Το σάιτ simatakapnou.art
που περιλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του Κυριάκου Κατζουράκη
και της δικής μου δεν θα είχε στηθεί – εννοώ ότι πρώτον δεν θα το είχαμε
σκεφτεί και δεύτερο θα είχαμε τρομάξει με τον όγκο της δουλειάς που
απαιτούσε, δουλειά μισού χρόνου κάθε μέρα – αν δεν είχε προηγηθεί το
ταξίδι της τελευταίας ταινίας μας, του Ussak.
Αυτό μας έδωσε δύναμη. Στο ταξίδι αυτό συνέβη μια ανταλλαγή που δεν την
περιμέναμε: να συναντιέσαι μέσω της δουλειάς σου, όχι μόνο με
«ομοϊδεάτες», να συναντιέσαι με την κοινωνία, με τους συμπολίτες σου, να
δείχνεις το προϊόν της εργασίας σου και μετά να συζητάς με τους θεατές,
που δεν είναι πάντα θετικά διακείμενοι, που έχουν αντιρρήσεις κ.λπ. Μια
μεγάλη γκάμα αντιδράσεων. Ευτυχώς στη σούμα, υπερίσχυε συνήθως η
ζεστασιά.
Το οξυγόνο που εισπράξαμε λοιπόν, μας ώθησε στο φτιάξιμο του σάιτ.
Συν το ότι νοιώσαμε μετά από πολλά χρόνια, ότι ανήκαμε σε μια άτυπη
κοινότητα, ότι δεν ήμασταν απομονωμένοι, απασχολούμενοι αυτιστικά μόνο
με τη φόρμα και το περιεχόμενο, χωρίς να μας νοιάζει ο αποδέκτης.
Εξ άλλου, στις ζόρικες μέρες που περνάμε, τι άλλο μπορεί να κάνει ο
καθένας μας παρά να συνεχίσει αυτό που ήδη ξέρει να κάνει; Ο δάσκαλος να
διδάσκει, ο γιατρός να θεραπεύει, ο δημόσιος υπάλληλος να εξυπηρετεί, ο
καλλιτέχνης να φτιάχνει τα παραμύθια του κ.λπ.;
Και όλοι μαζί, «βάστα με να σε βαστώ ν’ ανεβούμε το βουνό»;
Μόνο αυτό. Το μυαλό μου εμένα δεν πάει αλλού. Μόνον αυτό.
Αυτό το ανταλλακτικό παζάρι των δεξιοτήτων, αυτό μόνον μπορεί να μας σώσει.
Δίνω και παίρνω όχι μόνον σε καιρούς ειρήνης, αλλά και σε καιρούς βίαιους.
Έτσι λοιπόν ανασύραμε από συρτάρια, ντουλάπια, κομπιούτερ κ.λπ την
εργασία και των δυο μας επί πολλές δεκαετίες, και φτιάξαμε το σάιτ όπου
υπάρχουν: 400 πίνακες ζωγραφικής, 30 βίντεο με αποσπάσματα από θεατρικές
παραστάσεις, ταινίες, τραγούδια, βιβλία, δοκίμια, κείμενα και δικά μας
και όσων μας τίμησαν μέσα στα χρόνια με την προσοχή και το ενδιαφέρον
τους. Με μία έννοια δηλαδή στο σάιτ υπάρχουν τα έργα αλλά και η σκέψη
γύρω από αυτά.
Με μια παράφορη δική μας επιθυμία για επικοινωνία και ανταλλαγή, στέλνοντας σήματα καπνού σαν Ινδιάνοι.
Και μια ευχή, όσοι ταξιδέψουν στο σάιτ μας, να το βρουν ενδιαφέρον
και να το χαρούν, όπως κι εμείς χαιρόμαστε κάθε φορά που έχουμε
πρόσβαση στην εργασία και τη σκέψη άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.