Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

Αμετροεπής…αριστερός!



Το μέτρο. Ένα εργαλείο που μετρά, υπολογίζει, εφαρμόζει. Κι εγώ, ένας ανθρωπάκος πού ανέκαθεν τον τρομοκρατούσε κάθε μέτρο. Γιατί το μέτρο συνέπιπτε πολλές φορές με κανόνες διαχρονικής ακαμψίας. Το μέτρο, λοιπόν, σήμαινε και σύνολο κανόνων, εντός συγκεκριμένου πλαισίου, που κατέληγαν σε δόγμα. Πάνω στο δόγμα στήθηκαν όλες οι θρησκείες και στο όνομα του δόγματος οργανώθηκαν σφαγές και οδηγήθηκαν άνθρωποι στην πυρά. Μπροστά λοιπόν στό δόγμα- στο κάθε δόγμα- η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Κι αλίμονο αν αυτό, το θεσπισμένο ως η άρρητη αλήθεια, μέτρο, έπεφτε στα χέρια κάποιου παρανοϊκού.
Η ιστορία έχει κάμποσα παραδείγματα πολιτικών αντιπάλων που εξανδραποδίστηκαν, ή εκτελέστηκαν, γιατί κατά την άποψη εκείνου που αποφάσιζε για το ποιος τηρεί, ή όχι, το μέτρο, οι άνθρωποι εξώκειλαν κατά την άποψη του. Καθένας, είτε οι Απόστολοι, είτε ο Χίτλερ, είτε ο Μουσολίνι, είτε ο Ροβεσπιέρος, κρατούσε το μέτρο και ουαί κι αλίμονο σ΄ όποιον ήταν εκτός του μέτρου. Μαύρο σκοτάδι που τον έφαγε.
Και ιδού προχθές πληροφορήθηκα από το φίλο μου και συνάδελφο μου Νίκο Μπογιόπουλο, ότι «φυσικά και υπάρχει Αριστερόμετρο». Αυτό ομολογώ ότι με εξέπληξε και με προβλημάτισε βαθύτατα. Μάλιστα, έμαθα ότι η απόλυτη τήρηση αυτού του Αριστερόμετρου στοχεύει να βγάλει από άλλα τάρταρα τους λαούς για να κατακτήσουν τον Όλυμπο. Κι ένοιωσα ακόμα πιο δυσάρεστα όταν ο Νίκος διαπιστώνει πως κάποιος μπορεί να είναι τίμιος,ανιδιοτελής, αλληλέγγυος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αριστερός, επειδή δεν πληροί την αναγκαία συνθήκη που θα μετέτρεπε όλα αυτά τα χαρίσματα σε πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ατιμίας, της εκμετάλλευσης και της αδικίας. Και, εν ολίγοις, όποιος δεν κατέχει γρι από Μανιφέστο και Κεφάλαιο και δεν μετέχει των κινητοποιήσεων, δεν μπορεί να ονομάζεται αριστερός. Χωρίς βέβαια να συμπληρώσει ότι υπάρχουν και κάποιοι Αριστεροί που και ιδιοτελείς είναι και ανέντιμοι και αδίστακτοι.
Αυτά όλα όμως, σήμερα το 2015, ηχούν κάπως παράξενα. Και πολύ φοβούμαι πως αν ισχύει αυτό το Αριστερόμετρο τότε το κουστούμι θα μείνει μισοέτοιμο. Για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν πέρασαν όλοι από την ΚΝΕ κι όλοι δεν είναι μέλη του Κόμματος. Εν τούτοις, πολλοί είναι εκείνοι που διεκδικούν το δικαίωμα να σκέφτονται ως αριστεροί, να ψηφίζουν το ΚΚΕ, ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να μην είναι κι έτοιμοι για τη μεγάλη επανάσταση. Τουλάχιστον,όχι ακόμα.
Όταν όμως, τους κόβεις κουστούμι με Αριστερόμετρο, Ε, τότε οι άνθρωποι αυτοί μπορεί και να απογοητευθούν, διότι ίσως δεν διαθέτουν την προσαρμοστικότητα και την αυστηρή πειθαρχία της Λιάνας, που αγωνίζεται για να μας πάει στον Όλυμπο!
Και θυμάμαι παρεμπιπτόντως τώρα μια σκηνή από «Τα παιδιά από το Αρμπάτ». Είναι μια ομάδα, πού οδηγούνται στη Σιβηρία ως αντισταλινικοί. Σταματάνε το βράδυ σ΄ ένα χάνι να ξεκουραστούν και πιάνουν την κουβέντα. Όλοι είναι εναντίον του Στάλιν, πλην ενός γέροντα, που τον υπερασπίζεται λυσσαλέα. Οπότε τον ρωτούν:
-Εντάξει εμείς ρε μάστορα. Δίκαια τραβολογιόμαστε, εσύ όμως γιατί, αφού είσαι και Σταλινικός;
Κι απάντησε ο γέροντας:
- Για το δικαίωμα τής ετερότητας.
Κι εγώ τώρα που συμφωνώ με το γέροντα για το δικαίωμα της ετερότητας, δεν ξέρω αν είμαι εκτός Αριστερόμετρου. Δεν ξέρω κι αν κατηγορηθώ ως οπορτουνιστής (άλλη μεγάλη κουβέντα κι αυτή). Δεν ξέρω πάλι αν μπορώ εύκολα να κατηγορήσω όποιον σήμερα δηλώνει αριστερός αλλά το βλέπει λίγο χλωμό να ξεσηκωθούν οι μικροαστοί να κάνουν τη μεγάλη επανάσταση. Ξέρω όμως αρκετούς που ψηφίζουν το ΚΚΕ και είναι εκτός Αριστερόμετρου. Ξέρω κι άλλους που ψηφίζουν ΑΝΤΑΡΣΥΑ κι είναι επίσης εκτός Αριστερόμετρου, αλλά και Μαρξιστές διανοούμενους και ακαδημαϊκούς που παίζουν στα δάχτυλα το Μαρξ και το Μανιφέστο, που δεν είναι δεξιοί, αλλά ψηφίζουν άλλα κόμματα της αριστεράς, αλλά δηλώνουν αριστεροί. Το ζήτημα είναι ότι δεν έχουν αυτό το γ……..νο πιστοποιητικό από το οποίο προκύπτει ότι βρίσκονται εντός Αριστερόμετρου!
Έτσι λοιπόν, εμείς οι…αμετροεπείς αριστεροί, είμαστε καταδικασμένοι στην απόλυτη μοναξιά και την περιφρόνηση. Ανάξιοι τού Ολύμπου! Περιφέρουμε μόνο το σαρκίο μας απέλπιδες και απροστάτευτοι. Άξιοι μόνο της ταξικής κολάσεως.
Υ.Γ. Μια απορία, αν δύναται κανείς παρακαλώ να μου την λύσει: Είναι γνωστό ότι οι Τούρκοι απέσυραν προχθές τα σχέδια τους για το Αιγαίο ύστερα από παρέμβαση του ΝΑΤΟ. Το ΚΚΕ στην ανακοίνωση επισημαίνει ότι
«τα διαβήματα διαμαρτυρίας τής ελληνικής Κυβέρνησης στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ
δεν μπορούν να κρύψουν ότι στην πράξη αποδεικνύεται για άλλη μια φορά
ότι η ενσωμάτωση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όχι μόνο δεν μπορεί
να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, αλλά γεννά κινδύνους
και βάζει το λαό σε νέες περιπέτειες».
Μήπως δηλαδή έκαμε άσχημα το ΝΑΤΟ που απέτρεψε τους Τούρκους, ή μήπως θάπρεπε να μην ήμασταν στο ΝΑΤΟ και να εμπλακούμε;

