του Θανάση Σκαμνάκη
«Έχω μιά παράκληση να σας απευθύνω. Μην αφήσετε τον φόρο τιμή σας
στον Ίλιτς να πάρει τη μορφή λατρείας προς το πρόσωπό του. Μην του
χτίσετε μνημεία, μη δώσετε το όνομά του σε κάποιο μέγαρο, μην οργανώσετε
επιμνημόσυνες τελετές. Στη ζωή του έδινε τόσο λίγη σημασία σε όλα αυτά,
τα θεωρούσε τόσο μάταια. Σκεφτείτε πόσο φτωχός είναι ακόμα ο τόπος μας.
Αν θέλετε να τιμήσετε το όνομα του Λένιν, χτίστε βρεφοκομεία, σχολειά,
νηπιαγωγεία, βιβλιοθήκες, ιατρικά κέντρα, άσυλα αναπήρων […] και με όλα
αυτά κάντε πράξη τα παραγγέλματά του». Αυτά περιέχονται στο γράμμα της
Ναντιέζντα Κρούπσκαγια, της συντρόφου του Λένιν, προς την ηγεσία του
Κόμματος και τις σοβιετικές αρχές. Τι ακολούθησε; Ακριβώς το αντίθετο.
Ο Λένιν έγινε αγάλματα, εικόνες, σήματα για το πέτο, τσιτάτα. Όπου συχνά
ο νεκρός Λένιν επιστρατευόταν (και επιστρατεύεται) για να εξουδετερώνει
τον ζωντανό. Και ενενήντα χρόνια τώρα ζούμε μ’ έναν Λένιν στο
μαυσωλείο. Το οποίο σταδιακά μετατράπηκε σε μαυσωλείο των επαναστατικών
ιδεών.Αυτό ήξερε κι αυτό επεδίωξε να αποτρέψει ο Φιντέλ. Με βάση την απλή αλήθεια, που κοντεύουμε να ξεχάσουμε. Οι επαναστάτες δεν είναι μαυσωλεία. Είναι ζωντανή πραγματικότητα. Κι όσο πιο πολύ γίνονται εικόνισμα τόσο πιο πολύ παύουν να είναι μνήμη ζωντανή και παρούσα. Στην Κούβα τίμησαν τη μνήμη αλλά και τη θέληση του Φιντέλ.
Η τέφρα του τάφηκε στο κοιμητήριο της Σάντα Ιφιχένεια κοντά στο Σαντιάγο της Κούβας, το μέρος που γεννήθηκε ο ίδιος και το αντάρτικό του. Η τελετή της μεταφοράς και η μεταφορά δεν μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Η τέφρα του τοποθετήθηκε στην κρύπτη ενός λιτού πέτρινου τάφου, που γράφει μόνο το όνομα Φιντέλ.
Πλάι στο μνημείο των πεσόντων ανταρτών που είχαν επιτεθεί υπό την
ηγεσία του στο στρατόπεδο της Μονκάδα του Σαντιάγο το 1953. Ο αδελφός
του, Ραούλ, ανακοίνωσε πως η εθνοσυνέλευση, τιμώντας τη θέληση του
νεκρού Φιντέλ, θα ψηφίσει νόμο που θα απαγορεύει να δοθεί το όνομα του
σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο, σε δρόμο, ίδρυμα ή τοποθεσία, τη δημιουργία
αγαλμάτων και μνημείων προς τιμήν του. Όπως είπε άλλωστε ένας
ηλικιωμένος Κουβανός: «Όλοι μας θα θέλαμε να βάλουμε το όνομα του Φιντέλ
παντού, σε τελική ανάλυση όμως ο Φιντέλ είναι ολόκληρη η Κούβα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου