Ένας κλόουν (; ) που ξεσηκώνει τα ψεκασμένα πλήθη

Π. Παπ. για το avantgarde

Χρειάζεται κανείς πραγματικά πολύ κουράγιο για να κάτσει να ακούσει κάποια συνέντευξη του Σώρρα. Χρειάζεται ακόμα περισσότερο για να παρακολουθήσει κάποια ομιλία του στις κατά τόπους μαζώξεις που οργανώνει, οι οποίες συνήθως τελειώνουν με τους παρευρισκόμενους, που αυτοπροσδιορίζονται ως «πολεμιστές ταγμένοι στον ιερό σκοπό της ελευθερίας της Ελλάδος του ελληνισμού και της ελληνικότητος απανταχού της Γαίας», να ορκίζονται «εις τον λόγον της ενότητας του πανάγαθου άρχοντος φωτός» και «στη συμπαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια ως μονάδα στην ένωση όλων των ιερών ψυχών όπου η δύναμή τους είναι το κοσμικό πυρ» [1]. Ο «ιερός» αυτός όρκος «σφραγίζεται ενώπιον της συμπαντικής μνήμης του ενεργού ύδατος» το οποίο ο «πολεμιστής» «δέχεται να πιεί ενώπιον συνημόνων θεών και ανθρώπων». Η παραβίαση δε του όρκου φέρει βαριές συνέπειες: «να διαλυθεί όλος ο κυτταρικός ιστός [σ.σ. του πολεμιστή] στα εξ ων συνετέθη». Τα παραπάνω θα προσφέρονταν για άφθονο γέλιο αν ο Σώρρας δε διέθετε γύρω στα 170 γραφεία στη χώρα και μερικές χιλιάδες ακολούθους. Ακόμα και έτσι όμως, θα πει κάποιος, τα παραπάνω δεν παύουν να ακούγονται γελοία. Σύμφωνοι. Γελοίο όμως ακουγόταν και το παρακάτω περιστατικό, που σύμφωνα με τον Ντιέγκο Ριβέρα [2] έλαβε χώρα στη Γερμανία πριν από 80 χρόνια:

«Πίσω από μια συστάδα δέντρων, στη μέση του δάσους, εμφανίστηκε μια παράξενη πομπή. Οι πορευόμενοι άνδρες και γυναίκες φορούσαν λευκούς χιτώνες και στεφάνια από ιξό, το τελετουργικό φυτό των δρυίδων. Στα χέρια τους κρατούσαν πράσινα κλαδιά. Ο ρυθμός τους ήταν αργός και τελετουργικός. Πίσω τους, τέσσερις άνδρες μετέφεραν έναν αρχαϊκό θρόνο στον οποίο καθόταν ένας άνθρωπος που αναπαριστούσε το θεό του πολέμου, τον Βόταν. Ο άνθρωπος αυτός δεν ήταν άλλος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πάουλ φον Χίντεμπουργκ! Ντυμένος με αρχαία ενδυμασία, ο Χίντεμπουργκ ύψωσε μια λόγχη στην οποία ήταν χαραγμένα δήθεν μαγικά γράμματα του ρουνικού αλφάβητου. Το κοινό, εξήγησε ο Μίντσενμπεργκ, εκλάμβανε τον Χίντεμπουργκ ως μετενσάρκωση του Βόταν. Πίσω από τον Χίντεμπουργκ εμφανίστηκε ένας άλλος θρόνος, τον οποίο κατείχε ο Στρατάρχης Λούντεντορφ, ο οποίος εκπροσωπούσε τον θεό του κεραυνού, Τορ. Πίσω από τον «θεό» συνωστιζόταν ένας συρμός πιστών που αποτελούνταν από διακεκριμένους χημικούς, μαθηματικούς, βιολόγους, φυσικούς και φιλοσόφους. Όλα τα πεδία της γερμανικής «κουλτούρας» εκπροσωπήθηκαν στο Γκρούνβαλντ εκείνο το βράδυ.

