Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Για τα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας στο Δημοτικό Συμβούλιο Βοΐου [1]

 Γράφει, επιμελείται ο Νίκος Δινόπουλος

Και μόνο το ενδεχόμενο να έρθουν και να εγκατασταθούν πρόσφυγες στο στρατόπεδο «Πόρτη» Νεάπολης του Δήμου Βοΐου προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων· αντιδράσεις που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι ευθυγραμμισμένες με το κυρίαρχο πολιτικό λόγο που έμμεσα ή άμεσα καλλιεργεί τα εθνικιστικά κοινωνικά φαινόμενα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Από τα τοπικά ΜΕ πληροφορούμαστε πως ο δήμος, η περιφέρεια, βουλευτές, πολιτικοί παράγοντες, εκλεγμένοι δημοτικοί – περιφερειακοί σύμβουλοι και προαλειφόμενοι πολιτευτές,  άλλοι κατηγορηματικά διαψεύδουν το ενδεχόμενο να έρθουν και να εγκατασταθούν μετανάστες-πρόσφυγες και άλλοι αντιδρούν έντονα και δηλώνουν πως κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό ...και αυτοαποκαλύπτονται.

Στη έκτακτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βοΐου για το ζήτημα, ο Δήμαρχος Βοΐου και η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων, εξέφρασαν την κάθετη αντίθεσή τους στην ενδεχόμενη εγκατάσταση προσφύγων–μεταναστών. Απαράδεκτη φραστική επίθεση και ύβρεις -ενώ είχε το λόγο- δέχτηκε ο δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης γιατί η τοποθέτησή του δεν ήταν συμβατή με τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο. Το Δημοτικό Συμβούλιο πραγματοποιήθηκε σε υψηλούς τόνους καθώς διάφοροι περιφέρονταν προκλητικά-απειλητικά(;) μέσα στην αίθουσα. Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο περιφερειάρχης, δηλώνοντας κατηγορηματικά πως «δεν θα εγκατασταθεί ούτε ένας πρόσφυγας στη Νεάπολη». Την κάθετη αντίθεσή του στην έλευση και μόνιμη εγκατάσταση μεταναστών στο Στρατόπεδο «Πόρτη» Νεάπολης του Δήμου Βοΐου εξέφρασε και ο βουλευτής και υποψήφιος περιφερειάρχης ΔΜ της ΝΔ Γιώργος Κασαπίδης (Τοποθέτηση του Γιώργου Κασαπίδη στο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βοΐου).


Στα σοβαρά και επικίνδυνα φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας που εκδηλώθηκαν είτε συγκαλυμμένα είτε απροκάλυπτα στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Βοΐου -και δεν περιορίζονται μόνο στο Βόιο, δυστυχώς-, κύριο χαρακτηριστικό ήταν η ανοχή και οι ανύπαρκτες αντιδράσεις των κομμάτων και των τοπικών πολιτικών παραγόντων, το ΚΚΕ αντέδρασε με ανακοίνωσή του, και  ελάχιστα απασχόλησαν τα τοπικά ΜΕ και την τοπική κοινωνία.

Πως φτάσαμε εδώ;

Το 1946, λίγους μήνες μετά την επιστροφή του από το Άουσβιτς, ο Πρίμο Λέβι γράφει στο «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος»:

«Πολλοί λαοί ή άτομα συμβαίνει να θεωρούν περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά ότι «κάθε ξένος είναι εχθρός» [...] Όταν αυτή η ανομολόγητη αλυσίδα αποτελέσει τη μείζονα πρόταση ενός συλλογισμού, τότε στο τέλος της αλυσίδας βρίσκονται τα στρατόπεδα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας σύλληψης του κόσμου οδηγημένης στην έσχατη συνέπειά της: όσο υπάρχει αυτή η αντίληψη τα αποτελέσματά της θα μας απειλούν. Η ιστορία των στρατοπέδων εξόντωσης θα έπρεπε να ερμηνευτεί από όλους σαν ένα δυσοίωνο σημάδι κινδύνου».

