Απλά ντροπή
Τα σώματα χωρίς σημασία, η κοινωνία, τα δικαστήρια.
Ο Αντρέας είχε βγει. Ο Αντρέας ο συγγραφέας, ο αγωνιστής, ο Αντρέας των Αντιρατσιστικών. Πως τόλμησε ανάπηρος άνθρωπος! Ο ταξιτζής που κάλεσε για να επιστρέψει σπίτι του ΑΡΝΗΘΗΚΕ να τον παραλάβει, τον πέταξε έξω από το ταξί "Τι είναι αυτό;" "Εγώ δεν βάζω στο αμάξι μου ΑΥΤΟ"
Ο Αντρέας έκανε μήνυση. Ρατσιστική μισαναπηρική συμπεριφορά και πρακτική. Το δικαστήριο ΑΘΩΩΣΕ τον ταξιτζή. Ας καθόταν σπίτι του, ο ανάπηρος, άλλωστε δεν είχε πάει σε κέντρο αποκατάστασης, αλλά σε καφενείο -απεφάνθη η δικαιοσύνη.
Η ανακοίνωση από την Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων Μηδενική Ανοχή:
Τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018, έγινε στο Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη για την ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε ο συνανάπηρος μας Αντρέας Κουζέλης.
Ο Ανδρέας με ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ απέναντι σε ό,τι εμποδίζει την αξιοπρεπή μας διαβίωση απαίτησε ορατότητα σε ένα συμβάν που αποτελεί case study μισαναπηρισμού.
Η αθώωση του κατηγορουμένου δεν μας βρήκε να πέφτουμε από τα σύννεφα. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι ο θεσμικός ρατσισμός αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της περιθωριοποίησής μας και του κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνει η πολυπληθής ομάδα των αναπήρων. Μας είναι ξεκάθαρο ότι οι φραγμοί που προκαλούν την ανισότιμη σχέση μας με την απολαβή κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, κατά κύριο λόγο είναι θεσμικοί και δομικοί ή αλλιώς οι θεσμοποιημένες πρακτικές της κοινωνίας.
Η ακροαματική διαδικασία που κράτησε περισσότερες από 3,5 ώρες επιβεβαίωσε την ιατροκεντρική αντίληψη των δικαστικών λειτουργών, τη «θεωρία της προσωπικής τραγωδίας», την στοχοποίηση της χειραφέτησης των ανάπηρων υποκειμένων κλπ. Γνωρίζουμε ότι τα κίνητρα που οδήγησαν τον οδηγό ταξί σε “παράνομη βία με αφορμή την αναπηρία ” δεν είναι «συνέπεια κακής συμπεριφοράς» αλλά οδηγούνται από συγκεκριμένες συνθήκες που παράγουν αυτές τις συμπεριφορές. Άλλωστε το γεγονός ότι προερχόμαστε από συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο, όπως κατήγγειλε ο συνήγορος υπεράσπισης, αποδεικνύει την αθωότητα του πελάτη του.
Σε αυτήν την δίκη μάθαμε ότι το ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ δεν είχε καμιά δουλειά να βγάλει ανακοίνωση υπέρ ενός ανάπηρου ακτιβιστή ή ότι “ο χειρότερος ρατσισμός είναι ο ρατσισμός των μειονοτήτων”, καθώς και ότι ο Αντρέας ΔΕΝ βγήκε από κέντρο αποκατάστασης αλλά από συνεργατικό καφενείο, οπότε εύλογα η σπαστικότατα του ερμηνεύθηκε ως μέθη.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ σε κάθε περίπτωση που βρίσκεστε αντιμέτωποι με το τέρας.
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Κίνηση χειραφέτησης αναπήρων : ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
ΥΓ: Ευχαριστούμε θερμά τους/τις ελάχιστους/ες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα συμπαράστασης και κυρίως τον Παναγιώτη Δημητρά από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
********
Το δημοσίευμα από την avgi.gr
Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών
Την αδυναμία της να προστατεύσει τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εν γένει απέδειξε προχθές για ακόμη μια φορά, η Δικαιοσύνη με την αθωωτική απόφαση από το Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών του κατηγορουμένου ιδιοκτήτη ταξί για ρατσιστική επίθεση εναντίον του ανάπηρου κοινωνιολόγου και συγγραφέα Ανδρέα Κουζέλη.
