Κι αν βγούμε απ’ το ευρώ και την ΕΕ;

Ν. Η. Κασίμης

Εισαγωγικά

Η αρχική συμφωνία εισόδου της Ελλάδας στην ΕΟΚ (Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης θα το αναφέρω στη συνέχεια …) έγινε στις 09/07/1961 από τον Π. Κανελλόπουλο και τον Ε. Αβέρωφ και … μπροστάρη των διαπραγματεύσεων, τον Κων/νο Καραμανλή. Η αναστολή υλοποίησής της αφορούσε την 7ετή περίοδο της Χούντας των συνταγματαρχών. Η τελική … ευθεία προσχώρησής μας στην ΕΟΚ, την περίοδο 1979-1981, ήταν η υλοποίηση του «οράματος» του … εθνάρχη (!!) Καραμανλή! Στις 28/05/1979 υπογράφεται στο Ζάππειο η συνθήκη προσχώρησης και στις 28/06/1979 επικυρώνεται από το Ελλ. Κοινοβούλιο. Μετά από 2 περιόδους σύγκλισης (1981-1985 και 1985-1995,) πλήρη μέλη γινόμαστε την 3^η περίοδο (1996-σήμερα) και το κοινό νόμισμα αρχίζει να «κυκλοφορεί» στην Ελληνική αγορά στις 01/01/2002, μετά την επίτευξη (!!) των «κριτηρίων σύγκλισης» της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Ας θυμηθούμε όμως …

Τη 10ετία του ΄90, ο Κ. Μητσοτάκης είχε υποστηρίξει:

– Εε, σε 10 χρόνια οι Έλληνες θα το έχουν ξεχάσει (σχετικά με το όνομα των Σκοπίων σε Macedonia, FYROM, κλπ)!

Ο Σημίτης, μεταγενέστερα, υποστήριζε:

– Αυτή είναι η Ελλάδα (σχετικά με τις κομπίνες στην Ελλάδα)!

– Έπαιξαν κι έχασαν! … Ας πρόσεχαν!! (σχετικά με το χρηματιστήριο).

Ο κος Μητσοτάκης δεν έκανε καμία αναφορά όμως για το ξεπούλημα και όχι μόνο, της ιστορίας μας! Έτσι αβίαστα!!

Ο κος Σημίτης δεν ανέφερε πουθενά και ποτέ φυσικά, από ποιους, μέσα σε ποιο (!) πολιτικό-οικονομικό περιβάλλον και πως «εξυπηρετήθηκαν» αυτές οι … κομπίνες!

Όπως επίσης ποτέ δεν ανέφερε τις «πηγές» (!) πληροφόρησης των μικροεπενδυτών για τους επερχόμενους κινδύνους του χρηματιστηρίου από τις επιτρεπόμενες (ποιος έδινε άδεια «εισαγωγής» στο χρηματιστήριο;) κυκλοφορούσες «φούσκες» μέσα σ’ αυτό!

Εισαγωγικά λοιπόν, μπορούμε να πάρουμε μια … πρώτη γεύση και ν’ αντιληφθούμε τι μας επεφύλασσε το Ευρωπαϊκό περιβάλλον που προετοιμαζόμαστε να … εισέλθουμε:

Παραπληροφόρηση, ξεπούλημα, σκληρές κομπίνες … Ευρωπαϊκού επιπέδου, ταξική εξαθλίωση!

(Σύντομη) Ιστορική αναδρομή …

• Το 1999 ο μέσος μισθός ήταν 180.000 δρχ. Στις 01/01/2002 έγινε €528,24, αλλά το … στρογγυλοποίησαν στα €520! Σήμερα ανέρχεται στα € 480! Μείωση 4%.
• Το πετρέλαιο θέρμανσης ήταν 62 δρχ./λίτρο (€ 0,18). Σήμερα ανέρχεται στα € 0,90 (307 δρχ.)! Αύξηση 400%!!
• Η βενζίνη πουλιόταν στις 180 δρχ./λίτρο (€0,52). Σήμερα ανέρχεται στα € 1,70 (580 δρχ.)! Αύξηση 227%!!
• Μια τυρόπιττα την αγοράζαμε 100 δρχ. (€ 0,29). Σήμερα θέλουμε € 1,40 (477 δρχ.)! Αύξηση 383%!!
• Το εισιτήριο του λεωφορείου κόστιζε 75 δρχ. (€0,22). Σήμερα κοστίζει, με την πρόσφατη μείωση, € 1,20 (409 δρχ.)! Αύξηση 446%!!
• Για 1 κιλό τομάτες πληρώναμε 100 δρχ. (€ 0,30). Σήμερα πληρώνουμε € 1,50 (511 δρχ.)! Αύξηση 400%!!
• Για το νεράκι (ΕΥΔΑΠ) πληρώναμε 50 δρχ. (€ 0,15). Σήμερα πληρώνουμε € 0,50 (170 δρχ.)! Αύξηση 233%!!
• Στον κουρέα πληρώναμε 800-1100 δρχ. (€ 2,34-3,23) για ένα αντρικό κούρεμα. Σήμερα πληρώνουμε € 10-12 (3046-4090 δρχ.)! Αύξηση 300%!!

Παρατηρούμε ότι παρόλο που τα είδη πρώτης ανάγκης αυξήθηκαν τρομακτικά, ο μέσος μισθός μειώθηκε! Και δεν υπολογίζουμε την συχνότερη πιθανότητα ημιαπασχολούμενου, απλήρωτου ή/και άνεργου σε μια οικογένεια! Ούτε φυσικά για τη μαύρη-αδήλωτη εργασία (όπως αυτή των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων!).

Η ιστορική σύγκριση στην Ευρωπαϊκή ζωή μας, μας δείχνει πόσο «δόλο» έκρυβε το … δόλωμα για την «Ευρώπη της αγοράς των 300.000.000» ή, το αστειότερο, για την «Ευρώπη των λαών»!

Πρόσφατες εξελίξεις …

Η «Ευρώπη της αγοράς των 300.000.000» δε βοήθησε … επαρκώς την οικονομία μας! Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που το 2010 μας ανάγκασε να ζητήσουμε τη βοήθεια του ΔΝΤ!

Και ζητήσαμε τη βοήθεια του ΔΝΤ (σ/σ: ΓΑΠ, Καστελόριζο – 23/04/2010) όταν τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου (2002 – 2013) ήταν €140 δις. Με μηδενική φορολόγηση παρακαλώ, μέσω 59 σκανδαλωδών φοροαπαλλαγών. Την ίδια στιγμή που η ανεργία των ναυτεργατών έφτανε το 50% και η φορολόγησή τους τα 57 εκ.!!! Μ’ αυτά και μ’ αυτά, οι … «κακομοίρηδες» εφοπλιστές, μετά βίας απόχτησαν την ίδια περίοδο (2002 – 2013) 865 πλοία αξίας 50 δις.!

Εμείς ζητήσαμε τη βοήθεια του μηχανισμού στήριξης του ΔΝΤ, διότι το χρέος μας είχε φτάσει τα 329,5 δις/148,3% του ΑΕΠ (αυτά τα αποτελέσματα έδινε η δικιά μας ΕΛΣΤΑΤ και η αντίστοιχη Ευρωπαϊκή, «τυφλά» αποδέχτηκε!) και έπρεπε να σώσουμε την οικονομία και τη χώρα.

