Σε κλίμα συγκίνησης ο αποχαιρετισμός του σ. Γιώργη Μωραΐτη (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Στο Νεκροταφείο Αμαρουσίου με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα από συγγενείς, συντρόφους, συναδέλφους, φίλους και γνωστούς τελείωσε το μακρύ, πολυκύμαντο ταξίδι ζωής του ακριβού μας συντρόφου Γιώργη Μωραΐτη, που «έφυγε» τη Δευτέρα πλήρης ημερών και έργων. Σε κλίμα συγκίνησης, στην κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αμαρουσίου, είχε προηγηθεί η πολιτική τελετή για τον αποχαιρετισμό του. Παρόντες η οικογένειά του, σύντροφοι και συναγωνιστές του, δεκάδες άνθρωποι που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν για την αγωνιστικότητα, την ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια, τη σεμνότητά του. Έκλιναν όλοι ευλαβικά το κεφάλι μπροστά στο φέρετρό του, σκεπασμένο με τη σημαία του Κόμματος που υπηρέτησε με αφοσίωση και ακλόνητη πίστη μέχρι την τελευταία του στιγμή, μαζί με ένα φύλλο «Ριζοσπάστη», της εφημερίδας που επίσης υπηρέτησε άοκνα επί δεκαετίες.

Πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον ΓΓ Δ. Κουτσούμπα, της ΚΝΕ με τον Γραμματέα του ΚΣ Ν. Αμπατιέλο, συνόδευσε τον Γιώργη Μωραΐτη στην τελευταία του κατοικία. Τιμητική φρουρά στο φέρετρό του κατά την τελετή συγκρότησαν μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, του ΚΣ της ΚΝΕ, της Κομματικής Οργάνωσης Στερεάς Ελλάδας απ' όπου και καταγόταν και της ΚΟΒ του «Ριζοσπάστη».

Επικήδειους λόγους εκφώνησαν ο Κ. Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και διευθυντής του «Ριζοσπάστη», ο Ν. Ρεμπάπης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ο Π. Πολίτης, μέλος της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ, εργάτης στη ΛΑΡΚΟ και πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου του νομού, ο Χρ. Τσιντζιλώνης, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, ο Σπ. Χαλβατζής, αντιπρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967-1974, ο Π. Ναθαναήλ, αντιπρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και η Μαρία Αντωνιάδου, πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.

Το παράδειγμά του μας διδάσκει!

Ο Κ. Παπασταύρου τόνισε ανάμεσα σε άλλα: «Η ΚΕ του ΚΚΕ, με βαθιά θλίψη αποχαιρετά σήμερα τον κομμουνιστή Γιώργη Μωραΐτη, στέλεχος του ΚΚΕ, διακεκριμένο αγωνιστή της δρακογενιάς της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ.

Ο σ. Γιώργης "έφυγε" πλήρης ημερών όχι γιατί έφυγε στα 91 του χρόνια, αλλά γιατί έζησε μια πλήρη, μια ολοκληρωμένη ζωή, γεμάτη από δημιουργικότητα, αφοσιωμένη στον αγώνα για το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό μέλλον, ζώντας μεγάλες και κορυφαίες στιγμές της Ιστορίας του εργατικού - λαϊκού κινήματος ως ένας από τους πρωταγωνιστές του, ως ένας από τους χιλιάδες ανώνυμους και επώνυμους αγωνιστές του Κόμματός μας. Ποτέ του δεν ξεχώρισε τον εαυτό του από όλους αυτούς τους χιλιάδες. Μας μάλωνε όταν θελήσαμε πριν μερικά χρόνια στον "Ριζοσπάστη" να τον τιμήσουμε για την προσφορά του στο Κόμμα και την εφημερίδα, μας έλεγε ότι "δεν χρειάζονται αυτά". Συνέχισε μέχρι τη τελευταία περίοδο να δουλεύει ακούραστα για την προετοιμασία των βιβλίων του, το τελευταίο μάλιστα κυκλοφόρησε πριν έναν περίπου χρόνο με υλικό του από σημειώσεις που ήταν γραμμένες σε μικρά χαρτάκια και τετραδιάκια μέσα στις φυλακές».

Καταδεικνύοντας την ικανότητά του να δρα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, τόνισε ότι «ο σ. Γιώργης διακρίθηκε ως μαχητής όλων των όπλων και με το τουφέκι, και με τον ασύρματο στον ΔΣΕ και στην παρανομία, μαχόταν και με τα πενιχρά μέσα της φυλακής σκαλίζοντας κείμενα στους τοίχους ή γράφοντας με μικρά γραμματάκια ολόκληρα βιβλία, αλλά και με τη γραφομηχανή και την πένα. Σε όλα αυτά τα μέσα διακρίθηκε, αποδεικνύοντας την ικανότητα του κομμουνιστή να βγάζει σε πέρας όποιο καθήκον τού αναθέσει το Κόμμα, ό,τι και αν χρεωθεί».

