Από το στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής στο ευχολόγιο της ‘’ανακούφισης’’;

Παναγιώτης Μαυροειδής

Τι συμβαίνει αλήθεια; Μέσα στο κύμα σημειωμάτων για πληρωμή φόρων και σε ένα περιβάλλον όπου ο Αδ. Γεωργιάδης θα βγάλει τα λεφτά από τις τηλε-πωλήσεις βιβλίων στο εξωτερικό, φαίνονται πως υπάρχουν και καλά νέα.
Δύο είναι αυτά:
Πρώτον, λένε, θα φύγει η τρόικα. Νισάφι πια. Ήταν και κάπως προσβολή να έχουμε στο κεφάλι μας γκαουλάιτερς που διαρκώς δείχνουν με το δάχτυλο.
Δεύτερο, επιμένουν, βγαίνουμε από το μνημόνιο, αποστομώνοντας όσους βλέπουν το διώξιμο της τρόικας σαν συμβολικό και μόνο.

Η Γαλέρα...( Il Galeone )....Θάνος Ανεστόπουλος...

.Την Αλυσίδα του φόβου
που παραλύει την ψυχή
......Αυτήν να σπάσεις σκλάβε !!

````````````````````````````````````````

­````````````````````

"...Ονειρεύομαι ελευθερία.Μέσα απ' του καθένα,
την πανέμορφη ιδιαιτερότητα ν'αποκαταστήσουμε
του Σύμπαντος την αρμονία...

...Απλώνω τα χέρια στον Ερωτα ,στην Αλληλεγγύη , στην Ελευθερία.
Οσες φορές χρειαστεί κι'απ'τήν αρχή.
Υπερασπίζομαι την Αναρχία !..."

~ Κατερίνα Γώγου "~

Ερμηνεία : Θάνος Ανεστόπουλος
Μουσικό πριόνι : Νίκος Γιούσεφ

Μια κοινωνία που φθονεί τους εν δυνάμει συνταξιούχους

Αλεξανδρινός Παπασπυρόπουλος

·         

·         

·        175

EmailShare

Και αφού πέρασαν σκάνδαλα, τροπολογίες, νόμοι, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, ευρωπαϊκές οδηγίες και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ζήσαν αυτοί καλά και οι εν δυνάμει συνταξιούχοι  χειρότερα. Καμία κοινωνική ευαισθησία και καμία πολιτική  υπευθυνότητα δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής η φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση της χώρας, στην χρόνια καθυστέρηση έκδοσης και απονομής συντάξεων.

Πρώτα εκβίασαν χιλιάδες εργαζόμενους σε «εθελούσια έξοδο» εκπληρώνοντας με το παραπάνω τις οδηγίες της τρόικα και ύστερα αδιαφόρησαν για την επιβίωση τους. Σε όλα αυτά η ίδια γραφική πλέον δικαιολογία: Το απαιτούνε οι καιροί και οι ευρωπαίοι εταίροι μας. 

Η ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ «σφραγίζει» τις εξελίξεις -Ζητούμενο μια ρεαλιστική γραμμή ανάσχεσης της επέλασης του ΣΥΡΙΖΑ (Μέρος Α’)

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Η συνέντευξη τύπου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ παίζει το ρόλο του καταλύτη για τις πολιτικές εξελίξεις.

Το ΚΚΕ απέναντι στον εαυτό του. Οι διαρροές στον αστικό τύπο

 Τζώτζης Βασίλης
Από την Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ: Εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τις εκλογές του Μάη

Θέση 10

«Βήματα όλο αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν και στην αντιμετώπιση άλλων οπορτουνιστικών σχημάτων και ομάδων, όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Plan B του Αλαβάνου και απέδωσαν. Δεν χρειάζεται να υποτιμηθούν και αυτοί οι σχηματισμοί, που μαζί με το «Αριστερό Ρεύμα» του ΣΥΡΙΖΑ έχουν άμεση επαφή και συντονισμό με ορισμένους διαγραμμένους από το Κόμμα και διαφωνούντες με το Πρόγραμμα και τις Θέσεις του Κόμματος.

