Μπιλντ: «Η επιστροφή του Έλληνα-επαίτη»

Του Κώστα Μάρκου

από: Πριν- Κυριακή 23/10/2016

Τη «φυλλάδα» —όπως και στη Γερμανία χαρακτηρίζεται– Μπιλντ δεν μπορεί κανείς να την αγνοεί: με 3,5 εκατομμύρια πωλήσεις την ημέρα είναι πάντα ανάμεσα στις πρώτες σε πωλήσεις εφημερίδες, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Ο ιδρυτής της, Άξελ Σπρίνγκερ, φανατικός αντικομμουνιστής, συντηρητικός μέχρι το μεδούλι, διαμόρφωσε μια εφημερίδα η οποία απηχούσε πάντα, όχι τον «μέσο γερμανό», όπως λένε, αλλά τον σκληρό πυρήνα της γερμανικής άρχουσας τάξης και τις δικές της απόψεις για το «μέσο γερμανό». Το νέο αφεντικό της, Κάι Ντίκμαν, όπως πολλές φορές έχει γραφτεί, διατηρεί αμφίδρομες σχέσεις με την καγκελάριο. Στις κρίσιμες στιγμές, είναι η λαϊκή «ντουντούκα» της Μέρκελ.

Αυτό έγινε και προχθές Παρασκευή. Την ημέρα εκείνη ο Αλ. Τσίπρας συναντούσε την Άγκελα Μέρκελ στις Βρυξέλες (και τον Ολάντ). Ο τίτλος της Μπιλντ απηχούσε την οπτική της καγκελαρίου: «Η επιστροφή του Έλληνα-επαίτη»… Η ουσία είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της (Ολλανδία, Φινλανδία, Κεντροευρωπαίοι) απορρίπτουν όσα θα ήθελε ο άξονας Ελλάδα-ΗΠΑ-ΔΝΤ: ένα σημαντικό «κούρεμα» του χρέους, ώστε να καταστεί «βιώσιμο» (όχι για τον ελληνικό λαό, αλλά για τους δανειστές). Αυτό το «κούρεμα», εάν γίνει, συνοδεύεται (και θα συνοδευτεί) από νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα, όπως ακριβώς προτείνει το ΔΝΤ, κυρίως για τα «εργασιακά» (βλ. αναλυτικά, σελ. 10-11), αλλά όχι μόνο.

Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται αυτή την πλευρά, αλλά η αμερικανική προσφορά «πάει πακέτο» με νέα μέτρα. Παράλληλα, οι ΗΠΑ και το ΔΝΤ, έχοντας τη μικρότερη έκθεση στο ελληνικό χρέος, με την πρόταση για «κούρεμα» επιχειρούν να ρίξουν το βάρος στους γερμανούς, γάλλους και ολλανδούς ανταγωνιστές τους. Για αυτό η Μέρκελ αρνείται με πάθος κάθε τέτοια προοπτική και για αυτό ο Ολάντ, όσο κι αν χαϊδεύει τα αυτιά του Αλέξη, δεν πρόκειται να δώσει κάτι ουσιαστικό, τουλάχιστον για το προσεχές μέλλον. Όταν ο «Έλληνας-επαίτης» πάει μόνος του στις Βρυξέλες δεν κάνει λόγο για «κούρεμα», αλλά μπροστά στην αδιαλλαξία της Μέρκελ θέτει το δειλό αίτημα της «απομείωσης». Δηλαδή «ζητιανεύει» για κάποια «επιμήκυνση» του χρέους, για μείωση των δόσεων κ.λπ. Ο Σόιμπλε, όμως, όπως δήλωσε στις ΗΠΑ, απαιτεί «να εφαρμοστεί το πρόγραμμα» και όχι να «χαλαρώσει το χρέος». Και από τη σκοπιά των μνημονίων έχει δίκιο. Αυτά υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτά πρέπει να εφαρμόσει μέχρι το 2018.

