Αποκαλυπτήρια της ...δημοκρατίας στους δρόμους της Καταλονίας (Του Θοδωρή Παναγιωτόπουλου)

Σήμερα, 1η Οκτώβρη ήταν προγραμματισμένο το δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας, το οποίο εδώ και μήνες είχε χαρακτηριστεί παράνομο από το συνταγματικό δικαστήριο.

Οι εικόνες με αστυνομικές δυνάμεις να έχουν κατασχέσει κάλπες, να συλλαμβάνουν κόσμο και να δέρνουν αδιακρίτως ανυποψίαστους πολίτες επειδή θέλουν να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα, θυμίζουν άλλες εποχές. Η συμπεριφορά τις ισπανικής αστυνομίας παραπέμπει σε συμπεριφορά δυνάμεων κατοχής, που έχει απέναντί της έναν εχθρό λαό, ένοχο εκ προοιμίου.

Ανεξάρτητα από την άποψη ή ενδοιασμούς που μπορεί να έχει κανείς σε σχέση με το δημοψήφισμα και την ανεξαρτησία της Καταλονίας όπως και την πορεία που μπορεί να πάρει στην συνέχεια, εδώ υπάρχει καταπάτηση κάθε δημοκρατικού δικαιώματος. Καταστρατηγείται ακόμα και το βασικό αστικοδημοκρατικό δικαίωμα των εκλογών! 

Για άλλη μια φορά ο καπιταλισμός, ιδιαίτερα στην εποχή της κρίσης και της όξυνσης των ανταγωνισμών, αποδεικνύει ότι ακόμα και τα  βασικά αστικοδημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που ξέραμε του είναι πλέον βαρίδι. Η στροφή προς μια νέα αστική δημοκρατία πολύ πιο αυταρχική και αντιδραστική εξελίσσεται ενώπιον μας σε παρόντα χρόνο και είναι μονόδρομος για την εξουσία, είτε είναι στο πλαίσιο του αστικού κράτους είτε στο πλαίσιο της ΕΕ, που σε διάψευση όσων την θεωρούν «εγγυητή της δημοκρατίας» αποδεικνύεται για πολλοστή φορά νεκροθάφτης της. Σιγή ιχθύος τηρεί απέναντι στο αυταρχικό παραλήρημα του Ραχόι!  

Η δημοκρατία για αυτούς, ορίζεται κάθε φορά με βάση τι ευνοεί τα οικονομικά και στενά ταξικά τους συμφέροντα. Έτσι ο δεξιός πρωθυπουργός Ραχόι (με την συγκατάθεση των Σοσιαλιστών αλλά και του Podemos) που απαγορεύει ένα δημοψήφισμα και συλλαμβάνει τους πολίτες που θέλουν να ψηφίσουν είναι δημοκράτης που απλώς «κάνει λάθος»…  Αντίθετα ο εκλεγμένος πρόεδρος της Βενεζουέλας Μαδούρου που ψηφίστηκε με υψηλά ποσοστά και κερδίζει δημοψηφίσματα χαρακτηρίζεται δικτάτορας από τα διεθνή και τα ελληνικά Μέσα. Η αιτία φυσικά είναι ότι συγκρούεται με τον ιμπεριαλισμό.

Το ζήτημα της δημοκρατίας και της υπεράσπισης της αλλά πολύ περισσότερο τις υπέρβασης της σημερινής αστικής δημοκρατίας, θα έρχεται συνέχεια μπροστά για τις δυνάμεις της ανατροπής και της απελευθέρωσης. Η πάλη για την δημοκρατία, του ποιος θα αποφασίσει (ο λαός ή η αστική τάξη), τι και πως, είναι τελικά που έρχεται να σφραγίσει κάθε αγώνα και κάθε πάλη.

ΠΗΓΗ: - Kommon