Στέφανος Πράσσος. Αριστερή Συμπόρευση στη Δυτική Μακεδονία: Μετωπικά-Ανατρεπτικά Σχήματα

Ποια είναι η πολιτική ταυτότητα του περιφερειακού σχήματος και η διαδικασία συγκρότησης του ;

Η «Αριστερή Συμπόρευση για να την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία» Είναι ένα Περιφερειακό Σχήμα που είχε και έχει ως αρχικό πυρήνα μέλη των Οργανώσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλους αγωνιστές του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Στην κάθοδο μας στις περιφερειακές εκλογές, αποφασίσαμε ομόφωνα, να δώσουμε προτεραιότητα στην οργανωτική αυτοτέλεια του Σχήματος. Έτσι οι αποφάσεις πάρθηκαν αμεσοδημοκρατικά μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις που αποτελούν πλέον και το κορυφαίο όργανο του σχήματος. Στη συνέχεια συνδιαμορφώθηκε με όλους τους συναγωνιστές η Πολιτική Διακήρυξη του Σχήματος που πλέον αποτελεί «μπούσουλα» και για τη διαμόρφωση του προγράμματος και για τις δημόσιες τοποθετήσεις μας. και σε ότι αφορά την πολιτική του ταυτότητα:  «Επιδίωξή μας είναι να συγκροτηθεί μία μετωπική πολιτική συνεργασία όλων των μαχόμενων, αγωνιστικών, ταξικών, αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών και αντιδιαχειριστικών δυνάμεων».

Στο σχήμα συμμετέχουν όλοι όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σε ένα τέτοιο Μέτωπο και συμφωνούν με τη πολιτική διακήρυξη του Σχήματος, χωρίς κομματικούς ή άλλους διαχωρισμούς. Έτσι μέχρι σήμερα συμμετέχουν μέλη και φίλοι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέλη και φίλοι από τη ΛΑΕ, του «κόκκινου δικτύου», του «Κόκκινου Νήματος» και επιπλέον συμμετέχουν πάρα πολλοί ανένταχτοι αγωνιστές.

Στο πολιτικό πλαίσιο τώρα σηκώνουμε πολύ «ψηλά το μέτωπο» ενάντια στον εθνικισμό, το φασισμό και τον πόλεμο. Λόγω και της ιδιαίτερης σχέσης της Περιοχής μας με τη «συμφωνία των Πρεσπών», προσπάθησαν το προηγούμενο διάστημα να εκμεταλλευτούν το γεγονός και η δεξιά και η ακροδεξιά διαλέγοντας μάλιστα τη νεολαία για να σπείρουν τις εθνικιστικές και τις φασιστικές τους απόψεις. Στα πλαίσια αυτά συμμετείχαμε εξ αρχής και στηρίξαμε την «Αντιφασιστική πρωτοβουλία Πτολεμαΐδας» ένα μαζικό σχήμα που διοργάνωσε ήδη μια από τις πιο πετυχημένες εκδηλώσεις στην Πόλη.

Σχετικά με το θέμα αναφέρει η διακήρυξη:

«Καθήκον μας είναι να εντείνουμε την πάλη ενάντια σε κάθε είδους εθνικισμού που ιστορικά χρησιμοποιείται για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Είναι καθήκον μας να εντείνουμε την πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στην ιμπεριαλιστική επαναχάραξη των συνόρων, στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, υπέρ του σεβασμού των δικαιωμάτων όλων των εθνοτήτων, των λαών και των μειονοτήτων της ιστορικά πολυεθνικής περιοχής της Μακεδονίας, του δικαιώματος του κάθε λαού στον αυτοπροσδιορισμό».

Πως κρίνετε την πολιτική της κυβέρνησης για την τοπική αυτοδιοίκηση και ποια περιθώρια παρέμβασης υπάρχουν για ένα σχήμα με τα πολιτικά χαρακτηριστικά που περιγράψατε;

Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, κάτω από την πολιτική καθοδήγηση και παρέμβαση της ΕΕ αλλά και με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που οι ίδιοι ψήφισαν, αντιμετώπισαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση σαν έναν ισχυρό βραχίονα του Κράτους και της Αστικής Τάξης που έχει την πραγματική εξουσία. Άπειρα είναι τα παραδείγματα ωμής παρέμβασης των κυβερνήσεων στα εσωτερικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μέχρι και της υφαρπαγής των «ταμειακών διαθέσιμων» για να πληρωθούν οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι. Στην περιοχή μας τρανό παράδειγμα αυτών των παρεμβάσεων είναι η ανάθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων στον Μπόμπολα. Προεκλογικά όλοι (Δήμαρχοι Περιφερειάρχης) είχαν τοποθετηθεί ενάντια αλλά μετά τις εκλογές, και κάτω από τις πιέσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  και ισχυρών παραγόντων του Κεφαλαίου, συμφώνησαν κανονικά δίνοντάς του και άδεια παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας από τα απορρίμματα. Στα πλαίσια αυτά λειτουργεί και ο «Κλεισθένης» μέσω του οποίοι θεσμοθετούν τα μνημόνια και τη διαπλοκή και θέτουν σε άμεση κηδεμονία της ΕΕ την Τοπική Αυτοδιοίκηση και κυρίως τις Περιφέρειες.

Ποια μπορεί να είναι η συμβολή των αυτοδιοικητικών σχημάτων στην υπόθεση της ανασυγκρότησης και αντεπίθεσης της Αριστεράς;

Νομίζω ότι μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά αν τα σχήματα αυτά λειτουργήσουν δημοκρατικά και μετωπικά όχι μόνο πριν αλλά κυρίως μετά τις εκλογές. Αν ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων και του λαού της περιοχής τους θα δημιουργηθούν καλύτερες συνθήκες ανάπτυξης του εργατικού –λαϊκού κινήματος. Όλα αυτά φυσικά δε θα γίνουν στο πολιτικό κενό αλλά στη βάση των πολιτικών μας προτάσεων που θα πατάνε στο σήμερα αλλά θα μας πάνε και ένα βήμα πιο κοντά στο στρατηγικό μας στόχο. Ταυτόχρονα με την ανάπτυξη αυτών των αγώνων θα εντείνονται και οι προσπάθειές μας για την ταξική ανασυγκρότηση του Εργατικού και λαϊκού κινήματος που είναι απαραίτητο στοιχείο της ταξικής ανασυγκρότησης της μαχόμενης, ανατρεπτικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς. 

Η  «Αριστερή Συσπείρωση για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία» παρεμβαίνει σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται «ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας». Πώς αντιμετωπίζετε το τεράστιο θέμα της ενεργειακής πολιτικής σε συνάρτηση με το ζήτημα του περιβάλλοντος;

Πράγματι έτσι είναι. Για εβδομήντα περίπου χρόνια το Ενεργειακό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας  είναι η «ενεργειακή καρδιά της χώρας αφού έφτασε να δίνει μέχρι και το 75% της συνολικής κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος της Ελλάδας. Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το ξεπούλημα («αποεπένδυση») λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ αφού ακόμα είναι σε ισχύ ο σχετικός διαγωνισμός που τελικά εξελίσσεται σε «πλειστηριασμό».

Εδώ και οι τρεις περιφερειακές παρατάξεις των αστικών κομμάτων προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να μη χρεωθούν το πολιτικό κόστος από τις αντιλαϊκές θέσεις των κομμάτων που τους στηρίζουν αλλά ταυτόχρονα χωρίς, επί της ουσίας, να  διαφοροποιούνται από αυτές.   Έτσι ο νυν Περιφερειάρχης κ.Καρυπίδης, ο οποίος πλέον στηρίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ, «ξαναφοράει τη μάσκα» του υπερασπιστή των δημόσιων αγαθών και ξαναζεσταίνει το «αν πουληθούν οι μονάδες θα παραιτηθώ» ενώ γνωρίζει, όπως όλοι μας, ότι μέχρι στιγμής δεν πουλήθηκαν γιατί δεν υπήρξε ενδιαφέρον από αγοραστές.

Οι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατία και του ΚΙΝ.ΑΛ, Γιώργος Κασαπίδης και Γεωργία Ζεμπιλιάδου «ψαρεύουν στα θολά νερά» της άγνοιας και προτείνουν το «δικό τους ξεπούλημα»,  μέσω της «μικρής ΔΕΗ», όπως το είχαν σχεδιάσει τα κόμματά τους πριν την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εξηγούν όμως στους πολίτες ότι αυτή η λύση είναι τρισχειρότερη αφού ξεπουλάει τριπλάσια εγκατεστημένη ισχύ, δίνει ολόκληρη την ενεργειακή δραστηριότητα του νομού Φλώρινας (Ορυχεία, ΑΗΣ και αποκατεστημένες εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων) και το χειρότερο όλων, ξεπουλάει και τα νερά μέσω υδροηλεκτρικών, με καταστροφικές συνέπειες στην ενεργειακή ασφάλεια αλλά και στην ύδρευση και άρδευση αγροτικών εκτάσεων.

