Αδιέξοδη …έξοδος για τα λαϊκά στρώματα ( Γεράσιμος Λιβιτσάνος)

Αδιέξοδη …έξοδος για τα λαϊκά στρώματα

Χάπια ευτυχίας και κοροϊδίας μοιράζουν Τσίπρας και Τσακαλώτος

Κανένα από τα μέτρα που θα ψηφίσει αύριο η κυβέρνηση στο πλαίσιο της 3ης αξιολόγησης δεν θα μπορούσε να «σταθεί» απέναντι στη διογκωμένη κοινωνική αγανάκτηση χωρίς το κυβερνητικό αφήγημα της «καθαρής εξόδου» από τα μνημόνια τον ερχόμενο Αύγουστο. Αποτελεί την «καρδιά» της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας και ταυτοχρόνως το πολιτικό τέχνασμα κάλυψης του βαθιά αντιδραστικού χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία οι πολιτικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρα ταυτισμένες.

Χαρακτηριστικά, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως «το 2018, έτος εξόδου από το μνημόνιο, θα είναι χρονιά που θα μπορέσουμε να κάνουμε ακόμη πιο σαφές το δικό μας ταξικό πρόσημο και το δικό μας προσανατολισμό. Αυτό είναι το κλειδί σύνδεσης με τα στρώματα που θέλουμε να εκφράζουμε». Τα …«στρώματα» όμως, ένα πράγμα επιδιώκεται να «ξεχάσουν»: την πηγή των πολιτικών που τους πλήττουν. Έτσι ώστε να είναι μονίμως «ευάλωτα», στη μία ή την άλλη διαχειριστική εκδοχή της.

Υποστηρίζοντας το περίφημο πολυνομοσχέδιο των προαπαιτούμενων στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος «ξέχασε» τις δικές του ομιλίες στο αντίστοιχο πολυνομοσχέδιο της 2ης αξιολόγησης, όταν δήλωνε απερίφραστα ότι κάθε άλλο παρά θα σταματήσει ο έλεγχος και η επιτροπεία ακόμη και αν η ελληνική οικονομία δεν θα είναι τυπικά σε πρόγραμμα. Έτσι δήλωσε ότι «είναι ένα νομοσχέδιο που δείχνει όχι μόνο ότι έχουμε ένα αφήγημα για το πώς θα βγούμε το 2018 από την κρίση, αλλά ήδη έχει αρχίσει η ισορροπία τι κάνουμε γιατί είμαστε υποχρεωμένοι και τι κάνουμε για τις ανάγκες της κοινωνίας». Μάλιστα, έκανε και αναφορά στο World Happiness Report, δηλαδή την παγκόσμια έκθεση …ευτυχίας, αναφέροντας «πως ενώ μεταξύ 2012-2014 είμαστε εκατοστοί δεύτεροι στις 158 χώρες, το 2014-2016 είμαστε στην ογδοηκοστή έβδομη θέση, μία αύξηση 15 θέσεων».

Παρόλα αυτά όταν η συζήτηση έφθασε σε μέτρα του … “διά ταύτα”, όπως την ιδιωτικοποίηση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ξεκαθάρισε ότι «αυτό είναι μια απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που λέει ότι η ΔΕΗ έχει δεσπόζουσα θέση. Ακόμα και τον Αύγουστο του 2017 να φεύγαμε από το μνημόνιο, αυτό θα το είχαμε μπροστά μας». Επί της ουσίας δηλαδή παραδέχτηκε ότι η πολιτική κατεύθυνση εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δεδομένη και η μόνη διαφορά έγκειται στο αν θα επιβάλλεται με μνημόνια, με τον έλεγχο της ροής εσόδων, με τα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια ή μέσω οποιουδήποτε άλλου πολιτικού ή ελεγκτικού θεσμού της ΕΕ.

Μια πολύ πιο κυνική αλλά μάλλον ειλικρινέστερη εκδοχή του πράγματος έδωσε η γνωστή γερμανική εφημερίδα Χάντελσμπλατ, αναφέροντας πως «ο Τσίπρας υπόσχεται στους οπαδούς του ότι τον Αύγουστο η χώρα θα σπάσει τα δεσμά από τα προγράμματα λιτότητας και θα εκδιώξει τους μισητούς δανειστές για πάντα από την Αθήνα. Αλλά αυτό είναι αυταπάτη. Γιατί έχει δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές και με άλλα μέτρα λιτότητας μέχρι το 2022. Το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους βρίσκεται στα χέρια δημοσίων δανειστών. 248 δισ. ευρώ κρατούν Ευρωπαίοι δανειστές, άλλα 13 δισ. ευρώ χρωστά η Ελλάδα στο ΔΝΤ. Άρα η Αθήνα θα παραμείνει υπό την επιτήρηση των δανειστών μέχρι να αποπληρώσει το χρέος της που με τα σημερινά επιτόκια θα διαρκέσει μέχρι το 2059».

 ΠΗΓΗ:ΠΡΙΝ