Δεν υπάρχουν πληροφορίες για νεκρούς ή τραυματίες. Επλήγησαν ένας στόχος στη Δαμασκό και ένας στη Χομς.
Η Ένταση στην Μέση Ανατολή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται μέχρι να υπάρξει ένας οριστικός συμβιβασμός ανάμεσα στην Ανατολή και την Δύση.
Αυτό που είναι λογικό να συμβεί είναι να αποδεχθούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους την νέα πραγματικότητα.
Ο νέος «δρόμος του Μεταξιού» δεν θα είναι υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Οι Ρώσοι θα ελέγχουν το Συριακό τμήμα με ότι αυτό συνεπάγεται και οι Τούρκοι θα εξαναγκαστούν (και από τους δύο) να αποδεχθούν τον ρολό που τους αναλογεί.
Ως γνωστόν η Τουρκία πέραν του Κουρδικού, έχει «περιορίσει» τις απαιτήσεις της. Παζαρεύει από τον έναν ένα πυρηνικό εργοστάσιο και από τον άλλον 30% δωρεάν αέριο και πετρέλαιο συν ότι κλέψει στην διαδρομή των αγωγών.
Ένας τέτοιος διακανονισμός δεν έχει ακόμα επιτευχθεί και κανένας δεν ξέρει αν είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Αντιθέτως, η ένταση συνεχίζεται με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο τον κόσμο.
Οι Ρώσοι, ακόμα και μετά την πυραυλική επίθεση που δέχθηκε η Συρία τα ξημερώματα του Σαββάτου από ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία, δεν φαίνεται ότι θα εγκαταλείψουν τον έλεγχο στην περιοχή.
Ακόμα χειρότερα, θα μπορούσε μια επίθεση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που δε θα είχε επικοινωνιακούς κατά βάση στόχους, όπως η σημερινή, να εξελιχτεί σε μια απευθείας σύγκρουση της Δύσης με την Ανατολή.
Οι Ρώσικες δυνάμεις είναι σαφώς υποδεέστερες. Σε ορισμένους όμως τομείς τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει τεράστια άλματα.
Το προηγούμενο σαββατοκύριακο το Γαλλικό περιοδικό Le Point πρώτο έγραψε ότι ένα ρώσικο μαχητικό έκανε χαμηλή υπερπτήση με πλήρη οπλισμό πάνω από την φρεγάτα Aquitaine, το καμάρι του Γαλλικού ναυτικού. Αυτό σημαίνει ότι «τυφλώθηκαν» τα ραντάρ του πλοίου και ακόμα περισσότερο οι ενδοεπικοινωνίες του.
Δηλαδή, ο κυβερνήτης δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τις μηχανές η με τους χειριστές των οπλικών συστημάτων του πλοίου. Το μήνυμα ήταν σαφές. Μια επίθεση εναντίον της Συρίας δεν θα ήταν περίπατος.
Ακόμα, η χτεσινή απόπλευση των Ρώσικων πλοίων από το λιμάνι της Ταρτούς δείχνει ότι οι Ρώσικες δυνάμεις ακροβολίζονται για το ενδεχόμενο μιας απευθείας σύγκρουσης.
Η αφορμή για αυτήν την περίοδο έντασης και τους σοβαρότατους κινδύνους που περικλείει είναι η δήθεν χρήση από τον Συριακό στρατό χημικών όπλων. Χωρίς να γίνει καμιά διεθνής έρευνα οι ΗΠΑ με πρωτοβουλία του Τραμπ έσπευσαν να τιμωρήσουν τον Άσαντ.
Η κατηγορία είναι εντελώς αστήριχτη για πολλούς λόγους. Ο βασικότερος είναι ότι ο Άσαντ (ακόμα και αν έχει χημικά) δεν είχε κανένα λόγο να τα χρησιμοποιήσει σε δύο πόλεις που η μάχη είχε κριθεί και έπεφταν από ώρα σε ώρα.
Ήταν ζήτημα λίγων ωρών να πέσει και ο τελευταίος θύλακας (στη Ντούμα) στα χέρια του συριακού στρατού.
Η Δαμασκός, άλλωστε, γνώριζε πως η χρήση χημικών έχει χρησιμοποιηθεί ως λόγος για πυραυλικές επιθέσεις εναντίον της στο πρόσφατο παρελθόν.
Ο Ρώσος στρατηγός Ποζνίχιρ κατήγγειλε ευθέως τα Λευκά Κράνη (μία ΜΚΟ εθελοντών που δραστηριοποιείται μόνο σε περιοχές ελεγχόμενες από αντικαθεστωτικούς ισλαμιστές) ότι σκηνοθέτησαν την επίθεση με χημικά. Κατήγγειλε τη Δύση ότι συμμετείχε σε μία γιγαντιαία εξαπάτηση της διεθνούς κοινής γνώμης, διαμορφώνοντας κλίμα που αγνοεί τα αποδεικτικά στοιχεία.
Παρόλα αυτά τις τελευταίες ώρες φαίνεται να υπάρχουν σημάδια εκτόνωσης της έντασης. Πιθανόν να υπάρξει μια προσωρινή ανακωχή αλλά φαίνεται ότι η όποια άτυπη συμφωνία για την τελική μοιρασιά είναι ακόμα στον αέρα.