Για την κατανόηση και ερμηνεία των ρατσιστικών, ξενοφοβικών αντιδράσεων θα παρατεθούν εκτεταμένα αποσπάσματα από την Άσκηση/Σεμινάριο: «Φιλοξενία» και Πολιτισμική Διαφοροποίηση. ΚΕΝΤΡΑ «ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ» ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Σερντεδάκις Γιώργος, Μανώλη Ειρήνη, Λύρατζη Ελένη, Χαλκιαδάκη Ελευθερία - Καθηγητής: Α. Παπαταξιάρχης Ακαδημαϊκό έτος 2011-2012) –[ΚΦΜΕ, συντομογραφία μέσα στο κείμενο, αγκύλες εμφάσεις-τονισμός του γράφοντος].

Το ζήτημα της «άτυπης», «παράτυπης» μετανάστευσης και των προσφύγων είναι κεντρικό ζήτημα στην πολιτική ατζέντα του κυρίαρχου πολιτικού λόγου τα τελευταία είκοσι χρόνια, «σε όλα τα πεδία του κοινωνικού, [πολιτικού φάσματος], σε θέματα όπως αυτό της θρησκείας, της υγείας, της εργασίας και της παιδείας των μεταναστών. Τα περισσότερα από αυτά έμπαιναν στην «ατζέντα» από τον επίσημο λόγο (κλείσιμο συνόρων,  χώροι λατρείας κτλ.) σε περιόδους πολιτικής ρευστότητας και είχαν στόχο την ενεργοποίηση των συντηρητικών αντανακλαστικών της ελληνικής κοινωνίας με σκοπό το πολιτικό όφελος»[ΚΦΜΕ].

Για τη φιλοξενία γράφουν εισαγωγικά: «για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε, την έννοια αυτή πρέπει να ξεκινήσουμε από την ανάλυση της ίδιας της λέξης, που αποτελείται από τις λέξεις φιλώ (=αγαπώ) και ξένος». Στη χώρα μας, γράφουν, συνδέοντάς την με την αρχαιότητα και με τον Ξένιο Δία που θεωρούνταν ο προστάτης των ξένων και των ταξιδιωτών, η φιλοξενία θεωρείται ως μια «εθνική αρετή» ένα «εθνικό χαρακτηριστικό». Έτσι για τους Έλληνες η στάση απέναντι στον ξένο πρέπει να είναι σύμφωνη με την έννοια της φιλοξενίας του Ξένιου Δία. Συνεπώς είναι ηθική υποχρέωση η φροντίδα του ξένου και η παροχή βοήθειας ώστε να νοιώσει «σαν το σπίτι του».

Με τα θέματα της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων να είναι στην πρώτη γραμμή, το ζήτημα της μετανάστευσης για ένα διάστημα δεν βρίσκεται στην επικαιρότητα. Με παροξυνόμενη την καπιταλιστική κρίση από το 2011 ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος μεθοδικά έθεσε το ζήτημα της «άτυπης», «παράτυπης» μετανάστευσης και των προσφύγων και βήμα-βήμα του έδωσε την «τελική μορφή όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Στο τέλος του 2011 «μια δήλωση του τότε Υπουργού Υγείας Λοβέρδου για τις οροθετικές αλλοδαπές, εκδιδόμενες γυναίκες προτείνοντας την απέλαση τους, επαναφέρει στην επικαιρότητα το μεταναστευτικό ζήτημα. Η δήλωση αυτή δεν το κάνει με άμεσο τρόπο, καθώς το ζήτημα αφορά την πορνεία. Όμως ο έμμεσος τρόπος εισαγωγής του ζητήματος από τον επίσημο λόγο δημιουργεί τις συνθήκες για την κυριαρχία του ζητήματος. Αυτό συμβαίνει αφενός επειδή η δήλωση καθαυτή εγείρει αντιδράσεις και γίνεται για αρκετές μέρες θέμα συζήτησης, επαναφέροντας στο προσκήνιο το ζήτημα της υποβάθμισης του ιστορικού κέντρου από τους μετανάστες, αλλά και αφετέρου επειδή μπαίνει για πρώτη φορά στον επίσημο λόγο τόσο αυστηρά το θέμα της  «άμεσης απέλασης» [ΚΦΜΕ]. 