Όσοι - άλλοτε με την κουκούλα της διαδικτυακής ανωνυμίας, άλλοτε με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα και αποτυχημένες απόπειρες υπονόμευσης της ενότητας του Κόμματος - ευελπιστούν να μετατοπίσουν το Κόμμα από το Πρόγραμμά του, ματαιοπονούν. Θα πάρουν την αγωνιστική απάντηση των χιλιάδων μελών και στελεχών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, των χιλιάδων οπαδών και φίλων του Κόμματος, των συνεργαζόμενων μαζί του στις καθημερινές μάχες».

Η χωρίς απάντηση επίθεση των αστών

Γράφει ο Σταύρος Μανίκας*

Η εργατική τάξη, ο λαός, δέχεται την μεγαλύτερη σε ένταση και σκληρότητα, επίθεση από τον καπιταλισμό, αυτόν τον αιώνα. Μια επίθεση που τα πρόθυμα πολιτικά τσιράκια των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των εκπροσώπων δηλαδή ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, προσπαθούν να την πλασάρουν, να την φτιασιδώσουν, να την καλύψουν και να την δικαιολογήσουν πίσω από το σαθρό, γελοίο ψευτοδίλημμα « για την σωτηρία της χώρα , της πατρίδας».

Η ανατομία του τρίτου Μνημονίου

Από Βαθύ Κόκκινο, Παρασκευή, 26 Σεπτεμβρίου 2014 

Πηγή: Γιάννης Βαρουφάκης - "Hot Doc"

 Ο Γκίκας Χαρδούβελης ήταν σαφής: «Τρίτο Μνημόνιο δεν υπογράφουμε!». Τον πιστεύω. Ο κ. Χαρδούβελης έχει δίκιο σε ένα πράγμα.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα υπογράψει τρίτο Μνημόνιο. Το τρίτο Μνημόνιο, που είναι αναπόφευκτο, θα το πουν κάπως αλλιώς, μόνο και μόνο επειδή π λέξη Μνημόνιο είναι πλέον επικοινωνιακά δηλητηριώδης. Μην ξεχνάμε ότι από την αρχή της κρίσης το 2010, η Ευρώπη έχει δείξει μεγάλες ικανότητες στην παραγωγή ευφημισμών:

Το φόρεμα της μνήμης- Χρήστος Τσαντής

Θάλασσα κόκκινη και λάσπη στο βυθό,

το πέλαγος ξεχείλισε από αίμα,

σωσίβια, ρούχα και μανάδες στον αφρό.

Ο ήλιος, τώρα… έφτασε στο γέρμα.

Δεν είναι Έλληνες που χάθηκαν στα πλοία

-της Νέας Υόρκης η γραμμή έχει αλλάξει-

ούτε σκιές λησμονημένες στα ορυχεία.

Του Κάτω Κόσμου η εποχή έχει χαράξει.

Κι αποξεχάστηκε στα σύνορα η μνήμη,

το φόρεμά της χάθηκε στο κύμα,

στη Χίο, στη Λαμπεντούζα και στη Σύμη,

κάποιος την είδε να κοιμάται σ’ ένα μνήμα.

 Χρήστος Τσαντής

Χρήστος Τσαντής

Στο όριο της φτώχειας ή κάτω από αυτό 6,3 εκατομμύρια Έλληνες

Σε καθεστώς ένδειας 2,5 εκατομμύρια Έλληνες ενώ ακόμη 3,8 εκατ. πολίτες απειλούνται άμεσα από τη φτώχεια σύμφωνα με έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης με τίτλο “Πολιτικές ελάχιστου εισοδήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ελλάδα: Μια συγκριτική ανάλυση”, κατά το Β’ τρίμηνο του 2014 το ποσοστό ανεργίας στη χώρα ήταν 26,6%, έναντι 27,8% του προηγούμενου τριμήνου και 27,3% του αντίστοιχου τριμήνου του 2013. Ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 1.280.101 ενώ πλήττει πλέον και τους αρχηγούς των νοικοκυριών, δηλ. εργαζόμενους άνδρες στην παραγωγική ηλικία. Η ανεργία των νέων 15-24 ετών ανήλθε στο 52%, ενώ πολλά νοικοκυριά είναι χωρίς κανέναν εργαζόμενο άλλα και χωρίς πόρους. Παράλληλα υπήρξε δραματική μείωση των αποδοχών, ενώ ο κατώτατος μισθός βρίσκεται κάτω από το επίπεδο του 2000.

