Κόκκινο καμίνι: EVEREST: Για πόσα την ώρα πεθαίνεις στα «καλύτερα ever»;

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

EVEREST: Για πόσα την ώρα πεθαίνεις στα «καλύτερα ever»;

Μία νεκρή γυναίκα εργαζόμενη, ένας βαριά τραυματισμένος άνδρας και ακόμη τέσσερις τραυματίες είναι το αποτέλεσμα της ισχυρής έκρηξης που σημειώθηκε λίγο μετά τις 9 το πρωί, σε ώρα αιχμής στο υπόγειο υποκαταστήματος της αλυσίδας Everest στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Χέυδεν, κοντά στην πλατεία Βικτωρίας. Σύμφωνα με πρώτες πληροφορίες η έκρηξη προήλθε απο εργασίες ηλεκτροσυγκόλησης στο υπόγείο, στο οποίο βρίσκονταν τόσο το λογιστήριο όσο η κουζίνα, κατά παράβαση κάθε υγεινομικής πρόβλεψης.

Η εν λόγω αλυσίδα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καφέ και επισιτισμού, με εκατοντάδες καταστήματα σε όλη την Ελλάδα. Ανήκει στον όμιλο Vivartia, μαζί με την αλυσίδα Goody’s, FLOCAFE, LA PASTERIA, PAPAGALINO κά, την γαλακτοβιομηχανία ΔΕΛΤΑ, τα προϊόντα Μπαρμπα Στάθης και πολλές ακόμη εταιρίες επισιτισμού. Ο όμιλος ανήκει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό στην Marfin Investment Groups (MIG).

Ο Όμιλος Everest, το 2015 σε ανακοινώσεις του, παρουσίαζε την κερδοφορία του σαν αποτέλεσμα εφαρμογής μεταξύ άλλων «στοχευμένων κινήσεων μείωσης κόστους». Με το τραγικό σημερινό γεγονός, φάνηκε ότι αυτή η «μείωση κόστους» δεν βασίζεται μόνο στον απλήρωτο ιδρώτα των εργαζομένων, που βιώνουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τα εξοντωτικά ωράρια, τη συνεχή πίεση και την υπερ-εντατικοποιημένη εργασία, που φτάνει μέχρι και σε απαγορεύσεις διαλειμμάτων. Τα κέρδη του Everest και του κάθε καπιταλιστή, χτίζονται με τις θυσίες ανθρώπινων ζωών στο βωμό του κέρδους.

Οι «στοχευμένες κινήσεις μείωσης του κόστους» είναι «στοχευμένες κινήσεις» απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής, που για τον καπιταλισμό αξίζει λιγότερο από κάποιες εκατοντάδες ευρώ για στοιχειώδη μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους.

Το γεγονός ότι το κεφάλαιο χρησιμοποιεί τους εργάτες ως αναλώσιμους, ως φθηνή καύσιμη ύλη στη μηχανή της κερδοφορίας του είναι γνωστό από τον καιρό της εδραίωσής του. Στη σημερινή εποχή του καπιταλισμού και μάλιστα εν μέσω κρίσης του, η τάση αυτή αποκτά πιο άγρια χαρακτηριστικά που εντάσσονται στην προσπάθεια σταθεροποίησης μιας αναπτυξιακής κατεύθυνσης που επιχειρούν οι κυβερνήσεις, οι εργοδότες και η Ε.Ε.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που προωθούν την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, έχουν διογκώσει τις στρατιές ανέργων, αναγκάζουν τους εργαζόμενους να κυνηγούν το μεροκάματο του τρόμου και έχουν διαλύσει τους όποιους ελεγκτικούς μηχανισμούς. Το θράσος τους όμως δεν τελειώνει εκεί. Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε διατάξεις – προαπαιτούμενα που στο όνομα της αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας, καταργούν τους προληπτικούς ελέγχους μέτρων ασφαλείας (πυρασφάλεια κλπ.) και υγιεινής στις επιχειρήσεις.

Η δική μας απάντηση είναι η προσπάθεια για ένα εργατικό κίνημα που, κόντρα στη λογική του αστικοποιημένου συνδικαλισμού, θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην πολιτική που γεννά τα εργοδοτικά εγκλήματα, και θα οργανώσει την πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, για μια ζωή αξιοπρεπή και αξιοβίωτη.