«[…] Η ανακοίνωση και κυρίως η πράξη που απορρέει από αυτήν (η απέλαση) δέχεται θερμό καλωσόρισμα τόσο από τα ΜΜΕ όσο και από τον κόσμο. Άλλες εκφάνσεις του επίσημου λόγου έρχονται να παραλάβουν την σκυτάλη με σχεδόν καθημερινές αναφορές στο ζήτημα της υποβάθμισης του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και  το ζήτημα του παραεμπορίου. Δηλώσεις όπως αυτές του Δημάρχου Αθηνών για «ασφαλή και βιώσιμη πόλη», έδωσαν το σύνθημα για να αρχίσουν μια σειρά από επιχειρήσεις, της Δημοτικής Αστυνομίας μαζί με την Αστυνομία, που έχουν ως στόχο την «πάταξη του  παραεμπορίου» αλλά και τις «πολυκατοικίες της ντροπής». [Και ο Α. Σαμαράς δηλώνει[1] πως: «Οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες, εμείς θα τις ανακαταλάβουμε»].  «Εκείνη την περίοδο ο επίσημος λόγος συνδέοντας τις δύο περιπτώσεις αρχίζει να κάνει λόγο για ζητήματα υγείας που ανακύπτουν από την ομαδική στοίβαξη των μεταναστών, ενώ ο Τύπος αναφέρεται ευθέως σε «υγειονομική βόμβα» στη καρδιά του ιστορικού κέντρου(ΤΑ ΝΕΑ 1/2/2012[2])»[ΚΦΜΕ].

«Καθώς, λοιπόν, το θέμα της «άτυπης» μετανάστευσης έχει αναδειχτεί πλέον σε κεντρικό θέμα έχοντας αναλυθεί σε όλες του τις εκφάνσεις και η  εικόνα της «περιφερόμενης υγειονομικής βόμβας- ασύμμετρης απειλής» έχει παγιωθεί, τη  σκυτάλη παραλαμβάνει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Έτσι, την 1η Μαρτίου ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη παρουσιάζει τρεις νέες Υπηρεσίες[3] στα ζητήματα μετανάστευσης (Ασύλου, Πρώτης Υποδοχής και Προσφύγων), που υπόσχονται ότι θα δώσουν λύση στα βασικά προβλήματα που απορρέουν από την έλευση «άτυπων» μεταναστών. […] Το πιο κομβικό στοιχείο είναι το δεύτερο μέρος του σχεδίου, όπως παρουσιάστηκε το οποίο αφορά την υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής. Σύμφωνα με το σχέδιο του Υπουργείου για να «ολοκληρωθεί η προσπάθεια» θα πρέπει να δημιουργηθούν «κέντρα πρώτης υποδοχής» που θα λαμβάνουν χώρα οι διαδικασίες ταυτοποίησης, χορήγησης ασύλου ή απέλασης( Δ.Τ 1/3/2012[4])[ΚΦΜΕ].