Έκπληξη προκάλεσε μάλιστα στο ακροατήριο η αθωωτική απόφαση ύστερα από μια εισαγγελική πρόταση - καταπέλτη για τον κατηγορούμενο. Η εισαγγελέας πρότεινε την καταδίκη του ιδιοκτήτη ταξί επικαλούμενη αποφάσεις του Αρείου Πάγου οι οποίες στοιχειοθετούν το γιατί το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί πράξη ρατσιστικής επίθεσης. Η ίδια μάλιστα υπογράμμισε ότι ρατσιστική προσβολή απέναντι στον ανάπηρο ενάγοντα δεν θα αποτελούσε νομικά μόνο η απειλή ποινικά κολάσιμης πράξης αλλά ακόμη και πράξης, κοινωνικά απαράδεκτης.
Ο Ανδρέας Κουζέλης, που έχει σπαστική τετραπληγία, απευθύνθηκε στη Δικαιοσύνη όταν ο ιδιοκτήτης ταξί αρνήθηκε να τον μεταφέρει στον προορισμό του εξαιτίας της αναπηρίας του. Το περιστατικό, που αποδείχτηκε κατά την ακροαματική διαδικασία από τις καταθέσεις τριών αυτοπτών μαρτύρων και την κατάθεση του ενάγοντα, φαίνεται πως δεν υπήρξε αρκετό να πείσει το δικαστήριο για τη θέση στην οποία βρέθηκε ο ανάπηρος συμπολίτης μας όταν ο ιδιοκτήτης ταξί φώναζε χτυπώντας τα χέρια του στο καπό του αυτοκινήτου «δεν ήξερα ότι πρόκειται για ανάπηρο, δεν το πάω αυτό το δρομολόγιο».
Ο Ανδρέας Κουζέλης, όπως κατέθεσαν ο ίδιος και οι αυτόπτες μάρτυρες στο δικαστήριο, στις 25 Μαΐου του 2015 κάλεσε ραδιοταξί, τις πρώτες πρωινές ώρες, προκειμένου να μεταβεί στο σπίτι του από συνεργατικό καφενείο, όπου είχε πάει ύστερα από πολιτιστική εκδήλωση με φίλους του και άλλους πολίτες από κοινωνικές συλλογικότητες. Όταν μπήκε στο ταξί, ο οδηγός, αντί να απευθύνει τον λόγο στον ίδιο, ρώτησε τον επίσης ανάπηρο φίλο του που ήταν μαζί του «πού να το πάω;» (σ.σ.: σε ουδέτερο γένος) και πήρε την απάντηση από τον Ανδρέα Κουζέλη ότι «είμαι σε θέση να σας πω πού πηγαίνω, δεν χρειάζεται να ρωτάτε κάποιον άλλον», ενώ ο φίλος του που τον συνόδευε του είπε: «Πώς μιλάς έτσι; Δεν είναι κανένα σακί, είναι άνθρωπος». Στη συνέχεια, ο οδηγός βγήκε από το αυτοκίνητο και αρνιόταν επίμονα να πραγματοποιήσει το δρομολόγιο, χτυπώντας το καπό του αυτοκινήτου και κάνοντας νευρικές κινήσεις πάνω κάτω, γεγονός το οποίο προκάλεσε έντονο αίσθημα φόβου για τη σωματική του ακεραιότητα στον Ανδρέα Κουζέλη, όπως δήλωσε ο ίδιος.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης, εκ των οποίων κανείς δεν υπήρξε αυτόπτης του περιστατικού, εξάντλησαν την επιχειρηματολογία τους σε γενικές εκτιμήσεις για την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, ενώ η εισαγγελέας αμφισβήτησε ευθέως την αξιοπιστία του ενός εξ αυτών, ο οποίος ισχυρίστηκε πως παρακολούθησε το συμβάν μέσω τηλεφωνικής συνομιλίας σε ανοιχτή ακρόαση.