Στην ουσία του πολιτικού ζητήματος για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Να ενώσουμε την τάξη μας

Πάνος Δαμέλος

Μετά από δύο χρόνια παρατεταμένης αμηχανίας του χώρου και ενώ αυτή, αντί να μειώνεται,  έχει φτάσει στο ζενίθ, καθώς και λίγο πριν (ευελπιστούμε) ανοίξει επιτέλους ο προσυνεδριακός διάλογος για την 3η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι ανάγκη να φτάσουμε στην ουσία του ζητήματος. Αντί να συζητάμε μόνο για τη μία ή την άλλη πρόταση, να δούμε ποια λογική κρύβεται πίσω από κάθε τακτική. Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε συνειδητά σε προωθητικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες.

ΛΕΩΝ ΑΥΔΗΣ: ''ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ''

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΠΠΟΥ
“Γιατί απλά κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο πολύ ξεχωριστοί που αξίζει να ζεις, μόνο και μόνο για να τους συναντήσεις κάποτε”. Έξοχη περιγραφή του Τάσου Λειβαδίτη για ‘κείνους τους ανθρώπους που στο πέρασμα τους από τη ζωή άφησαν βαθιά χαραγμένο το στίγμα και τη σφραγίδα τους.

Ο Λέων Αυδής ήταν ένας απ΄ αυτούς. Δεκατέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του (24-9-2000), θυμόμαστε με πολλούς τρόπους την σπάνια προσωπικότητα του επανάσταση διανοούμενου που μέσα από την ταξική προσέγγιση της κοινωνικής πραγματικότητας, πάλεψε σε κάθε έκφανση της ζωής του.
‘Ένας πραγματικός κομμουνιστής που μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ η πάλη για την υπεράσπιση των λαϊκών δικαιωμάτων ήταν επιλογή ζωής. Κάτι το οποίο για τον ίδιο θεωρούνταν κάτι παραπάνω από αυτονόητο.

Μια πολύ σημαντική πτυχή του ήταν η βαθιά καλλιέργεια μέσα από την οποία μπορούσε να βρίσει τρόπους και λύσεις. Να διακρίνει απόψεις και ιδέες. Μην ενεργώντας ποτέ για προσωπικό όφελος.
Ήξερε με ποιόν ήταν το σωστό και το δίκιο. Γι’ αυτό υπερασπίζονταν εργάτες και οικονομικά αδικημένους. Ήξερε πως για να μπορούμε να προχωρήσουμε στο όποιο ανώτερο ποιοτικά στάδιο έπρεπε να σεβόμαστε κάποια βασικά χαρακτηριστικά.
Το δικαίωμα έκφρασης της άλλης άποψης χωρίς καμία υποχώρηση στις αρχές και τις θέσεις μας. Προτέρημα ξεχωριστό για ανθρώπους που θέλουν να οδηγήσουν σε ένα υψηλότερο σκαλί την κοινωνία.

εκεί φτάσαμε: Λαϊκισμός η μόνιμη εργασία των ΑμεΑ

 Δημήτρης Αργυρός ΑμεΑ- οργανωτικός γραμματέας του σωματείου Αναπήρων νομού Ιωαννίνων

Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά της απόφασης της ΔΕΥΑΙ. 25 εργαζόμενοι ΑμεΑ με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω θα εξασφαλίσουν την εργασία τους σε μια εποχή που τα ΑμεΑ ρίχνονται στον μνημονιακό καιάδα. Το αρνητικό της υπόθεσης 40 εργαζόμενοι ΑμεΑ πετιούνται στο δρόμο, άνεργοι, για να οδηγηθούν σε ακόμη μεγαλύτερο  περιθώριο. Αν είναι κακό και άσχημο να είσαι άνεργος, το να είσαι  άνεργος ΑμεΑ είναι βαρβαρότητα.  Από αυτή την οπτική η δημοτική αρχή του Θωμά Μπέγκα δεν ξεκίνησε καθόλου, μα καθόλου καλά την θητεία της.

εργάτες χωρίς αφεντικά ή εργάτες/ αφεντικά;;

 Του Δημήτρη Αργυρού

Σε ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μέλος του ΠΑΜΕ μεταξύ άλλων, κατηγορεί τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ ως αφεντικά. Και έχει δίκαιο σε ένα βαθμό. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ παράγουν υπεραξία, εκμεταλλευόμενοι τον εαυτό τους και όχι μόνο αυτόν,  κρατώντας σε λειτουργία ένα εργοστάσια στα πλαίσια του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Το ίδιο θα συνέβαινε όμως στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας και εξουσίας, όπως συνέβαινε και στο «υπαρκτό σοσιαλισμό» τόσο με τα κρατικά εργοστάσια ή κτήματα ή τα συνεταιριστικά και τα κολχοζιανά…

Τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους

17/09/2014 · by 2467kollontai · in Θεωριες. ·

Ουκρανία, Ιράν, Συρία… Όταν μιλάς για ταξικό πόλεμο καταγγέλεσαι για έλλειψη ρεαλισμού. Οι ρεαλιστές ελπίζουν στον σοβαρό καπιταλισμό και την αστική του δημοκρατία. Τι ειρωνία. 
Αν ένα ολοκληρωτικό καθεστώς περιγράφεται από την άσκηση κοινωνικού ελέγχου από μία αδιαμφισβήτητη κεντρική εξουσία που χωρίζει τους πάντες σε εσωτερικούς ή εξωτερικούς κινδύνους και σε υπηκόους, αυτό συνεπάγεται την επικράτηση μίας αντίστοιχης ιδεολογίας.

Νεκροταφείο ονείρων...

24 χρονών κι ακόμα ...τελειόφοιτη.
Τελειόφοιτη γιατί δεν είχα τη δυνατότητα να επιλέξω αν θα συνεχίσω τις σπουδές μου ή αν θα ψάξω απεγνωσμένα για δουλειά για να υπάρχει ένα ελάχιστο έστω εισόδημα στο σπίτι μου.
Σ' ένα σπίτι τεσσάρων ατόμων, όπου τα τρία είναι άνεργα.

Και με έναν πατέρα που από τα 46 του είναι άνεργος.

Ο κλήρος πέφτει σε μένα.

Η ομάδα αίματος των καθαρόαιμων Ελλήνων

Στο παρακάτω άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Έθνος" το μακρινό 1987, ο διανοητής Βασίλης Ραφαηλίδης αναλύει τις έννοιες του έθνους, του κράτους και του ρατσισμού στην Ελλάδα.

Του Βασίλη Ραφαηλίδη

ΟΛΕΣ οι συγχύσεις στην Ελλάδα ξεκινούν από την αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «έθνος» και «κράτος», που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμα. Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια φυλετική ομάδα.

Η Πολύτιμη Κληρονομιά του Κώστα Κάππου

ΜΝΗΜΗ -Εννιά χρόνια από την απώλεια του κομμουνιστή αγωνιστή
Γιάννης Ελαφρός

«Η δικτατορία τότε εθεωρείτο ανίκητη και τα ‘’παπαγαλάκια’’ της έλεγαν ότι θα μείνει στην εξουσία πενήντα χρόνια. Οι αγώνες και η ζωή τα διέψευσαν. Σήμερα ανίκητη θεωρείται η παγκοσμιοποίηση, η ‘’νέα τάξη πραγμάτων’’, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο ιμπεριαλισμός της εποχής μας. Όμως όσο υπάρχει εκμετάλλευση και καταπίεση, όσο υπάρχουν αντιθέσεις στην Ελλάδα και τον κόσμο, θα υπάρχουν αγώνες που θα οδηγήσουν την κοινωνία στην πρόοδο», έγραφε ο Κώστας Κάππος στην εφημερίδα Μακεδονία.

