Η Κύπρος στην λαιμητόμο της Γενεύης, (Tου Σταμάτη Κυριάκη)

Με τον όρο «συνιστώντα κράτη», τίθενται στην ίδια μοίρα η Κυπριακή Δημοκρατία και το ψευδοκράτος των κατεχομένων

 

 

Σε περιπέτειες εισάγει την Κύπρο η Διάσκεψη που ξεκινάει στις 28 Ιουνίου στη Γενεύη υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.

 

Στη διάσκεψη θα συμμετάσχουν ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα, Τουρκία και Ηνωμένο Βασίλειο και ως παρατηρητής η Ευρωπαϊκή Ένωση.

 

Η Διάσκεψη αυτή μπορεί να αποδειχθεί δραματική για το Κυπριακό, αν τυχόν και η τουρκική πλευρά πάψει να επιδεικνύει τόσο αλαζονική συμπεριφορά, όπως επέδειξε στον προηγούμενο γύρο διαπραγματεύσεων της 12^ης Ιανουαρίου με αποτέλεσμα να οδηγηθούν σε ναυάγιο. Ευτυχώς για την Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς φάνηκε η παντελής έλλειψη γραμμών άμυνας εκ μέρους του Ν. Αναστασιάδη και όχι μόνο…

 

Σε συνέχεια προηγουμένων επαφών και διασκέψεων στο παρελθόν φαίνεται ότι η 28^η Ιουνίου μπορεί να έχει καθοριστική σημασία κυρίως εξαιτίας των διεθνών συγκυριών  και της θέσης στην οποία βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι συνομιλητές.

 

Καθώς φαίνεται η τακτική της Κυπριακής κυβέρνησης αφήνει περιθώρια για μια καταστροφική για την Κυπριακή Δημοκρατία λύση η έστω για την δρομολόγηση της.

 

Η βασική διαπραγματευτική τακτική της Λευκωσίας βασίζεται στην ερμηνεία της διατύπωσης «συνιστώντα κράτη», που θέτει στην ίδια μοίρα την Κυπριακή Δημοκρατία και το ψευδοκράτος των κατεχομένων.

 

Η τουρκική πλευρά (που είναι συνομιλητής αν και εισβολέας κατά παράβαση βασικών άρθρων του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ) ζητάει την «συνίδρυση»  μιας νέας ομόσπονδης Κυπριακής Δημοκρατίας όπου σαφώς ο «συνιδρυτής» θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να πάρει τα «κυριαρχικά του δικαιώματα»  και να φύγει.

 

Η κυπριακή πλευρά, με εκπρόσωπο τον πρόεδρο Νίκο Ανμαστασιάδη (φανατικός οπαδός του διχοτομικού σχεδίου Ανάν, που απέρριψε ο κυπριακός λαός με ποσοστό 76%) έχει διατυπώσει σε μια μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων την θέση της για «μετεξέλιξη» της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ενιαίο κράτος.

 

Βασικά, η τουρκική πλευρά ως «συμπέθερος» δεν ενδιαφέρεται για την τελετή του γάμου, ούτε για την ευτυχισμένη συνύπαρξη των δύο νεόνυμφων, αλλά για το προικοσύμφωνο.

 

Βασική της επιδίωξη (εκτός των άλλων) είναι να βάλει στο χέρι νομίμως τα δικαιώματα της Κύπρου στα κοιτάσματα πετρελαίου της Κυπριακής ΑΟΖ σε ένα περιβάλλον που οι ευρωπαϊκών και αμερικάνικων συμφερόντων  εταιρείες πετρελαίου έχουν ήδη ξεκινήσει τις εργασίες εξόρυξης. Επιπλέον, η Τουρκία ενδιαφέρεται να νομιμοποιήσει την εισβολή και κατοχή των εδαφών της Κύπρου, που έχει κατ’ επανάληψη χαρακτηριστεί παράνομη από τον ΟΗΕ. Πολύτιμο βοηθό της σε αυτό το έργο η Τουρκία είχε ως τώρα τον ειδικό διαπραγματευτή Άιντε που επανειλημμένες φορές μεροληπτούσε προς όφελος της Άγκυρας.

 

Η Κύπρος σύρεται σε μια περιπέτεια διαπραγματεύσεων που τις χαρακτηρίζουν τεράστιοι κίνδυνοι με πιο άμεσους την μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα δυσλειτουργικό και θνησιγενές μόρφωμα τύπου Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, τη διάλυση της Εθνικής Φρουράς που θα αφήσει την Κυπριακή Δημοκρατία σε εύκολο στόχο κάθε στρατιωτικής επιβολής, την επαναφορά ενός νέου σχεδίου Ανάν, κ.α. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνει για την λυκοσυμμαχία με το κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ και τη χούντα της Αιγύπτου.

 

Η Λευκωσία θα έπρεπε να αρνηθεί να συμμετάσχει στην Γενεύη με αυτούς τους όρους και να επιμείνει  στην θέση ότι πρέπει πρώτα να αποχωρήσουν τα τούρκικα στρατεύματα κατοχής από το νησί και εν συνεχεία να γίνει δημοψήφισμα για την νέα μορφή της Κυπριακής δημοκρατίας βάσει των αρχών του ΟΗΕ.

 

Αντί να υποστηρίξουν το παραπάνω αίτημα θριαμβολογούν (με …πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Ν. Κοτζιά) για επικείμενη λύση του Κυπριακού που (αν υπάρξει) θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Αγγλίας και της Τουρκίας και όχι, κατ’ ανάγκη, μόνο της σημερινής Τουρκίας του Ερντογάν. 

 - Kommon