Η πομπή σταμάτησε, και άρχισε η τελετή. Για αρκετές ώρες, η ελίτ του Βερολίνου τραγουδούσε και κραύγαζε προσευχές και τελετές από το βαρβαρικό παρελθόν της Γερμανίας. Εδώ ήταν η απόδειξη, αν κάποιος τη χρειάζεται, της αποτυχίας δύο χιλιάδων ετών ρωμαϊκού, ελληνικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι αυτά που έβλεπα συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μου. Κανείς ανάμεσα στους Γερμανούς αριστερούς φίλους μου δεν μπορούσε να μου δώσει κάποια ικανοποιητική εξήγηση για την παράξενη αυτή διαδικασία. Αντ’ αυτού, προσπάθησαν να ξεμπερδέψουν κοροϊδευτικά, αποκαλώντας τους συμμετέχοντες «τρελούς». Ως σήμερα, προβληματίζομαι με τη συλλογική τους έλλειψη αντίληψης. Ενθυμούμενος αυτό το όργιο στεγνής μέθης και ντελίριου, στάθηκε αδύνατο να φανταστώ και τον ελάχιστα ευαίσθητο θεατή να αντιπαρέρχεται ό,τι είχα δει μόνο ως μια ακίνδυνη μασκαράτα.»

Αλλά ας επιστρέψουμε στην Ελλάδα του 2016. Αν κανείς καταφέρει να διατηρήσει τη σοβαρότητά του και να ξύσει λίγο τη μπογιά της γραφικότητας των σωρραίων, θα βρει από κάτω το πλήρες πακέτο του φασιστικού ρεπερτορίου. Την αντίληψη ότι υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι άνθρωποι – από τη μία οι Έλληνες και δη οι «αυτόχθονες», που χάρη στο κοινό DNA διαθέτουν ισχυρό μυαλό, πνεύμα κλπ και από την άλλη οι «σκύλοι», τα «ζώα» και οι «υπάνθρωποι». Το μίσος ενάντια στους Εβραίους που σύμφωνα με τον «πολέμαρχο» ταλανίζουν την Ελλάδα «από την εποχή τουλάχιστον του Πτολεμαίου» μέχρι σήμερα., καθώς «το γένος που κυνηγάνε είναι το γένος των Ελλήνων». Να, σήμερα «όλοι οι πολιτικοί μας είναι Εβραίοι». Το μίσος ενάντια στο Ισλάμ, που ως γνωστόν «έχει ξαναμπεί στην Ευρώπη τέσσερις φορές» και μάλιστα έφτασε «να εισβάλει στην Αυστρία», την οποία τελικά «προστάτευσε η θεά Αθηνά». Την ένωση του υγιούς κομματιού του έθνους με το ταυτόχρονα πέταγμα στον Καιάδα των προδοτών που διασπούν την ενότητά του με διάφορα κομματικά και πολιτικά τερτίπια.

Ο Σώρρας έρχεται κι αυτός με τη σειρά του να δώσει στο συρφετό της ανθρώπινης σκόνης ένα όραμα. Το όραμα της πλούσιας και ισχυρής Ελλάδας των «αυτόχθονων Ελλήνων», αποκαθαρμένης από κάθε λογής ανθέλληνες (που μπαίνουν αυτομάτως σε υποψηφιότητα για στρατόπεδα συγκέντρωσης), που θα παίζει μάλιστα και διεθνή ρόλο. Το ΔΝΤ είναι εξάλλου «υπάλληλοι» του «πολέμαρχου», σύμφωνα με τον ίδιο. «Όλη η οικουμένη θα προσκυνήσει το γένος μας». Αυτό που διαχωρίζει το Σώρρα από τους υπόλοιπους ενοίκους της δεξιάς πολυκατοικίας είναι πως αυτός έχει και εύκολη λύση, πληρωμένη με τα δις ή τα τρις της Τράπεζας της Ανατολής και των αρχαίων ελληνικών τεχνολογιών που δήθεν πούλησε στη NASA.

Το όραμα πίσω τα ανύπαρκτα [3, 4] τρισεκατομμύρια είναι μια δουλοκτητική κοινωνία. Η επιβολή ενός καθεστώτος εξαίρεσης στο οποίο οι αυτόχθονες Έλληνες θα έχουν προνομιακή μεταχείριση πατώντας πάνω στα πτώματα των «σκύλων Πακιστανών», των «προδοτών του έθνους» και των «Εβραίων» που «μας τους κουβάλησαν εδώ».  Για ομοφυλόφιλους, μειονότητες και ανάπηρους δε συζητάμε. «Υβρίδια και ζώα» που «φτιάχνουν τον πλανήτη των αναπήρων» χαρακτήρισε πρόσφατα ο «πολέμαρχος» τούς αθλητές των παραολυμπιακών αγώνων.

Ο Σώρρας και το ψεκασμένο του ποίμνιο αποτελούν μια πτέρυγα της αστικής αντεπανάστασης. Η αθώωσή του το 2013 μετά από μήνυση που του έκανε ο Άδωνις Γεωργιάδης (που αγχώθηκε γιατί είδε να απειλείται η εκλογική του πελατεία), με το δικαστήριο να δηλώνει πως δεν αποδεικνύεται πως ο Σώρρας δε διαθέτει τα χρήματα αυτά (!!), δείχνει πως το μπλοκ της αντεπανάστασης αναγνωρίζει τη χρησιμότητά του. Και γιατί να ενοχλείται άλλωστε. Μια χαρά δουλεύει ο Σώρρας στο κομμάτι της ιδεολογικής διαχείρισης της κρίσης, κάνοντας το μυαλό των υποτελών πουρέ και δένοντάς τους χειροπόδαρα στο άρμα της αστικής τάξης, εξασφαλίζοντας ότι η οργή και η απόγνωσή τους δε θα στραφεί ποτέ προς την ίδια. Ποιος ξέρει, αν χρειαστεί μπορεί σε μια επόμενη φάση να φτιαχτούν και οι συμμορίες και να ξαμοληθούν ενάντια στους εχθρούς του έθνους. Επιπλέον, οι δημοσιολόγοι της αστικής τάξης μπορούν να δείχνουν το Σώρρα και να περιγελούν τον κόσμο που αγωνίστηκε όλα αυτά τα χρόνια με την πεποίθηση πως υπάρχει εναλλακτική λύση στα ατέλειωτα μνημόνια – βάζοντάς τον κόσμο αυτόν στο ίδιο τσουβάλι με τους ψεκασμένους κανίβαλους. «Εδώ πίστεψαν πως είναι δυνατό να διαγραφεί το δημόσιο χρέος, γιατί απορούμε που πιστεύουν το Σώρρα;». Αυτή είναι η επωδός των κάθε λογής μπάμπηδων και πορτοσάλτηδων.

Δίπλα στον 21^ο αιώνα συνυπάρχει ο 10^ος και ο 13^ος, για να παραφράσουμε την –καθ’ όλα έγκυρη και σήμερα– παρατήρηση που είχε κάνει ο Τρότσκι πριν από 80 χρόνια στη μπροσούρα του για τον εθνικοσοσιαλισμό [5]. Ο Τρότσκι συνέχιζε: «Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το ηλεκτρικό ρεύμα χωρίς να παύσουν να πιστεύουν στην μαγική δύναμη των χειρονομιών και των εξορκισμών. Ο πάπας διαδίδει με το ραδιόφωνο το θαύμα της μεταμόρφωσης του νερού σε κρασί. Οι κινηματογραφικοί αστέρες καταφεύγουν στις μάγισσες. Οι αεροπόροι που διευθύνουν τους θαυμαστούς μηχανισμούς, τούς δημιουργημένους από την μεγαλοφυία του ανθρώπου, φέρουν φυλαχτά πάνω στα σουέτερ τους. Τι ανεξάντλητα αποθέματα σκοταδισμού, άγνοιας και αγριότητας!»

