Το Συλλαλητήριο στην Πτολεμαΐδα κατά του ξεπουλήματος της ΔΕΗ

του Στέφανου Πράσσου
από:Εφημερίδα ΠΡΙΝ 15.4.2017

Μεγάλη ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων και των πολι­τών της Δυτικής Μακεδονίας στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στην Πτολεμαΐ­δα την Παρασκευή 7/4 ενάντια στην πώληση μονάδων της ΔΕΗ, όπως προβλέπει η νέα συμφωνία της κυ­βέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Στο συλλαλητήριο καλούσαν η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και τα υπόλοιπα συνδικάτα της ΔΕΗ μαζί με τα ερ­γατικά κέντρα της Δυτικής Μακε­δονίας και συμμετείχαν το Περιφε­ρειακό Συμβούλιο Δυτικής Μακε­δονίας, οι δήμαρχοι με τα δημοτι­κά συμβούλια του νομού Κοζάνης και Φλώρινας, τα επιμελητήρια, οι εμπορικοί σύλλογοι –που έκλεισαν μάλιστα συμβολικά τα καταστήματά τους για δυο ώρες– και πλήθος μα­ζικών φορέων της περιοχής. Το πα­ρών έδωσε και ο κλήρος με επικε­φαλής τον Μητροπολίτη Πρεσπών και Εορδαίας.

Εκεί ήταν και οι ταξικές δυνάμεις με επικεφαλής το Συνδικάτο Εργα­ζομένων στην Ενέργεια «Εργατική Αλληλεγγύη» με το δικό τους μπλοκ, με το δικό τους αγωνιστικό πλαίσιο και τα συνθήματα που έδιναν τον δι­κό τους τόνο στη διαδήλωση υπο­γραμμίζοντας τη διαφορετική γραμ­μή αλλά και την αντίθεσή των εργα­ζομένων στους ίδιους τους διοργα­νωτές που πούλησαν τον αγώνα ουκ ολίγες φορές. Εκεί ήταν και οι δυνά­μεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τις σημαί­ες της, μοιράζοντας μαζικά την ανα­κοίνωση με τις πολιτικές θέσεις της τοπικής οργάνωσης για το ζήτημα της ηλεκτρικής ενέργειας συνολικά.

Το συλλαλητήριο αυτό είχε όλα τα στοιχεία μιας παλλαϊκής συγκέ­ντρωσης, αφού εκτός από τους θε­σμικούς φορείς συμμετείχαν χιλιά­δες εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοα­πασχολούμενοι και συνταξιούχοι. Όλοι βγήκαν να διαμαρτυρηθούν εκφράζοντας την αγωνία τους για το εργασιακό τους μέλλον και το μέλ­λων των παιδιών τους αλλά και την αγανάκτησή τους για το «μαράζω­μα» ολόκληρης της περιοχής, που αναπτύχθηκε τα τελευταία 60 χρό­νια με βάση τον λιγνίτη και την επε­ξεργασία του. Ήταν παλλαϊκό γιατί στο λεκανοπέδιο Κοζάνης-Πτολεμα­ΐδας-Φλώρινας κάθε οικογένεια έχει και έναν άνθρωπο τουλάχιστον που δουλεύει ή δούλεψε στη ΔΕΗ. Πολ­λές οικογένειες έχουν θρηνήσει δι­κούς τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στα ορυχεία και στα ερ­γοστάσια της ΔΕΗ. Πάνω από 150 τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήμα­τα, εκατοντάδες οι ακρωτηριασμένοι και οι σακατεμένοι εργάτες.

Η αντίφαση όμως που υπάρχει στην περιοχή και κυριάρχησε και στο συλλαλητήριο δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε από το πένθιμο χτύπημα των καμπάνων, ούτε από τα ουρλιαχτά και τις μεγαλοστομίες των καθεστω­τικών δυνάμεων του συνδικαλισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Για­τί όλοι αυτοί που σήμερα ηγούνται του μετώπου «Να αποτρέψουμε το έγκλημα ξεπουλήματος της ΔΕΗ», όλοι αυτοί συμμετείχαν, με το δικό του ρόλο ο καθένας, διαχρονικά σ’ αυτό το «έγκλημα» που συντελεί­ται τα τελευταία είκοσι χρόνια ενά­ντια στη δημόσια ηλεκτρική ενέργεια.

Δεν ήταν ο πρόεδρος της ΓΕ­ΝΟΠ/ΔΕΗ και τα άλλα συνδικα­λιστικά στελέχη των ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που πλασάρι­ζαν μετοχές στους εργαζόμενους, από μια ΔΕΗ που τότε άρχιζε να ξε­πουλιέται; Δεν στήριξαν το ξάφρι­σμα των αποθεματικών των εργα­ζομένων για να μπορεί η ΔΕΗ να ξεπουληθεί σήμερα; Δεν στήριξαν τη διάσπαση, την τριχοτόμηση που πρώτη ενέκρινε η ΓΕΝΟΠ; Δεν εί­ναι αυτοί, μαζί με τους αυτοδιοικη­τικούς και τους βουλευτές αυτών των κομμάτων, που στήριξαν επί 25 χρόνια και συνεχίζουν να στηρί­ζουν το απαράδεκτο καθεστώς του δουλεμπορίου και τους δουλεμπό­ρους που είναι «σάρκα από τη σάρ­κα τους»; Δεν είναι πολλοί αυτοδιοι­κητικοί και ο περιφερειάρχης ο ίδιος που στηρίζουν και σήμερα την κυ­βέρνηση; Δεν είναι οι τέσσερις βου­λευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θα ψηφί­σουν, με κόμπο στο στομάχι είναι η αλήθεια, το ξεπούλημα των μονά­δων μεθαύριο στη βουλή;

Μήπως όλοι αυτοί νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός της περι­οχής ξεχνάν το πούλημα του 2014, όταν οι εργαζόμενοι απεργούσαν 100% και εργαζόμενοι και λαός βρίσκονταν κατά χιλιάδες στις πύ­λες των εργοστασίων; Κι όμως κι εκείνον τον μεγαλειώδη αγώνα ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που τον έκλεισαν άρον άρον!

Στα θετικά του συλλαλητηρίου είναι ότι αμέσως μετά τη συγκέντρω­ση ακολούθησε πορεία στους δρό­μους της Πτολεμαΐδας από τις δυ­νάμεις του ΠΑΜΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΛΑΕ μαζί με τα συνδικάτα ενέργειας ΣΕΕΕΝ και ΣΕΕΝ «Ερ­γατική Αλληλεγγύη». Ίσως αυτή η πορεία να δείχνει και στους εργαζό­μενους και στην κοινωνία της περιο­χής με ποιους πρέπει να ταχθούν σ’ αυτόν τον αγώνα για να έχουν πραγ­ματικά θετικά αποτελέσματα.

Είναι σαφές πως για να έχει απο­τελέσματα αυτός ο αγώνας πρέπει να πάρει χαρακτήρα παλλαϊκό, που να βάλει μπροστά το κριτήριο ότι το ρεύμα αποτελεί κορυφαίο αγαθό και όχι εμπόρευμα και δεν το πουλάμε σε καμία τιμή. Και όλα αυτά παράλ­ληλα με την πάλη ενάντια στην απε­λευθέρωση της αγοράς ενέργειας που επιβάλλει η ΕΕ, που αποτελεί το πλαίσιο επιβολής όλων αυτών των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.