Η Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ ενώ έχει σωστή θέση ενάντια στο ξεπούλημα, γενικότερα για την Ενέργεια προτείνει μια ακόμα «φυγή προς το μέλλον» μέσω «δημόσιου φορέα ενέργειας» που θα γίνει όμως στη «Λαϊκή Εξουσία».    

Παρ’ όλα αυτά η ενεργειακή καρδιά της Χώρας ακόμα χτυπάει στη Δυτική Μακεδονία αφού εδώ γίνεται η μεγαλύτερη δημόσια επένδυση (1,5 δις ευρώ) της Χώρας που είναι η κατασκευή της λιγνιτικής μονάδας «Πτολεμαΐδα 5». Επίσης μια μεγάλη επένδυση έγινε για την περιβαλλοντολογική αναβάθμιση του ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου που είναι ο μεγαλύτερος Ατμοηλεκτρικός Σταθμός των Βαλκανίων. Οπότε η λιγνιτική δραστηριότητα στην Περιοχή θα συνεχίσει, αν και μειωμένη ,για τα επόμενα τριάντα τουλάχιστον χρόνια. Αυτό έχει κάποια θετικά, όπως απασχόληση χιλιάδων εργαζομένων, δορυφορικές επιχειρήσεις, εισόδημα στην περιοχή αλλά και πολλά αρνητικά όπως η έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας των εργαζομένων, των κατοίκων της Περιοχής και γενικότερα του περιβάλλοντος.

Στην περιοχή είχε αναπτυχθεί από τη δεκαετία του 90 ένα ισχυρό περιβαλλοντολογικό κίνημα που δυστυχώς «αποκοιμήθηκε» μετά την τοποθέτηση φίλτρων στους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς που ήταν και το κύριο αίτημα. Όμως αυτό δεν έλυσε το πρόβλημα αφού η τέφρα που παρακρατούν τα φίλτρα δημιουργεί προβλήματα κατά τη διακίνησή της. Επίσης εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα, διοξείδιο του θείου, οξείδια του αζώτου και άλλα βλαβερά χημικά. Την προηγούμενη δεκαετία αναπτύχθηκαν δυναμικοί αγώνες, κυρίως από του κατοίκους των οικισμών που βρίσκονται δίπλα στα εργοστάσια. Οι αγώνες αυτοί χτυπήθηκαν με άγρια καταστολή, αστυνομική τρομοκρατία στα χωριά και δεκάδες δίκες αγωνιστών που συνεχίζονται μέχρι σήμερα.  Αγώνες για την  προστασία της υγείας εργαζομένων και κατοίκων αναπτύχθηκαν και από το Συνδικάτο Εργαζομένων στην Ενέργεια «Εργατική Αλληλεγγύη» στους χώρους εργασίας που έφθασαν μέχρι το Συμβούλιο της Ευρώπης πετυχαίνοντας μια καταδικαστική απόφαση για τη χώρα μας και τη ΔΕΗ.

 Έχετε κι έναν άλλο, διόλου επίζηλο τίτλο, της «πρωτεύουσας της ανεργίας». Μπορεί ένα αυτοδιοικητικό σχήμα να συμβάλλει στην αντιμετώπισή της;

Πράγματι φέρουμε «επάξια» και σταθερά την τελευταία εικοσαετία, τον τίτλο των πρωταθλητών της Ανεργίας. Επίσης όμως έχουμε και έναν ακόμα πιο σπουδαίο τίτλο, αυτόν της Περιοχής με τη μεγαλύτερη ανεργία των νέων σε ολόκληρη την ΕΕ! Αυτοί οι τίτλοι οφείλονται κυρίως στην πρώτη αποβιομηχάνιση, της δεκαετίας του ενενήντα, που έγινε με το κλείσιμο των εργοστασίων λιπασματοβιομηχανίας, Αμιάντου και των ορυχείων χρωμίου. Αυτά έγιναν κατά παραγγελία της ΕΕ, την υλοποίησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ονομάστηκε πέρασμα στη μεταβιομηχανική περίοδο και στοίχησε στη Χώρα μας 100.000 θέσεις εργασίας και στην Περιοχή μας γύρω στις 5.000 άμεσες και άλλες τόσες έμμεσες.    