«Τις επόμενες μέρες […]ο Υπουργός και οι Υφυπουργοί του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προβαίνουν καθημερινά σε δηλώσεις, όπου τοποθετούν το ζήτημα του παραεμπορίου, της εγκληματικότητας, αλλά κυρίως της υγείας και της ελεύθερης κίνησης στον χώρο ως κεντρικά ζητήματα. Πιο συγκεκριμένα, οι δηλώσεις αυτές συνδέουν όλα τα ζητήματα που είχαν τεθεί όλο το προηγούμενο διάστημα (υγεία, εγκληματικότητα, παραεμπόριο) από διάφορα μέρη του επίσημου λόγου συγκεκριμενοποιώντας τα πάνω στους «άτυπους» μετανάστες κάνοντάς τους «φορείς» όλων αυτών και παράλληλα εντοπίζουν την αιτία του προβλήματος, την ελεύθερη κίνησή τους στον χώρο» [ΚΦΜΕ].

«Έχοντας εντοπίσει, λοιπόν, την αιτία και την λύση του προβλήματος (περιορισμός κίνησης – στρατόπεδα κλειστής «φιλοξενίας») ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ζητάει από τις τοπικές κοινωνίες, να τοποθετηθούν στο επίπεδο του επίσημου λόγου, μέσα από Περιφερειακά και Δημοτικά Συμβούλια»[ΚΦΜΕ].

«Μέσα σε σχεδόν μια εβδομάδα συνεδριάζουν όλα τα Περιφερειακά Συμβούλια τα οποία στην συντριπτική τους πλειονότητα αποφασίζουν κατά της δημιουργίας των κέντρων κλειστής «φιλοξενίας» στις περιφέρειες τους. […] Οι δήμοι στους οποίους ανακοινώνεται η λειτουργία κέντρων κλειστής «φιλοξενίας» αντιδρούν έντονα, και στον δήμο Βοΐου στην Κοζάνη και στην Αμυγδαλέζα στις Αχαρνές[5] δημιουργούνται επιτροπές κατοίκων που υποστηρίζονται από τα Δημοτικά Συμβούλια […]»[ΚΦΜΕ].
           
Οι τοπικές κοινωνίες στο ζήτημα των προσφύγων-μεταναστών οι πολίτες ευθυγραμμίζονται με τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο για την «εγκληματικότητα (την οποία σχετίζουν με τους μετανάστες),  την παράνομη/ανασφάλιστη εργασία, καθώς επίσης και τη στάση της πολιτείας, τη μέριμνα δηλαδή που προβλέπει για την  προστασία και τα δικαιώματα των πολιτών, έναντι των αλλοδαπών»[ΚΦΜΕ]. Τα κατασταλτικά μέτρα στο κέντρο της Αθήνας, επιχειρήσεις «σκούπα», προσαγωγές κλπ, η «κοινή γνώμη» τα υποδέχεται με ικανοποίηση βλέποντας «να αδειάζει το κέντρο από τα "κακοποιά στοιχεία"»[ΚΦΜΕ].

«Οι δήμαρχοι στην πλειοψηφία τους δεν δέχονται  αυτά τα "κέντρα" στην περιοχή τους. Με δηλώσεις και εκφράσεις […] προκάλεσαν αντιδράσεις και διενέξεις, τόσο ανάμεσα σε κατοίκους, όσο και ανάμεσα στους δήμους. Συγκεκριμένα η δήλωση της δημάρχου (21 Μαρτίου)  Βοΐου Κοζάνης, "δεν θα γίνουμε η χωματερή της Αθήνας"  προδιαθέτει αμέσως την κοινότητα να δραστηριοποιηθεί ώστε να μην επιτρέψουν τα "σκουπίδια" της πρωτεύουσας. Παράλληλα  προκάλεσε την αντίδραση της Αθήνας μέσω της υπεύθυνης του τομέα μεταναστευτικής πολιτικής της Ν.Δ. Πιπιλή, όπου σε απάντηση της κάλεσε τους Αθηναίους και σε όσους  "ταλαιπωρούνται"  από τους "λαθρομετανάστες" να  κάνουν εμπάργκο στα τοπικά προϊόντα της Κοζάνης. Οι επιχειρήσεις αντίστασης από τους κατοίκους και την τοπική αρχή στη Νεάπολης Κοζάνης, έλαβαν τέλος μετά την παρέμβαση του Δημάρχου Δεσκάτης Γρεβενών. Συγκεκριμένα ο δήμαρχος με την σύμφωνη ψήφο του δημοτικού συμβουλίου, στις 2 Απριλίου έκανε πρόταση προς το Υ. Π.Π. για την ίδρυση στρατοπέδου μεταναστών στη Δεσκάτη, καθώς παραχωρεί και διαθέσιμο δημοτικό οικόπεδο[…] Στις δηλώσεις του ο δήμαρχος κ. Μίγκος διαβεβαίωσε ότι οι κάτοικοι ενημερώθηκαν σωστά για τα οφέλη που θα προκύψουν στην περιοχή τους,  και για το λόγω αυτό συναίνεσαν[ΚΦΜΕ].

