Μιας πεντάρας …γεράματα, (του Νίκου Γουρλά)

Πριν λίγες μέρες  ένας ακόμη εργαζόμενος στην καθαριότητα του Δήμο Καλαμαριάς βρήκε τραγικό θάνατο από πτώση δένδρου. ΕΔΩ

Ένας  εργαζόμενος 71 χρονών που παρείχε τις υπηρεσίες του στο πλαίσιο κοινωνικής εργασίας βάσει καταδικαστικής απόφασης δικαστηρίου.

Έκανα μια έρευνα στο διαδίκτυο για να δω τι προβολή είχε από τα ΜΜΕ η είδηση «εργαζόμενος 71 χρονών βρήκε τραγικό θάνατο».

Καμιά μεγάλη ή μικρή εφημερίδα, κανένα κανάλι ή ραδιοφωνικός σταθμός από αυτά που αφιέρωναν μονοθεματικά δελτία για την απαγωγή Λεμπιδάκη δεν είχε το παραμικρό,  πάρα μόνο ο 902,  κάποιες τοπικές ιστοσελίδες, κάποιες ανακοινώσεις σωματείων και συνδικαλιστικών παρατάξεων αναφέρουν την είδηση.

 Αόρατος ακόμα και ο θάνατος για αυτούς που το σύστημα  οδηγεί στο εργασιακό  περιθώριο.

71 χρονών και να τον στέλνουν να κόβει δένδρα. Δεν είναι είδηση…

71 χρονών και η κοινωνική εργασία που επιλέχτηκε να πάει ήταν εργάτης καθαριότητας στον Δήμο Καλαμαριάς. Δεν είναι είδηση…

Αναρωτιέμαι ποιο άραγε να ήταν το «έγκλημα» του, μήπως αυτό ήταν είδηση…

Αναρωτιέμαι ποιο Δικαστήριο επέβαλε την όποια ποινή να την εκτίσει σε κοινωνική εργασία πίσω από κάποιο σκουπιδιάρικο…

Αναρωτιέμαι αν ποτέ κάποιος από όλους αυτούς που έχουν την ευθύνη για τις ζωές των εργαζομένων θα αναγνωρίσουν ποτέ ότι τέτοιου είδους εργατικά ατυχήματα δεν είναι ατυχήματα αλλά δολοφονίες που πρέπει να βρεθούν οι ένοχοι…

Θα μπορούσε να μην ήταν αυτός ο «τυχερός» αφού όπως καταγγέλλεται   από την συνδικαλιστική παράταξη ΔΑΣ: «Δεν είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα που θα προστάτευαν τη ζωή και την ασφάλεια των εργαζομένων.

Στη συγκεκριμένη εργασία απασχολούνταν ανειδίκευτο προσωπικό με μόνο εμπειρική προϋπηρεσία και που προφανώς δεν είχε το περιθώριο να αρνηθεί να προσφέρει υπηρεσία για ευνόητους λόγους (πολλές φορές οι εργαζόμενοι λειτουργούν υπό το κράτος εκφοβισμού και τρομοκρατίας).

Το περιστατικό συνέβη σε ιδιωτικό χώρο όπου είχαν μεταβεί οι εργαζόμενοι του δήμου μετά από εντολή της διοίκησης του Δήμου, προσφέροντας έτσι εκδούλευση, με προφανή στόχο την καλλιέργεια πελατειακών σχέσεων, τη στιγμή που το υπάρχον προσωπικό δεν επαρκεί για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Δήμου».

7 εργαζόμενοι στην καθαριότητα τους τελευταίους μήνες και 26 τα τελευταία τρία χρόνια έχασαν την ζωή τους σε εργατικά ατυχήματα ενώ αρκετές δεκάδες ακόμα είναι οι σακατεμένοι. Η  μεγάλη πλειοψηφία από αυτούς  ήταν συμβασιούχοι με διάφορα πρόγραμμα που μοιράζουν την φτώχια και την ανεργία. Μαζί με αυτή μοιράζουν και τον θάνατο για 576 ευρώ.

Η κατάσταση με τα εργατικά ατυχήματα στις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων είναι τραγική. Ο αριθμός είναι μεγάλος για να είναι τυχαίος και σε καμιά περίπτωση δεν είναι η «κακιά ώρα»!

Είναι το τίμημα που πληρώνουν με τη ζωή τους μόνιμοι και συμβασιούχοι εργαζόμενοι στους δήμους, αποτέλεσμα  των μεγάλων ελλείψεων σε προσωπικό, ειδικά στο χώρο της καθαριότητας, του ακατάλληλου και απαρχαιωμένου μηχανολογικού εξοπλισμού, της ανυπαρξίας μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων που κυριαρχούν, της επιβολής της 24ωρης λειτουργίας αυτών των υπηρεσιών, που έχει κάνει καθεστώς τη νυχτερινή εργασία όχι μόνο των ανδρών αλλά και των γυναικών, την εντατικοποίηση και την τρομοκρατία.

Στο όνομα της μείωσης του κόστους για να βγαίνουν οι προϋπολογισμοί του επιτηρητή  Φούχτελ,  η κυβέρνηση κι η μεγάλη πλειοψηφία των  δημάρχων αντιμετωπίζουν τη ζωή και την ασφάλεια  των εργαζομένων ως κόστος που πρέπει να μειωθεί.

Οι εργαζόμενοι απέναντι σε αυτόν το κανιβαλισμό του κεφαλαίου και των μηχανισμών εξουσίας του θα πρέπει αποφασιστικά να κάνουν πράξη αυτό που υπογραμμίζει  ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΕΝ «Εργατική Αλληλεγγύη» Στέφανος Πράσσος σε παλιότερο κείμενο του για τα εργατικά ατυχήματα στην ΔΕΗ. ΕΔΩ Ότι:

«Η υπόθεση των εργοδοτικών εγκλημάτων κατά συρροή που κακώς ονομάζονται εργατικά ατυχήματα θα περιοριστούν μόνο όταν γίνουν υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και των συνδικάτων τους. Όταν αντιληφθούμε όλοι ότι κατά πάσα πιθανότητα το επόμενο θύμα θα είμαστε εμείς, θα σηκώσουμε το λάβαρο του αγώνα αγνοώντας πιέσεις και εκβιασμούς, απαιτώντας από εργοδοσία και συνδικάτα να τηρούνται αυστηρά τα μέτρα ασφάλειας».

ΠΗΓΗ: - Kommon