1 σχόλιο:

e-kozani είπε...

Το μέτρο και οι Αμετροέπειες αριστερών και "αριστερών"...

9 Νοέμβρη 1918, Γερμανική επανάσταση, οι αριστεροί σοσιαλδημοκράτες Σάιντεμαν, Έμπερτ και Νόσκε,οι δήμιοι της εργατικής τάξης και στηλοβάτες των «φράικορπς», πνίγουν στο αίμα την επανάσταση ....

15 Γενάρη 1919 ο Καρλ Λίμπκνεχτ και η Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονούνται... Οι δολοφόνοι τους δικάστηκαν από στρατοδικείο που συγκροτήθηκε στο τάγμα (των «φράικορπς») που υπηρετούσαν. Όχι μόνο αθωώθηκαν αλλά εισέπραξαν και την αμοιβή των εκατό χιλιάδων μάρκων τις επικήρυξης των δύο κομμουνιστών ηγετών.

«Δεν βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φριχτού εγκλήματος που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές» γράφει ο Λένιν. «Το αίμα των καλύτερων ανθρώπων της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, των αξέχαστων ηγετών της διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης θα ατσαλώσει καινούργιες μάζες εργατών για αγώνα ζωής και θανάτου. Και αυτός ο αγώνας θα οδηγήσει στη νίκη».

Αυτά περί της αστικής δημοκρατίας...

Αντί πολλών άλλων ιστορικών αναφορών περί των αριστερών της σοσιαλδημοκρατίας και των οπορτουνιστών και της κυβερνώσας αριστεράς: ΠΑΣΟΚ και ο διάττων της ΔΗΜΑΡ.

Οι αυταπάτες των αριστερών για το αριστερό ΠΑΣΟΚ κράτησαν 34 χρόνια. Για τον ΣΥΡΙΖΑ πόσα;

Όσο για το ΝΑΤΟ αντί άλλων επιχειρημάτων: οι ισλαμοφασίστες του ISIS, Ουκρανία και -μεταξύ πολλών άλλων- δύο υπομνήσεις: Κύπρος και Γιουγκοσλαβία...