Λογοτεχνία και Ιστορία: μια ασυμπτωτική συνάντηση

Δημήτρης Δημητούλης

Barricade Voltaire Lenoir Commune Paris 1871. Bruno Braquehais - BHVP/Roger-Viollet

Στις 17 Νοεμβρίου του 1869 κυκλοφορεί η Αισθηματική αγωγή του Γκυστάβ Φλωμπέρ, ενός από τους σπουδαιότερους μυθιστοριογράφους, όχι μόνο του 19ου αιώνα, αλλά όλων των εποχών.

Ταξικά εγκλήματα: Η δολοφονία των Σάκκο και Βαντσέττι

του Γιώργου Πετρόπουλου

«Τα λόγια μας, η ζωή και ο πόνος μας δεν είναι τίποτα. Ο θάνατός μας- ο θάνατος ενός παπουτσή κι ενός φτωχού ψαρά- είναι το παν για μας! Η τελευταία στιγμή μας ανήκει- η θανάσιμη αγωνία είναι ο θρίαμβός μας…».

Μπαρτολομέο Βαντσέττι

Στις 15 Απριλίου του 1920, δύο ταμίες του εργοστασίου υποδημάτων ΣΛΑΙΗΤΕΡ & ΜΟΡΙΛΛ, ο Φρέντερικ Πάρμεντερ και ο Αλεξάντερ Μπεραρντέλλι περπατούσαν στην Πολιτεία της Μασαχουσέτης των Ηνωμένων Πολιτειών, στον κεντρικό δρόμο του Σάουθ Μπραίηντρη.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Πλευρές της πολιτικο-στρατιωτικής και οικονομικο-διπλωματικής σύγκρουσης

 Του Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ε. Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ

Μέσα στη «δίνη» του πολέμου που εκτυλίσσεται στην Ανατολική Ουκρανία, οι «αρχές» της χώρας αποφάσισαν να γιορτάσουν στο Κίεβο την «ανεξαρτησία» της Ουκρανίας, δηλαδή τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.

Τότε υποσχέθηκαν στο λαό ευημερία. Σήμερα αυτός βιώνει τις τραγικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, των κοινωνικών αδιεξόδων του καπιταλισμού.

Τότε του υποσχέθηκαν πως θα ζήσει ειρηνικά, θα μεγαλουργήσει, κάνοντας «θεό» του το καπιταλιστικό κέρδος και την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Σήμερα, αυτός ο «θεός» έχει οδηγήσει τον ουκρανικό λαό στην εξαθλίωση και τον πόλεμο.

Το Λενινιστικό κόμμα νέου τύπου ΑΠΕΘΑΝΕ. Ζήτω το κόμμα «Παντός καιρού»!

 Τζώτζης Βασίλης

Αυτές τις μέρες διάβασα το νέο πόνημα της Ιδεολογικής Επιτροπής της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΙΕ της ΚΕ του ΚΚΕ).

Στη μπροσούρα, μπορεί στα σοβαρά να πει κανείς πως, γίνεται μια αξιόλογη προσπάθεια να ενσωματωθούν στις αρχές συγκρότησης και λειτουργίας οι νέες (νεόκοπες;) επιλογές που ξεκάθαρα έχει κάνει το κόμμα. Αρμονική και λογική ως επιλογή, το πρόβλημα προκύπτει από αυτές ακριβώς τις νέες επιλογές.

Μαθητές από όλο τον κόσμο μιλούν για όσα έμαθαν στο Πρώτο Σχολείο των Ζαπατίστας

 Οι 1.700 μαθητές, που ταξίδεψαν από όλο το Μεξικό και τον κόσμο για να παρακολουθήσουν το Πρώτο σχολείο των Zapatistas την περασμένη εβδομάδα φεύγουν με μια σημαντική εργασία για το σπίτι: να μεταφέρουν ό, τι έμαθαν στις αντίστοιχες συλλογικότητες και τα κινήματά τους.

