«Ατυχήματα» στον Πόρο- Το λιγότερο κράτος και η επιτελική διαχείριση της πτώσης του ελικοπτέρου

Γράφει ο Γιώργος Γεωργής*

Αν τα καλώδια προϋπήρχαν του «ελικοδρομίου» στον Πόρο, κατά 20 συναπτά έτη, τότε πώς αυτό κατασκευάστηκε με δημόσιους πόρους; Ποιος φορέας έδωσε τις σχετικές άδειες για την κατασκευή του; και μάλιστα σε δημόσια έκταση; Ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούσε το επικίνδυνο παράτυπο «ελικοδρόμιο»; Ποιος ευθύνεται για το γεγονός πως μια πτήση ρουτίνας κατέληξε σε τραγωδία για τρεις οικογένειες; Ποιος αποδέχτηκε την χρήση ελικοπτέρων σε λαθραία ελικοδρόμια παγίδες θανάτου;

Η Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων, έστειλε επιστολή της στο ΔΕΔΔΗΕ. Έτσι έκρινε. Γιατί όμως δεν απαίτησε από την ΥΠΑ, το έστω προσωρινό σταμάτημα της χρήσης της συγκεκριμένης αλάνας, ως ελικοδρομίου; Η ίδια η επιστολή αναγράφει χαρακτηριστικά: «τα εν λόγω καλώδια αποτελούν δυνητικά κίνδυνο πρόκλησης ατυχήματος (πρόσκρουση ελικοπτέρου),…, ιδιαίτερα για τους μη γνωρίζοντες την περιοχή». Τα ρεπορτάζ κάνανε λόγο για έμπειρο πιλότο που ανησυχούσε πολύ για τα συγκεκριμένα καλώδια…

Το Σχέδιο Ανάπτυξης Δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ για τα έτη 2019 έως 2023, για τη συγκεκριμένη γραμμή μέσης τάσης κάνει λόγο για γραμμή μήκους 726 μέτρων της οποίας οι αγωγοί «εκατέρωθεν του θαλασσίου περάσματος στηρίζονται σε μη τυποποιημένες κατασκευές». Δεν γνωρίζω πόσο εφικτές ήταν οι προτάσεις για τοποθέτηση ανακλαστήρων στην συγκεκριμένη εγκατάσταση, ούτε γιατί δεν απαντήθηκε γραπτώς η συγκεκριμένη επιστολή της ΕΔΑΑΠ από τις Υπηρεσίες του ΔΕΔΔΗΕ! Ούτε γνωρίζω γιατί η ΥΠΑ δεν ασχολήθηκε με αυτήν, ή γιατί η ΕΔΑΑΠ δεν επανήλθε απαιτώντας επιτακτικά λύση στο ζήτημα. Ούτε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν απαίτησε την –έστω προσωρινή- παύση της χρήσης του συγκεκριμένου πεδίου προσγείωσης μέχρι την όποια διευθέτηση του θέματος.

Το ουσιώδες είναι πως η ΕΔΑΑΠ, απευθυνόμενη στον ΔΕΔΔΗΕ και ζητώντας -αποκλειστικά από αυτόν- τη επίλυση του προβλήματος, ουσιαστικά αποδέχθηκε ότι ο συγκεκριμένος χώρος, ακόμα και χωρίς να υπάρχει σχετική αδειοδότηση από την ΥΠΑ, είναι ελικοδρόμιο! Μετέφερε, με τον τρόπο αυτό, την ευθύνη του όποιου ατυχήματος εκ της συγκεκριμένης χρήσης του, από τις εταιρείες πτήσεων, αποκλειστικά στο ΔΕΔΔΗΕ. Ενώ η Κυβέρνηση «σαν έτοιμη από καιρό», συμφώνησε ζητώντας την παραίτηση του Διοικητικού Συμβουλίου του!

Φυσικά, ό,τι δεν απαγορεύεται επιτρέπεται! Αυτός είναι βασικός κανόνας των ανταγωνιστικών αγορών, των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που υπερβαίνουν γραφειοκρατικά εμπόδια και δεν φοβούνται την ανάληψη κινδύνων. Βασικός κανόνας των καινοτόμων επιχειρήσεων που ρισκάρουν!