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε πως η αρχική του αντίδραση οφειλόταν στο γεγονός ότι θεώρησε πως ο Ανδρέας Κουζέλης, λόγω του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο βαδίζει και μιλάει, εξαιτίας της σπαστικής τετραπληγίας, ήταν μεθυσμένος. Ο δε συνήγορος υπεράσπισής του δεν χρησιμοποίησε άλλη επιχειρηματολογία για την αθωότητα του πελάτη του, παρά μόνο τον ισχυρισμό πως, επειδή ο Ανδρέας Κουζέλης είναι ακτιβιστής, έχει «δικά του» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης ορισμένης ιδεολογικής κατεύθυνσης και ήταν σε θέση να ενορχηστρώσει την καταδίκη του κατηγορουμένου, τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε «μειονότητα», ενώ στοχοποίησε τις συλλογικότητες και τη δράση των ατόμων που υπερασπίζονται τα κοινωνικά δικαιώματα. Είπε μάλιστα, προκαλώντας έντονη δυσφορία στο ακροατήριο, στο οποίο βρίσκονταν αρκετά ανάπηρα άτομα: «Γιατί θα έπρεπε να καταλάβει ο πελάτης μου ότι είναι ανάπηρος και όχι μεθυσμένος; Δεν τον πήρε από κέντρο αποκατάστασης, αλλά από μπαρ».
Ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Παναγιώτης Ρέλλας δήλωσε: «Η πολιτική αγωγή θεωρεί πως το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και το σύνολο του αποδεικτικού υλικού. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αποδείχτηκε ότι το ρατσιστικό κίνητρο ήταν αυτό που πυροδότησε τις πράξεις του κατηγορουμένου. Η εισαγγελική πρόταση με άκρως εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση θεμελίωσε την τέλεση του ρατσιστικού αδικήματος. Επί αυτής της βάσεως θα εργαστούμε στον δεύτερο βαθμό».
* Την ακροαματική διαδικασία παρακολούθησε η δημοσιογράφος Αργυρώ Λύτρα, της οποίας το ρεπορτάζ φιλοξενεί σήμερα η "Αυγή"
Αθώος ο οδηγός που πέταξε έξω από το ταξί του τον ανάπηρο συγγραφέα Ανδρέα Κουζέλη
Τη Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018, έγινε στο Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η δίκη για την ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε ο συνανάπηρος μας Αντρέας Κουζέλης.
Ο Ανδρέας με ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ απέναντι σε ό,τι εμποδίζει την αξιοπρεπή μας διαβίωση απαίτησε ορατότητα σε ένα συμβάν που αποτελεί case study μισαναπηρισμού.
Η αθώωση του κατηγορουμένου δεν μας βρήκε να πέφτουμε από τα σύννεφα. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι ο θεσμικός ρατσισμός αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της περιθωριοποίησής μας και του κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνει η πολυπληθής ομάδα των αναπήρων. Μας είναι ξεκάθαρο ότι οι φραγμοί που προκαλούν την ανισότιμη σχέση μας με την απολαβή κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, κατά κύριο λόγο είναι θεσμικοί και δομικοί ή αλλιώς οι θεσμοποιημένες πρακτικές της κοινωνίας.
Η ακροαματική διαδικασία που κράτησε περισσότερες από 3,5 ώρες επιβεβαίωσε την ιατροκεντρική αντίληψη των δικαστικών λειτουργών, τη «θεωρία της προσωπικής τραγωδίας», την στοχοποίηση της χειραφέτησης των ανάπηρων υποκειμένων κλπ. Γνωρίζουμε ότι τα κίνητρα που οδήγησαν τον οδηγό ταξί σε “παράνομη βία με αφορμή την αναπηρία ” δεν είναι «συνέπεια κακής συμπεριφοράς» αλλά οδηγούνται από συγκεκριμένες συνθήκες που παράγουν αυτές τις συμπεριφορές. Άλλωστε το γεγονός ότι προερχόμαστε από συγκεκριμένο ιδεολογικό χώρο, όπως κατήγγειλε ο συνήγορος υπεράσπισης, αποδεικνύει την αθωότητα του πελάτη του.
