Όχι ξανά θύμα ο λαός – Να πληρώσει το κεφάλαιο και η ολιγαρχία!

Συντονισμός Δράσης και Διαλόγου Κομμουνιστικών Δυνάμεων

25 Μαΐου, 2020

Έχουμε μπει σε μια κρίσιμη καμπή, στην οποία συνδυάζεται η πανδημία του κορονοϊού με μια νέα και βαθιά οικονομική κρίση, που κλονίζει τον καπιταλισμό και που όπως ομολογείται, θα διαρκέσει. Η πανδημία ανέδειξε την τραγική ανεπάρκεια των ιδιωτικοποιήσεων στα συστήματα υγείας, αλλά και τον κυνισμό της αστικής τάξης η οποία, ειδικά στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αρνήθηκε να λάβει έγκαιρα μέτρα για χάρη της παραγωγής κέρδους, με αποτέλεσμα εκατόμβες θυμάτων. Και τώρα, ανοίγουν όπως – όπως την παραγωγή, ενώ η πανδημία δεν έχει τελειώσει. Παράλληλα, για να αποσείσουν τις ευθύνες τους, δικαιολογούν αυτή την εγκληματική πολιτική με σκοταδιστικές θεωρίες συνομωσίας.

Στην Ελλάδα η πανδημία αντιμετωπίστηκε σχετικά καλύτερα λόγω ενός συνδυασμού παραγόντων (έγκαιρα μέτρα, έξω από τις κύριες διεθνείς αλυσίδες μεταφορών, μικρή συγκέντρωση παραγωγής, εποχή χαμηλού τουρισμού, κλίμα) και κυρίως, λόγω της αυτοπειθαρχίας του λαού και του ηρωικού αγώνα των υγειονομικών.

Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία για να προωθήσει νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Εξακολουθεί να μην λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα για την ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου τομέα υγείας. Προετοιμάζει συστηματικά το έδαφος για να πληρώσει βαριά η εργατική τάξη και ο λαός την οικονομική κρίση που έρχεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα συστημικά κόμματα δεν αρθρώνουν πραγματικό αντιπολιτευτικό λόγο. Είναι δέσμια των Μνημονίων και του ευρωμονόδρομου.

Κανένα βήμα πίσω. Ο λαός έχει πληρώσει ήδη πολύ βαριά. Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο και η ολιγαρχία.

Απαιτείται άμεσα:

1. Kρατικός έλεγχος, μαζί με τα συνδικάτα, στις μεγάλες επιχειρήσεις (οι οποίες διαθέτουν ισχυρά αποθέματα), ώστε να εξασφαλιστεί ότι τηρούν τα μέτρα υγειονομικής προφύλαξης και ότι καταβάλλουν τους μισθούς και δεν χρησιμοποιούν την πανδημία ως πρόσχημα.

2. Eνίσχυση τώρα του δημόσιου συστήματος υγείας. Δωρεάν παροχή στους εργαζόμενους και άνεργους όλων των αναγκαίων μέσων προστασίας: τεστ, μάσκες κλπ.

3. Aπαγόρευση των απολύσεων, επίδομα σε όλους τους ανέργους στο 80% του βασικού μισθού, κατάργηση των ΠΝΠ και των άλλων νομοθετημάτων που εισήγαγαν νέες αντεργατικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις.

3. Όχι στην «εκ περιτροπής ανεργία», την εκμεταλλευτική χρήση της τηλεργασίας και στις μειώσεις μισθών και συντάξεων, να στηριχθούν οι εργαζόμενοι του χεριού, του πνεύματος και του πολιτισμού, να δοθεί η αύξηση της προηγούμενης κυβέρνησης στην προοπτική αναλογικών αυξήσεων με κατώτατο τα 751 ευρώ

4. Προστασία του 8ωρου/40ωρου, πορεία προς δραστική μείωση του χρόνου εργασίας και συνταξιοδότησης για όλους ανεξαιρέτως, χωρίς μειώσεις μισθών, για να βρει δουλειά ο λαός και ειδικά η νεολαία

5. Στήριξη και κρατική χρηματοδότηση των αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων επιχειρήσεων με διαγραφή – ευνοϊκές ρυθμίσεις χρεών, φτηνό δανεισμό.

6. Απαγόρευση των κατασχέσεων πρώτης κατοικίας, διαγραφή χρεών των ανέργων και χαμηλόμισθων, ευνοϊκές ρυθμίσεις χρεών.