Να φαντασθεί κανείς ότι ακόμα δεν υπάρχει υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ με τον οποίο να μπορούσε να συνομιλήσει ο Λαβρώφ. Ο προηγούμενος απολύθηκε μέσω …Twitter και ο επόμενος δεν ξέρει κανείς πότε θα αναλάβει. Ομοίως η CIA.
Μια σημαντική δυσκολία στην συγκυρία είναι ότι η Αμερικανική πολιτική ηγεσία βρίσκεται σε μια πρωτοφανή κατάσταση που δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε με χώρες στα βάθη της Αφρικής την προηγούμενη τριαντακονταετία. Ο υπουργός Εξωτερικών απολύεται με μήνυμα στο Twitter. Ο επόμενος αγνοείται πριν αναλάβει. Το FBI εισβάλει στα γραφεία της νομικής εταιρείας του προέδρου και συλλαμβάνει τον διευθύνοντα σύμβουλο, τα στελέχη και κατάσχει τους υπολογιστές .
Την ίδια ώρα ο πρόεδρος με μήνυμα στο Twitter …κηρύσσει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ πριν τρείς μέρες έλεγε ότι αποχωρεί από την Συρία. Οι δημοσιογράφοι ρωτούν τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα για τα λεγόμενα Τραμπ στο Twitter και τους απαντά ότι οι δηλώσεις του προέδρου ήταν …αυθόρμητες.
Ποιος ευφάνταστος σεναριογράφος του Χόλυγουντ θα αποτολμούσε να γράψει κάτι τέτοιο;
Η κατάσταση στην Αμερικάνικη πολιτική θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν η μεγαλύτερη δύναμη (οικονομική και στρατιωτική) στον κόσμο. Η παραμικρή κίνηση της προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις που έχουν επίπτωση στην καθημερινή μας ζωή.
Αυτή τη στιγμή η Κρήτη περιμένει τους τουρίστες του καλοκαιριού και η Σούδα είναι στο στόχαστρο των Ρώσων που, ποιος ξέρει πόσα υποβρύχια τους βρίσκονται τριγύρω…
Η βαθμιαία εγκατάλειψη της βάσης του Ιντσιρλίκ στην νότια Τουρκία έχει ως συνέπεια η Ελληνική κυβέρνηση να υπογράφει συμφωνίες με τις ΗΠΑ για νέες αεροπορικές εγκαταστάσεις στην Λάρισα και σε άλλα σημεία της χώρας.
Πολλοί θέλουν να νομίζουν ότι έτσι θα είμαστε ασφαλείς. Αντιθέτως! Ακριβώς έτσι η χώρα γίνεται στόχος και υποχείριο για συμφέροντα ξένα προς τον Ελληνικό λαό.
Οι πομφόλυγες του Καμμένου περί «εθνικής ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας» είναι για αφελείς. Όπως πάντα, έτσι και σήμερα λειτουργεί ο νόμος «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Απέναντι στη ΠΓΔΜ είμαστε επιτιθέμενοι και τσαμπουκάδες. Απέναντι στην Τουρκία είμαστε αμυνόμενοι και φανταζόμαστε ότι επειδή είμαστε σύμμαχοι με τον καρχαρία θα γλυτώσουμε τελικά.
Στην Τουρκία κυκλοφορεί ευρέως στις συζητήσεις των καφενέδων η άποψη ότι «για άλλη μια φορά οι μεγάλοι θα χρησιμοποιήσουν τους Έλληνες κατά της Τουρκίας».
Για όλους αυτούς τους λόγους (και ακόμα περισσότερους που δεν είναι της παρούσης) χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να συγκροτηθεί ένα αντιπολεμικό ρεύμα σε όλη την Ελλάδα. Την πρωτοβουλία θα πρέπει να πάρουν οι οργανώσεις και τα κόμματα της Αριστεράς και να συμφωνήσουν και με όσους πολιτικούς φορείς ενδιαφέρονται και κατανοούν την ανάγκη.
Αυτό είναι το υπ’ αριθμόν ένα πατριωτικό καθήκον αντί για ανόητους καυγάδες σχετικά με το αν οι προλετάριοι έχουν πατρίδα και αν το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια.
Προφανώς δεν έχουμε ως πατρίδα μας τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των ντόπιων εκπροσώπων τους. Η δική μας πατρίδα είναι άλλη και ας κάνουμε ότι πρέπει για να μην χρειαστεί να την υπερασπιστούμε δια των όπλων.
Ακόμα και αν ο πόλεμος στην Συρία οδηγηθεί σε πρόσκαιρη εκτόνωση, θα συνεχιστούν οι τοπικές συγκρούσεις σε κάθε σημείο του πλανήτη. Μπορεί να μην φαίνεται πιθανό ένας παγκόσμιος πόλεμος να έχει ως αιτία τον έλεγχο της ενεργείας. Σίγουρα όμως ο καπιταλισμός θα μπει σε γενική δοκιμασία την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης στην οποία μόλις έχουμε εισέλθει.
Τότε ο κίνδυνος θα είναι ολοφάνερος.
ΠΗΓΗ:- Kommon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου