Η διαρκής φτωχοποίηση των
Ελλήνων μισθωτών μέσα από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και η
συνεπαγόμενη κρίση στην πραγματική οικονομία λόγω της κατακρήμνισης της
αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, που φέρνει πτώση τζίρου στις
μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι κάτι «όμορφο» για τους αναλυτές του
ΣΕΒ!
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η άποψη που έχει ενταχθεί στο
εβδομαδιαίο Δελτίο για την Ελληνική Οικονομία του ΣΕΒ, που πραγματεύεται
την ευελιξία στην αγορά εργασίας την οποία και θεωρεί αναγκαία αλλά όχι
ικανή συνθήκη ανάκαμψης.
«Ηδη η χώρα διαθέτει ένα πλαίσιο εργασιακών σχέσεων παρόμοιο με άλλων
ευρωπαϊκών χωρών και, ως αποτέλεσμα, η ανεργία φαίνεται ότι υποχωρεί ή
έχει τουλάχιστον σταματήσει να αυξάνεται» αναγράφεται στην εβδομαδιαία
επισκόπηση.
Προφανώς διέλαθε την προσοχή των συντακτών το γεγονός ότι τον
τελευταίο μήνα Μάρτιο 2016 που έχει επεξεργαστεί την Διεύθυνση
Στατιστικών, στο ΙΚΑ έχουν υποβληθεί 230.918 χιλιάδες ΑΠΔ από
επιχειρήσεις για 1.785.288 ασφαλισμένους εκ των οποίων 1.301.852 με
πλήρη απασχόληση και 531.664 με μειωμένη.
Συγκριτικά με προηγούμενες περιόδους παρατηρείται μεγάλη αύξηση της
μειωμένης απασχόλησης, αφού με βάση και τα τελευταία στοιχεία της
ΕΡΓΑΝΗΣ 6 στους 10 νέους προσλαμβάνονται με ευέλικτες μορφές
απασχόλησης.
Αυτή η μνημονιακή επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης στην
πράξη μπορεί να μειώνει την ανεργία (αν και το μεγαλύτερο ποσοστό
μείωσης αυτής οφείλεται στη μαζική μετανάστευση και στα προγράμματα
απασχόλησης του ΟΑΕΔ), αλλά παράλληλα φτωχοποιεί ένα μεγάλο μέρος του
πληθυσμού και κλείνει μικρομεσαίες κυρίως επιχειρήσεις (αν και δεν
ξεφεύγουν από τον κανόνα ούτε οι μεγάλες επιχειρήσεις).
Τα αποτελέσματα αυτών των πρακτικών τα γεύεται η ελληνική κοινωνία τα
τελευταία 7 χρόνια, αλλά προφανώς δεν αφορούν τους συντάκτες των
δελτίων του ΣΕΒ, οι οποίοι δεν δίστασαν να αναμετρηθούν ακόμη και με το
Σύνταγμα.
Ο λόγος βέβαια στον θεσμό της Διαιτησίας, το μεγάλο πρόβλημα όσων θέλουν να επιβάλουν στην Ελλάδα μισθούς Βουλγαρίας…
«Η Ελλάδα καταγράφεται ως η μόνη χώρα στην οποία ισχύει η δυνατότητα
μονομερούς προσφυγής και μάλιστα με δεσμευτικές αποφάσεις, μια
διαδικασία που στον βαθμό που ορίζεται από τη νομοθεσία είναι απόρροια
κρατικής παρέμβασης στη διαπραγμάτευση» αναγράφεται σχετικά.
Καθίσταται σαφές ότι ο ΣΕΒ επιχειρεί να ανοίξει πάλι το θέμα της
μονομερούς προσφυγής, παρότι αυτή προστατεύεται συνταγματικά και παρότι
το 2011 είχε απαγορευτεί με νόμο που στη συνέχεια κρίθηκε
αντισυνταγματικός…
Πάντως ο ΣΕΒ ακόμη και με την υπάρχουσα ευελιξία δεν είναι
ευχαριστημένος αφού θεωρεί ότι «η βελτίωση των κανόνων της αγοράς
εργασίας δεν μπορεί από μόνη της να δημιουργήσει μαζικά νέες θέσεις
εργασίας και να αυξήσει με διατηρήσιμο τρόπο τα εισοδήματα.
»Αυτό που ακόμη παραμένει ζητούμενο είναι η απελευθέρωση των αγορών
προϊόντων και υπηρεσιών». Βέβαια ούτε λόγος για αύξηση του κατώτατου
μισθού στα 751 ευρώ, μέτρο που για τις άλλες εργοδοτικές οργανώσεις
(ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ) θα πυροδοτούσε ανάπτυξη της οικονομίας και του
επιχειρείν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου