Του Θοδωρή Παναγιωτόπουλου
Σοκ, θλίψη και οργή προκαλεί η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου στην οδό Γλάδστωνος στην Ομόνοια.
Ο νεαρός χτυπήθηκε θανάσιμα κατά την προσπάθεια του να διαφύγει από ένα κοσμηματοπωλείο, ενώ παραμένουν άγνωστες και υπό διερεύνηση οι αιτίες της εκεί παρουσίας του.
Η αρχική ερμηνεία της ληστείας αμφισβητείται πολλαπλώς. Για παράδειγμα, γιατί βρέθηκε μόνος του στο κοσμηματοπωλείο, ενώ ο ιδιοκτήτης ήταν εκτός; Οι συνθήκες είναι αβέβαιες δεδομένου ότι πολλά κοσμηματοπωλεία στην περιοχή της Ομόνοιας είναι ενεχυροδανειστήρια και πολλοί κοσμηματοπώλες τοκογλύφοι.
Ο Κωστόπουλος, όπως δείχνει πλήθος από βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, εμφανώς τρομαγμένος έσπασε την τζαμαρία και εγκλωβισμένος όπως ήταν δεχόταν κλωτσιές και χτυπήματα από τον ιδιοκτήτη και ένα ακόμη άτομο.
Είναι προφανές πως δεν πρόκειται για ένα καθημερινό περιστατικό. Έχει και πραγματική και συμβολική ιδιαιτερότητα, καθώς αναδεικνύει τον κοινωνικό κανιβαλισμό στον οποίο έχει οδηγηθεί η κοινωνία μας. Επίσης, το πως απαξιώνεται η ανθρώπινη ζωή! Ειδικά η ζωή ενός τοξικοεξαρτημένου, ενός μετανάστη, ενός ανθρώπου που οδηγήθηκε και ζει στο περιθώριο. ΜΜΕ, αστυνομία και όλο το κατεστημένο προσπαθούν να μας πείσουν για την μικρή αξία της.
Έτσι εξηγείται και η στάση της αστυνομίας που ενώ αρχικά έδερνε με κτηνώδη βία έναν άνθρωπο ανήμπορο πεσμένο στο δρόμο, αμέσως μετά του φορούσε χειροπέδες ενώ ήταν ημιθανής, στη συνέχεια περίμενε να περάσει ένα ολόκληρο 24ωρο για να συλλάβει τον ιδιοκτήτη του καταστήματος.
Το λιντσάρισμα επομένως έφερε κρατική προστασία. Η Ελληνική Αστυνομία έδωσε το σύνθημα για να εφαρμοστεί ο νόμος του Λιντς!
Και μαζί με την αστυνομία τηλεοπτικοί σταθμοί όπως ο Σκάι – υπόδειγμα παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης γεγονότων και ειδήσεων, που έσπευσε να αναπαράγει αθλιότητες περί «κατάστασης αμόκ του δράστη», καλύπτοντας έτσι την αυτοδικία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Μαζί με την Ελληνική Αστυνομία και τον Σκάι σε εξέχουσα θέση σε αυτό το παλίμψηστο του κοινωνικού ξεπεσμού πολιτικοί όπως ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος (ναι, αυτός που απελευθέρωσε την τιμή της βενζίνης για να θησαυρίσουν οι πετρελαιάδες), που από ιερέας του νεοφιλελευθερισμού έγινε κήρυκας της αρχής «οφθαλμός αντί οφθαλμού».
Ο νεαρός αυτός δεν οδηγήθηκε στην κλοπή γιατί ήθελε να γίνει πλούσιος. Ήταν τοξικομανής, ομοφυλόφιλος και οροθετικός, ένας αδύναμος άνθρωπος που είχε οδηγηθεί στο περιθώριο, χωρίς καμία δυνατότητα κοινωνικής πρόνοιας.
Δυστυχώς τέτοια γεγονότα με πρωταγωνιστές φτωχούς, εξαθλιωμένους και τοξικομανείς δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν και θα επαναλαμβάνονται. Αυτή την φορά αντικρίσαμε την πιο βάρβαρη κατάληξη, έναν ανήμπορο άνθρωπο νεκρό και κάποιους να τον χτυπάνε μέχρι «τελικής πτώσης». Πιθανά αυτούς που δεν έχουν βγάλει λέξη για τα λεφτά που φαγώθηκαν με το σκάνδαλο της Energa, του χρηματιστηρίου, των ιδιωτικοποιήσεων και τόσα άλλα.
Είναι άραγε αυτό το λιντσάρισμα άσχετο με τη φτωχοποίηση, την ανεργία, τη περιθωριοποίηση τμημάτων του πληθυσμού και την παραγωγή ρατσιστικών και ταξικών στερεότυπων;
Είναι άσχετο με την ανάπτυξη ενός κοινωνικού ανταγωνισμού που καταλήγει συχνά στον κανιβαλισμό και που στο όνομα της προστασίας της ιδιοκτησίας, της «ηρεμίας» και της «κοινωνικής γαλήνης» αδιαφορεί για ανθρώπινες ζωές;
Αυτό το σύστημα, αυτός ο κόσμος ανατρέπει την ιεράρχηση των αξιών. Το χρήμα είναι η απόλυτη εξουσιαστική αρχή.
Γεννάει περισσότερο από ποτέ αλλοτρίωση και κοινωνική σήψη, αναπαράγει τα πιο απάνθρωπα χαρακτηριστικά του ανθρώπου.
Το ελάχιστο χρέος μας απέναντι στην άδικη και απάνθρωπη δολοφονία του Ζακ είναι να απαιτήσουμε να αποδοθεί δικαιοσύνη. Καμία ζωή δεν μετράει περισσότερο από κάποια άλλη. Αλλά πολύ περισσότερο απέναντι στο θάνατο του Ζακ έχουμε χρέος να παλέψουμε απέναντι στις πολιτικές που γεννούν αυτές τις καταστάσεις.
Μοιραστείτε το:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου