Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019

Το Μπλουζ του Βορρά (North Country Blues*)


«Ο σκλάβος που δεν συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του, είναι απλούστατα σκλάβος.
Ο σκλάβος που συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του και αγωνίζεται ενάντιά της, είναι επαναστάτης.
Ο σκλάβος που καμαρώνει τις ομορφιές της ζωής στη σκλαβιά είναι ένα τσιράκι, ένα κάθαρμα, άξιος κάθε περιφρόνησης»
Β. Ι. Λένιν.

Γράφει ο Νίκος Δινόπουλος

Το «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα» δίνει άδοξο τέλος στη «μητέρα των μαχών», στον «αγώνα» για να «αποτρέψουμε το έγκλημα ξεπουλήματος της ΔΕΗ, για τη σωτηρία της περιοχής και της χώρας» που έδωσε ο «θλιβερός θίασος» των τοπικών βουλευτών - πολιτευτών, των εκλεγμένων στους δήμους και την περιφέρεια της Δυτ. Μακεδονίας, των κυβερνητικών - εργοδοτικών συνδικαλιστικών ηγεσιών (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ), των φορέων και άλλων παραγόντων.


Αυτός ο «θλιβερός θίασος» που:

Όλα τα προηγούμενα χρόνια συγκροτούσε Συντονιστικές Επιτροπές για να συντονίζει τον «αγώνα»…

Με πύρινα διαγγέλματα δήλωναν πως θα δώσουν «σκληρούς ενωτικούς, ανυποχώρητους αγώνες» έως εσχάτων… Δήλωναν ορκισμένοι και πρόθυμοι να πέσουν μέχρις ενός στη «μητέρα των μαχών»...

«Πλακώνονταν» για το ποιος «κάνει κουμάντο» και ποιος είναι πιο αποφασισμένος να δώσει τη μάχη σ’ αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα…

Αλληλοκαταγγέλλονταν για «μικροπολιτικές σκοπιμότητες» και «υπονόμευση του αγώνα»…

Φωτογραφίζονταν ως «καταληψίες»(!;) σε μηχανήματα μέσα στα ορυχεία και στις πύλες των σταθμών για να «απειλήσουν» -λέμε τώρα- την κεντρική εξουσία με λεκτικούς τσαμπουκάδες για ακόμα πιο σκληρές κινητοποιήσεις.

Έγραψαν ιστορία με επικές ατάκες και νοητικές ακροβασίες απείρου κάλους, με τα επικοινωνιακά τους τεχνάσματα, τις σοφιστείες και τις αγριάδες τους…

Αυτός ο «θλιβερός θίασος έδωσε αρκετές «κινητοποιήσεις - παραστάσεις» στην Πτολεμαΐδα, στη Φλώρινα και στη Μεγαλόπολη…

Ο ίδιος «θλιβερός θίασος» με εναλλαγή στους ρόλους δηλώνει τώρα έτοιμος για νέες «παραστάσεις - κινητοποιήσεις», για σκληρές επικές μάχες για τη «σωτηρία και του πλανήτη»(!;) και τη «δίκαιη μετάβαση»(!;) στη μεταλιγνιτική εποχή…


Ο πλανήτης, η ανθρωπότητα στέκεται με κομμένη την ανάσα μπροστά στην αυτοθυσία, τον αλτρουισμό που επιδεικνύει ο «θλιβερός θίασος» και υποκλίνεται στην τεράστια συνεισφορά της περιοχής στη «σωτηρία του πλανήτη» από την κλιματική αλλαγή (sic)…

Δεν έχω να γράψω κάτι νέο, ούτε να προσθέσω κάτι περισσότερο για τα επιτεύγματα του «θλιβερού θιάσου». Θα επαναλάβω τα γνωστά και διαπιστωμένα στην πράξη:

Όλοι τους είναι έμπειροι από ανάλογους ρόλους στο παρελθόν. Την κατάληξη όλων των αντίστοιχων «μεγάλων» «ενωτικών»(;!) «μαχών» του παρελθόντος τη γνωρίζουμε πολύ καλά στο δια ταύτα…Αυτός ο «θλιβερός θίασος» είναι «εγγύηση» για την ήττα και σ’ αυτόν τον αγώνα, αν η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι της περιοχής και οι κοινωνικές δυνάμεις του κόσμου της εργασίας συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια πράγματα με το παρελθόν περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα…

Κι αυτό γιατί, οι «δικοί τους αγώνες» ένα στόχο έχουν: Να αποδείξουν πως έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν και να χειραγωγούν τις τοπικές κοινωνίες. «Οι αγώνες τους» είναι τεκμήριο στη διαπάλη τους για μερίδιο εξουσίας στο εσωτερικό του αστικού μπλοκ. Είναι μήνυμα προς την κεντρική εξουσία πως όλα είναι υπό τον έλεγχό τους και μπορούν απρόσκοπτα να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους…

Τον αγώνα τον δίνεις με τα μέσα που έχεις τώρα και όχι μ’ αυτά που θα ήθελες να έχεις… Το πρόβλημα συνεπώς δεν είναι μόνο τι κάνουν οι ηγεσίες στα συνδικάτα, οι βουλευτές, οι εκλεγμένοι στους δήμους και την περιφέρεια, οι πολιτευτές, οι πολιτικοί παράγοντες και οι φορείς, αλλά και τι κάνουμε εμείς ο κόσμος της εργασίας. Κανένας «από μηχανής θεός» δε θα μας σώσει αν δεν αποφασίσουμε να σωθούμε μόνοι μας. Κανένα συνδικάτο δεν θα γίνει καλύτερο και δεν θα αγωνιστεί με συνέπεια για τα συμφέροντά μας αν συνεχίσουμε με την ίδια τακτική του παρελθόντος.


Παραφράζοντας τον ποιητή, ή θα επιτρέψουμε να μας χειραγωγούν και να μας εμπαίζουν όλοι οι παράγοντες του μηχανισμού εξουσίας του αστικού μπλοκ ή θα «σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους» και θα αγωνιστούμε να βάλουμε τέλος στην ανελέητη ταξική καπιταλιστική βαρβαρότητα.

*North Country Blues με την Joan Baez και εδώ με τον Bob Dylan

***
Για την κοντή και επιλεκτική μνήμη παραθέτω κάποιες κορυφαίες στιγμές από τις «παραστάσεις» του «θλιβερού θιάσου» στο έργο «η σωτηρία της ΔΕΗ, της περιοχής και της χώρας»:










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.