Με αφετηρία τις δηλώσεις του Υπουργού Υγείας Λοβέρδου «ο οποίος προτείνει την απέλαση των οροθετικών εκδιδόμενων αλλοδαπών γυναικών, δήλωση που εγείρει πλήθος αντιδράσεων» το ζήτημα [των μεταναστών-προσφύγων στον κυρίαρχο λόγο] επανατοποθετείται. Λίγο καιρό μετά την σκυτάλη αναλαμβάνει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη το οποίο υιοθετεί την πρόταση Λοβέρδου[6] (Δελτίου Τύπου 23/1/2012). Ένα μήνα μετά το στόχαστρο μετακινείται από τις εκδιδόμενες γυναίκες, στο παραεμπόριο και τους χώρους διαμονής των άτυπων μεταναστών. Η […] πιο σημαντική ανακοίνωση γίνεται την 1η Μαρτίου του 2012 κατά την παρουσίαση των τριών νέων υπηρεσιών του Υπουργείου. Σε αυτές περιλαμβάνεται η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής, η οποία «αναλαμβάνει την φιλοξενία μη νόμιμων αλλοδαπών που συλλαμβάνονται, σε συνθήκες που να διασφαλίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα τους»[ΚΦΜΕ].

Παρατηρούμε μια σταδιακή κλιμάκωση στη ρητορική του κυρίαρχου πολιτικού λόγου «από τη πορνεία και την «μετάδοση ασθενειών στην ελληνική οικογένεια» (δήλωση Λοβέρδου), περνάμε στο παραεμπόριο που πλήττει άμεσα την μικρο-μεσαία ελληνική επιχείρηση και οικογένεια. Την σκυτάλη παίρνει η εγκληματικότητα, με την «γκετοποίηση» του κέντρου και των γειτονιών της Αθήνας, «με τους ανθρώπους να μην μπορούν να βγουν από  τα σπίτια τους» και το εμπόριο των ναρκωτικών να ανθίζει, με πρωτεργάτες του άτυπους μετανάστες. «Δεν είναι δυνατόν το 80% των διακινητών να είναι αλλοδαποί, οι οποίοι μοιράζουν στα παιδιά μας δηλητήριο και θάνατο». (Δήλωση Χρυσοχοϊδη 26/3/2012)[7]. Τέλος, σε αυτή την πορεία κλιμάκωσης έρχεται το ζήτημα της υγείας. Το Υπουργείο μιλάει για μια υγειονομική «βόμβα» που βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας και είναι έτοιμη να εκραγεί. Μια «βόμβα» η οποία μπορεί να έρθει άμεσα σε επαφή με τους Έλληνες καθώς «πολλοί από αυτούς (μετανάστες) εργάζονται παράνομα, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς βιβλιάριο υγείας, σε υπηρεσίες εστίασης, σίτισης, τροφίμων, αποτελώντας ενδεχομένως υγειονομικό κίνδυνο για την υγεία όλων μας και των παιδιών μας». (26/3/2012)»[ΚΦΜΕ].