Μετά από 23 μήνες σκληρού 1^ου μνημονίου, στις 22 Μάρτη του ’12, ο Peter Spiegel των «Financial Times», σε εκτενή του ανάλυση της (231 σελίδες) έκθεσης του ΔΝΤ σχετικά με το Ελληνικό πακέτο διάσωσης, μας ενημερώνει πως αναγνωρίζει (το ΔΝΤ) την δυσκολία επιτυχίας του 1^ου πακέτου (110 δις) και κάνει αναφορά σε 2^ο πακέτο διάσωσης (174 δις) με την εξαιρετική επισήμανση, από το ίδιο το ΔΝΤ, ότι και αυτό θα αποτύχει! Έβαζε λοιπόν 4 κριτήρια-προαπαιτούμενα (σ/σ: παρόλο που ήταν σίγουρο ότι και το 2^ο πακέτο διάσωσης θα αποτύχει!!) για τη συνέχιση της χρηματοδότησης:

1. Ν’ αποδείξει η Ελλάδα τη σοβαρότητα της κρίσης (σ/σ: ευκολάκι!)
2. Να πειστεί το ΔΝΤ ότι θα επιστρέψουμε σε βιώσιμο χρέος (σ/σ: ολίγον δυσκολάκι! Άρα «… ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο» ήταν ΗΔΗ γνωστό!)
3. Να επιστρέψουμε στις αγορές στη διάρκεια αυτού του προγράμματος (σ/σ: πολύ δυσκολάκι! Αναγνωρίζεται ήδη λοιπόν ότι η επιστροφή στις αγορές είναι … μακρινό όνειρο).

4. Να παρουσιάσει ισχυρή προοπτική επιτυχίας η εφαρμογή του προγράμματος (σ/σ: ακατορθωτάκι! Από τη μια αναγνωρίζεται η εξαιρετική δυσκολία επιτυχίας του «πακέτου» κι απ’ την άλλη σε υποχρεώνει να επιτύχεις!

Αν αποτύχεις αναλαμβάνεις το … ρίσκο. Αν πετύχεις οι αγορές θα πάρουν τα … εύσημα = υπερκέρδη τους.

Έπαιζαν σε διπλό ταμπλό, χωρίς δικό τους ρίσκο).

Είτε εισαγωγικά λοιπόν, είτε ιστορικά επανέλθουμε αλλά και μέσα από τις πρόσφατες εξελίξεις να το εξετάσουμε, η είσοδος μας τόσο στην ΕΕ και στο κοινό νόμισμα του Ευρώ αλλά πολύ χειρότερα η είσοδος του ΔΝΤ στην Ελλάδα, καταστροφή έφερε και τίποτ’ άλλο.

Τα συνήθη «σκληρά» ερωτήματα …

 Και τι «μέλλει γενέσθαι» μετά το ευρώ; Έξω από την ΕΕ;

Ας κάνουμε μια απόπειρα να από-δαιμονοποιήσουμε αυτή την αντίληψη πως έξω απ’ την ΕΕ θα καταστραφούμε!

Ερ.: – Πως θ” αντιμετωπιστεί (εκτός Ευρώ), το πρόβλημα του Πρωτογενούς Ελλείματος;

Απ.: – Το Π.Ε. προκύπτει από τη διαφορά των Τρεχουσών Δαπανών προς τα Τρέχοντα Έσοδα.

Στις Τ.Δ. εμπεριέχονται οι τόκοι και τα χρεολύσια των δανείων. Άρα το Π.Ε. δημιουργείται απ” τη γενικότερη οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται κι όχι οπωσδήποτε από το νόμισμά της.

Πως δημιουργείται το Π.Ε.; από τις «επιδοτήσεις» στο μεγάλο Εγχώριο και Ξένο Κεφάλαιο. Οι Βιομήχανοι, οι Εφοπλιστές κι οι Τραπεζίτες παίρνουν τζάμπα χρήμα για δήθεν “θέσεις εργασίας”!

Πως παίρνουν αυτό το χρήμα; – Με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στις Α.Ε. και τις Ε.Π.Ε. τους!

– Με τους κάθε είδους «αναπτυξιακούς νόμους» (με τόσους αναπτυξιακούς νόμους κι η Ελλάδα βούλιαξε; Πούντην η ανάπτυξη!;) και τα «αφορολόγητα αποθεματικά» που τους απαλλάσσει από τη φορολογία! Οι φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου που … λέγαμε!