Τα αιτήματα το έλληνα πρωθυπουργού (μετά την τρέχουσα «αξιολόγηση», να αρχίσει να συζητιέται το θέμα του χρέους, να μπουν οι ελληνικές τράπεζες στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» του Ντράγκι και να βγει η χώρα στις αγορές), απορρίπτονται είτε μέσα από γενικόλογες υποσχέσεις (Γιούνγερ, Μοσκοβισί, Ντράγκι) είτε σκληρά (γερμανοί κ.α.). Ωστόσο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται ο πιο «καλός μαθητής», τα νέα για τον ίδιο, όπως και για τον Σόιμπλε, δεν είναι καλά από τη σκοπιά της ελληνικής οικονομίας. Παρά το τσιπρικό «success story», τα στοιχεία δείχνουν βαθιά και ακόμη αξεπέραστη κρίση: Σύμφωνα με την ICAP, συνεχίζεται το πρόβλημα κερδοφορίας σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, οι επενδύσεις συνεχίζουν να είναι αρνητικές(!) για όγδοη χρονιά, οι τράπεζες μόλις τώρα ξεκινούν το πολύ επικίνδυνο έργο του ξεκαθαρίσματος των «κόκκινων δανείων», το δημόσιο χρέος θα ανέβει και φέτος, ενώ το ιδιωτικό χρέος επιχειρήσεων και νοικοκυριών σε τράπεζες, εφορία, ταμεία και δημόσιες υπηρεσίες σκαρφαλώνει πάνω από το 310% του ΑΕΠ! Όλα τα παραπάνω σημαίνουν πολύ απλά, ότι το ελληνικό ΑΕΠ σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται «να εκτιναχθεί σαν ελατήριο», όπως διαδίδει ο Αλ. Τσίπρας, ενώ μια ψοφοδεής «θετική» ανάπτυξη του μηδέν κόμμα-κάτι δεν πρόκειται να λύσει το ζήτημα της «βιωσιμότητας» του χρέους.

Πιασμένοι όλοι μαζί στην «παγίδα του χρέους» και των αντιθέσεών τους, η ελληνική αστική τάξη, οι γερμανοί και οι αμερικανοί, είναι αναγκασμένοι —εκτός σοβαρού απροόπτου— να ξαναβαδίσουν το γνωστό δρόμο του μνημονίου: μετά το έτος 2017, όπου για προεκλογικούς λόγους θα «απαγορεύεται» κάθε νύξη για νέο δάνειο, η ελληνική καπιταλιστική οικονομία θα χρειαστεί μερικά ακόμη δισεκατομμύρια ευρώ για να αναπνέει με καλάμι. Αυτό σημαίνει ότι ωριμάζει ένας δεύτερος γύρος αντιμνημονιακής κοινωνικής αναστάτωσης, μετά τον πρώτο του 2010 -12.

Μέχρι τότε, η χώρα θα ζει στο ρυθμό των «δόσεων» και στο «πρόγραμμα εξετάσεων» των υπουργών από τους «θεσμούς», όπως αυτό που ανακοινώθηκε για σήμερα: «Αναλυτικά το πρόγραμμα των συναντήσεων με τους επικεφαλής των θεσμών για την Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016, διαμορφώνεται ως εξής: 11:00 -12:00, Επισκόπηση (Τσακαλώτος, Σταθάκης, Χουλιαράκης). 12:00 -13:00, Επιχειρηματικό περιβάλλον (Τσακαλώτος, Σταθάκης). 14:00 -15:30, Εξωδικαστικός διακανονισμός (Τσακαλώτος, Σταθάκης, Πιτσιλής, ΤτΕ, ΤΧΣ). 15:30-17:00, Φορολογικά (Τσακαλώτος, Αλεξιάδης, Πιτσιλής). 17:30 -19:00, Αγορά εργασίας (Κατρούγκαλος)». Ας ευχηθούμε στους υπουργούς μας καλή επιτυχία στις εξετάσεις… Κάθε άμεση αντίσταση στα παραπάνω θα συμβάλει στο να δοθεί η επόμενη μεγάλη αναμέτρηση με καλύτερους όρους. Αυτή τη φορά, υπάρχουν οι δυνατότητες για μια νικηφόρα ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, εάν μελετηθεί βαθιά η εμπειρία του προηγούμενου ξεσηκωμού, εάν βγουν τα σωστά συμπεράσματα και αν χαραχθεί μια νέα, μαζική, αντικαπιταλιστική γραμμή.