«Όλα τα παραπάνω προωθούν αποσπασματικές εικόνες από τη ζωή των άτυπων μεταναστών, οι οποίες όμως, όλες μαζί δημιουργούν κάτι πολύ τρομακτικό και επικίνδυνο, μία «ασύμμετρη απειλή», ένα «εθνικό πρόβλημα». «Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, ένα εθνικό πρόβλημα, απειλεί την δημόσια τάξη, την δημόσια ασφάλεια, την εθνική ασφάλεια, την δημόσια υγεία». (Δήλωση Οικονόμου 22/3/2012)[8]. […] Όπως φάνηκε από τις πρώτες ανακοινώσεις το ζητούμενο δεν είναι μονάχα η αναγνώριση - εντοπισμός του «εθνικού προβλήματος», αλλά και η αντιμετώπιση του, μέσα από την απέλασή τους, μέσα δηλαδή από την απαλλαγή από το πρόβλημα. Για να μπορέσει να καταστεί αυτό εφικτό πρέπει οι άτυποι μετανάστες να περιοριστούν στον χώρο. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από τα «κέντρα φιλοξενίας» μεταναστών, αφού πρώτα απονομιμοποιηθεί στη κοινή γνώμη η δυνατότητα ελεύθερης κίνησης των ανθρώπων αυτών στο χώρο. Η διαδικασία αυτή έχει επιτευχθεί εν μέρει, καθώς οι άτυποι μετανάστες μέσα από το συνδυασμό του λόγου του Υπουργείου και των ΜΜΕ μπορούν να ειδωθούν πλέον ως μία απειλή, ως μία κινούμενη «βόμβα».  Στο δεύτερο κομμάτι, που έχει σχέση με το στιγματισμό της ελεύθερης κίνησης τους στο χώρο, παρατηρούμε την ύπαρξη μιας τέτοιας επιχειρηματολογίας σε διάφορες συνεντεύξεις του Υπουργού και των Υφυπουργών αλλά και σε Δελτία Τύπου του Υπουργείου»[ΚΦΜΕ].

«Με βάση τις παραπάνω δηλώσεις μπορούμε να συμπεράνουμε ότι έρχονται να ακουμπήσουν πάνω σε μια αντίληψη που κυριαρχεί γύρω από τον «άλλο», γύρω από τον ξένο, τον διαφορετικό. Πρόκειται για μια αντίληψη που δομείται πάνω στην άποψη ότι το διαφορετικό μπορεί να υπάρχει στον δικό του, εσωτερικό, κρυμμένο χώρο, αρκεί να μείνει εκεί, αρκεί «εγώ» να μην έρχομαι σε επαφή μαζί του» [ΚΦΜΕ].

Σημειώσεις


[2]  Εφημερίδα Τα Νέα, 1/2/2012 www.tanea.gr
[3] Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, 1 Μαρτίου 2012, http://www.minocp.gov.gr/
[4] Βλέπε παραπάνω υποσημείωση.
[5] Από τα site των αντίστοιχων Δήμων αλλά και ενημερωτικά και εφημερίδες site:  http://www.dimosvoiou.gr/ , http://www.acharnes.gr/ και www.kathimerini.gr , www.news247.gr
[6] 23-01-2012:Απάντηση Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, σε ερώτηση κοινοβουλευτικού ελέγχου σχετικά με αντιμετώπιση πορνείας. Προτεινόμενη απέλαση μη νόμιμων μεταναστών - εκδιδόμενων γυναικών φορέων του AIDS. http://www.minocp.gov.gr/
[7] 26-03-2012:Σύσκεψη του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με Περιφερειάρχες και Πρόεδρους ΠΕΔ σχετικά με την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. http://www.minocp.gov.gr/
[8]22-03-2012:Σημεία συνέντευξης Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Ελευθέριου Οικονόμου στην τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ» και στους δημοσιογράφους Λυριτζή-Οικονόμου, σχετικά με τη λαθρομετανάστευση και τη δημιουργία κέντρων κράτησης. http://www.minocp.gov.gr/

Νίκος Δ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.