Μια Απλή Μετάβαση που σφίγγει τις ραφές μιας γενιάς, (του Δημήτρη Μεντέ)

Υπάρχουν παραστάσεις από τις οποίες φεύγεις και αισθάνεσαι να περπατάς ελαφρύτερος, γιατί κάπως κατάφεραν να περιγράψουν την τρικυμία που βρυχάται στο κρανίο σου. Η Απλή Μετάβαση είναι κάτι παραπάνω από αυτό. Σφίγγει τις ενωτικές ραφές της γενιάς μας και μας φέρνει όλους κοντύτερα, περιγράφοντας όλα όσα μας κάνουν να βαδίζουμε επισφαλώς επάνω στη μεταιχμιακή γραμμή της εποχής μας. 

Ο Σπύρος δεν ξέρει που πατάει.

Η Μαρία δεν ξέρει τι της ξημερώνει. 

Η Νεφέλη έχει οργή για τα προηγούμενα κι ορμή για τα επόμενα.

Η Δάφνη δυσκολεύεται να σπάσει τη βολή της, μα βουλιάζει καθημερινά.

Ο Άρης δεν λέει να αναλάβει τις ευθύνες του.

Ο Νταμόν κοιτάει τη χώρα μου όσο ρομαντικά την κοιτούσα κι εγώ.

Η Λένα σπούδασε ό,τι κι εγώ, στο alma mater μου και γύρισε στα σκατά που γύρισα κι εγώ.

Ο Γιώργος βιώνει έναν αέναο διχασμό. 

Αυτοί οι χαρακτήρες είναι η γενιά μου. Και σας αφορούν όλους

 Δημήτρης Μεντές
από: Kommon