7. Προστασία των προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στη ρατσιστική Συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας

Πόροι υπάρχουν. Απαιτούνται μεγάλοι, ενωτικοί λαϊκοί αγώνες για να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα:

την έκτακτη φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων, των υψηλών εισοδημάτων και περιουσιών, ειδικά του εφοπλιστικού κεφαλαίου που απολαμβάνει προκλητικά προνόμια, των επιχειρήσεων που η κερδοφορία τους εκτινάχθηκε κατά την δεκαετία της κρίσης, εκείνων που έχουν δημιουργήσει αμύθητες περιουσίες πριν από την κρίση.

Ως πότε αυτή η μικρή μειοψηφία του 5% της κοινωνίας θα ευημερεί σε βάρος των υπολοίπων; Άμεσα φόρος 20% στα μερίσματα – 40% στους ομίλους – 80% στο μεγάλο προσωπικό πλούτο – απαγόρευση των off shore.

Να ανοίξει άλλος δρόμος

Παράλληλα όμως πρέπει να ανοίξει ο δρόμος για ένα συνεκτικό, εναλλακτικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση που θα προωθεί μια ανάπτυξη με κέντρο το δημόσιο και τα δημόσια αγαθά, την προστασία της εργασίας, της υγείας, της παιδείας και του πολιτισμού, τη βιομηχανική παραγωγή και την αρμονία με το περιβάλλον, ενάντια στην αγορά, στη μονοπωλιακή συγκέντρωση, τον υπερκαταναλωτισμό, την περιβαλλοντική καταστροφή, ενάντια στο στρεβλό μοντέλο των υπηρεσιών και του τουρισμού, την εξάρτηση από τα δάνεια, την ΕΚΤ και την ΕΕ. Ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί και πρέπει να γίνει η σημαία του λαϊκού κινήματος, να αντιπαρατίθεται από

σήμερα στην κυρίαρχη πολιτική και στις παραλλαγές της ως ρεαλιστική εναλλακτική λύση, να εμπνέει για ένα εργατικό λαϊκό μέτωπο που θα αντιστέκεται, θα διεκδικεί κατακτήσεις και θα ανατρέπει την επίθεση του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού και του φασισμού.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα στοχεύει στην κατάργηση των μνημονιακών πολιτικών και νόμων, στην ανόρθωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και του λαού, στην φιλολαϊκή ανάπτυξη της χώρας μας με πόρους που θα προκύψουν από:

• Την παύση πληρωμών του χρέους, τη διεκδίκηση διαγραφής του.
• Την απειθαρχία στην ΕΕ, την αποδέσμευση τελικά από αυτό τον “λάκκο των λεόντων”.
• Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση, την καθιέρωση του εργατικού – κοινωνικού ελέγχου για να στηριχθεί η οικονομία και να ξεκινήσει μια σχεδιασμένη, φιλολαϊκή αναπτυξιακή πορεία.
• Την ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των μικρομεσαίων επαγγελματιών και αγροτών.
• Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα επιδιώξει ταυτόχρονα τον ενεργό ρόλο της εργατικής τάξης και του λαού για ριζικές δημοκρατικές κατακτήσεις, αλλαγές και ανατροπές σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, της πολιτικής και του κράτους.

Για διεκδικήσουμε και να υλοποιήσουμε αυτό το πρόγραμμα πρέπει όσες διάσπαρτες φωνές και δυνάμεις στον χώρο της Αριστεράς συμφωνούν, να συγκλίνουν, να συνεργαστούν, να συμμαχήσουν για να αναγεννήσουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, το κίνημα της νεολαίας και του λαού, απέναντι στη συνδικαλιστική, εργοδοτική και κυβερνητική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ.

Ο Κομμουνιστικός Συντονισμός θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια στην κατεύθυνση αυτή και έχει ήδη καταθέσει πρόταση για μια πολιτική συμφωνία διαλόγου και κοινής δράσης στην παραπάνω κατεύθυνση με ορισμένα πρώτα, ελπιδοφόρα αποτελέσματα.

Παράλληλα, η εποχή μας και η περίοδος που έχουμε μπει απαιτεί τη συσπείρωση και αναζήτηση για μια νέα επαναστατική κομμουνιστική προοπτική, για να βρούμε πέρασμα σε μια άλλη κοινωνία.

Να ενώσουμε τις φωνές μας

Να δείξουμε τη δύναμή μας

 Πηγή