Η «δικαιοσύνη» τους εκδικείται και εμπαίζει τον πατέρα του δολοφονημένου Νίκου Σαμπάνη

 

Γράφει η Μαρία Λούκα

Πριν από λίγες μέρες ήταν η επέτειος της δολοφονίας του Νίκου Σαμπάνη. Οι αστυνομικοί που τον εκτέλεσαν με 38 σφαίρες, τους οποίους επισκέφτηκε ο ίδιος ο τότε Υπουργός στη ΓΑΔΑ, δεν έχουν υποστεί μέχρι στιγμής την παραμικρή πειθαρχική ή ποινική κύρωση για το γεγονός ότι γάζωσαν έναν άνθρωπο με χαρακτηριστικά racial profiling κι έκαναν ό, τι μπορούσαν στη συνέχεια για να συσκοτίσουν το έγκλημα τους. Κάποια στιγμή θα γίνει μια δίκη και δυστυχώς ξέρουμε πως καταλήγουν οι δίκες που στη θέση των κατηγορουμένων βρίσκονται αστυνομικοί. Μακάρι να μην επαληθευτεί η επονείδιστη παράδοση.

Σήμερα πάλι, σ’ ένα άλλο δικαστήριο, ο πατέρας του δολοφονημένου Νίκου, ο Γιάννης Σαμπάνης κρίθηκε «ένοχος» με τον ισχυρισμό ότι πέταξε πέτρες σε αστυνομικούς που επιδίωξαν έφοδο στον καταυλισμό, σ’ αυτή την πεταμένη τοπογραφία εξαθλίωσης που ζουν κάποιες δεκάδες οικογένειες στον Ασπρόπυργο. Ο τρόπος, μάλιστα, που διεκπεραιώθηκε η διαδικασία επιβεβαιώνει όχι απλά την αναλγησία αλλά την ξεκάθαρη εχθρότητα ενός μέρος του δικαστικού σώματος προς τους φτωχούς, τους ευάλωτους, τους αδύναμους, αυτούς που δεν έχουν τίποτα άλλο να αντιτάξουν στην κρατική εξουσία από την αλήθεια του σώματος τους, από τη διαφάνεια του προσώπου τους.

Και το πρόσωπο του Γιάννη Σαμπάνη που έχει γεννηθεί το 1973 αλλά φαίνεται πολύ μεγαλύτερος, γιατί οι φτωχοί, οι εργάτριες της χειρωνακτικής εργασίας, οι πρόσφυγες/ισσες, οι επιζώντες πολέμων και βασανιστηρίων, γερνούν πιο γρήγορα, το πρόσωπο του, λοιπόν, είναι καθρέφτης κακουχίας, κόπωσης, στέρησης και κυρίως οδύνης. Είναι το πρόσωπο ενός φτωχού Ρομά που έχασε τον γιο του και αντιμετωπίζει καθημερινά τον εμπαιγμό και τον εκφοβισμό εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την απώλειά του. Κι ανάμεσα στις βαθιές γραμμές του θα βρεις γενναιοψυχία, καλοσύνη και καθαρότητα, θα βρεις αρετές που λείπουν από εκείνους που δε ντράπηκαν να τον κρίνουν «ένοχο».

 

ΠΗΓΗ: Η «δικαιοσύνη» τους εκδικείται και εμπαίζει τον πατέρα του δολοφονημένου Νίκου Σαμπάνη – Η ΚΟΚΚΙΝΗ