Σάββατο 1 Ιουλίου 2017

Σάββατο 1η Ιουλίου 1989- Σχηματισμός Κυβέρνησης Τζανετάκη.... Συνεργασία ΝΔ -Συνασπισμός της Αριστεράς (ΚΚΕ-ΕΑΡ)

Σάββατο η 1η Ιουλίου.

Γύρω στις 7 το απόγευµα ο βουλευτής της Ν∆ Τζαννής Τζαννετάκης παίρνει από τον πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη την εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης. Λίγες ώρες νωρίτερα έχει πάρει µέρος σε σύσκεψη του αρχηγού της Ν∆ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη µε τους δύο αρχηγούς του Συνασπισµού της Αριστεράς και της Προόδου, τον γενικό γραµµατέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη και τον αρχηγό της ΕΑΡ (όπως έχει µετονοµαστεί το ΚΚΕ Εσωτερικού) Λεωνίδα Κύρκο. Αυτοί έχουν αποφασίσει όχι µόνο να σχηµατίσουν κυβέρνηση ∆εξιάς – Αριστεράς, αλλά στη συνάντησή τους… µοίρασαν και τα υπουργεία!

Στις 18 Ιουνίου 1989 είχαν γίνει βουλευτικές εκλογές. Η Ν∆, παρά το γεγονός ότι πήρε το 44,25%των ψήφων, λόγω του σχεδόν αναλογικού εκλογικού συστήµατος είχε πάρει 145 βουλευτές. Το ΠΑΣΟΚ είχε αντέξει στην ασφυκτική πίεση συγκεντρώνοντας το 39,15% των ψήφων και 125 βουλευτές. Ο µεγάλος χαµένος των εκλογών ήταν ο Συνασπισµός της Αριστεράς, ο οποίος παρά τις στηµένες από τη ∆εξιά δηµοσκοπήσεις που τον απογείωναν λαµβάνει µόνο το γλίσχρο 13,12% των ψήφων – µόλις µία εκατοστιαία µονάδα πάνω από το άθροισµα των ποσοστών που είχαν πάρει στις προηγούµενες βουλευτικές εκλογές του 1985 χωριστά το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού.
Την Παρασκευή 30 Ιουνίου 1989, προς στιγµή φάνηκε ότι θα σχηµατιζόταν κυβέρνηση του ΚΚΕ (και του Συνασπισµού της Αριστεράς, φυσικά), µε τους… «κλέφτες του ΠΑΣΟΚ»! Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δεχτεί να διοριστεί πρωθυπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ – Αριστεράς ο Κωστής Στεφανόπουλος και η κυβέρνηση αυτή να παραιτηθεί 8 µήνες µετά, την άνοιξη του 1990, στη λήξη της θητείας του Χρήστου Σαρτζετάκη, οπότε και έπρεπε να εκλεγεί νέος πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας. Το απόγευµα της Παρασκευής όµως ο Χαρ. Φλωράκης αποφάσισε να κάνει κυβέρνηση µε τον Μητσοτάκη και τη Ν∆ έχοντας «χάψει» το παραµύθι της ∆εξιάς ότι όπου να ’ναι ο Αντρέας πεθαίνει κι έτσι ο Συνασπισµός θα γίνει αξιωµατική αντιπολίτευση!

Στις 2 Ιουλίου ορκίζεται όντως η κυβέρνηση Τζαννετάκη της συνεργασίας Ν∆-ΚΚΕ. Στο εσωτερικό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ξεσπάει πολιτική θύελλα. Ένα µήνα νωρίτερα, τον Μάιο του 1989, βλέποντας την άθλια δεξιά πορεία του κόµµατος, από την αριστερή πτέρυγα του ΚΚΕ είχε εκδοθεί το περιοδικό Πριν. Στις 5 Ιουλίου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Κώστας Κάππος δίνει στη δηµοσιότητα δήλωση-ράπισµα για τον Χ. Φλωράκη: «Πιστεύω ότι η συνεργασία αυτή είναι ολέθρια για το ΚΚΕ (…) που τείνει να υποταχθεί σε µικροαστικές και αστικές εκσυγχρονιστικές θέσεις» αναφέρει µεταξύ άλλων. Η κυβέρνηση Τζαννετάκη παίρνει άνετα ψήφο εµπιστοσύνης στη Βουλή µε 174 ψήφους. Ψηφίζουν υπέρ οι 145 βουλευτές της Ν∆, οι 27 από τους 28 βουλευτές του Συνασπισµού, ο Κωστής Στεφανόπουλος της ∆ΗΑΝΑ και ο µουσουλµάνος Σαδίκ – τότε δεν υπήρχε ακόµη το όριο του 3% για να µπει στη Βουλή κάποιο κόµµα. Ο Κώστας Κάππος ψηφίζει λευκό. «Είµαι αντίθετος στη συνεργασία του Συνασπισµού της Αριστεράς µε τη Ν∆» δηλώνει χωρίς περιστροφές. «Βεβαίως είµαι κατά της συνεργασίας του Συνασπισµού και µε το ΠΑΣΟΚ» προσθέτει. ∆ύο ακόµη µέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ο Κώστας Μπατίκας και ο Νίκος Κοτζιάς, διαφοροποιούνται από την κυβέρνηση Τζαννετάκη. Η µεγάλη σύγκρουση όµως γίνεται µε την ΚΝΕ, η συντριπτική πλειοψηφία της οποίας διαφωνεί ανοιχτά µε τη συνεργασία του ΚΚΕ µε τη Ν∆. Στις 21 Σεπτεµβρίου 1989 ο ΚΕ του ΚΚΕ αποφασίζει να… καθαιρέσει το εκλεγµένο Κεντρικό Συµβούλιο της ΚΝΕ και να διορίσει εγκαθέτους της στην ηγεσία της νεολαίας!