Σε αυτήν την δίκη μάθαμε ότι το ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ δεν είχε καμιά δουλειά να βγάλει ανακοίνωση υπέρ ενός ανάπηρου ακτιβιστή ή ότι “ο χειρότερος ρατσισμός είναι ο ρατσισμός των μειονοτήτων”, καθώς και ότι ο Αντρέας ΔΕΝ βγήκε από κέντρο αποκατάστασης αλλά από συνεργατικό καφενείο, οπότε εύλογα η σπαστικότατα του ερμηνεύθηκε ως μέθη.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ σε κάθε περίπτωση που βρίσκεστε αντιμέτωποι με το τέρας.
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Κίνηση χειραφέτησης αναπήρων : ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
ΥΓ: Ευχαριστούμε θερμά τους/τις ελάχιστους/ες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα συμπαράστασης και κυρίως τον Παναγιώτη Δημητρά από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι.
********
Το δημοσίευμα από την avgi.gr
Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών
Την αδυναμία της να προστατεύσει τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια εν γένει απέδειξε προχθές για ακόμη μια φορά, η Δικαιοσύνη με την αθωωτική απόφαση από το Α’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών του κατηγορουμένου ιδιοκτήτη ταξί για ρατσιστική επίθεση εναντίον του ανάπηρου κοινωνιολόγου και συγγραφέα Ανδρέα Κουζέλη.
Έκπληξη προκάλεσε μάλιστα στο ακροατήριο η αθωωτική απόφαση ύστερα από μια εισαγγελική πρόταση - καταπέλτη για τον κατηγορούμενο. Η εισαγγελέας πρότεινε την καταδίκη του ιδιοκτήτη ταξί επικαλούμενη αποφάσεις του Αρείου Πάγου οι οποίες στοιχειοθετούν το γιατί το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί πράξη ρατσιστικής επίθεσης. Η ίδια μάλιστα υπογράμμισε ότι ρατσιστική προσβολή απέναντι στον ανάπηρο ενάγοντα δεν θα αποτελούσε νομικά μόνο η απειλή ποινικά κολάσιμης πράξης αλλά ακόμη και πράξης, κοινωνικά απαράδεκτης.
Ο Ανδρέας Κουζέλης, που έχει σπαστική τετραπληγία, απευθύνθηκε στη Δικαιοσύνη όταν ο ιδιοκτήτης ταξί αρνήθηκε να τον μεταφέρει στον προορισμό του εξαιτίας της αναπηρίας του. Το περιστατικό, που αποδείχτηκε κατά την ακροαματική διαδικασία από τις καταθέσεις τριών αυτοπτών μαρτύρων και την κατάθεση του ενάγοντα, φαίνεται πως δεν υπήρξε αρκετό να πείσει το δικαστήριο για τη θέση στην οποία βρέθηκε ο ανάπηρος συμπολίτης μας όταν ο ιδιοκτήτης ταξί φώναζε χτυπώντας τα χέρια του στο καπό του αυτοκινήτου «δεν ήξερα ότι πρόκειται για ανάπηρο, δεν το πάω αυτό το δρομολόγιο».
Ο Ανδρέας Κουζέλης, όπως κατέθεσαν ο ίδιος και οι αυτόπτες μάρτυρες στο δικαστήριο, στις 25 Μαΐου του 2015 κάλεσε ραδιοταξί, τις πρώτες πρωινές ώρες, προκειμένου να μεταβεί στο σπίτι του από συνεργατικό καφενείο, όπου είχε πάει ύστερα από πολιτιστική εκδήλωση με φίλους του και άλλους πολίτες από κοινωνικές συλλογικότητες. Όταν μπήκε στο ταξί, ο οδηγός, αντί να απευθύνει τον λόγο στον ίδιο, ρώτησε τον επίσης ανάπηρο φίλο του που ήταν μαζί του «πού να το πάω;» (σ.σ.: σε ουδέτερο γένος) και πήρε την απάντηση από τον Ανδρέα Κουζέλη ότι «είμαι σε θέση να σας πω πού πηγαίνω, δεν χρειάζεται να ρωτάτε κάποιον άλλον», ενώ ο φίλος του που τον συνόδευε του είπε: «Πώς μιλάς έτσι; Δεν είναι κανένα σακί, είναι άνθρωπος». Στη συνέχεια, ο οδηγός βγήκε από το αυτοκίνητο και αρνιόταν επίμονα να πραγματοποιήσει το δρομολόγιο, χτυπώντας το καπό του αυτοκινήτου και κάνοντας νευρικές κινήσεις πάνω κάτω, γεγονός το οποίο προκάλεσε έντονο αίσθημα φόβου για τη σωματική του ακεραιότητα στον Ανδρέα Κουζέλη, όπως δήλωσε ο ίδιος.
Οι μάρτυρες υπεράσπισης, εκ των οποίων κανείς δεν υπήρξε αυτόπτης του περιστατικού, εξάντλησαν την επιχειρηματολογία τους σε γενικές εκτιμήσεις για την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, ενώ η εισαγγελέας αμφισβήτησε ευθέως την αξιοπιστία του ενός εξ αυτών, ο οποίος ισχυρίστηκε πως παρακολούθησε το συμβάν μέσω τηλεφωνικής συνομιλίας σε ανοιχτή ακρόαση.
Στην απολογία του ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε πως η αρχική του αντίδραση οφειλόταν στο γεγονός ότι θεώρησε πως ο Ανδρέας Κουζέλης, λόγω του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο βαδίζει και μιλάει, εξαιτίας της σπαστικής τετραπληγίας, ήταν μεθυσμένος. Ο δε συνήγορος υπεράσπισής του δεν χρησιμοποίησε άλλη επιχειρηματολογία για την αθωότητα του πελάτη του, παρά μόνο τον ισχυρισμό πως, επειδή ο Ανδρέας Κουζέλης είναι ακτιβιστής, έχει «δικά του» τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα μέσα ενημέρωσης ορισμένης ιδεολογικής κατεύθυνσης και ήταν σε θέση να ενορχηστρώσει την καταδίκη του κατηγορουμένου, τον οποίο μάλιστα χαρακτήρισε «μειονότητα», ενώ στοχοποίησε τις συλλογικότητες και τη δράση των ατόμων που υπερασπίζονται τα κοινωνικά δικαιώματα. Είπε μάλιστα, προκαλώντας έντονη δυσφορία στο ακροατήριο, στο οποίο βρίσκονταν αρκετά ανάπηρα άτομα: «Γιατί θα έπρεπε να καταλάβει ο πελάτης μου ότι είναι ανάπηρος και όχι μεθυσμένος; Δεν τον πήρε από κέντρο αποκατάστασης, αλλά από μπαρ».
Ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Παναγιώτης Ρέλλας δήλωσε: «Η πολιτική αγωγή θεωρεί πως το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εκτίμησε εσφαλμένα τα πραγματικά περιστατικά και το σύνολο του αποδεικτικού υλικού. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αποδείχτηκε ότι το ρατσιστικό κίνητρο ήταν αυτό που πυροδότησε τις πράξεις του κατηγορουμένου. Η εισαγγελική πρόταση με άκρως εμπεριστατωμένη αιτιολόγηση θεμελίωσε την τέλεση του ρατσιστικού αδικήματος. Επί αυτής της βάσεως θα εργαστούμε στον δεύτερο βαθμό».
* Την ακροαματική διαδικασία παρακολούθησε η δημοσιογράφος Αργυρώ Λύτρα, της οποίας το ρεπορτάζ φιλοξενεί σήμερα η "Αυγή"
Αθώος ο οδηγός που πέταξε έξω από το ταξί του τον ανάπηρο συγγραφέα Ανδρέα Κουζέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.