– Με τη συμμετοχή των Ελληνικών στρατευμάτων στις εκστρατείες του ΝΑΤO  ενάντια των λαών του κόσμου. Ωφελημένοι οι συμμετέχοντες, ως προσφέροντεw (!) «Εθνική Υπηρεσία»!! Η πληρωμή τους όμως βαρένει τον Κρατικό Προϋπολογισμό!

– Με τις υπερτιμολογήσεις Δημόσιων Προμηθειών!

Ερ.: – Εάν βγούμε απ” το Ευρώ το Δημόσιο Χρέος (που θα είναι σε Ευρώ) θα ΥΠΕΡΤΙΜΗΘΕΙ έναντι του νέου εθνικού νομίσματος.

Απ.: – Μεγάλο μέρος τους χρέους υπαγόταν στο Ελλ. Δίκαιο μέχρι το 2012, όπου το «Μνημόνιο ΙΙ» ακολουθεί το Αγγλικό Δίκαιο. Βασική όμως διεκδίκηση αφορά την ΑΡΝΗΣΗ πληρωμής και τη ΔΙΑΓΡΑΦΗ του, πολλαπλώς πληρωμένου, χρέους (επαχθούς ή μη, απεχθούς ή Odious Debt ή όπως αλλιώς προσδιορίζεται).

Αυτό κατοχυρώνεται από θεμελιώδη Συνταγματικά δικαιώματα που ισχύουν τόσο στην Ευρώπη όσο και Παγκοσμίως (αρ. 2, παρ.1 του Ελλ. Συντ/τος) βάσει του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ισχύοντος ΔΙΚΑΙΟΥ και όχι όποιου ιδιωτικού διεθνούς δικαίου (βλ. Αγγλικό).

– Αφορά την «αρχή» της αξιοπρέπειας του λαού που «βαραίνει» περισσότερο από το παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο χρέος.

– Την κακή πίστη την οποία επέδειξαν οι δανειστές, ωθώντας την Ελλάδα να παραβιάσει το εσωτερικό της Δίκαιο και τις Διεθνείς της υποχρεώσεις σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

– Τη χρήση καταναγκασμού.

– Την επιβολή άδικων και ανεπιεικών όρων, οι οποίοι κατάφωρα παραβιάζουν το Σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία (Επιτροπή Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους).

Όσον αφορά την δυνατότητα μονομερούς ενέργειας άρνησης πληρωμής του χρέους (ο Ισημερινός από το 1826 έως  το 2010 έχει οδηγηθεί σε αδυναμία πληρωμής (defaulted) 109 φορές τουλάχιστον στα τελευταία 184 χρόνια):

– Μπορεί να εγερθεί αξίωση/σεις ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ενεργειών υπογραφής μνημονίων και καταπάτησης του Συντάγματος (αρ. 134, παρ. 2 περί Εσχάτης Προδοσίας εφ’ όσον το αδίκημα ετελέσθη πριν την κατάργηση του εν λόγω άρθρου).

– Υπενθυμίζουμε ότι με το ν. 3847 τα μνημόνια ήρθαν στη Βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Όχι για ψήφιση με αυξημένη πλειοψηφία, όπως απαιτεί το Σύνταγμα. Σε αυτή την ενέργεια καταπάτησης του Συντάγματος (καθόσον δεν το εφάρμοσε) ευθύνη φέρει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δεν απαίτησε την αυξημένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών, κάνοντας χρήση του αρ. 49 περί αναβλητικής αρνησικυρίας.

 Ερ.: – Θα έχουμε πρόβλημα με βασικά εισαγόμενα προϊόντα.