Σε όλη τη χώρα τα αδειοδοτημένα πολιτικά ελικοδρόμια ανέρχονται σε 71. Τα 43 είναι δημοτικά, 5 ανήκουν σε νοσοκομεία κι άλλα 23 σε ιδιώτες. Τα υπόλοιπα ελικοδρόμια λειτουργούν χωρίς άδειες, προφανώς διότι εμφανίζουν και προβλήματα ασφάλειας. Ανέρχονται δε σε εκατοντάδες. Κι αυτό σε μια χώρα όπου εκτελούνται περισσότερες από 3.000 πτήσεις καθημερινά. Τις περισσότερες φορές δε, τα ελικόπτερα προσγειώνονται σε ανοικτούς χώρους, χωρίς καμία ασφάλεια. Και φυσικά τούτο γίνεται με απόφαση των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Δεν είναι επιλογή των πιλότων, είναι επιλογή των εργοδοτών τους, του ελεύθερου από γραφειοκρατικές ρυθμίσεις ανταγωνισμού!

Τα παραπάνω αριθμητικά στοιχεία είναι από ρεπορτάζ της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ (26.8.2019). Ρεπορτάζ υπό τον εύγλωττο τίτλο «Πέφτουν κεφάλια για τον Πόρο»! Πέσαν τα κεφάλια του ΔΕΔΔΗΕ! Κυβέρνηση και ΜΜΕ με τον τρόπο αυτό συνδέσανε σχεδόν αποκλειστικά με το ΔΕΔΔΗΕ, την ευθύνη για το τραγικό δυστύχημα στον Πόρο! Βολική επιλογή! 

Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω για τις προθέσεις και τις σκοπιμότητες της συγκεκριμένης πολιτικής επιλογής επίρριψης ευθυνών. Η πολιτική της Κυβέρνησης απέναντι στο ΔΕΔΔΗΕ και τον Όμιλο ΔΕΗ, αλλά και απέναντι στον κόσμο της εργασίας και τα πλέον στοιχειώδη δικαιώματά του, είναι τόσο σαφής, ώστε καθίσταται απολύτως κυνική η συγκεκριμένη επικοινωνιακή αξιοποίηση του τραγικού θανάτου τριών ανθρώπων!

Πέσαν λοιπόν κεφάλια! Όχι όμως, για το απαράδεκτο καθεστώς να βαφτίζεται ελικοδρόμιο κάθε μη αδειοδοτημένη αλάνα, κάθε παγίδα θανάτου που εξυπηρετεί την ιδιωτική κερδοσκοπική αυθαιρεσία. Και δη στον ευαίσθητο τομέα του τουρισμού VIP… 

Στο ίδιο ρεπορτάζ (ΤΑ ΝΕΑ, 26.8.2019): «αρμόδιες πηγές υποστήριζαν χτες ότι η διοίκηση της ΥΠΑ, μέσω της συγκεκριμένης ΝΟΤΑΜ, επιχειρεί να αποκαταστήσει τη νομιμότητα, βάζοντας τέλος στη λειτουργία του μη αδειοδοτημένου ελικοδρομίου του Γαλατά, επικαλούμενη μάλιστα την έρευνα των εμπειρογνωμόνων για το δυστύχημα»! Συνεχίζει δε: «Εάν η ΥΠΑ έλεγε “κλείνω το ελικοδρόμιο γιατί δεν έχει άδεια”, θα αναγνώριζε άμεσα τις δικές της ευθύνες για τη μέχρι σήμερα ανεξέλεγκτη λειτουργία του»!

Το συγκεκριμένο, μη αδειοδοτημένο ελικοδρόμιο κατασκευάστηκε το 1987 ή 1988 σε απόσταση 250 έως 300 μέτρα από τα «θανατηφόρα καλώδια», από το πρώην Λιμενικό Ταμείο Πόρου, το οποίο και περιήλθε αργότερα στο Δήμο Τροιζηνίας. Ο Δήμος ουδέποτε ασχολήθηκε, ενώ οι εταιρείες χρησιμοποιούσαν το χώρο -μια αλάνα, χωρίς περίφραξη και αφύλακτη, ελευθέρα προσβάσιμη- ως ελικοδρόμιο, με δική τους ευθύνη. Έτσι τουλάχιστο λέγανε τα ρεπορτάζ! Ο ίδιος ο δήμαρχος Τροιζηνίας φέρεται να λέει («Η Άποψη.gr», 21.08.2019): «Η προσβασιμότητα και η χρήση του χώρου είναι πολύ προβληματική, απορώ που το χρησιμοποιούσαν»! Κι εγώ απορώ! Δεν απορούν όμως οι κύριοι της Κυβέρνησης! Ούτε φαίνεται να απορεί ο Τύπος, τα ΜΜΕ! 

