Στην ατζέντα της συνάντησης ΔΕΗ με ΓΕΝΟΠ και οι 200 απολύσεις

 

Γιώργος Φιντικάκης

05 01 2017 | 

από: Energypress

Το θέμα των 200 απολύσεων προχωρημένης ηλικίας εργαζομένων θα βρεθεί μεταξύ άλλων στο επίκεντρο της συνάντησης που θα έχουν σημερα η διοικηση της ΓΕΝΟΠ με τον επικεφαλής της ΔΕΗ Μανώλη Παναγιωτάκη.

Αν και η διοίκηση της ΔΕΗ είχε δεσμευθεί πρώτα να συζητήσει το ζήτημα με την ΓΕΝΟΠ και μετά να προχωρήσει στην λήψη αποφάσεων, εντούτοις οι πληροφορίες λένε ότι συμπεριλαμβάνεται στα θέματα της ημερήσιας διάταξης του προσεχούς ΔΣ της Δευτέρας 9 Ιανουαρίου.

Σύμφωνα μάλιστα με τις ίδιες πηγές, η εισήγηση αφορά μεταξύ άλλων 70 τεχνικούς, 50 μηχανικούς, 25 υπομηχανικούς, 20 διευθυντικά στελέχη, 15 διοικητικούς υπαλλήλους, κ.ο.κ.

Εδώ και καιρό η ΓΕΝΟΠ έχει εκφράσει την κατηγορηματική της αντίθεση στις απολύσεις, επικαλούμενη το γεγονός ότι δεν προβλέπεται καταβολή ολόκληρης της αποζημίωσης. Και αυτο καθώς βρίσκεται σε ισχύ παλαιότερος νόμος, σύμφωνα με τον οποίο σε περιπτωση απόλυσης εργαζομένου που έχει θεμελιώσει δικαίωμα σύνταξης, η αποζημίωση συμψηφίζεται με το εφάπαξ. Σύμφωνα με πληροφορίες, εφόσον ο νόμος αλλάξει και καταβληθεί ολόκληρη η αποζημίωση, τοτε η ΓΕΝΟΠ δέχεται να άρει τις όποιες ενστάσεις της ως προς τις απολύσεις.

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ παρότι κατοχυρώνουν δικαίωμα σύνταξης, επιλέγουν για οικονομικούς λόγους την παραμονή τους στην εργασία.

Στη ΔΕΗ για παράδειγμα, από 2.500 άτομα που βγήκαν στη σύνταξη το 2010 και 1.500 που ακολούθησαν το 2011, τα τελευταία χρόνια συνταξιοδοτούνται κατά μέσον όρο 600 με 700, ενώ πέρυσι ο αριθμός έπεσε στα 150 άτομα. Δηλαδή από περίπου 4% ετησίως επί του προσωπικού των 18.000, το ποσοστό των αποχωρούντων έχει πέσει στο 1,5 %.

Δίχως να είναι σαφές τι συμβαίνει σε άλλες μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις, όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, εκτιμάται ότι πρόκειται για ένα γενικευμένο φαινόμενο στις ΔΕΚΟ, αφού όλες διέπονται πλέον από το ίδιο καθεστώς. 

Σαν αποτέλεσμα, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι προχωρημένης ηλικίας επιλέγουν για οικονομικούς λόγους (μειωμένες συντάξεις, υψηλές φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις), ακόμη και όταν θεμελιώνουν δικαίωμα, να παραμένουν στην εργασία τους.