Αναφερόμενος στην ακλόνητη πίστη του εκλιπόντος στο Κόμμα του, στην υπόθεση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, σημείωσε: «Ανήκε σε αυτούς που σε κρίσιμες στιγμές διάλεξαν τη σωστή πλευρά, τη δύσκολη, αλλά σωστή πλευρά, που άντεξαν, δεν λύγισαν σε πιέσεις, διώξεις, θανατικές καταδίκες, βασανιστήρια και κακουχίες, η πίστη τους στον αγώνα για το δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού, η πίστη του στο Κόμμα και την υπόθεση του σοσιαλισμού κομμουνισμού μπήκε πάνω από φόβους, ταλαντεύσεις, διλήμματα, εκβιασμούς» (...) «Βάδισε το δύσκολο και κακοτράχαλο δρόμο του Κόμματός μας, οι δυσκολίες, τα βάσανα οι διωγμοί, οι φυλακίσεις, οι καταδίκες, η σκληρή ζωή του βουνού, η πολιτική προσφυγιά έχτισαν στον σ. Γιώργη ένα χαρακτήρα φύσει αισιόδοξο, τον δίδαξαν να έχει εμπιστοσύνη στη συλλογική κρίση και τις αποφάσεις του Κόμματος, να βλέπει τη δυνατότητα το Κόμμα να κάνει βήματα προς τα μπρος ξεπερνώντας λάθη και αδυναμίες».

Ειδική αναφορά έκανε στον «Ριζοσπάστη», τον οποίο ο σ. Γιώργης υπηρέτησε με αφοσίωση. Όπως υπογράμμισε ο Κ. Παπασταύρου, «είχε πάντα ιδιαίτερη έγνοια για τον "Ριζοσπάστη", στον οποίο αφιέρωσε σχεδόν 40 χρόνια από την 75χρονη κομματική του δράση. Είχε πάντα συντροφικές παρατηρήσεις για τη βελτίωση του περιεχομένου της, για την εκλαΐκευση, τα θέματα της αρθρογραφίας. Με τη στάση του διαπαιδαγωγούσε νεότερους συντρόφους στην εφημερίδα, κυρίως στο ζήτημα ότι η χρέωση στην εφημερίδα είναι υψηλό κομματικό καθήκον και ευθύνη από τον ίδιο το χαρακτήρα της ως καθημερινού οργάνου της ΚΕ του Κόμματος, ως καθημερινού καθοδηγητή».

Μάλιστα, ο Κ. Παπασταύρου θύμισε στους παρευρισκόμενους τα λόγια του ίδιου του εκλιπόντος, όταν μιλώντας το 2014 σε εκδήλωση της ΚΕ για τα 40 χρόνια από τη νόμιμη κυκλοφορία της εφημερίδας, τόνιζε: «Μεγάλη η χαρά μας απ' τη μια μεριά. Πανευτυχείς όταν τον βλέπαμε τυπωμένο, κοντά το πρωί, και τον διαβάζαμε. Κατάκοποι, όμως, από την κούραση στο τυπογραφείο. Και ξενύχτηδες. Είχαμε ξεθεωθεί. Αλλά, "χαλάλι". Τον πρώτο καιρό ήμασταν λίγοι. Στη Διεύθυνση και στην Αρχισυνταξία τρία μέλη της ΚΕ του Κόμματος. Μαζί με άλλους 2-3 συντρόφους επαγγελματίες δημοσιογράφους. Τα Τμήματα Πολιτικό, Εργατικό, Ελεύθερο, Καλλιτεχνικό, πλαισιωμένα με νεότερους συντρόφους και συντρόφισσες, κυρίως από την ΚΝΕ, επίσης μη επαγγελματίες δημοσιογράφους. Κι αυτό ήταν όλο. Ο "Ριζοσπάστης", για όλους μας, όχι μόνο για τους νεότερους, έγινε στην πράξη και Σχολή Δημοσιογραφίας».

Και μια αναφορά για τη στάση του απέναντι στη νέα βάρδια του Κόμματος: «Ο σ. Γιώργης -υπογράμμισε ο ομιλητής- αντιμετώπιζε με φροντίδα και έγνοια τα νέα στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, κατάφερνε να γίνεται διδακτικός χωρίς όμως κομπασμούς και χωρίς δασκαλίστικο ύφος. Σου μίλαγε ως ίσος προς ίσο παρ' όλη την ηλικιακή απόσταση, τη μεγάλη διαφορά κομματικής ηλικίας, τη μεγάλη διαφορά πολιτικής και κοινωνικής πείρας».

Ο Κ. Παπασταύρου κατέληξε με την υπόσχεση-δέσμευση ο δρόμος του να γίνει και «δικός μας»: «Σύντροφε Γιώργη, θα σε θυμόμαστε παλιότεροι και νεότεροι για το χαμόγελό σου, την αισιοδοξία σου, το παράδειγμα που διδάσκει, θα "είσαι" μαζί μας, όπως και χιλιάδες άλλα στελέχη και μέλη του Κόμματός μας που έχουν φύγει στην κορύφωση των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια του Κόμματός μας. Σου λέμε και με αυτή την ευκαιρία ότι ο δικός σου δρόμος, ο δρόμος που βάδισες εσύ και χιλιάδες άλλοι κομμουνιστές είναι τώρα ο δικός μας δρόμος, που φιλοδοξούμε να κρατήσουμε και να τον τιμήσουμε μέχρι τέλους.

Εκφράζουμε τα πιο θερμά συλλυπητήρια και την αμέριστη συμπαράστασή μας στη συντρόφισσά σου Όλγα και σε όλη την οικογένειά σου».

Η μαχητικότητα και σεμνότητά του οδηγός μας!

Περισσότερα εδώ: Σε κλίμα συγκίνησης ο αποχαιρετισμός του σ. Γιώργη Μωραΐτη (VIDEO - ΦΩΤΟ) | 902.gr