Πενθεί για τον άδικο θάνατο του Δημήτρη Παυλάκη.
Του δικού μας Δημήτρη, που ήταν για μας η ψυχή και το σύμβολο του αγώνα μας κατά των Αιολικών.
Ήταν ο άνθρωπος που με την οξυδέρκεια και την τεχνογνωσία του κατάλαβε έγκαιρα το «παιχνίδι» των αιολικών και αυτή την αντίληψή του μας τη μετέφερε, σωστά, τεχνικά και εμπεριστατωμένα.
Για εμάς όλους όσους τον ζήσαμε και μας ενέπνευσε θα είναι παντού.
Στα βουνά που αγάπησε.
Στις ξερολιθιές και στα μονοπάτια που συντήρησε.
Στα αλώνια που φρόντισε.
Στα σταυλάκια και στις κατοικιές που ανάδειξε.
Στα Πράσα και στου Πολέμου τον Κάμπο, στην Βαθιά Λίμνο και στην Γκάγκαρη που σεβάστηκε.
Στις κορυφές που λάτρεψε με δέος.
Θα μας θυμίζει ο αγώνας του την σημασία και το σεβασμό που έδειξε στο Τηνιακό τοπίο και στις αρχές του.
Σαν τεχνοκράτης δεν άφηνε σε κανένα περιθώρια για δεύτερη συζήτηση και ότι έλεγε, το έλεγε με την ψυχή του και «μετά λόγου γνώσης».
Ήταν άνθρωπος που ήξερε να μοιράζεται και για αυτό και από την πρώτη στιγμή με βοήθησε στην προσπάθεια ανάδειξης των μονοπατιών του νησιού, γιατί με συστολή και περηφάνια, ήθελε να «μυηθούν» και άλλοι στην Τηνιακιά ενδοχώρα και στο Τηνιακό τοπίο.
Δεν ασχολήθηκε όμως, μόνο με την Τήνο, αλλά έτρεχε παντού.
Παντού όπου έπρεπε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Τήνος είναι τόσο ενωμένη στον αγώνα κατά των αιολικών.
Ε ναι λοιπόν, τώρα πια πιστεύω ότι ο Δημήτρης ήταν η αιτία.
Εκείνος κατάφερε να σμίξει το ακραίο με το λογικό ή ότι κάποιοι θεωρούν λογικό.
Το μετριοπαθές με το αντισυμβατικό.
Την τεχνογνωσία με τον ρομαντισμό.
Τον σεβασμό με την ανατροπή.
Το απλό με το σύνθετο.
Το αστικό με το χωριάτικο.
Ήξερε καλά την τέχνη της διαπραγμάτευσης και της τήρησης των ισορροπιών και κατάφερε σε αυτό τον αγώνα να δώσει μια ολότητα και ένα συγκερασμό μοναδικό.
Ο αγώνας της Τήνου, που πολλοί θαυμάζουν ήταν εξαιτίας του Δημήτρη.
Καλό ταξίδι λοιπόν φίλε Δημήτρη και όλοι εμείς, ένα ολόκληρο νησί, στη μνήμη σου, θα φροντίσουμε να διαφυλάξουμε τις παρακαταθήκες που μας άφησες και με την ίδια ενότητα και σύμπνοια που μας «δασκάλεψες» να ορκιστούμε «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ».
(Απο Νατάσα Δεληγιάννη Άσπρου - Επαρχος Τηνου)
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΥΛΑΚΗ
Του δικού μας Δημήτρη, που ήταν για μας η ψυχή και το σύμβολο του αγώνα μας κατά των Αιολικών.
Ήταν ο άνθρωπος που με την οξυδέρκεια και την τεχνογνωσία του κατάλαβε έγκαιρα το «παιχνίδι» των αιολικών και αυτή την αντίληψή του μας τη μετέφερε, σωστά, τεχνικά και εμπεριστατωμένα.
Για εμάς όλους όσους τον ζήσαμε και μας ενέπνευσε θα είναι παντού.
Στα βουνά που αγάπησε.
Στις ξερολιθιές και στα μονοπάτια που συντήρησε.
Στα αλώνια που φρόντισε.
Στα σταυλάκια και στις κατοικιές που ανάδειξε.
Στα Πράσα και στου Πολέμου τον Κάμπο, στην Βαθιά Λίμνο και στην Γκάγκαρη που σεβάστηκε.
Στις κορυφές που λάτρεψε με δέος.
Θα μας θυμίζει ο αγώνας του την σημασία και το σεβασμό που έδειξε στο Τηνιακό τοπίο και στις αρχές του.
Σαν τεχνοκράτης δεν άφηνε σε κανένα περιθώρια για δεύτερη συζήτηση και ότι έλεγε, το έλεγε με την ψυχή του και «μετά λόγου γνώσης».
Ήταν άνθρωπος που ήξερε να μοιράζεται και για αυτό και από την πρώτη στιγμή με βοήθησε στην προσπάθεια ανάδειξης των μονοπατιών του νησιού, γιατί με συστολή και περηφάνια, ήθελε να «μυηθούν» και άλλοι στην Τηνιακιά ενδοχώρα και στο Τηνιακό τοπίο.
Δεν ασχολήθηκε όμως, μόνο με την Τήνο, αλλά έτρεχε παντού.
Παντού όπου έπρεπε να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί η Τήνος είναι τόσο ενωμένη στον αγώνα κατά των αιολικών.
Ε ναι λοιπόν, τώρα πια πιστεύω ότι ο Δημήτρης ήταν η αιτία.
Εκείνος κατάφερε να σμίξει το ακραίο με το λογικό ή ότι κάποιοι θεωρούν λογικό.
Το μετριοπαθές με το αντισυμβατικό.
Την τεχνογνωσία με τον ρομαντισμό.
Τον σεβασμό με την ανατροπή.
Το απλό με το σύνθετο.
Το αστικό με το χωριάτικο.
Ήξερε καλά την τέχνη της διαπραγμάτευσης και της τήρησης των ισορροπιών και κατάφερε σε αυτό τον αγώνα να δώσει μια ολότητα και ένα συγκερασμό μοναδικό.
Ο αγώνας της Τήνου, που πολλοί θαυμάζουν ήταν εξαιτίας του Δημήτρη.
Καλό ταξίδι λοιπόν φίλε Δημήτρη και όλοι εμείς, ένα ολόκληρο νησί, στη μνήμη σου, θα φροντίσουμε να διαφυλάξουμε τις παρακαταθήκες που μας άφησες και με την ίδια ενότητα και σύμπνοια που μας «δασκάλεψες» να ορκιστούμε «ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ».
(Απο Νατάσα Δεληγιάννη Άσπρου - Επαρχος Τηνου)
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΥΛΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.