Απ.: – Η τιμή των καυσίμων θα συγκρατηθεί με τη δραστική μείωση της Κρατικής φορολογίας. Βασικά προϊόντα θα επιδοτηθούν από το Κράτος που, ταυτοχρόνως, θα ελέγχει τις τιμές. Συγχρόνως η παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας θα αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Κράτους προς όφελος των κοινωνικών αναγκών και όχι του κέρδους. Έτσι θα διευκολυνθούν η βιομηχανική και παραγωγική αναγέννηση και θα δημιουργηθούν νέοι  κλάδοι παραγωγής. Θα αντιστραφούν οι σχέσεις Εισαγωγές-Εξαγωγές με αποτέλεσμα να μειωθεί το έλλειμμα Εμπορικού Ισοζυγίου με αποτέλεσμα τη μείωση του ελλείμματος Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών και τη δημιουργία Συναλλαγματικών Διαθεσίμων.

Ερ.: – Θα απομονωθούμε!

Απ.: – Το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα τρίζει και βλέπουμε τον Ευρωπαϊκό Βορρά να δείχνει το απεχθές του πρόσωπο σε κατακτήσεις 100 χρόνων.

 Η έξοδος από την ΕΕ δεν σημαίνει διεθνή απομόνωση, ιδίως σήμερα που αναδύονται νέοι σημαντικοί διεθνείς παίκτες που αναζητούν  διεθνείς συνεργασίες σε πολλά επίπεδα. Η απαγκίστρωση από τους επιθετικούς δυτικούς οργανισμούς της ΕΕ και φυσικά του ΝΑΤΟ,θα διευκολύνει διμερείς και πολυμερείς οικονομικές συνεργασίες, που σήμερα είτε απαγορεύονται νομικά, είτε αποτρέπονται πολιτικά.

Προφανώς πρέπει να διατηρήσουμε κατά το δυνατόν καλές οικονομικές σχέσεις με όλες τις δυτικές χώρες, Όμως μια ενδεχόμενη επιθε-

τική συμπεριφορά τους, μπορεί πλέον να εξισορροπηθεί από συνεργασίες με χώρες όπως η Κίνα , Ρωσία, Ινδία, κλπ. Σε κάθε περίπτωση

για την οικονομική σταθεροποίηση της χώρας είναι αναγκαία και η αναζωογόνηση των σχέσεων μας με τον αραβικό κόσμο, με ταυτόχρονη διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ, η ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων με τις βαλκανικές χώρες και η  εξακολούθηση της αναζήτησης των αναγκαίων, έστω και πολύ λεπτών, ισορροπιών με την Τουρκία.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι:

• Στις 15 πρώτες χώρες Εξαγωγής, μόνο 6 χώρες ανήκουν στην ευρωζώνη. Συνολικά η Ευρωζώνη απορροφά μόλις το 29% των ελληνικών εξαγωγών. Στην πρώτη θέση με μεγάλη διαφορά η Τουρκία. Η γειτονική Ιταλία είναι αρκετά μπροστά από την τρίτη χώρα εξαγωγής Γερμανία, η οποία απορροφά προϊόντα λίγο μεγαλύτερης αξίας από την Βουλγαρία. Η λιλιπούτεια Κύπρος είναι πολύ πάνω από άλλες χώρες της ευρωζώνης. Τεράστιες χώρες όπως η Ισπανία και η Γαλλία βρίσκονται πίσω από την Αίγυπτο και την ΠΓΔΜ, αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα ίσης σχεδόν αξίας με αυτά που εξάγονται στη Ρουμανία και το Λίβανο. Η Ολλανδία είναι στη τελευταία θέση του πίνακα, πίσω και από την πάμφτωχη Αλβανία.
• Στις 15 πρώτες χώρες Εισαγωγής προϊόντων στην Ελλάδα, μόνο 6 χώρες ανήκουν στην ευρωζώνη και η πρώτη θέση ανήκει στη Ρωσία. Οι εισαγωγές από Γερμανία είναι στο ίδιο επίπεδο με το Ιράκ, αυτές από Ολλανδία με τις ανάλογες από Καζακστάν, από την Ισπανία ισάξιες με Βουλγαρία.