Τα αποθέματα σκοταδισμού υπάρχουν σε αφθονία και σήμερα, και πάνω σε αυτά χτίζει η ακροδεξιά – κάνοντας καλή ιδεολογική δουλειά. Τα μέσα προπαγάνδας της κυκλοφορούν πλατιά και επηρεάζουν κόσμο, είτε πρόκειται για σκουπιδοφυλλάδες με ένθετα για τον Παΐσιο, την ελληνική καταγωγή του Πούτιν, την κούφια Γη και τον εποικισμό του Ειρηνικού από αρχαίους Σπαρτιάτες, είτε για τα βοθροσάιτ της «άλλης πλευράς του ίντερνετ», είτε για τους κάθε λογής τηλεοπτικούς λιακόπουλους. Με την κρίση να διαλύει την προηγούμενη κοινωνική ισορροπία, η εθνική αναδίπλωση παρέα με την καταφυγή στο ένδοξο παρελθόν τους «έθνους με το κοινό DNA» λειτουργεί σαν βάλσαμο για τους ξεπεσμένους πάλαι ποτέ μικροαστούς της μπελ επόκ, της φούσκας του χρηματιστηρίου, των διακοποδανείων, της ισχυρής Ελλάδας κλπ, καθιστώντας τους εξαίρετο κοινωνικό υλικό για τη διάδοση των ιδεών αυτών (ειδικά από τη στιγμή που η εθνική αφήγηση για την καπιταλιστική κρίση αποτελεί την κυρίαρχη αφήγηση, με ευθύνες και της Αριστεράς που την κανάκεψε νομίζοντας πως θα μπορούσε κάτι να επωφεληθεί). Πόσο μάλλον όταν κάποιος τούς λέει ότι θα τους πληρώνει και τη δόση της BMW που ακόμα ξεχρεώνουν, μην έχοντας πλέον να της βάλουν πάνω από πέντε ευρώ βενζίνη. Σε διάφορους κύκλους γίνονται διεργασίες από τα κάτω, τις οποίες δεν αντιλαμβανόμαστε ακόμα στην πλήρη διάστασή τους. Ας θυμηθούμε πόσοι είχαν πέσει από τα σύννεφα στις εκλογές του 2012, όταν οι φασίστες είχαν εκτιναχθεί από το περιθώριο στο 7%.

Αν κανείς επιμένει στο συμπέρασμα ότι ο Σώρρας είναι ένας απλός γραφικός με τον οποίο δεν πρέπει να ασχολούμαστε, καλά θα κάνει να το ξανασκεφτεί. Ίσως η παράθεση ενός ακόμα χωρίου από τη βιογραφία του Ριβέρα να βοηθήσει:

«Οι κομμουνιστές φίλοι μου έκαναν κοροϊδευτικές παρατηρήσεις για τον «αστείο ανθρωπάκο» [σ.σ. τον Χίτλερ] που επρόκειτο να εκφωνήσει τον λόγο στη συγκέντρωση, και θεωρούσαν εκείνους που τον θεωρούσαν απειλή δειλούς ή ανόητους. […]

Ο Μίντσενμπεργκ, ρίχνοντας μια ματιά σε μένα, ρώτησε: «Ντιέγκο, τι τρέχει με σένα;».

«Αυτό που τρέχει», του είπα, «είναι ότι με κατακλύζει ένα προαίσθημα. Το προαίσθημα ότι, αν οι ένοπλοι κομμουνιστές άφηναν σήμερα στον Χίτλερ να φύγει ζωντανός, θα μπορούσε να ζήσει για να κόψει τα κεφάλια και των δυο συντρόφων μου σε λίγα χρόνια».

Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γέλασαν δυνατά. Ο Μίντσενμπεργκ με επαίνεσε για τη ζωηρή φαντασία που είχα ως καλλιτέχνης.

«Θα πρέπει να αστειεύεσαι», είπε. «Δεν άκουσες τον Χίτλερ να μιλά; Δεν κατάλαβες, από όσα σου μετέφραζα, τι ανοησίες έλεγε;».

 Του απάντησα: «Μα αυτές οι ανοησίες γεμίζουν επίσης στα κεφάλια των ακροατών, αλαλιασμένων από την πείνα και το φόβο. […]»

Προς αποφυγή παρεξήγησης, δεν υποστηρίζουμε πως ο Σώρρας είναι κάποιος νέος Χίτλερ. Αυτό που λέμε είναι το εξής: το αν ο Σώρρας θα καταγραφεί απλώς ως ένας γραφικός κλόουν ή όχι είναι ένα ανοιχτό στοίχημα που θα κριθεί από την ταξική πάλη, από τη συνειδητή δράση των ανθρώπων που τοποθετούνται ενάντια στον κανιβαλικό καπιταλισμό και τα σιχαμερά υποπροϊόντα του. Το ξαναλέμε: η ταξική πάλη έχει εύρος που δεν περιορίζεται στον οικονομικό αγώνα. Η πάλη ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φασισμό, το σκοταδισμό και καθετί που δένει το προλεταριάτο και τους καταπιεσμένους στο άρμα της αστικής τους τάξης (και ενίοτε απειλεί να μας ανοίξει και τα κεφάλια) είναι και παραείναι ταξική πάλη και μάλιστα μεγάλης σημασίας, καθώς κρίνει τον ιδεολογικό συσχετισμό του περιβάλλοντος στο οποίο δρούμε. Είτε πρόκειται για ‘σοβαρούς’ ή μη χρυσαβγίτες, είτε για σωρραίους που ορκίζονται στη συμπαντική συνειδητότητα για να τους πληρώσει κάποιος τον ΕΝΦΙΑ, είτε για καθάρματα που τραμπουκίζουν παιδιά μεταναστών στα σχολεία, είτε για παππαδαριό που ξερνάει αντικομμουνισμό, το να κόψουμε τον αέρα της ακροδεξιάς που ανασυντάσσεται είναι ένα από τα σημαντικά καθήκοντα του ταξικού μας στρατοπέδου για το επόμενο διάστημα.

ΥΓ. Όταν το κύμα των αγώνων υποχωρεί ηττημένο, στο έδαφος της ήττας φυτρώνουν κάθε λογής δηλητηριώδη σαπρόφυτα. Πολύς κόσμος, που μπορεί ακόμα-ακόμα και να συμμετείχε στους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, στρέφεται στο μυστικισμό μη βλέποντας αλλού φως. Σε ένα περιβάλλον που ο καπιταλισμός περνάει μια κρίση σαν τη σημερινή, το παραπάνω φαινόμενο εντείνεται. Ας μην κάνουμε το λάθος να νομίσουμε πως σύσσωμος ο κόσμος του ταξικού μας στρατοπέδου έχει ανοσία σε τέτοιου τύπου δηλητήρια.

Σημειώσεις

[1] Ο πλήρης όρκος είναι ο κάτωθι:

[2] Ντιέγκο Ριβέρα, ‘Βερολίνο 1928: Χίτλερ, ένας «κλόουν» που τον αποθεώνουν τα πλήθη’, https://enthemata.wordpress.com/2012/03/18/rivera/

[3] Έθνος, ‘To ΥΠ.ΟΙΚ. των ΗΠΑ ‘ξεσκεπάζει’ τον… σωτήρα Αρτέμη Σώρρα’, 12.10.2014. http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/to_yp_oik_ton_ipa_kseskepazei_ton_sotira_artemi_sorra-64077573/

[4] Mignatiou.com, ‘Απάτη το εξώδικο των οπαδών του κ. Αρτέμιου Σώρρα προς την ελληνική εφορία!’, 08.10.2016. https://mignatiou.com/2016/10/apati-to-exodiko-ton-opadon-tou-k-artemiou-sorra-pros-tin-elliniki-eforia/

[5] Λέων Τρότσκι, 1933, ‘Τι είναι ο εθνικοσοσιαλισμός’, https://avantgarde2009.wordpress.com/2009/06/25/ti_einai_o_e8nikososialismos_trotsky/