γεννηθήκαμε και ζήσαμε σε εκείνα τα αγιασμένα τα χώματα,

όπου αφήσαμε αλειτούργητους τους τάφους των πεθαμένων μας

και κλειδωμένα και  χαλασμένα τα σπίτια και τις εκκλησίες μας,

εμάς εκείνα τα χώματα μας καλούν.

Εδώ ζούμε και ο  νους μας και συλλογισμός μας και η ψυχή μας

τις παλιές τις φωλιές γυρεύουνε…

τις χαλασμένες τις φωλιές….

ει πουλάκια μου!

μεγάλη ευχή σας δίνω:

η φωλιά που θα χτίσετε ποτέ να μην χαλάσει…

ει θεε μου!

Μια ψυχή σου χρωστάω…

σε παρακαλώ….

παρε την!

ποιος ξερει…

ισως πετάξει και πάει κι αναπαυτεί  εκεί από όπου ήρθε……

Αφήγηση: Κώστας Διαμαντίδης.

Τραγούδι: Φίκος Καλιφατίδης.

Ελεύθερη μεταγραφή στη δημοτική: Thalassa-karadeniz

ΠΗΓΗ-Ο Κοσμέτες στο Π&Α « Πόντος και Αριστερά