ΟΧΙ με στρατηγικό νόημα και πολιτικό βάθος

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Αυτό το κείμενο αποτελεί έκκληση στον αναγνώστη του να σκεφτεί το καθεστώς της Δημοκρατίας, όταν η πληροφορία διακινείται (καλύτερα πωλείται ή αγοράζεται) στο πλαίσιο των ΜΜΕ των μεγαλοκατασκευαστών,
των εφοπλιστών και της ολιγαρχίας του πλούτου. Η μονοφωνία των ορέξεων και των επιλογών της άρχουσας τάξης ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ να σπάσει από την επιλογή των «από κάτω» την Κυριακή 05/07.

Το πρόβλημα όσων ,μέσα και έξω από τη χώρα, συναθροίζονται στο στρατόπεδο του «ΝΑΙ» είναι πως ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ένα ερώτημα που διχοτομεί την ελληνική κοινωνία. Όλο το προηγούμενο διάστημα η αντικειμενική διάσπαση της κοινωνίας μπορούσε να κρυφτεί, να συσκοτιστεί πίσω από κούφια λόγια και πομπώδεις εκφράσεις.

Αλίμονο όμως η χώρα, η πατρίδα ΔΕΝ κατοικείται από Έλληνες γενικώς. Καμία εθνική ενότητα ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει όταν άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια, όταν οι ουρές του ΟΑΕΔ είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές των ΑΤΜ, όταν πεινασμένοι συνωστίζονται στα συσσίτια, όταν ανατριχιαστικές εικόνες με χέρια υψωμένα για μια σακούλα τρόφιμα στοιχειώνουν την καθημερινότητα όλων μας. Με όλους αυτούς έχουμε ΠΟΛΕΜΟ! Έναν πόλεμο που μας τον επέβαλλαν έξω και πέρα από τη θέλησή μας. Έχουμε πόλεμο γιατί ΔΕΝ μας αφήνουν να ζήσουμε για να κάνουν βόλτες με τα κότερα και τα γιοτ τους. Μας κήρυξαν τον πόλεμο όταν ολόκληρα νησιά εμφανίζονται ως δική τους ιδιοκτησία και εμείς ΔΕΝ μπορούμε να πάμε διακοπές. Είμαστε σε πόλεμο γιατί ενώ υπάρχουν πεινασμένοι αυτοί ΔΕΝ ξέρουν άλλη γεύση από το σολομό, το παντεσπάνι και το χαβιάρι.

Η κοινωνία είναι διχασμένη και αναπόδραστα αυτός ο διχασμός θα έφτανε και στο πολιτικό σκηνικό. Η απάντησή μας είναι «ΟΧΙ» και στο δίλλημα και στους εκβιασμούς σας, πολύ περισσότερο στον κόσμο σας, στις αξίες σας και τον πολιτισμό σας.

Το όπλο είναι στο τραπέζι, και αυτή η ψήφος είναι ένα όπλο. Δεν πρόκειται να αυτοχειριαστούμε ψηφίζοντας «ΝΑΙ», δίνοντας «άφεση αμαρτιών» σε όσους πάνω στα εργατικά – λαϊκά συντρίμμια έσωσαν τις τράπεζες και τα κέρδη τους. Αυτό το όπλο ΔΕΝ μπορεί να μην το χρησιμοποιήσουμε διαλέγοντας το ΑΚΥΡΟ ή την ΑΠΟΧΗ. Με αυτό το όπλο ,με την ψήφο μας, θα πυροβολήσουμε τους πολιτικούς μας εχθρούς, όσους τσάκισαν τα ΟΝΕΙΡΑ και τις ΖΩΕΣ μας.

Το δικός μας «ΟΧΙ» δεν είναι εντολή διαπραγμάτευσης και όσα άλλα «αριστεροπερήφανα» διαλαλούν οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Το «ΟΧΙ» όσων ΔΕΝ μπορούν να έχουν ομαλή πρόσβαση στα τρόφιμα, στα φάρμακα, στις υπηρεσίες ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί ως «συνέχιση της διαπραγμάτευσης με άλλα μέσα». Το «ΟΧΙ» των ανέργων, των νέων, όσων ΔΕΝ έχουν μέλλον ΔΕΝ μπορεί να μετατραπεί σε ένα «ΝΑΙ» των 47+8 σελίδων, στα 8δις μέτρων που υπέγραψε ο Πρωθυπουργός, για να εξευμενίσει τα τσακάλια σύμφωνα με τη λογική του. Είναι η εκκίνηση ενός άλλου δρόμου, η αφετηρία μιας άλλης αφήγησης, η διερεύνηση – ιχνηλάτηση μιας άλλης πορείας. Εμείς ξέρουμε τι σημαίνει να μην σου δίνει χρήματα η τράπεζα ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ είχαμε υπόλοιπο, ΔΕΝ φοβόμαστε τη μεταβατική περίοδο όσο δύσκολη και αν είναι, ΑΡΚΕΙ να οδηγεί σε οριστική απαλλαγή της χώρας από μνημόνια και Ιμπεριαλιστικά γεράκια.

 Ο γράφων ΔΕΝ έχει κανένα πρόβλημα να το παραδεχθεί. Ότι και αν απαντήσουμε τα επόμενα χρόνια θα είναι ΔΥΣΚΟΛΑ είτε πλειοψηφήσει το «ΝΑΙ» είτε το «ΟΧΙ». Όμως πρέπει να διεκδικήσουμε πως στο τέλος αυτού του ,αντικειμενικά, δύσκολου δρόμου θα ΠΡΕΠΕΙ να μπορούμε να μιλήσουμε για μια πιο δίκαιη οργάνωση της ελληνικής κοινωνίας.

ΟΧΙ λοιπόν ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΧΙ! Γιατί θεωρούμε αυτονόητο πως η διαπραγμάτευση ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει, η χώρα να κηρύξει στάση πληρωμών απέναντι στους δανειστές, να διαγράψει το ΧΡΕΟΣ μονομερώς (πως αλλιώς;), να κρατικοποιήσει τις χιλιοχρεοκοπημένες τράπεζες,πάει πολύ όσοι σώθηκαν μια ντουζίνα φορές από τα δικά μας χρήματα να γίνονται το όχημα εκβιασμού ενός ολόκληρου λαού. 

Να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο, έξω από τη φυλακή του ΕΥΡΩ, σε πλήρη απειθαρχία με τις ασφυκτικές δεσμεύσεις – ντιρεκτίβες της Ε.Ε. (π.χ. εμπάργκο στη Ρωσία), σε έξοδο και ρήξη με την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.

Ας σκεφτούμε καλά τη θα σημάνει ένα «ΝΑΙ» για τη δυνατότητα αυτού του λαού να αντιστέκεται, να αποφασίζει κυρίαρχα για τη ζωή και το μέλλον του. Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια και θυσίες για να «ξεπλυθεί» η ΝΤΡΟΠΗ του νεοραγιαδισμού και τη εθελοδουλίας. 

Υστερόγραφο

Τζώτζης Βασίλης