 Ερ.: – Και δε θα μας κάνουν «πόλεμο»;
Απ.: – Η πιθανότητα για εμπάργκο προβάλλεται εκφοβιστικά, δεν είναι όμως καθόλου αποδοτική εναλλακτική για τους εμπνευστές της. Εκτός από τις κυβερνήσεις, τα Eurogroups και την ΕΚΤ, υπάρχουν και οι λαοί. Ας θυμηθούμε τις πρόσφατες μαζικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης σε Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία.

 Ίσως να αναρωτηθήκατε …

… γιατί στην ενότητα «Ας θυμηθούμε όμως …» αναφέρομαι στη δήλωση Μητσοτάκη;!

Μήπως και με την είσοδό μας στην ΕΕ κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει;

Μετά από 13 χρόνια συμμετοχής μας ως πλήρη μέλη της ΕΕ και 5 μνημονιακών χρόνων (με τις … ευλογίες μάλιστα της elite της ΕΕ) μέσα σ’ αυτήν, έχουμε ξεχάσει τι «ακριβώς» έχουμε χάσει μέσα σ’ αυτό το … κολαστήριο!

Ένα μεγάλο κομμάτι του λαού μας έχει πειστεί ότι έξω απ’ την ΕΕ … χανόμαστε! Χωρίς Ευρώ δεν υπάρχει … εθνική συνέχεια!

Έχει πειστεί όμως «ακριβώς» γι’ αυτό που φοβάται: την φτωχοποίηση και την εξαθλίωσή του!

Τον έχουν πείσει ότι είναι πιο «αξιοπρεπής» η Ευρωπαϊκή εξαθλίωση (!), χωρίς να του δίνουν το δικαίωμα (τα ΜΜΕ και οι λοιποί … καλοθελητές) ν’ ανακαλύψει ότι εκτός ΕΕ δεν θα υπήρχε εξαθλίωση.

Διότι θα είχε την δυνατότητα να ορίσει την εθνική του οικονομία! Με τη συμμετοχή του σ’ αυτήν.

– Αναρωτήθηκε (αυτό το κομμάτι του λαού μας) γιατί το Ενωμένο Βασίλειο δεν προσχώρησε στο Ευρώ;

Γιατί οι Άγγλοι επέλεξαν την διατήρηση του νομίσματός τους;

Γιατί δεν θεωρούνται οι «αποδιοπομπαίοι τράγοι» της ΕΕ γι’ αυτή τους την επιλογή; Και θεωρούν εμάς, που μας… εξαθλιώνουν!!!

– Ενημερώθηκε (αυτό το κομμάτι του λαού μας) τι ακριβώς συνέβη με την περίπτωση της Ισλανδίας;

Γνωρίζει ότι το νησί αυτό επέλεξε την χρεοκοπία των τραπεζών της; Γνωρίζει ότι στη συνέχεια τις εθνικοποίησε, αναγνωρίζοντας ΟΛΕΣ τις καταθέσεις των καταθετών τους, έτσι ώστε να μη χαθεί ούτε σεντς από τις καταθέσεις;

Γνωρίζει ότι οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των πρώην ιδιωτικών- χρεωκοπημένων τραπεζών προς χώρες του εξωτερικού, προστατεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο αλλά και με επιπρόσθετες ρυθμίσεις τους δανειολήπτες που είχαν φθάσει στο … κόκκινο;

Και όλα αυτά, βεβαίως, με το εθνικό της νόμισμα.

– Έμαθε (αυτό το κομμάτι του λαού μας) ότι από τα τελευταία 13 δις του νέου-(αριστερό)στροφου μνημονιακού δανείου που πήραμε, μόλις το 1δις (!) κατέληξε στην Ελλάδα; Τα 12 δις αποπλήρωσαν προηγούμενα (μνημονιακά) δάνεια! Υπενθυμίζουμε ότι οι παλιές συμφωνίες ανειλημμένων εθνικών δανειακών υποχρεώσεων «μας» δεσμεύουν σε ετήσιες πληρωμές ύψους 32-35 δις! Και έπεται … συνέχεια!