Οι εταιρείες χρησιμοποιούσαν τον συγκεκριμένο χώρο ως ελικοδρόμιο, με δική τους ευθύνη! Δηλαδή; Τι σημαίνει αυτό; Αν σωστά αποκωδικοποιώ την δημοσιευμένη στον Τύπο Ανακοίνωση της Διοίκησης της Εταιρείας «I FLY», που χρησιμοποιούσε το ελικόπτερο, η ευθύνη τους  περιορίζεται στο ότι για την συγκεκριμένη πτήση αεροταξί «είχαν τηρηθεί εκ των προτέρων όλες οι προβλεπόμενες διατυπώσεις»! Άψογο! Και δε μιλάμε για κάποιους τυχαίους, αλλά για την «εταιρεία με την οποία πετούν οι celebrities», σύμφωνα με το «ΜΠΑΜ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (25.8.2019), εταιρεία του ομίλου iGroup που «εξειδικεύεται στην παροχή υπηρεσιών αερομεταφοράς VIP προσώπων, …και παρέχει υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών…»! Αξιοποιώντας, βεβαίως βεβαίως, και τέτοια μη αδειοδοτημένα πεδία προσγείωσης ακόμα κι αν είναι παγίδες θανάτου! Άλλωστε είπαμε, επιτρέπεται! 

Έτσι γίνεται όταν επιτρέπεις στην αγορά να αναπτύσσεται ελεύθερη από γραφειοκρατικούς περιορισμούς και αγκυλώσεις, ο καθείς αναλαμβάνει τα ρίσκα του για να επιβιώσει από τον ανταγωνισμό. Ενίοτε, υπάρχουν απώλειες ανθρωπίνων ζωών, είτε μιλάμε για αναλώσιμους «ανθρώπινους πόρους», είτε –το χειρότερο- για πάμπλουτους πελάτες που …αποτελούν δυνητικά νομικό κίνδυνο (υποβολή μηνύσεων)!

Άλλωστε, οι πιλότοι το ψωμί τους βγάζουν, ενίοτε διότι υποχρεώθηκαν σε «αναγκαστική αποστρατεία» και αδυνατούν με την προσωρινή σύνταξη -δύο χρόνια μετά- να εξυπηρετούν το δάνειο για το σπίτι τους. Επιλογή τους, λένε οι οπαδοί των ελεύθερων αγορών… 

Αποτέλεσμα εκβιαστικών κοινωνικοπολιτικών συνθηκών με ονοματεπώνυμο, ισχυρίζονται όσοι θεωρούν πως οι Κυβερνήσεις δεν ψηφίζονται για να υποτάσσονται στους «θεσμούς», να ελαστικοποιούν έως κατάργησης το εργατικό δίκαιο και να ισοπεδώνουν τους συνταξιούχους.

Το κράτος δεν πρέπει να είναι ένας λιγότερο ή περισσότερο επιτελικός «τροχονόμος» της ελεύθερης επιχειρηματικής κερδοσκοπίας! Ούτε οι πρώην Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας, είναι λάφυρα προς εκποίηση, από όσους ονομάζουν αναρμοδιότητα του κράτους τη δική τους άρνηση ή ανικανότητα στην άσκηση εθνικής, κοινωνικής και φιλεργατικής πολιτικής! Ούτε οι δημοσίου συμφέροντος ΑΕ είναι «αυτοφοράκηδες»¹ της ιδιωτικής αυθαιρεσίας, της εργοδοτικής ασυδοσίας, ή έστω ενός επιτελικά σχεδιασμένου κρατικού μινιμαλισμού που αγγίζει τα όρια της ανυπαρξίας, όπως γίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση! 

1.     «Αυτοφοράκιας», αγοραίος εκχυδαϊσμός της έννοιας εξιλαστήριο θύμα. «Αυτοφοράκηδες» ονομάζονταν οι φουκαράδες που πληρώνονταν για να είναι υπεύθυνοι έναντι του Νόμου στα μαγαζιά της νύκτας, προκειμένου να απαλλάσσονται από ταλαιπωρίες επιχειρηματίες των οποίων η δραστηριότητα ήταν στα «όρια της νομιμότητας».

*Γ. ΓΕΩΡΓΗΣ Γραμματέας ΣΕΠ/ΔΕΗ-ΚΗΕ