«Φυσικά και δεν θα υπακούσω!» δηλώνει ο γραµµατέας της ΚΝΕ Γιώργος Γράψας το ίδιο βράδυ, όταν φτάνει κατά τις 10 στα γραφεία της οργάνωσης, στην πλατεία Βικτωρίας. Το ΚΣ της ΚΝΕ, µε ψήφους 36 υπέρ και 14 απόντες, απορρίπτει ως αντικαταστατική την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ και συντάσσεται µε το γραµµατέα της. Στις 5 Νοεµβρίου 1989 γίνονται νέες βουλευτικές εκλογές. Η Ν∆ ανεβάζει το ποσοστό της στο 46,2% και παίρνει 148 βουλευτές – 2 λιγότερους από τους αναγκαίους. Το ΠΑΣΟΚ σηµειώνει κι αυτό αύξηση ξεπερνώντας το 40% – παίρνει το 40,67% των ψήφων και 128 βουλευτές. Ο Συνασπισµός πέφτει στο 10,96% και παίρνει µόνο 21 έδρες, έχοντας πλέον ποσοστό µικρότερο από αυτό που είχε πάρει µόνο του το ΚΚΕ το 1981! ∆ύο εβδοµάδες αργότερα, στις 21 Νοεµβρίου, η ηγεσία του ΚΚΕ αυτογελοιοποιείται καθώς συµφωνεί ο Χ. Φλωράκης να σχηµατίσει κυβέρνηση όχι µόνο µε τη Ν∆ αλλά και µε το… ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, τον οποίον Ν∆ και Συνασπισµός είχαν παραπέµψει στο Ειδικό ∆ικαστήριο στις 27 Σεπτεµβρίου! Η απόλυτη ξεφτίλα! Ν∆, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ σχηµατίζουν την οικουµενική κυβέρνηση Ζολώτα, η οποία έχει τη στήριξη των… 296 από τους 300 της Βουλής! Την επόµενη µέρα του σχηµατισµού της κυβέρνησης Ζολώτα, στις 22 Νοεµβρίου, παραιτούνται οκτώ µέλη της ΚΕ του ΚΚΕ (Κ. Τζιαντζής, Άγγ. Χάγιος, Θ. Σκαµνάκης, Σ. Καυκαλάς, Χρ. Καυκιάς, ∆. Τσουραµάνης, ∆. Τσακνιάς και Γ. Σταµατάκης, ενώ από τον Οκτώβριο έχει παραιτηθεί και ο Μιχάλης Τερζίδης). Στις 28 Νοεµβρίου ανεξαρτητοποιείται και αποχωρεί από το ΚΚΕ ο ευρωβουλευτής ∆ηµήτρης ∆εσύλλας. Στις 11 Φεβρουαρίου ιδρύεται το Νέο Αριστερό Ρεύµα από αυτούς και χιλιάδες µέλη και στελέχη του ΚΚΕ, και κυρίως της ΚΝΕ, που έχουν πέσει θύµατα πογκρόµ διαγραφών ή έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς.

Για να πάει µε τη Ν∆ και τους «κλέφτες του ΠΑΣΟΚ» και να συµµετάσχει στη γλυκιά νοµή της εξουσίας, η ηγεσία του ΚΚΕ δεν δίστασε να διαγράψει χιλιάδες κοµµουνιστές! Από τότε πέρασε στην πλήρη ανυποληψία και ουδέποτε τα εκλογικά ποσοστά του ΚΚΕ προσέγγισαν εκείνα που έπαιρνε προτού συµµετάσχει στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα.