Μα …είναι η ελεύθερη αγορά! (του Θανάση Σκαμνάκη)

Ο πλουτισμός των “έξυπνων” στηριζόταν πάντα στην ευπιστία των ανοήτων και τη διαμεσολάβηση των χρήσιμων ηλίθιων, ή μπορείς και να τους πεις των ποικίλων ιδιοτελών ενδιάμεσων, σέμπρων, εργολάβων, εποπτών, υποτακτικών, χωροφυλάκων, δημοσιογράφων, ό,τι ονομασία και ποικιλία είχε τέλος πάντων το είδος κατά το πέρασμα των χρόνων και των οικονομικών μοντέλων.

Στην ψυχή και στο μυαλό αυτών των ενδιάμεσων το δικαίωμα του αφεντικού είναι αυτονόητο. Τις πιο πολλές φορές δεν προσποιούνται την υποταγή τους, την πιστεύουν σε βάθος. Γι’ αυτό και εκτίθενται περισσότερο και εν τέλει δεν τους υπολήπτεται κανείς, ούτε και τα αφεντικά τα οποία υπηρετούν.


Να εξηγήσω τι μ’ έπιασε. Καίγονται τα δάση του Αμαζονίου. Καίγεται η Εύβοια. Ξεσηκώνονται οι πόλεις του τουρισμού, η Βαρκελώνη, η Βενετία και άλλες, και δηλώνουν πως αν συνεχιστεί με αυτό τον ρυθμό η τουριστική προσέλευση θα βουλιάξουν. Το ίδιο συμβαίνει και στη Σαντορίνη. Ο Τραμπ θέλει να αγοράσει τη Γροιλανδία, όπου εν τω μεταξύ λιώνουν οι πάγοι. Η Σαμοθράκη μένει χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση επί δεκαπέντε μέρες, άρα με  χιλιάδες τουρίστες εγκλωβισμένους, χωρίς ανεφοδιασμό κ.λπ. Σε διάφορες πόλεις του κόσμου ζητούν μέτρα για να ελεγχθεί το καθεστώς του Airbnb γιατί δημιουργείται ασφυκτική κατάσταση για τους κατοίκους.
Τα έχωσα όλα χωρίς αξιολόγηση, μεγάλα και μικρά, ως δείγματα μιας έκρυθμης κατάστασης. Πως την αντιμετωπίζουν οι εν λόγω μεσάζοντες;

Παράδειγμα. Συζήτηση στην τηλεόραση σχετικά με το Airbnb. Εκθέτουν κάποιοι καλεσμένοι την κατάσταση και καταλήγουν πως δεν πάει άλλο, πρέπει να παρθούν μέτρα. Απορημένος ο δημοσιογράφος τους επιπλήττει: μα πως μπορεί να γίνει αυτό, η ελεύθερη αγορά δεν το επιτρέπει. Κάνουν πως δεν ακούνε οι άνθρωποι, τι άλλο να κάνουν, και συνεχίζουν. Ο εν λόγω δεν καταλαβαίνει το φτύσιμο και μετά από λίγο επανέρχεται: μα πως αλλιώς μπορεί να γίνει, η ελεύθερη αγορά… Με ιερή απορία. Μα το κύριο μέτρο του κόσμου είναι η ελεύθερη αγορά, πως οι άλλοι μπορούν να μιλούν για τη ζωή των ανθρώπων; 

Σε αυτό συμπυκνώνεται η επιχειρηματολογία του σύγχρονου κόσμου. Απλώς οι άνευ σημασίας αφελείς που τον πιστεύουν δεν καταλαβαίνουν πότε να κάνουν ελιγμό, ώστε να μην τον αφήσουν έκθετο.
Μα ο Μπολσονάρο και οι μεγάλες επιχειρήσεις θέλουν να κουρέψουν τον Αμαζόνιο. Πρώτης τάξεως επιχείρημα για τη φωτιά. Ο Τραμπ θέλει να αξιοποιήσει τη Γροιλανδία. Πρώτης τάξεως επιχείρημα για να λιώσουν πάγοι και να ανοίξουν ναυτικοί δρόμοι, που θα φέρουν εκατομμύρια δολάρια.
Οι εφοπλιστές δεν εισπράττουν όσα θέλουν από τη Σαμοθράκη, ας μείνει το νησί χωρίς καράβι.
Μα είναι η ελεύθερη αγορά!