Συγκριτικό στοιχείο: η «στοιχειώδης» ετήσια λειτουργία του συστήματος Υγείας χρειάζεται 10 δις, σύμφωνα με όλες τις έγκυρες επιστημονικές μελέτες. Η μνημονιακή προτεραιότητα (!) είναι η αποπληρωμή του χρέους!

– Πέρασε στα … «ψιλά» και αριστοτεχνικά έχει αποκρυφτεί (από αυτό το κομμάτι του λαού μας), πως επί κυβέρνησης Κωστάκη (2008), ο τότε ΥπΟικ κος Αλογοσκούφης είχε πάρει ένα πακέτο διάσωσης 28δις για τις τράπεζες υποστηρίζοντας ότι [… το πακέτο δίνεται για να σταθούν οι τράπεζες καλύτερα απέναντι στον ανταγωνισμό …].

Από εδώ αρχίζουν τα … «ψιλά»: Από τότε άρχισαν να αυξάνονται τα Spreads (κόστος κρατικού δανεισμού) διότι οι «αγορές» εκτίμησαν ότι υφίσταται πλέον Τραπεζική κρίση! Έτσι φθάσαμε στο 1^ο Μνημόνιο (ήταν πράξη αλληλεγγύης !! απέναντι στο 120% του ΑΕΠ, τότε) που υπογράφτηκε με το πρόσχημα του «μεγάλου ασθενούς», που ήταν το Ελληνικό Δημόσιο! Έτσι έκρυψαν την πραγματικότητα της Παγκόσμιας και της Ελληνικής Τραπεζικής κρίσης. Το 2ο Μνημόνιο υπογράφτηκε με το πρόσχημα του … άλλου «μεγάλου ασθενούς», που ήταν η κατάρρευση των Ελληνικών Τραπεζών! Το ΑΕΠ τότε είχε φθάσει στο 178%! Το πρόβλημα λοιπόν δεν ήταν η εξάλειψη του Ελληνικού χρέους αλλά η διάσωση των Τραπεζών και των Golden Boys τους.

– Γνωρίζει (αυτό το κομμάτι του λαού μας) ότι τις τραπεζικές καταθέσεις αποτελούν: καταθέσεις κάτω από 10.000 ευρώ εκ των οποίων το 85% αφορά λογαριασμούς κάτω από 2.000 ευρώ;! Το υπόλοιπο 6 – 8% (80 δις) των υψηλών καταθέσεων έφυγαν από το 2009 στο εξωτερικό χωρίς να νοιαστεί κανείς για την διαφυγή κεφαλαίων. Το ποσοστό των παραπάνω καταθέσεων ανέρχεται στο 92-94% των καταθετικών λογαριασμών!! Και τώρα εγκλωβίζουν τις τραπεζικές καταθέσεις των μικροκαταθετών!

Ο μικροκαταθέτης καταθέτει το περίσσευμα του μόχθου του. Ο μεγαλοκαταθέτης το περίσσευμα των κερδών του!

 Επίλογος …

 Οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης έχει πλέον αποδειχτεί ότι αποτελούν το επιστέγασμα μιας καπιταλιστικής πολυεθνικής μονοπωλιακής ε.π.ε.. Μιας Ε.Π.Ε. που αρμέγει κέρδη (… ως εταιρία) και μοιράζει ζημίες (… ως περιορισμένης ευθύνης)!

Αυτή η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη των λαών αλλά των … Πολυεθνικών και των Μονοπωλίων!

Από μια τέτοια «Ευρώπη» δε φοβόμαστε ν΄ αποχωρήσουμε. Φεύγουμε … χωρίς καθυστερήσεις.

 Κι αν βγούμε απ’ το ευρώ και την ΕΕ; Παντιέρα αντικαπιταλιστική ενημέρωση