Αϊ-Βασίλης VS Amazon: η απόλυτη συγκριτική δοκιμή

Ορισμένα από τα μεγαλύτερα δίκτυα λιανικού εμπορίου του πλανήτη, όπως η Amazon, θα παρουσιάσουν σε λίγες ημέρες τον απολογισμό δραστηριοτήτων του 2018. Για άλλη μια φορά θα αποδειχτεί ότι ο όγκος και η ταχύτητα μεταφοράς προϊόντων, αλλά και τα επίπεδα εκμετάλλευσης των εργαζομένων μπορούν πλέον να συγκριθούν μόνο με την «επιχειρηματική» δραστηριότητα του Αϊ-Βασίλη.

Εδώ και μερικές ημέρες εφημερίδες και ηλεκτρονικές σελίδες σε όλο τον κόσμο αναδημοσιεύουν μια σύντομη, φανταστική ιστορία του γιατρού και δημοσιογράφου Κόρι Φράνκλιν, στην οποία ο Αγιος Βασίλης επισκέπτεται έναν ψυχαναλυτή. Ο ευτραφής γενειοφόρος είναι ψυχικά και σωματικά καταβεβλημένος από το γεγονός ότι εταιρείες όπως η Amazon κυριαρχούν σε όλο και μεγαλύτερο τμήμα της βιομηχανίας κατασκευής και μεταφοράς δώρων αναγκάζοντάς τον, όπως λέει, να προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις ξωτικών.

Αξίζει να δούμε για λίγο τα «πραγματικά» στοιχεία για να διαπιστώσουμε εάν οι δραστηριότητες του Αγιου Βασίλη απειλούνται από την κυριαρχία ιδιωτικών εταιρειών.

Πριν από μερικά χρόνια ο Φίλιπ Μπαμπ, συντάκτης του περιοδικού «Atlantic», υπολόγισε ότι το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου ο Αϊ-Βασίλης πρέπει να μεταφέρει δώρα σε 526.000.000 χριστιανόπουλα, ηλικίας έως 14 ετών, με ρυθμό 22 εκατ. παιδιά ανά ώρα. Αυτό ισοδυναμεί με 365.000 παιδιά το λεπτό ή 6.100 το δευτερόλεπτο. Ο Φίλιπ Μπαμπ εξηγούσε ότι τα ποσοστά στατιστικού λάθους στους υπολογισμούς του είναι πολύ μεγάλα, καθώς αρκετές οικογένειες άλλων θρησκειών έχουν υιοθετήσει τον συγκεκριμένο μύθο. Παράλληλα είναι πρακτικά αδύνατο να υπολογίσεις με ακρίβεια την πληθυσμιακή πυκνότητα των χριστιανικών κοινοτήτων σε κάθε ζώνη ώρας του πλανήτη – το οποίο έχει σημασία για να γνωρίζεις πόσες ώρες νύχτας έχει στη διάθεσή του ο Αϊ-Βασίλης για να μπει κρυφά σε κάθε σπίτι και να αφήσει τα δώρα.

Και τώρα ας δούμε τα στοιχεία των μεγάλων λιανοπωλητών της πραγματικής οικονομίας. Δυστυχώς οι συγκεκριμένες εταιρείες δεν προσφέρουν αναλυτικά στοιχεία για τις διανομές της 24ης Δεκεμβρίου, γνωρίζουμε όμως ότι στις 365 ημέρες του 2017 η Amazon διένειμε πέντε δισεκατομμύρια προϊόντα μόνο μέσω της υπηρεσίας prime (παράδοση αυθημερόν ή σε διάστημα μίας ή δύο ημερών). Επίσης μόνο τα Χριστούγεννα του 2018 μοίρασε ένα δισεκατομμύριο πακέτα. Αν προσθέσουμε σε αυτά και τα 12 εκατ. πακέτα που διανέμει κάθε ημέρα του χρόνου η εταιρεία Alibaba (ως επί το πλείστον στην κινεζική αγορά) προσεγγίζουμε τα 10 δισεκατομμύρια πακέτα ετησίως – μόνο από τις δύο μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου.