Επίσης σπουδαίο ρόλο στην άνοδο της ανεργίας έπαιξε το ξεκλήρισμα της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που αναπτυσσόταν και στους τέσσερις νομούς της Περιοχής μας. Αυτό, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα, προήλθε πάλι από την ΚΑΠ και γενικότερα τις αντιαγροτικές πολιτικές της ΕΕ που συνθλίβει κυρίως τους μικρούς και μεσαίους αγρότες με την αναδιάρθρωση καλλιεργειών (απαγόρευση παραδοσιακών καλλιεργειών όπως τα καπνά κλπ)  και παύση επιδοτήσεων για μείωση του κόστους παραγωγής (λιπάσματα, πετρέλαιο, φθηνό ρεύμα κλπ) κάτι που φυσικά δεν το αρνούνται στους βιομήχανους. Ο κλάδος του τουρισμού που είχε αναπτυχθεί κυρίως στους νομούς Γρεβενών, Καστοριάς και Φλώρινας βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία λόγω της καταστροφικής μείωσης των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων στη Χώρα μας μιας και την Περιοχή μας ενδιαφέρει κατά κύριο λόγω ο εσωτερικός τουρισμός.

Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι η ανεργία στην Περιοχή μας αντί να ανακάμπτει εντείνεται ακόμα περισσότερο και στο μέλλον θα «καταρρίπτουμε τα ρεκόρ» ανεργίας το ένα μετά το άλλο. Συγκεκριμένα το νέο «όραμα» της αστικής τάξης στην Περιοχή μας, των μικροαστικών στρωμάτων, της ΕΕ και του Πρέσβη των ΗΠΑ, που είναι πανταχού παρόν στα οικονομικά δρώμενα της Περιοχής, » και «Ταμείο Δίκαιας Μετάβασης». Τα προγράμματα αυτά εκπορεύονται από την ΕΕ, συμμετέχει και η Παγκόσμια Τράπεζα, γίνονται στα πρότυπα της μεταβιομηχανικής Περιόδου που προαναφέραμε και αφορά τη συρρίκνωση των λιγνιτικών δραστηριοτήτων, την αποζημίωσή μας μέσω κάποιων Ευρωπαϊκών Κονδυλίων και τη μετάβαση στις Αιολικές και Ηλιακές μορφές Ενέργειας. Η μοναδική και αναμφισβήτητη αλήθεια σε ότι αφορά τη λεγόμενη «μεταλιγνιτική περίοδο» είναι ότι η μείωση της λιγνιτικής δραστηριότητας που έγινε το τελευταίο διάστημα στην Περιοχή  έφερε  ήδη μείωση 4.000 άμεσων θέσεων εργασίας. Η μείωση θέσεων εργασίας θα αυξηθεί κατακόρυφα το επόμενο διάστημα αφού ο ΥΠΕΚΑ της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κ. Σταθάκης ανακοίνωση μείωση της λιγνιτικής παραγωγής κατά 50% την επόμενη δεκαετία.

Εκτός από τις χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας, αυτό που δεν τολμά να αναφέρει κανείς είναι ότι η μεταλιγνιτική περίοδος θα αφήσει πίσω της ένα τεράστιο περιβαλλοντολογικό έγκλημα που θα στοιχειώνει όλες τι επόμενες γενιές. Αυτό είναι τα τέσσερα, τουλάχιστον, Ορυχεία βάθους 300 μέτρων και διαμέτρου αρκετών χιλιομέτρων που θα «χάσκουν» ανοιχτά εκπέμποντας δηλητήρια όπως μονοξείδιο του άνθρακα και αρσενικό, σύννεφα σκόνης από τέφρα και θα «κατεβάζει» ολόκληρο τον υδροφόρο ορίζοντα της Περιοχής.

 Η «Αριστερή Συμπόρευση για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία καλεί όλους τους ακτήμονες, τους νέους αγρότες, τους αγροτικούς συλλόγους και συνεταιρισμούς σε έναν σκληρό, και βίαιο αν χρειαστεί, αγώνα για να αποσπασθούν από τη ΔΕΗ τα 200.000 στρέμματα (πρώην ορυχεία) που ελέω ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, την κάνουν τον μεγαλύτερο τσιφλικά της Ελλάδας. Και όχι μόνο να τα πάρουν αλλά να απαιτήσουν και τηλεθέρμανση από τα εργοστάσια της ΔΕΗ για θερμοκήπια και άλλου τύπου, βιολογικές καλλιέργειες.