Τρέχουν, τρέχουν να προλάβουν την “επένδυση” στο Ελληνικό, συγκροτούν επιτροπές βολικές για να (μην) ελέγχουν, οι αρχαιότητες έρχονται δεύτερες, το περιβάλλον τρίτο. Μα είναι η ελεύθερη αγορά!  

Όταν ο Ομπάμα στο ζενίθ της κρίσης έδωσε δισεκατομμύρια δολάρια από τον κρατικό προϋπολογισμό στις τράπεζες, όπως έγινε και σ’ εμάς με τις γνωστές και κατ’ επανάληψη ανακεφαλαιοποιήσεις, η ελεύθερη αγορά έκανε τα στραβά μάτια, όπως και οι εν λόγω δημοσιογράφοι. Εξ άλλου γι’ αυτό υπάρχουν, να  βλέπουν, να ακούν και να μη μιλάνε αλλά να λένε εκείνα που “πρέπει”.

Κι όταν ο Τράμπ στον πρώτο χρόνο της θητείας μείωσε θεαματικά τη φορολογία των επιχειρήσεων, διότι έτσι θα γίνονταν επενδύσεις, χαιρέτησε η ελεύθερη αγορά, που ξέχασε να ξαναεμφανιστεί όταν ύστερα από τρία χρόνια το επίπεδο των επενδύσεων είναι χαμηλότερο από εκείνο πριν τη μείωση. Τι γίναν τα λεφτά οέο;

Λέγανε, και δεν το λένε πια με την ίδια ένταση οι πιο σοβαροί, πως η “ανάπτυξη” και η απελευθέρωση της αγοράς μπορεί να μεγαλώνει τις ανισότητες αλλά αυξάνει τον πλούτο, και, ως συνέπεια, ανεβαίνει το γενικό επίπεδο ζωής. Θα μαζεύουν αμύθητα πλούτη μερικοί αλλά και οι άλλοι θα τρώνε καλύτερα. Τι σε νοιάζει η ανισότητα αφού η ζωή σου βελτιώνεται;
Έτσι είναι η ελεύθερη αγορά κι άμα την αφήσουμε ελεύθερη, χωρίς ιδεοληψίες και μαρξιστικές, αναρχικές και λοιπές γραφικότητες και παλιατζουρίες, θα δημιουργήσει τεράστιο πλούτο, να τρώνε και οι κότες. Άλλες κότες θα τρώνε απλώς, άλλες θα τρώνε με χρυσά κουτάλια, αλλά καμμία δεν θα μένει νηστική.   

Κάνουν πως δεν βλέπουν. Η φτώχεια, η ανεργία, η ανέχεια πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς, και μονάχα οι τηλεοράσεις (ειδήσεις, ντοκιμαντέρ, σήριαλ, ταινίες) βλέπουν τον πλούτο. Η κρίση σπάει τις βιτρίνες αλλά εκείνοι κάνουν πλιάτσικο στο περιεχόμενο και εξακολουθούν να πιστεύουν πως ευημερούν οι πληθυσμοί.

Κι ύστερα έρχονται ανεμοστρόβιλοι στη Χαλκιδική, καύσωνες στο Βερολίνο, καταιγίδες και  ακραία καιρικά φαινόμενα, λειώνουν πάγοι στην Αρκτική, αυξάνει η μέση θερμοκρασία του πλανήτη, χάνονται άνθρωποι, απειλούνται περιοχές, καταστρέφονται δάση, αυξάνεται το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Μα είναι η ελεύθερη αγορά.

Μήπως, λέω μήπως, είναι καιρός να το πάρουμε αλλιώς;  


ΠΗΓΗ:  - Kommon