Βάλε το δέντρο στον κ*** σου… εμείς παραιτούμαστε – Ho ho fucking ho – Monty Python

Η Amazon αντιγράφει, όμως, και αρκετά ακόμη στοιχεία από το επιχειρηματικό μοντέλο του Αϊ-Βασίλη. Οι τάρανδοι έχουν αντικατασταθεί με ένα στόλο περίπου 40 ιδιόκτητων αεροσκαφών Boeing 767-300 ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη και το πρόγραμμα διανομής προϊόντων με drones. Τα συγκεκριμένα στοιχεία αφορούν μόνο την από αέρος μεταφορά προϊόντων από τις 744 αποθήκες και κέντρα διανομής (συνολικού εμβαδού 22,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων) στον τελικό καταναλωτή. Το επόμενο βήμα της εταιρείας, που μπορεί να θεωρηθεί κατάφωρη αντιγραφή του μοντέλου του Αϊ-Βασίλη, είναι ότι οι υπάλληλοι της Amazon θα μπορούν να μπαίνουν στα σπίτια των καταναλωτών ακόμη και όταν αυτοί κοιμούνται ή απουσιάζουν. Η είσοδος δεν θα γίνεται από την καμινάδα αλλά με το λεγόμενο πρόγραμμα In-Home Delivery: ο διανομέας ενημερώνει μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος ότι βρίσκεται στην πόρτα του σπιτιού και αν δεν λάβει απάντηση μπορεί να ανοίξει μόνος του μια ηλεκτρονική κλειδαριά ασφαλείας ενώ κάθε του κίνηση καταγράφεται από κάμερα που έχει τοποθετηθεί εκ των προτέρων κοντά στην είσοδο.

Βγαλμένη από ιστορίες του Αϊ-Βασίλη είναι όμως και η απάνθρωπη εκμετάλλευση των εργαζομένων της Amazon και αντίστοιχων εταιρειών του κλάδου. Τα «ξωτικά» της αμερικανικής εταιρείας συχνά καταρρέουν από την εξάντληση καθώς δεν έχουν ούτε διάλειμμα για τουαλέτα ή άδειες ασθενείας. Κάποιοι υπάλληλοι μάλιστα κατήγγειλαν ότι κοιμούνται στα αυτοκίνητά τους στο πάρκινγκ της εταιρείας (περίπου όπως και οι υπάλληλοι του Αϊ-Βασίλη στον Βόρειο Πόλο), είτε γιατί ο μισθός τους δεν επαρκεί για ενοίκιο είτε γιατί δεν προλαβαίνουν να μετακινούνται από και προς τις αποθήκες (οι οποίες συνήθως στήνονται μακριά από αστικά κέντρα προκειμένου να μειωθεί το κόστος αλλά και να δυσχεραίνεται η οργάνωση εργατικών κινητοποιήσεων).

Σε αντίθεση πάντως με τον Αϊ-Βασίλη, που μπορεί να καυχιέται ότι σαν γνήσιος εντερπρένερ μετέτρεψε την οικογενειακή δραστηριότητα σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία κατασκευής και διανομής παιχνιδιών, η Amazon αποτελεί πρότυπο κρατικοδίαιτης επιχείρησης. Μόνο οι φορολογικές και άλλες ελαφρύνσεις που έλαβε σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, για να στήσει τα νέα κεντρικά γραφεία της στη Νέα Υόρκη, στοίχισαν στους Αμερικανούς φορολογούμενους 4,6 δισ. δολάρια. Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνονται οι προνομιακές τιμές που απολαμβάνει για τη χρήση του δημόσιου δικτύου ταχυδρομείων αλλά και το γεγονός ότι το αμερικανικό κράτος προσφέρει επιδόματα και δελτία τροφίμων σε υπαλλήλους της, οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν με τους μισθούς που τους προσφέρει ο Τζεφ Μπέζος – ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες στην ανθρώπινη ιστορία.

Μπορεί λοιπόν, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αϊ-Βασίλης να είναι… σκέτη λέρα, αλλά το επιχειρηματικό του μοντέλο φτάνει στο τέλος του, καθώς οι ανταγωνιστές του κατάφεραν να συμπιέσουν περισσότερο το εργατικό κόστος. Μετά τον ψυχίατρο, επόμενη στάση το γραφείο ανεργίας.

INFO
Διαβάστε:
The Class Struggle in the North Pole
Απολαυστικό χριστουγεννιάτικο αφήγημα του περιοδικού «Jacobin» με τη μορφή ταξικής ανάλυσης για την άντληση απόλυτης και σχετικής υπεραξίας από τα ξωτικά του Αϊ-Βασίλη.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών – 29/12/2018

από:  INFO-WAR