Κώστας Κάππος: Δήλωση για την κυβέρνηση Τζαννετάκη (Ιούλιος 1989)

Ο Κώστας Κάππος (1937-2005) ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ που αναδείχτηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα και κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος για μεγάλο διάστημα, δεν ψήφισε στη Βουλή τον Ιούλη του 1989 την κυβέρνηση Τζαννετάκη που προέκυψε από τη συνεργασία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου με τη ΝΔ. Με την πρωτοβουλία του αυτή εξέφρασε χιλιάδες αριστερούς και κομμουνιστές που διαφωνούσαν με μια συνεργασία χωρίς αρχές, ολέθρια για το λαό, το εργατικό κίνημα και την Αριστερά. Αν και τυπικά ήταν πράξη κομματικής απειθαρχίας, στην ουσία ήταν κίνηση συνέπειας απέναντι στις αρχές και τις αξίες του κομμουνιστικού κινήματος.

Σαν σήμερα:Πεθαίνει ο αιρετικός Βασίλης Ραφαηλίδης

Εγκαταλείπει τον χώρο της σκηνοθεσίας για να γίνει κριτικός κινηματογράφου, εργάζεται στην εμβληματική «Επιθεώρηση Τέχνης» και άλλα προοδευτικά έντυπα και προχωρά στη βραχύβια έκδοση ενός δικού του περιοδικού.

Κώστας Κάππος.

Νικος Μπογιοπουλος • 9 Σεπτεμβριου 2014

enikos.gr

  «Ονομάζεται Κώστας Κάππος, είναι 37 ετών πατέρας ενός ανήλικου αγοριού. Στις 25 Απριλίου 1968 το απόγευμα συνελήφθη. Κρατήθηκε στη Γενική Ασφάλεια ένα μήνα και μετά οδηγήθηκε στο Διόνυσο. Βασανίστηκε ένα μήνα εκεί και τον ξανάφεραν στην Ασφάλεια Αθηνών, από όπου οδηγήθηκε στη Λέρο. Καμία κατηγορία δεν απαγγέλθηκε εις βάρος του. Κανένας μάρτυρας δεν τον κατάγγειλε για τίποτα. Η δουλειά του ήταν λογιστής. Αρτιμελής, καλοφτιαγμένος, από τη φύση του.Το μόνο που δεν ήξερε ήταν η αντοχή του. Αυτή την δοκίμασε στον Διόνυσο και αργότερα στο Μπογιάτι. Όσοι τον ήξεραν πριν, είδαν ότι τόσο η φυσιογνωμία του, όσο και η διάπλαση του είχαν αλλοιωθεί. Τα βασανιστήρια είχαν αλλοιώσει τη διάπλαση και τη μορφή του. Δεκαέξι βασανιστές, εκτός από εκείνους που έδιναν μόνο ξύλο, όργωσαν κυριολεκτικά το κορμί του. Νοσηρές διάνοιες, σατανικοί εφευρέτες.

Θυμάστε τα παιδιά στο Βελβεντό;

Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου

Σήμερα, στις ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες των φυλακών Κορυδαλλού, ακούστηκε η εισαγγελική πρόταση του κ. Γρηγόρη Πεπόνη για την υπόθεση των κατηγορουμένων για τις ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης.

Μόλις επέστρεψα από το Δικαστήριο στις «ειδικά διαμορφωμένες αίθουσες» των φυλακών Κορυδαλλού, όπου εκδικάζονται οι ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του 187Α, καθώς κατηγορούνται ως μέλη της οργάνωσης Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς. Πήγα να ακούσω την εισαγγελική πρόταση του κ. Πεπόνη. «Με τον φανό του Διογένη να ψάξει κανείς – και εγώ έψαξα – δεν θα βρει στοιχεία εντάξεως στη ΣΠΦ για κάποιους κατηγορουμένους.